Ik ben

[Singbluesilver]

Houd die laatste zin voor je: dat je het verrekt om het op te geven. Dus dan toch doorzetten die innerlijke strijd. Ook al voelt ie zo onoverwinbaar. Zet 'm door. Je kan het dat laat je nu ook al zien. 

Dit weekend weer naar huis ?

[smart]

Op ‎15‎-‎2‎-‎2017 om 19:33 zei Quinn:

Het is bizar hoe gemakkelijk het is om in oud gedrag te stappen. Maar niet elk oud gedrag is verkeerd, wat een ander er ook van mag vinden. Ik hoef niet in elk opzicht en op elk gebied te veranderen en aan te passen. Hoef geen keurig, sociaal, modaal, standaard mannetje te worden. Het mag excentriek en enigszins absurdistisch blijven. Omdat ik het zeg. Zo.

Niemand zal dit voor jou bepalen! Het gaat domweg om de vrede die jijzelf zult gaan creeeren met en om wie jij bent! Het is apart dat je denkt dat jou iets zal worden afgenomen.
Integendeel: je zult steeds meer gaan geloven in je-zelf.  Je bent allang goed! Wist je dat nog niet?

[Quinn]

Minder denken blijf ik een lastige vinden @kruidenthee67 misschien overschat ik denken, maar het blijft een vastgeroest automatisme. Denk ik.

Nee @Etty niet een probleem met leven en drank als oplossing, maar een probleem met leven en niet drinken blijkt niet de oplossing. Hoewel ik dat op voorhand wel wist, is het toch een verdorie, wat jammer gevoel. Want het was zo prettig geweest als het niet meer drinken (vrijwel) alles had opgelost. Zoals het bij sommigen hier lijkt te doen. En die benijd ik, zonder het hen te misgunnen.

@Singbluesilver jep, ben onderweg as we speak. Lekker in de trein.

@lieve schrijf zoveel je wilt, mag ook gerust hier hoor. Ik heb ook niks met één glas wijn. Ben altijd onderweg naar het volgende glas en de bodem van de fles. En dank je wel voor je complimenten. Ben blij met mijn baardgroei nu.

@smart nee, nog steeds niet, niks goeds aan. En begrijp me niet verkeerd, maar er is me wel degelijk wat afgenomen. Een goede vriendvijand, die er altijd voor me was, me uiteindelijk wel in slaap wist te mokeren, op wie ik kon schelden als ik weer wakker werd, die soms een roesje meebracht. Die is me afgenomen en ik mag hem nooit meer welkom heten.

Edit: dat taggen is best feestelijk gekleurd zo in de tekst.

17 februari 2017 bewerkt door Quinn

[Singbluesilver]

Fijn weekend thuis quinn! Ik zal virtueel naar je zwaaien als je in groningen aan komt!

[kruidenthee67]

'Denk ik' 

 

 

 

Fijn weekend! 

[basta]

4 uur geleden zei Etty:

Als drinken niet de oplossing is, en niet drinken ook niet, dan moet iets anders de oplossing zijn.  

Dat is wel een mooie! Daar ga ik eens diep over na-dingesen.

 

Quinn, fijn weekend!

17 februari 2017 bewerkt door basta

[Quinn]

Op 17-2-2017 om 15:13 zei Etty:

Als drinken niet de oplossing is, en niet drinken ook niet, dan moet iets anders de oplossing zijn. 

Misschien is de conclusie dat er helemaal geen oplossing is, dat het nu eenmaal is zoals het is.

Hier zijn vandaag de tassen propvol gestopt, morgen breng ik vriendin en tweeling naar het vliegveld. Ongelofelijk hoeveel ze meeslepen voor een week, vooral als je bedenkt dat de wintersportuitrustingen al door opa en oma mee zijn genomen. Ik zal aan je denken bij de glühwein appte mijn zwager net. Mooi zo, stuurde ik terug, dat ontneemt je vast de trek in een tweede. Nee, wintersport is totaal niet aan mij besteed, dus het spijt me niks dat ik niet mee ga. Ik ga nooit mee, ben nou eenmaal niet graag van huis weg. Al die ophef over ontspannen door vakantie gaat mijn verstand te boven.

Het hele vraagstuk van hoe straks verder begint hier steeds wat dringender te worden. Mijn lief thuisfront stelt dat ze me graag thuis hebben, maar hangen er wel meteen wat voorwaarden aan vast. Over doorgaan met therapie, over werken aan de werkelijke problemen, over nuchter blijven en dat soort dingen. Toen ik iets zei over therapiegedoetje, werd daar meteen ook op gehapt. Dat ik het niet serieus nam allemaal. Maar kom op nou, als ik dat stuk therapie serieus ga nemen, zou dat moeten betekenen dat ik mezelf serieus neem. Waardevol genoeg acht om daadwerkelijk therapie door te zetten, dieper te graven.

