Ik ben

[Monster]

Wat een mooi draadje is dit.

 

Toch moet me nog iets van het hart:

De zelfhaat verdween bij mij niet als sneeuw voor de zon. Persisterend mezelf serieus nemen en met de mildheid behandelen zoals dat in de kindertijd had gemoeten, was bij mij de methode.

Maar we gaan helemaal los op de ouders die er niet voor ons waren/ ons liefdeloos gebruikten. Ja. Ik doe er niets af. Zou het kunnen dat zij zélf last hadden van zelfhaat? Of dat hun zelfhaat hen (onmenselijk) hard heeft gemaakt? Zou het kunnen dat zij werkelijk niet wisten wat ze aanrichtten? Hoeveel schade ze veroorzaakten?

Wat zei mijn dochter toen ik een half jaar clean was? "Waar was je toen ik in de puberteit was, en jij vet in gebruik? Weet je wel wat je aangericht hebt?"

I rest my case.

 

Herstel lukt beter met zelfrespect en dát ontbrak juist, klopt dat Quinn? Maar.......... volgens mij heb je een begin gemaakt. En dat is prachtig om te lezen!

[smart]

Wat zijn er toch veel manieren om hier over te praten he, zoveel invalshoeken, prachtig.

Quinn heeft weekend: hoop dat het thuis fijn is!!

[Monster]

Quinn, sorry dat ik op jouw draadje beschouwelijk werd.

Het is absoluut niet nodig om jou een denkrichting in te duwen en dat heb ik wel gedaan. Sorry daarvoor.

[smart]

Helemaal eens met Lars!

Monster

[Lika]

Quinn:❤

[Quinn]

Quinn is weer terug in het hok. Weinig gelegenheid gehad om hier te komen het weekend, wat strubbelingen. Maar bedankt voor al jullie mooie input, ik heb er sowieso wat aan. Monster, ik laat me echt geen richting uit duwen, je hoeft je nergens voor te verontschuldigen. Sterker, ik begrijp je gedachtengang wel. Maar wat Lars terecht opmerkt, er is in zo grote mate sprake van doelbewust beschadigen, dat zijn wel of niet beschadigde ik er niet toe doet.

Nogmaals, ben blij met jullie opmerkingen en julie moeite. Ook opmerkingen die niet van toepassing voelen voor mij, zijn wel degelijk helpend.

[Singbluesilver]

Knuffel terug

[kruidenthee67]

[Quinn]

Evaluatie weekend: niet gedronken. Score. Blijft nog een raar half op bezoek idee, in plaats van thuis zijn. Ook omdat vriendin haast van minuut tot minuut activiteiten bedenkt. Vervelend gevoel constant in de gaten gehouden te worden. Valt me ineens weer op hoe vaak we het eigenlijk niet met elkaar eens zijn. Blijft een lastig punt. Maar toch, niet gedronken.

[basta]

Niet gedronken, doel één is gehaald. Fijn Quinn, heel, heel fijn.

[Lika]

Super ja. Wat Basta zegt.

[Singbluesilver]

Lastige punten kan aan gewerkt worden. Wel super dat je door dat lastige punt niet een reden hebt gevonden om te gaan drinken. Die afspraak met jezelf bleef mooi overeind! Top!

[smart]

Drinken? Huh wat is dat?

 

Wat Basta zegt, ja!

[Lieselotje]

Go go go Quinn! Wat doe je het goed en inderdaad maak het bespreekbaar met je vriendin. 

[kruidenthee67]

Quinn...wat ben jij toch goed bezig man

 

           

[Quinn]

Bedankt. Voelt niet zo trouwens, maar dat is ook wel bekend. Het blijft lastig om mensen toe te laten, al is het maar een klein beetje. Weet niet goed of dat mijn natuur is, of toch ook aangeleerd gedrag. Vriendin baalt dat ik zo weinig met haar deel, maar hell, laten we het gewoon leuk houden, toch?

Ben bezig met kijken wat ik hierna ga doen, want over een paar weken wil ik toch echt een punt achter het opgenomen zijn zetten. Je moet een keer je gewone leven weer in. Het gaat nu over EMDR, mits ik daar stabiel genoeg voor word bevonden, schematherapie is ook een optie en een of andere grapjas had het over dagbesteding. Zelf denk ik meer aan weer een paar uur gaan werken.

Komend weekend wordt weer een soort testcase. Vriendin zit dan in Londen, kinderen uit logeren en ik wil wel gewoon naar huis. Tijd voor een volgende stap, zeg maar.

