Spring naar bijdragen

Hallo. Doodeng.


Lika

Aanbevolen berichten

Basta, tuurljk kun je niet van iedereen alles lezen..... ik zit in een grote kolkende emotionele toestand de laatste tijd. Doodmoe ook. Geen idee wat de toekomst brengt. Als ik mijn grenzen niet heel nauwkeurig bewaak volgt uitbarsting na uitbarsting.

Maar ik vind het gek genoeg niet erg. ( meestal) het voelt als een periode die nodig is om te gaan naar........

Dus ik wiebel, wankel, raas, stampvoet, slaap, maar ook : lach, knuffel, geniet, heb aandacht en voel . En voel. En voel. Zeer tevreden.

bewerkt door Lika
Link naar opmerking
Deel via andere websites

5 weken vandaag. Geen probleem met niet drinken. Koop zelfs bier en wijn in supermarkt voor mijn man. Geen probleem. Gek! Soms wel zin in hoor. 1 slok, glas, maar niet gedaan. Heel vreemd om mee te maken. Heb nu toch zo'n dikke 9 jaar dagelijks gedronken. Ongeveer zeker zo'n 4 eenheden denk ik. Maar ja, mijn leven is nu zonder werk en daarbij word ik het meest getriggerd. Zowel wb roken als wb drinken. Spanning laten afvloeien. Heb vannacht van het vooruitzicht weer 'in mijn normale leven' te moeten gaan stappen heel erg wakker gelegen.

Deze periode en deze week vooral met alleen mijn gezin en zo min mogelijk 'vreemden' doet mij zo goed. Elke druk levert nog steeds erge rugpijn en uitbarstingen op.

Deze vakantieweek was een geschenk dat we samen hebben gemaakt. Die hebben we binnen. Ik zat vanochtend huilend van geluk in de auto. Morgen naar huis.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Bijna 13.00 uur op 1 januari 2017

Wat een jaar. Eigenlijk het liefst zo snel mogelijk vergeten. Aan de andere kant zou het wel eens kunnen zijn dat dit jaar een eerste stap op weg naar een gezondere manier van omgaan met alles heeft opgeleverd. Belangrijk inzicht voor mij naar aanleiding van posting van Smart de afgelopen dagen: werk kan ook een verslavings aspect in zich hebben. Nooit zo naar gekeken. Of het dat is bij mij weet ik niet. Vast staat dat manier van omgaan met werk niet gezond is. Te veel. Dwangmatig eigenlijk. Vereenzelvigen met.

Gisteren geen alcohol. Dat ging even bijna anders. Had opeens geen zin in uitleg. Pakte champagne en dacht zet ik gewoon weer weg zonder iets te nemen. Heeft niemand door.... toen toch even een twijfel. Glas weggezet en het werd per ongeluk door iemand van tafel gegooid. Hmmmmm....!

Gisteren heeft mij nog iets gebracht.

Namelijk: - waarom stel ik voor champagne mee te brengen naar viering als ik juist deze oud en nieuw NIET drink en dat ook niet van plan was? (N.b.: wij hadden champagne staan. Dus aanschaffen was niet nodig)

- waarom vertel ik wel dat ik niet drink en pak toch een glas.

Lijkt erop dat ik het mezelf wel heeeeeeeeel ingewikkeld moet maken om het goed genoeg te vinden. Niemand vraagt het mij het zo aan ga pakken....

Doe ik met werk ook. Geef letterlijk alles tot ik erbij neerval. Dat is gebeurd dit jaar. Iedereen super tevreden, lovend, aardig etc, maar niemand vraagt zover te gaan. Dat maak ik ervan dat dat moet. Nu lijkt het alsof ik niet meer met minder inzet kan. Maar het kost ook zo veel tijd werken. Hoe doen mensen dat? Hoe kunnen ze 40 uur per week werken en niet het gevoel hebben dat zij het werk zijn? Daar zit iets...

Nou ja.even Op deze overwegingen kauwen. Kan iets belangrijks gaan opleveren.