Ik drink niet, vandaag al 71 dagen niet. En als ik heel eerlijk ben naar mezelf, zie ik dat als het hoogst haalbare. Niet drinken. Het leven is * en dan ga je dood.

19 februari 2017 bewerkt door moderator

[kruidenthee67]

'Dat het nu eenmaal is zoals het is'

Ja, dus..nou en?

Worstelen met bestaan en zingeving,

waarin we onszelf een belangrijke rol geven?

Want?

 

Het is wat het is. Ja, dat is het.

Kop op Quinn...no more drama.

Dieper graven? Is er een doel?

(O...en ik worstel mee....)

Acceptatie..en 'iets' maken van je eigen leven...

of niets...weg met die 'verhalen'....zijn.

[smart]

Mij te makkelijk... k-leven en dan dood. Man man, wat zit daar nog een boel tussen!! Misschien zie je toch nog iets over het hoofd? Waarom zo willen vasthouden aan je zelfhaat? Mij nie snapnie, mij wil nie begrij nie

[Lika]

Zelfs als het zo is Quinn, als niet drinken het hoogst haalbare is, dan moet je dat niet onderschatten lijkt mij. Je geeft je gezin in ieder geval een ten allen tijde aanspreekbaar persoon. En misschien- heel misschien- jezelf uiteindelijk wel een tevreden, trotsering gevoel daarover. 

Volgens Els N. gaan we pas na drie maanden weer iets 'gewoon' leuk vinden. Zover is het nog niet. 

Met wel drinken weet je wat je krijgt. Consequent doorgaan met niet drinken. Weet je wat dat oplevert? In the end? Ik niet. Nooit gedaan. Jij?

[Quinn]

Worstelen met het bestaan, ja. Worstelen met niet drinken. Worstelen met niet toegeven aan al die andere verleidingen. Het lijkt zoveel gemakkelijker om het hoofd neer te leggen en alsnog voor de korte termijn te gaan.

[Lika]

Dat begrijp ik. Ik denk echt dat het alleen maar zo lijkt. Het is wat we kennen. 

[Reacher]

Toch ondanks jouw enorme gevecht alweer 72 dagen. Als jij er niet trots op bent, dan neem ik wel even voor je waar. Trots! 

[lady jane]

en hoe vaak bleek die korte termijn geen des-illusie te zijn?
Was dat niet de reden om hier te komen, de opname aan te gaan,
alle ups en downs het hoofd te bieden om in elk geval ook die kant van jezelf
te leren kennen die ook de lange termijn durft aan te gaan en de afloop(vol vertrouwen)
te gaan oogsten.

 

 

[Jannigje]

Op 18-2-2017 om 22:47 zei Quinn:

Worstelen met het bestaan, ja. Worstelen met niet drinken. Worstelen met niet toegeven aan al die andere verleidingen. Het lijkt zoveel gemakkelijker om het hoofd neer te leggen en alsnog voor de korte termijn te gaan.

Ooh, wat herken ik dat gevoel op dit moment!!!!! 
Maar ja, het helpt ons niet.

Dussssss, toch maar doorgaan? Knuffel Knuffel Knuffel Knuffel etc Knuffel

19 februari 2017 bewerkt door Jannigje

[smart]

Hee Quinn, ben je alweer terug op het honk? Ik hoop dat het fijn was thuis!!

[Quinn]

Volgens mijn therapeut moet ik leren om me open te stellen, bloot te geven, als ik een stap dichter bij het hele herstellen en mezelf accepteren wil komen. Maar hell, wat vind ik dat moeilijk. Zelfs hier, op een internetforum waar je toch behoorlijk anoniem bent, want het gevoel dat we elkaar kennen is al best groot. En daar komt het weer, ik heb liever niet dat die kern dan gezien wordt, die kern waarvan ik de enige lijk te zijn die gelooft dat het bestaat. Verrotting enzo, ja, daar komt Quinn weer met zijn rottingsproces, sorry.

Ik wil het wel proberen. Ha, moet je dat horen proberen. Proberen is de eerste stap naar je doel niet halen, dat houd ik zelf altijd aan leerlingen voor. Ik zal het proberen. Nee, je moet het gewoon doen. Gewoon doen ja. Dus Quinn, niet proberen, gewoon doen, openstellen. Dus bij deze, sorry alvast voor veel en deprimerende tekst. Als je er doorheen kunt komen dan. Tenzij ik eerder opgeef dan ik nu verwacht. Schriftelijke therapie. Lezen mag, maar hoeft echt niet.