Vind het nu lastig hier op het forum, ik mis mensen en hun feedback. Anderen zijn stiller. Veel nieuwe mensen waar ik ook graag wil lezen om misschien wat te kunnen steunen. Maar dan log ik in, zie dertig topics met ongelezen berichten en de moed zakt in m'n schoenen. Nog niet helemaal weer mezelf dus.

Tl;dr everything changes, everything stays the same.

[smart]

Ik ervaar het forum een beetje als in een overgangsfase, er moet eerst weer een

nieuw evenwicht komen. Nieuwe mensen om te leren kennen, en ja... missen van bekenden 

Dat voelt een poosje verloren...

 

Maar Quinn... het leuk houden kan ook naast het delen van "meer". (tranen, angst, kwetsbaar zijn)

Ik snap jouw vriendin..... (tja vrouw he)

[Lika]

Zit ik stiekem hardop om je te lachen Quinn. ' Een of andere grapjas'.... kan met heel goed voorstellen dat je liever paar uur gaat werken dan dagbesteding in jouw geval.

Forum is anders ja. Overigens komt dat door mij;-) Is altijd zo als ik me bij een groep aansluit. Dan gaat die groep opeens heel erg veranderen... maar wat Smart zegt. Komt wel weer goed.

Over een paar weken iets anders schrijf je. Aan hoeveel weken denk je dan? 2 tot 4 zoiets?

Dit weekend dat eraan komt lijkt me idd heel spannend voor je. Heb je er ook zin in om het huis en je omgeving even voor jezelf te hebben?

❤

[Bob]

Weer een paar uur gaan werken en dat misschien langzaam opbouwen als het goed gaat lijkt me inderdaad een heel realistische optie. Wel goede afspraken maken, i.o.m. met bedrijfsarts als die er is, dat je zelf je tempo kunt aangeven en zo nodig weer minder kunt gaat werken als het niet goed bevalt.

 

Heb je trouwens al nagedacht over vervangende bezigheden thuis om straks de tijd die je voorheen gewend was te drinken nu aan iets anders te besteden? Zou ik doen, anders is het straks veel te makkelijk om toe te geven aan het duiveltje dat zomaar ineens in zo'n gat kan springen.

[Quinn]

Nieuw evenwicht, ja, denk dat je daar gelijk in hebt Smart. Maar o verdorie, wat ben ik slecht met veranderingen! Behalve als ik ze zelf bedacht heb uiteraard, dat is heel wat anders. Tja, vrouwen... ze heeft ook wel een punt, moet ik eerlijk toegeven. Met mijn vriend deel ik veel meer van de moeilijke en pijnlijke dingen. Kan me voorstellen dat dat voor haar niet plezierig is, alsof ze niet voor vol wordt aangezien. Maar alsnog, vrouwen....

Ja Lika, dat ligt aan jou, raak helemaal van slag door al die likes natuurlijk komt het wel weer goed, nieuw evenwicht, nieuwe mensen weer beter leren inschatten, dat soort dingen. En intussen maar gewoon door, want we komen hier uiteindelijk natuurlijk voor onszelf. True. Een paar weken, ja. Over drie weken heb ik als het goed is evaluatie hier en dan moet er wel een plan komen van hoe verder. Ik sta nu 54 dagen nuchter te zijn en dat is lang en kort tegelijk. Echt grote uitdagingen ben ik niet tegengekomen in deze periode natuurlijk, dus dat is niet helemaal een eerlijke telling. Maar tegen die tijd is het wel ruim twee maanden nuchter, dus dan heb ik hier weinig meer te zoeken. Op naar een nieuw traject, want dat los vertrouwd is er nog niet helemaal.

Lars, ik zie dat dagbesteding niet zitten, omdat ik gewoon terug kan naar mijn eigen werk, mijn eigen bureau en dat ik heel goed weet dat er alles aan gedaan gaat worden om me aan het werk te kunnen krijgen daar. Mazzelaar in dat opzicht. Dus niet ik ben te goed, dat zijn mijn omstandigheden. En echt, mijn vingers jeuken om weer aan het werk te gaan ook. Goed teken toch? Wat betreft dat minder schrijven hier, is het niet juist een periode waarin je beter meer hier kunt komen en schrijven? Steun zoeken?