Mijn gevoel van angst voor de komende weken (back to reality) is groot. Maar mijn gevoel voor komend jaar is vol verwachting.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Mooie gedachten, Lika. Ik kan je geen kant-en-klare antwoorden geven natuurlijk, die moet je zelf vinden. Maar misschien wel een manier of een soort oefening die je kan helpen die antwoorden te vinden.

 

Stel je eens voor dat je op je ideale plek buiten bent. Je hebt een dag vrij, het hele weekend nog voor je, of misschien zelfs nog een paar weken vakantie, net wat je het prettigste gevoel geeft. Doe deze oefening als je er even rustig en ongestoord de tijd voor kunt nemen. Ga lekker zitten, doe je ogen dicht, ontspan je, en zie die plek voor je. Dat kan een bos zijn, of een grasvlakte, misschien de oever van een rivier, gewoon iets wat voor jou werkt. En dan denk je bij jezelf: wat fijn dat ik van die alcohol af ben. Dat ik die stomme noodzaak om voortdurend weer dwangmatig te moeten zuipen eindelijk achter me heb kunnen laten (en als je gestopt bent met roken geldt hetzelfde ook nog eens voor die vieze uche-uche nicotinestokjes). En dan sta je in gedachten op en ga je door dat landschap wandelen. Je geniet ervan, en denkt intussen na over wat je nu eigenlijk het liefst zou willen doen met de rest van je leven. Waar jouw belangrijke wensen liggen, al of niet gerelateerd met je heerlijkste ervaringen uit het verleden of je liefste dromen voor de toekomst. Zoek naar realistische toekomstbeelden, bereikbare dingen, maar wel dingen die echt bij je passen.

 

En dan, maar pas daarna, vraag je je af of je dat aan anderen moet uitleggen en hoe ingewikkeld dat eigenlijk kan zijn.

 

Doe het een paar keer en vindt zo uit waar je echte prioriteiten liggen. Schrijf ze op, misschien.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Herkenbaar dus.

Ja zo is het bij mij ook: er helemaal in opgaan (werk), in wezen mezelf verliezen? Of juist in pure zijn... mezelf zijn?

En ik heb hetzelfde met mijn brei/haakwerk: ik ga daar in op. Het moet af. En dan vergeet ik " de rest" en dat is precies wat ik zoek...

(ai)

 

Dat het goed is met een stapje minder? Ja natuurlijk.

Maar hoe... zo wilde ik eigenlijk wandelen daarstraks... nee hoor: eerst moeten andere dingen zo nodig klaar en af. Dus er is wel sprake van dwangmatigheid.

 

Ik ben benieuwd hoe jij er mee gaat leren omgaan!!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

6 weken droog.

Lijkt nu heel normaal. Wel momenten gehad deze week dat ik dacht dat eentje wel lekker zou zijn. Niet gedaan, kan ook geen positief antwoord geven op de vraag of het iets toevoegt.

Diagnose burn-out gisteren. Maar daar hik ik al lang tegen aan. Blijkbaar kom ik sterker over dan ik me voel, dus duurt het lang voordat anderen ( i.c. Bedrijfsarts) hetzelfde zien als ik denk.

Zoals eerder gezegd was mijn werk altijd erg belangrijk. Maar ook dat wat me , denk ik, zoveel stress opleverde ik dat weg wilde drinken.ik kan niet terug naar mijn oude baan, vind het nu eng waar ik dan terecht kom. Faalangst is een hele goede bekende van mij. Dus mijn oude patroon ken ik en 'kan' ik. Wat komt daarvoor in de plaats?

Ik ga er nu aan werken om daar met hulp gezonde stapjes in te maken. Kijken of ik ook kan werken op een gezonde manier. Later. Als ik beter ben......

bewerkt door Lika
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dat weet ik nog niet. Daarom schrijf ik er zo weinig over. Intensieve soort met veel fysieke beweging geloof ik. Ik zit een beetje in de weerstand, maar geloof dat het heel goed kan zijn. Ik wacht de intake maar even af en probeer daar in ieder geval open heen te gaan.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...