Ik ben... ik ben Quinn. Verslaafd aan verstoppen en verdringen. Het gemakkelijkst gaat dat met drank, omdat je dat zo prettig in je eentje kunt doen, zonder een belasting voor anderen te zijn en zonder iemand nodig te hebben ook. Pillen werken ook wel, tot op zekere hoogte, maar je hebt er steeds meer van nodig. Wil wel eens lastig zijn. Maakt verder niet uit wat eigenlijk, als het maar een verdovende uitwerking heeft. Liefst sterk genoeg om me in slaap te krijgen, een droomloze slaap, want dat lukt mijn hoofd zelfstandig niet meer. Als ik in slaap val zonder iets, dan droom ik altijd over dezelfde dingen. Over vroeger, dat ineens weer nu is dan. Over klappen, gebroken onderdelen, minachting, nachtelijke bezoeken. En als ik dan wakker word, is het er nog steeds. Diezelfde woede en walging die hij voor me voelde, voel ik dan voor mezelf. En daarom is drank ook dan van harte welkom. 's Nachts houdt het de nachtmerries weg, overdag legt het een dikke laag watten om de zelfhaat en de woede. Woede en haat waarvan hier gezegd wordt dat ik die anders moet richten. Niet op mezelf, maar op hem. Dat niet ik de dader ben, dat er geen logische reden is, dat het zo was en nu niet meer.

Al jaren doe ik eigenlijk van alles om dat negatieve zelfbeeld maar te bevestigen. Tenminste, als ik zo terugkijk, geloof ik dat ik dat patroon wat begin te herkennen voor wat het is. Mijn straf heb ik tenslotte al lang gehad, dus waarom niet gewoon inderdaad alles doen om die straf alsnog te verdienen? Hoeveel mensen ik mijn excuses zou moeten maken, weet ik al niet eens meer. En ik was met een lijstje begonnen, als een soort reminder aan mezelf. Boetedoening noemde de peut het. En ze kritiseerde het lijstje ook meteen, had wel een mening over wie er bovenaan zou moeten staan. Mijn vriend, dacht ik, want dat is degene die ik het vaakst en het diepst kwets, omdat ik altijd de grens op blijf zoeken van wat iemand kan verdragen voor ie vertrekt. Of mijn vriendin, die hetzelfde in iets andere mate te verduren krijgt. Of mijn kinderen, want als je vader verslaafd is, kun je niet anders dan tekort komen.
Peut schudde alleen maar haar hoofd. Je bent slim genoeg, zei ze, kijk vanavond maar gewoon eens in de spiegel. De grapjas, ik haat de spiegel. Maar inderdaad, ik ben slim genoeg, ik snap best wat ze bedoelt. Maar ik ben niet in staat om me te verontschuldigen voor de ellende die ik mezelf aan heb gedaan en nog steeds aandoe. Nog niet. Toch vind ik dit ook al een stap, toegeven dat het inmiddels zo is dat ik mezelf een hoop ellende aan doe. Ik, mezelf. Altijd maar weer mezelf blijven straffen en daarvoor weer straffen. Een twisted vicieuze cirkel.

Ik ben een verziekte vicieuze cirkel. Nee, ik zit in een verziekte vicieuze cirkel. Of ik er zelf in gestapt ben, dat maakt niet meer uit. Het gaat erom dat ik er zelf uit ga stappen.

Ik ben Quinn. En ik wil verder.

[smart]

Ik ben Quinn. En ik wil verder.

Ik ben dik geroerd! Je gaat voor jezelf zorgen, daar waar dat eerder nog niet lukte. Waar schuld en schaamte in de weg stonden. Jemig man, fantastisch!!

[kruidenthee67]

[Bob]

Als ik dit zo lees denk ik: dat moet je vaker doen, zo analyserend schrijven. Het hoeft niet steeds hier, je kunt het ook privé houden. Maar wel doorvragen en niet te gauw stoppen bij wat je gister en vorige week en vorige maand ook al dacht. Steeds verder doorontwikkelen vanaf het punt waar je de vorige keer gebleven was.

[Lika]

 Dappere en knappe stap op weg naar de uitgang. 

[lady jane]

dappere dodo gaat verder

[basta]

Tjémig Quinn...ik vind het zo indrukwekkend.

Zo werkt het dus, je hebt de straf al gehad, dus nu maar zorgen dat je het met terugwerkende kracht ook verdient.

Wat een tragisch inzicht. Maar ook eentje om korte metten mee te maken! Fijn dat je het met ons deelt, echt waar.

[Monster]

(ik heb gewoon ff geen tekst. Dankjewel Quinn, voor je openheid.)

[Kore]

                                 Met de rug naar de afgrond?