Dank je Bob, ik ben er zelf ook redelijk positief over. Of eigenlijk, ik wil dit gewoon doen. Punt. Donderdag komt mijn leidinggevende hier lang. Hij is al heel lang een goede vriend van me en ik weet zeker dat we er wel uit gaan komen. Denk dat het eerst werk gaat worden waarbij mensen niet al te afhankelijk zijn van mijn inbreng/aanwezigheid, om de druk wat laag te houden. Vervangende bezigheden, tja, nee, niet echt eigenlijk. Mijn drinken is meestal 's nachts. Of overdag, maar dan tijdens andere bezigheden. Ook tijdens werken ja, auw.

 

Het weekend, tja, daar kan ik heel stoer over doen en volhouden dat ik mijn eigen ruimte in ga nemen enzo, maar laat ik mezelf niet voor de gek houden. Ik weet best dat ik vrijdagmiddag bij mijn vriend naar binnen wandel en dat die me zondagmiddag weer naar buiten moet sleuren. Ben niet zo goed in alleen zijn.

[basta]

Dus het einde van het opgenomen zijn nadert, Quinn? Ik ben blij voor je, maar ik vind het eerlijk gezegd ook wel griezelig, je zat zó aan de grond. Je klinkt veel rustiger en evenwichtiger, hoor! En de paniek is eraf, maar is de oorzaak wel voldoende onschadelijk gemaakt?

Wanneer durf je te zeggen dat je het leven weer aankunt? Is dat moment te omschrijven?

31 januari 2017 bewerkt door basta

[Jannigje]

 

En dan kom ik toch weer op dat tot vervelens toe herhaalde stukje. Waarom al die moeite doen voor mij? Waarom al die energie steken in mij? Waarom zo je best doen voor mij? Ik geloof niet werkelijk in dat mensen het beste met mij voor hebben. Waarom zouden ze? Waardeloos, ongewenst, onwelkom, schuldig.

. Maar ergens is een stuk van mij nooit verder gekomen dan de vier-, tien-, zestienjarige versie van mij. De constante boodschap dat ik niet deug, niet goed ben, niets goeds doe en nooit wat goeds zal worden. Ondanks alle tegengeluiden is die stem nog steeds het hardnekkigst aanwezig in mijn hoofd,

 

Het beste met me voor hebben klinkt prachtig, maar laat ik mezelf vooral niet wijsmaken dat ik dat beste waard ben.

 .[/i]

Quinn, dit schreef je (o.a.) enige dagen geleden (p 88), ik heb er een paar stukjes uitgelicht.

Daarna volgden vele reacties, ik wil wel op van alles reageren, maar dat lukt me niet.

Met mijn hoofd weet ik nu dat mijn gedachten en gevoelens niet klopppen, maar dat is mijn volwassen stuk zal ik maar zeggen, maar dat kleine kwetsbare meisje in mij gelooft en geen barst van.

Ik wil wel, maar ik kan het niet geloven.

Afgelopen week had ik het beeld van een weegschaal : er is zoveel in die ene schaal terechtgekomen (alle negatieve, akelige dingen), die schaal ligt (bijna) onwrikbaar stevig op de grond.

En moet nog heel veel aan de andere kant in de schaal worden gelegd om beweging te krijgen.

Zo voelt het voor mij.

Ik wil wel, maar kan het niet geloven.

Quinn

[smart]

Een mooi verhaal schreef je vanmiddag.

Ik sluit me aan bij Basta's reactie, dat gaat ook door mij heen!

 

  :rose:  en fijn dat er een uitzicht is   

[Lika]

Knuffel voor Quinn.

Dus het weekend ga je lekker naar je vriend. Heerlijk! Misschien kun je met hem even rustig de tijd na opname op een rij zetten. In de zin van: wat is wijsheid dan en hoe zorg je ervoor dat je verder kunt bouwen aan jezelf en niet zult terug vallen?

En wat Basta zegt. Al lezend, lees ik een ander deel van Quinn hier. Iemand die minder in de afweer zit. Mindër cynisch is. Je opent.

❤

[Lieselotje]

Goedemorgen Quinn. Je kunt het weekend dus bij je vriend terecht, doen. Afleiding daar en samen zijn!

Ik ben natuurlijk 1 van die nieuwelingen en snap dat het lastig is om allemaal bij te houden en lezen. Is een halve dagtaak dus geeft niks hoor ook ik leef met je mee en weet nu door je draadje dat je van een hele moeilijke periode afkomt.

En wat lees ik nu! Nadenken over weer naa het werk en je evaluatie. Weer naar de toekomst kijken ♡♡♡

Zet hem op en een fijne droge dag!