Ik ben

[Quinn]

Bedankt. Voelt niet zo trouwens, maar dat is ook wel bekend. Het blijft lastig om mensen toe te laten, al is het maar een klein beetje. Weet niet goed of dat mijn natuur is, of toch ook aangeleerd gedrag. Vriendin baalt dat ik zo weinig met haar deel, maar hell, laten we het gewoon leuk houden, toch?

Ben bezig met kijken wat ik hierna ga doen, want over een paar weken wil ik toch echt een punt achter het opgenomen zijn zetten. Je moet een keer je gewone leven weer in. Het gaat nu over EMDR, mits ik daar stabiel genoeg voor word bevonden, schematherapie is ook een optie en een of andere grapjas had het over dagbesteding. Zelf denk ik meer aan weer een paar uur gaan werken.

Komend weekend wordt weer een soort testcase. Vriendin zit dan in Londen, kinderen uit logeren en ik wil wel gewoon naar huis. Tijd voor een volgende stap, zeg maar.

Vind het nu lastig hier op het forum, ik mis mensen en hun feedback. Anderen zijn stiller. Veel nieuwe mensen waar ik ook graag wil lezen om misschien wat te kunnen steunen. Maar dan log ik in, zie dertig topics met ongelezen berichten en de moed zakt in m'n schoenen. Nog niet helemaal weer mezelf dus.

Tl;dr everything changes, everything stays the same.

[smart]

Ik ervaar het forum een beetje als in een overgangsfase, er moet eerst weer een

nieuw evenwicht komen. Nieuwe mensen om te leren kennen, en ja... missen van bekenden 

Dat voelt een poosje verloren...

 

Maar Quinn... het leuk houden kan ook naast het delen van "meer". (tranen, angst, kwetsbaar zijn)

Ik snap jouw vriendin..... (tja vrouw he)

[Lika]

Zit ik stiekem hardop om je te lachen Quinn. ' Een of andere grapjas'.... kan met heel goed voorstellen dat je liever paar uur gaat werken dan dagbesteding in jouw geval.

Forum is anders ja. Overigens komt dat door mij;-) Is altijd zo als ik me bij een groep aansluit. Dan gaat die groep opeens heel erg veranderen... maar wat Smart zegt. Komt wel weer goed.

Over een paar weken iets anders schrijf je. Aan hoeveel weken denk je dan? 2 tot 4 zoiets?

Dit weekend dat eraan komt lijkt me idd heel spannend voor je. Heb je er ook zin in om het huis en je omgeving even voor jezelf te hebben?

❤

[Bob]

Weer een paar uur gaan werken en dat misschien langzaam opbouwen als het goed gaat lijkt me inderdaad een heel realistische optie. Wel goede afspraken maken, i.o.m. met bedrijfsarts als die er is, dat je zelf je tempo kunt aangeven en zo nodig weer minder kunt gaat werken als het niet goed bevalt.

 

Heb je trouwens al nagedacht over vervangende bezigheden thuis om straks de tijd die je voorheen gewend was te drinken nu aan iets anders te besteden? Zou ik doen, anders is het straks veel te makkelijk om toe te geven aan het duiveltje dat zomaar ineens in zo'n gat kan springen.

[Quinn]

Nieuw evenwicht, ja, denk dat je daar gelijk in hebt Smart. Maar o verdorie, wat ben ik slecht met veranderingen! Behalve als ik ze zelf bedacht heb uiteraard, dat is heel wat anders. Tja, vrouwen... ze heeft ook wel een punt, moet ik eerlijk toegeven. Met mijn vriend deel ik veel meer van de moeilijke en pijnlijke dingen. Kan me voorstellen dat dat voor haar niet plezierig is, alsof ze niet voor vol wordt aangezien. Maar alsnog, vrouwen....

Ja Lika, dat ligt aan jou, raak helemaal van slag door al die likes natuurlijk komt het wel weer goed, nieuw evenwicht, nieuwe mensen weer beter leren inschatten, dat soort dingen. En intussen maar gewoon door, want we komen hier uiteindelijk natuurlijk voor onszelf. True. Een paar weken, ja. Over drie weken heb ik als het goed is evaluatie hier en dan moet er wel een plan komen van hoe verder. Ik sta nu 54 dagen nuchter te zijn en dat is lang en kort tegelijk. Echt grote uitdagingen ben ik niet tegengekomen in deze periode natuurlijk, dus dat is niet helemaal een eerlijke telling. Maar tegen die tijd is het wel ruim twee maanden nuchter, dus dan heb ik hier weinig meer te zoeken. Op naar een nieuw traject, want dat los vertrouwd is er nog niet helemaal.

