Quinn Geplaatst 1 februari 2017 Auteur Rapport Geplaatst 1 februari 2017 Dus het einde van het opgenomen zijn nadert, Quinn? Ik ben blij voor je, maar ik vind het eerlijk gezegd ook wel griezelig, je zat zó aan de grond. Je klinkt veel rustiger en evenwichtiger, hoor! En de paniek is eraf, maar is de oorzaak wel voldoende onschadelijk gemaakt? Wanneer durf je te zeggen dat je het leven weer aankunt? Is dat moment te omschrijven? Joh, ik ben het toonbeeld van rust en kalmte. Maar okee, ja, het heeft ook z'n griezelige kanten. Of ik er aan toe ben om met de oorzaken aan de slag te gaan, vragen ze dan hier. En ik denk het wel. Maar ik denk ook dat ik hier niet meer verder ga komen met dat stuk. Omdat ik gefixeerd ben op dat hele naar huis willen en de gewone dingen weer op gaan pakken. En dat kan immers net zo goed ergens anders? Is de oorzaak onschadelijk gemaakt? Nee, absoluut niet, daar is misschien net een beginnetje mee gemaakt. Helpt het om me tot die tijd hier te verstoppen? Nee, dat denk ik niet. Durf ik het leven aan? Nee. Maar kom ik ooit echt zover? Quinn, dit schreef je (o.a.) enige dagen geleden (p 88), ik heb er een paar stukjes uitgelicht. Daarna volgden vele reacties, ik wil wel op van alles reageren, maar dat lukt me niet. Met mijn hoofd weet ik nu dat mijn gedachten en gevoelens niet klopppen, maar dat is mijn volwassen stuk zal ik maar zeggen, maar dat kleine kwetsbare meisje in mij gelooft en geen barst van. Ik wil wel, maar ik kan het niet geloven. Afgelopen week had ik het beeld van een weegschaal : er is zoveel in die ene schaal terechtgekomen (alle negatieve, akelige dingen), die schaal ligt (bijna) onwrikbaar stevig op de grond. En moet nog heel veel aan de andere kant in de schaal worden gelegd om beweging te krijgen. Zo voelt het voor mij. Ik wil wel, maar kan het niet geloven. Quinn Ontzettend herkenbaar wat je schrijft Jannigje. Te veel, te zwaar en te weinig overtuiging dat het anders kan worden. Rationeel misschien wel, soms dan tenminste, maar geloven? Nee. Knuffel. Knuffel voor Quinn. Dus het weekend ga je lekker naar je vriend. Heerlijk! Misschien kun je met hem even rustig de tijd na opname op een rij zetten. In de zin van: wat is wijsheid dan en hoe zorg je ervoor dat je verder kunt bouwen aan jezelf en niet zult terug vallen? En wat Basta zegt. Al lezend, lees ik een ander deel van Quinn hier. Iemand die minder in de afweer zit. Mindër cynisch is. Je opent. ❤ Ja nou ja, daar kom ik waarschijnlijk toch al niet onderuit. Meneer is nogal van het pragmatische soort. Goedemorgen Quinn. Je kunt het weekend dus bij je vriend terecht, doen. Afleiding daar en samen zijn! Ik ben natuurlijk 1 van die nieuwelingen en snap dat het lastig is om allemaal bij te houden en lezen. Is een halve dagtaak dus geeft niks hoor ook ik leef met je mee en weet nu door je draadje dat je van een hele moeilijke periode afkomt. En wat lees ik nu! Nadenken over weer naa het werk en je evaluatie. Weer naar de toekomst kijken ♡♡♡ Zet hem op en een fijne droge dag! Grinn... dat mag ik hopen, dat ik daar terecht kan, 't is ook mijn huis. en intussen doet ie maar mooi alsof hij het leuk vindt dat ik er ben Weet je, al die nieuwelingen is natuurlijk helemaal prima, juist goed dat mensen het forum vinden. Maar hier merk ik ook bij dat ik van het alles of niets soort ben. En ik houd niet van niets. Dus dan maar alles. Iedereen bij lezen, proberen bij te houden hoe het met mensen gaat en dat soort dingen. Want iedereen is even belangrijk. Maar hé, dat doe ik mezelf aan. Vanmiddag ben ik vrij. Geen therapie of andere opdrachten of wat dan ook. Best een keer prettig. Van al dat graven in jezelf word je best chagrijnig en vervelend. Ga liever wat leuks doen, zeg maar. Morgen bezoek, vrijdag naar huis en straks nog even bellen met vriendin. Die gaat morgen naar Londen, zei ik dat al? Ja, natuurlijk zei ik dat al, nou ja, het houdt me wel bezig in elk geval. Zeker sinds een van de mensen hier het over reserverelatie had. Geen zorgen, ik heb niemand geslagen, alleen maar m'n wenkbrauw omhoog getrokken. Er zijn rare mensen in de wereld, gelukkig ben ik volkomen normaal kuch Jannigje en Monster reageerden hierop 2