Lars, ik zie dat dagbesteding niet zitten, omdat ik gewoon terug kan naar mijn eigen werk, mijn eigen bureau en dat ik heel goed weet dat er alles aan gedaan gaat worden om me aan het werk te kunnen krijgen daar. Mazzelaar in dat opzicht. Dus niet ik ben te goed, dat zijn mijn omstandigheden. En echt, mijn vingers jeuken om weer aan het werk te gaan ook. Goed teken toch? Wat betreft dat minder schrijven hier, is het niet juist een periode waarin je beter meer hier kunt komen en schrijven? Steun zoeken?

Dank je Bob, ik ben er zelf ook redelijk positief over. Of eigenlijk, ik wil dit gewoon doen. Punt. Donderdag komt mijn leidinggevende hier lang. Hij is al heel lang een goede vriend van me en ik weet zeker dat we er wel uit gaan komen. Denk dat het eerst werk gaat worden waarbij mensen niet al te afhankelijk zijn van mijn inbreng/aanwezigheid, om de druk wat laag te houden. Vervangende bezigheden, tja, nee, niet echt eigenlijk. Mijn drinken is meestal 's nachts. Of overdag, maar dan tijdens andere bezigheden. Ook tijdens werken ja, auw.

 

Het weekend, tja, daar kan ik heel stoer over doen en volhouden dat ik mijn eigen ruimte in ga nemen enzo, maar laat ik mezelf niet voor de gek houden. Ik weet best dat ik vrijdagmiddag bij mijn vriend naar binnen wandel en dat die me zondagmiddag weer naar buiten moet sleuren. Ben niet zo goed in alleen zijn.

[basta]

Dus het einde van het opgenomen zijn nadert, Quinn? Ik ben blij voor je, maar ik vind het eerlijk gezegd ook wel griezelig, je zat zó aan de grond. Je klinkt veel rustiger en evenwichtiger, hoor! En de paniek is eraf, maar is de oorzaak wel voldoende onschadelijk gemaakt?

Wanneer durf je te zeggen dat je het leven weer aankunt? Is dat moment te omschrijven?

31 januari 2017 bewerkt door basta

[Jannigje]

 

En dan kom ik toch weer op dat tot vervelens toe herhaalde stukje. Waarom al die moeite doen voor mij? Waarom al die energie steken in mij? Waarom zo je best doen voor mij? Ik geloof niet werkelijk in dat mensen het beste met mij voor hebben. Waarom zouden ze? Waardeloos, ongewenst, onwelkom, schuldig.

. Maar ergens is een stuk van mij nooit verder gekomen dan de vier-, tien-, zestienjarige versie van mij. De constante boodschap dat ik niet deug, niet goed ben, niets goeds doe en nooit wat goeds zal worden. Ondanks alle tegengeluiden is die stem nog steeds het hardnekkigst aanwezig in mijn hoofd,

 

Het beste met me voor hebben klinkt prachtig, maar laat ik mezelf vooral niet wijsmaken dat ik dat beste waard ben.

 .[/i]

Quinn, dit schreef je (o.a.) enige dagen geleden (p 88), ik heb er een paar stukjes uitgelicht.

Daarna volgden vele reacties, ik wil wel op van alles reageren, maar dat lukt me niet.

Met mijn hoofd weet ik nu dat mijn gedachten en gevoelens niet klopppen, maar dat is mijn volwassen stuk zal ik maar zeggen, maar dat kleine kwetsbare meisje in mij gelooft en geen barst van.

Ik wil wel, maar ik kan het niet geloven.

Afgelopen week had ik het beeld van een weegschaal : er is zoveel in die ene schaal terechtgekomen (alle negatieve, akelige dingen), die schaal ligt (bijna) onwrikbaar stevig op de grond.

En moet nog heel veel aan de andere kant in de schaal worden gelegd om beweging te krijgen.

Zo voelt het voor mij.

Ik wil wel, maar kan het niet geloven.

Quinn

[smart]

Een mooi verhaal schreef je vanmiddag.

Ik sluit me aan bij Basta's reactie, dat gaat ook door mij heen!

 

  :rose:  en fijn dat er een uitzicht is   

[Lika]

Knuffel voor Quinn.

Dus het weekend ga je lekker naar je vriend. Heerlijk! Misschien kun je met hem even rustig de tijd na opname op een rij zetten. In de zin van: wat is wijsheid dan en hoe zorg je ervoor dat je verder kunt bouwen aan jezelf en niet zult terug vallen?

En wat Basta zegt. Al lezend, lees ik een ander deel van Quinn hier. Iemand die minder in de afweer zit. Mindër cynisch is. Je opent.

❤

[Lieselotje]

Goedemorgen Quinn. Je kunt het weekend dus bij je vriend terecht, doen. Afleiding daar en samen zijn!

Ik ben natuurlijk 1 van die nieuwelingen en snap dat het lastig is om allemaal bij te houden en lezen. Is een halve dagtaak dus geeft niks hoor ook ik leef met je mee en weet nu door je draadje dat je van een hele moeilijke periode afkomt.

En wat lees ik nu! Nadenken over weer naa het werk en je evaluatie. Weer naar de toekomst kijken ♡♡♡

Zet hem op en een fijne droge dag!

[Quinn]

Dus het einde van het opgenomen zijn nadert, Quinn? Ik ben blij voor je, maar ik vind het eerlijk gezegd ook wel griezelig, je zat zó aan de grond. Je klinkt veel rustiger en evenwichtiger, hoor! En de paniek is eraf, maar is de oorzaak wel voldoende onschadelijk gemaakt?

Wanneer durf je te zeggen dat je het leven weer aankunt? Is dat moment te omschrijven?

 

Joh, ik ben het toonbeeld van rust en kalmte. Maar okee, ja, het heeft ook z'n griezelige kanten. Of ik er aan toe ben om met de oorzaken aan de slag te gaan, vragen ze dan hier. En ik denk het wel. Maar ik denk ook dat ik hier niet meer verder ga komen met dat stuk. Omdat ik gefixeerd ben op dat hele naar huis willen en de gewone dingen weer op gaan pakken. En dat kan immers net zo goed ergens anders? Is de oorzaak onschadelijk gemaakt? Nee, absoluut niet, daar is misschien net een beginnetje mee gemaakt. Helpt het om me tot die tijd hier te verstoppen? Nee, dat denk ik niet. Durf ik het leven aan? Nee. Maar kom ik ooit echt zover?

 

Quinn, dit schreef je (o.a.) enige dagen geleden (p 88), ik heb er een paar stukjes uitgelicht.

Daarna volgden vele reacties, ik wil wel op van alles reageren, maar dat lukt me niet.

Met mijn hoofd weet ik nu dat mijn gedachten en gevoelens niet klopppen, maar dat is mijn volwassen stuk zal ik maar zeggen, maar dat kleine kwetsbare meisje in mij gelooft en geen barst van.

Ik wil wel, maar ik kan het niet geloven.

Afgelopen week had ik het beeld van een weegschaal : er is zoveel in die ene schaal terechtgekomen (alle negatieve, akelige dingen), die schaal ligt (bijna) onwrikbaar stevig op de grond.

En moet nog heel veel aan de andere kant in de schaal worden gelegd om beweging te krijgen.

Zo voelt het voor mij.

Ik wil wel, maar kan het niet geloven.

Quinn

 

Ontzettend herkenbaar wat je schrijft Jannigje. Te veel, te zwaar en te weinig overtuiging dat het anders kan worden. Rationeel misschien wel, soms dan tenminste, maar geloven? Nee. Knuffel.

 

Knuffel voor Quinn.

Dus het weekend ga je lekker naar je vriend. Heerlijk! Misschien kun je met hem even rustig de tijd na opname op een rij zetten. In de zin van: wat is wijsheid dan en hoe zorg je ervoor dat je verder kunt bouwen aan jezelf en niet zult terug vallen?

En wat Basta zegt. Al lezend, lees ik een ander deel van Quinn hier. Iemand die minder in de afweer zit. Mindër cynisch is. Je opent.

❤

 

Ja nou ja, daar kom ik waarschijnlijk toch al niet onderuit. Meneer is nogal van het pragmatische soort.

 

Goedemorgen Quinn. Je kunt het weekend dus bij je vriend terecht, doen. Afleiding daar en samen zijn!

Ik ben natuurlijk 1 van die nieuwelingen en snap dat het lastig is om allemaal bij te houden en lezen. Is een halve dagtaak dus geeft niks hoor ook ik leef met je mee en weet nu door je draadje dat je van een hele moeilijke periode afkomt.