Quinn Geplaatst 1 februari 2017 Auteur Rapport Geplaatst 1 februari 2017 Bedankt Lars, je hebt gelijk over dat doorzetten. Las net een stuk terug, naar het begin van de opname en Basta heeft meer gelijk dan ik dacht. Het ging slecht. En eigenlijk is 1 januari ook nog helemaal niet zo lang geleden en toen ging het ook best wel slecht. Dus misschien wil ik nu wel weer te veel en te snel. Blijft moeilijk om het grotere geheel te zien en realistische stappen te zetten. We zien wel, eerst maar een nachtje slapen. smart reageerde hierop 1
basta Geplaatst 1 februari 2017 Rapport Geplaatst 1 februari 2017 Ergens in je bericht moet er nog "zoals gewoonlijk" tussen gezet worden. Quinn, reuzenpet af voor jou! smart en Lika reageerden hierop 2
Lika Geplaatst 2 februari 2017 Rapport Geplaatst 2 februari 2017 Jemig Quinn, wat een ontwikkeling maak jij door. Net alsof je nu elke dag een behoorlijke stap neemt. WoW! Knuffel van Lika. Knap van je.
kruidenthee67 Geplaatst 2 februari 2017 Rapport Geplaatst 2 februari 2017 Ook daarin alles of niets...zwart of wit... Zo lastig soms, maar als je het gaat herkennen wordt het werkbaar, en ja, beter dus... Respect Quinn
lady jane Geplaatst 4 februari 2017 Rapport Geplaatst 4 februari 2017 Gaat het wel goed met je Quinn? je bent zo stilletjes, toch niet met (pré)pensioen ook he?
Jannigje Geplaatst 4 februari 2017 Rapport Geplaatst 4 februari 2017 Bedankt Lars, je hebt gelijk over dat doorzetten. Las net een stuk terug, naar het begin van de opname en Basta heeft meer gelijk dan ik dacht. Het ging slecht. En eigenlijk is 1 januari ook nog helemaal niet zo lang geleden en toen ging het ook best wel slecht. Dus misschien wil ik nu wel weer te veel en te snel. Blijft moeilijk om het grotere geheel te zien en realistische stappen te zetten. We zien wel, eerst maar een nachtje slapen. Evenwicht, mooi woord, maar op zo lastig. Ik heb de wijsheid ook niet in pacht, geen idee wat voor jou het beste is. En natuurlijk wil je te snel, wie niet? Ik ook, iedereen hier waarschijnlijk wel. Ach en dan roept en hier wel iemand, of meerdere iemands: Quinn PAS OP, LET OP. Wat je besluit ook zal zijn, ik sluit me helemaal aan bij Lars.
Jannigje Geplaatst 4 februari 2017 Rapport Geplaatst 4 februari 2017 Dit is dus een heeeeeeeeel grote knuffel Quinn
basta Geplaatst 5 februari 2017 Rapport Geplaatst 5 februari 2017 Hé Quinn, je staat toch nog wel overeind, hè?
Monster Geplaatst 5 februari 2017 Rapport Geplaatst 5 februari 2017 he Quinn Schreef jij bij Etty iets over Een klein leven? Dat boek, daar moet ik al stééds aan denken sinds jij op het forum schrijft. Heb jij het gelezen?
lady jane Geplaatst 5 februari 2017 Rapport Geplaatst 5 februari 2017 ik ook, het werkt bij mij nog steeds na maar buiten dat Quinn houd alsjeblieft contact hier ♥
smart Geplaatst 5 februari 2017 Rapport Geplaatst 5 februari 2017 Quinn heeft een fijn weekend hoop ik
Lieselotje Geplaatst 5 februari 2017 Rapport Geplaatst 5 februari 2017 Zo lief die knuffel Jannigje! Hoop dat je een goed (droog) weekend hebt Quinn. Geniet ervan!
Quinn Geplaatst 5 februari 2017 Auteur Rapport Geplaatst 5 februari 2017 (bewerkt) Bedankt. Ben binnen. Edit: niet gedronken, wel doodop. 5 februari 2017 bewerkt door Quinn Lika, erik en rapilos reageerden hierop 3
smart Geplaatst 6 februari 2017 Rapport Geplaatst 6 februari 2017 Hoe gaat ie Quinn? Beetje uitgerust? Ik heb het idee/gevoel dat er van alles gebeurt daar bij jou! Fijne dag!
Singbluesilver Geplaatst 6 februari 2017 Rapport Geplaatst 6 februari 2017 Wilde alleen maar even zeggen dat ik wel aan je denk ook al ben ik hier niet zoveel. Zet 'm op!
basta Geplaatst 6 februari 2017 Rapport Geplaatst 6 februari 2017 Oef, wat een uitgeput bericht. Maar ik vond het goed nieuws, en misschien heb je zelfs wel heel lang en lekker geslapen.
smart Geplaatst 6 februari 2017 Rapport Geplaatst 6 februari 2017 Quinn was de vroege dagopener, zag ik net.....
Quinn Geplaatst 6 februari 2017 Auteur Rapport Geplaatst 6 februari 2017 (bewerkt) Ik vind het momenteel erg lastig om te schrijven. Niet omdat er niks is gebeurd, hell, mijn hoofd stroomt over, maar omdat ik opschrijven en delen lastig ben gaan vinden. Bizar niet, eerst gewoon alle online plempen, want och, je kent toch niemand en naarmate je mensen beter leert kennen, wordt de drempel om te delen hoger. Hoort dat niet andersom te zijn? Ik vind het lastig, omdat ik niet wil falen, geen teleurstelling wil zijn, niet voor de honderdste keer hetzelfde te schrijven. En ja, ik vind ook dat je hier in de eerste plaats voor jezelf bent, maar toch... Goed, ik ga het gewoon proberen, dan maar wat harder m'n best doen. @Jane, daarom ben ik dus wat stilletjes, ik krijg het er gewoon niet goed meer uit. Twijfel dan of ik teveel deel of juist te weinig of misschien te vaak hetzelfde. Gaat het goed? Nee, het gaat niet goed. Maar ik drink nog steeds niet. @Jannigje: dank je wel voor je lieve knuffel. En ja, te snel en te veel. Het eeuwige alles of niets hè? Maar okee, ik ben ook niet in een dag of een maand of een jaar zo geworden, dus nu ook maar de tijd nemen om dat te veranderen. Kalm aan (en rap een beetje). @Lars: nog steeds, soms ben ik heel even trots op mezelf. @Lika: complex. Maar hé, als je dat woord googlet, krijg je mijn foto @Basta: fysiek overeind, mentaal gevloerd. @Monster: min of meer. Iemand hier (was jij dat kruidenthee?) begon over dat boek en dus heb ik het eind vorig jaar gelezen. Omdat je uitdagingen nooit uit de weg moet gaan. Het haalt een hoop ellende mee omhoog, hoewel de herkenbaarheid ook wel iets is. @smart: het weekend was op zich goed. Was alleen mijn vriend en ik, dus wat dat betreft heel rustig. Geen heen en weer gevlieg en tijd en aandacht evenredig proberen te verdelen. Alleen wat ruzie gemaakt over mijn medicatie, maar ik ben koppiger, dus ik won. En verder? Slapen gaat niet heel goed. Deels mijn eigen schuld, omdat ik dus de slaapmedicatie weiger in te nemen. Het is te weinig om van in een halve coma te raken en te veel om wakker te blijven en dat geeft een onprettige slaap. Dan maar liever wakker tot ik echt omval, dan slaap ik rustiger. Qua therapie was het vandaag moeizaam. Het moet steeds dieper en opener en ik blokkeer daar in. Gesprek wordt opgestart, het kabbelt even, er komt een lastige vraag en bam, Quinn gaat naar buiten zitten kijken. Ik weet het, ik ben er bij, sterker nog, ik doe het natuurlijk zelf. Maar toch lukt het niet om daar doorheen te breken. Maar je wilt toch verder? Nou... ja, op zich wel. Maar dan graag met een polsstok over die sloot heen, zodat zelfs mijn tenen het water niet raken. Na elk gesprek, elk therapiemoment, zelfs na een simpel gesprek hier in de groep kan ik alleen maar denken aan de fles whisky die het allemaal zou bedekken en verzachten en naar de achtergrond zou schuiven. Zet die knop dan toch eens om. Ja, was het maar zo simpel hè. Inmiddels begin ik te denken dat ik helemaal geen knop heb die ik om kan zetten, dus dat het elke dag, elk moment heel bewust kiezen gaat blijven om niet te gaan drinken. En daar word ik moe, om niet te zeggen, moedeloos van. Nou niet overlezen, gewoon op "plaats" tikken. Edit: de perfectionist heeft even tikfoutjes aangepast. 6 februari 2017 bewerkt door Quinn bono reageerde hierop 1
Aanbevolen berichten
Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen
Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten
Account aanmaken
Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!
Registreer een nieuw accountAanmelden
Ben je al lid? Meld je hier aan.
Nu aanmelden