En wat lees ik nu! Nadenken over weer naa het werk en je evaluatie. Weer naar de toekomst kijken ♡♡♡

Zet hem op en een fijne droge dag!

 

Grinn... dat mag ik hopen, dat ik daar terecht kan, 't is ook mijn huis. en intussen doet ie maar mooi alsof hij het leuk vindt dat ik er ben Weet je, al die nieuwelingen is natuurlijk helemaal prima, juist goed dat mensen het forum vinden. Maar hier merk ik ook bij dat ik van het alles of niets soort ben. En ik houd niet van niets. Dus dan maar alles. Iedereen bij lezen, proberen bij te houden hoe het met mensen gaat en dat soort dingen. Want iedereen is even belangrijk. Maar hé, dat doe ik mezelf aan.

 

Vanmiddag ben ik vrij. Geen therapie of andere opdrachten of wat dan ook. Best een keer prettig. Van al dat graven in jezelf word je best chagrijnig en vervelend. Ga liever wat leuks doen, zeg maar. Morgen bezoek, vrijdag naar huis en straks nog even bellen met vriendin. Die gaat morgen naar Londen, zei ik dat al? Ja, natuurlijk zei ik dat al, nou ja, het houdt me wel bezig in elk geval. Zeker sinds een van de mensen hier het over reserverelatie had. Geen zorgen, ik heb niemand geslagen, alleen maar m'n wenkbrauw omhoog getrokken. Er zijn rare mensen in de wereld, gelukkig ben ik volkomen normaal kuch

[Quinn]

Bedankt Lars, je hebt gelijk over dat doorzetten. Las net een stuk terug, naar het begin van de opname en Basta heeft meer gelijk dan ik dacht. Het ging slecht. En eigenlijk is 1 januari ook nog helemaal niet zo lang geleden en toen ging het ook best wel slecht. Dus misschien wil ik nu wel weer te veel en te snel. Blijft moeilijk om het grotere geheel te zien en realistische stappen te zetten. We zien wel, eerst maar een nachtje slapen.

[basta]

Ergens in je bericht moet er nog "zoals gewoonlijk" tussen gezet worden.

Quinn, reuzenpet af voor jou!

[Lika]

Jemig Quinn, wat een ontwikkeling maak jij door. Net alsof je nu elke dag een behoorlijke stap neemt. WoW! Knuffel van Lika. Knap van je.

[kruidenthee67]

Ook daarin alles of niets...zwart of wit...

Zo lastig soms, maar als je het gaat herkennen

wordt het werkbaar, en ja, beter dus...

Respect Quinn 

[smart]

[lady jane]

Gaat het wel goed met je Quinn?

je bent zo stilletjes,

toch niet met (pré)pensioen ook he?

[Jannigje]

Bedankt Lars, je hebt gelijk over dat doorzetten. Las net een stuk terug, naar het begin van de opname en Basta heeft meer gelijk dan ik dacht. Het ging slecht. En eigenlijk is 1 januari ook nog helemaal niet zo lang geleden en toen ging het ook best wel slecht. Dus misschien wil ik nu wel weer te veel en te snel. Blijft moeilijk om het grotere geheel te zien en realistische stappen te zetten. We zien wel, eerst maar een nachtje slapen.

 

 

Evenwicht, mooi woord, maar op zo lastig.

Ik heb de wijsheid ook niet in pacht, geen idee wat voor jou het beste is. En natuurlijk wil je te snel, wie niet? Ik ook, iedereen hier waarschijnlijk wel.

Ach en dan roept en hier wel iemand, of meerdere iemands: Quinn PAS OP, LET OP.

Wat je besluit ook zal zijn, ik sluit me helemaal aan bij Lars.

 

[Jannigje]

Dit is dus een heeeeeeeeel grote knuffel Quinn 

[Lika]

Ja Quinn, hoe is het?

[basta]

Hé Quinn, je staat toch nog wel overeind, hè?

[Monster]

he Quinn

Schreef jij bij Etty iets over Een klein leven?

Dat boek, daar moet ik al stééds aan denken sinds jij op het forum schrijft. Heb jij het gelezen?

[lady jane]

ik ook,

het werkt bij mij nog steeds na

maar buiten dat Quinn

houd alsjeblieft contact hier

♥

[smart]

Quinn heeft een fijn weekend hoop ik

[Lieselotje]

Zo lief die knuffel Jannigje! Hoop dat je een goed (droog) weekend hebt Quinn. Geniet ervan!