Even voorstellen: ik ben nieuw en heet Jannigje

[Reacher]

 Ik vind je toch wel zo’n lief mens, heb ik dat wel eens gezegd? Door jou en Oskar -  - ezeltjes houden blijkbaar van vogels? - ben ik op vogeltjes gaan letten, en daarmee is een wereld voor me open gegaan… 

Je vader klinkt ook lief. 

[lady jane]

2 uur geleden zei Jannigje:

Ik moet nu erg aan mijn vader denken. Hij had zelf een vogelhuis gemaakt waar elk jaar meesjes in broedden. Hij zat dan in zijn stoel bij het raam te kijken.

Ik had een hele moeilijke vader, een binnenvetter, drank was herhaaldelijk aanleiding
tot drama's in onze jeugd en hij was ook moeilijk voor zichzelf.
Na zijn pensionering en een hartinfarct veranderde er iets, zijn hart ging open en hij
werd anders. Werd ook aangetrokken door vogels, hing spekzwoerdjes, kaas en broodkorstjes
in een speciaal gemaakt rek aan de schutting en kon uren kijken naar vooral de koolmeesjes.
Voor alle kinderen heeft hij een huisje gemaakt ook, en wij hebben allemaal diverse nestjes
uit zien vliegen. De eerste tijd na zijn dood kwamen er koolmeesjes heel dicht naar mij toe, en bij
zus (die niet in dit soort dingen gelooft) zelfs een door keukenraampje naar binnen en op de tafel
waar zij net in tranen zat te rouwen om hem. Wat zijn ze kostbaar gebleven voor ons. En wat fijn dat
jij ook zo'n herinnering hebt aan je vader. Bedankt dat je de mijne even wakker hebt gemaakt met je berichtje hier♥
 

[Reacher]

16 minuten geleden zei Oskar:

Een vogel is voor mij ook veel meer dan een vogel

In de Joodse overlevering huist in de spreeuw of mus die ziel van nog ongeboren kindjes. 
Dat vind ik een mooie gedachte. 

[Rosee]

Oh ik vind het zo prachtig allemaal wat jullie hier schrijven.

[Rosee]

En ik vind Jannigje ook een lief mens.

[Lika]

Ik ben pas sinds ik hier woon echt op vogels gaan letten, maar met steeds meer plezier. Zo leuk! Wij hebben pindakaaspotjes hangen. Heel gezellig. En zwermen vogels zien vliegen. Wow!!

@Jannigje soms kan gemis zo opzwellen he? 

[Francoise]

Ons nestkastje is helaas nog leeg . Vorig jaar zo van genoten , konden echt uren naar kijken . En dan fluiten op de dakrand na 't vrouwtje dat de kust veilig was en ze naar buiten kon komen.  Dat af en aan vliegen met voer .  En het vrouwtje die eigenlijk te dik was voor het gaatje en er steeds op pikte om het gat groter te krijgen , geweldig om te zien en dat gekwetter van die jonkies , zo leuk 

[Jannigje]

3 uur geleden zei Reacher:

 Ik vind je toch wel zo’n lief mens, heb ik dat wel eens gezegd? Door jou en Oskar -  - ezeltjes houden blijkbaar van vogels? - ben ik op vogeltjes gaan letten, en daarmee is een wereld voor me open gegaan… 

Je vader klinkt ook lief. 

Je kunt het voor mij niet vaak genoeg zeggen . 

Wat leuk dat jij nu ook op vogeltjes let, net als @Lika. Dat vind ik mooi dat we elkaar kunnen attenderen op iets wat voor ons nog helemaal niet in ons blikveld lag en daar dan toch in belandt. 

Lief is niet direct een woord dat ik voor mijn vader zou gebruiken, althans niet voor mij. Anderen vonden mijn vader geweldig, zo’n aardige man, je kunt zo goed met hem praten.  Huh? Goed met hem praten? Nou niet met mij.
Hij was heel sociaal naar anderen en op latere leeftijd, in het verzorgingshuis, had hij blijkbaar fijne gesprekken met vooral medewerkers daar.
Met ons heeft hij dat altijd moeilijk gevonden.
Maar gelukkig heb ik de moed gehad om één keer het gesprek met hem aan te gaan omdat ik hem iets specifieks wilde vragen. Hij was toen al 93, dus ik had niet al te veel tijd meer.
Ik had het nodig om te weten of hij van mij hield. Ik wist dat hij van mijn broers en zus hield, maar van mij? Ik betwijfelde dat ten zeerste. 
Als het wel zo was zou hij dat nooit tegen mij zeggen, dus als ik het wilde weten moest ik erom vragen.
Het werd en gesprek van misschien 5-10 min, maar waar het mij om ging was gezegd.
Ik heb hem gezegd dat ik van hem hield, dat had ik ook nog nooit gedaan (ik merkte dat hem dat raakte, misschien wist hij het ook niet zeker van mij?) en gevraagd of hij ook van mij hield. Ik houd van jullie allemaal zei hij. Ja, dat zei mij nou net niets. Ja maar heit, houdt u ook van mij? Ja ook van jou zei hij toen.

Dat moest ik horen en ook al vergeet ik dat soms weer en ook als ik het niet kan voelen: hij heeft het gezegd.
En hij was een eerlijk man. 

Lief was dus niet het woord, maar hij werd wel zachter, milder. 

En @lady jane, mijn vader maakte ook kastjes voor de kinderen. Ik had geen tuin, dus ik heb er geen. Jammer  dat ik niet gevraagd heb er toch ook een voor mij te maken.  
 

Ik zal nooit meer mopperen op de spreeuwen, die schrokoppen, die in een dag een pindakaaspotje leeg eten. Het zijn misschien dus gewoon kleine hongerige ongeboren kindjes. 

.

[Jannigje]

2 uur geleden zei Lika:

Jannigje soms kan gemis zo opzwellen he

Ja het kan me zomaar ineens overvallen. Het gaat bij mij vaak in periodes, waarschijnlijk als ik zelf kwetsbaarder ben, gevoeliger.

@Francoise jk hoop voor je dat ze nog komen, dan kun je weer lekker naar hen kijken en luisteren. 
 

Want inderdaad, een vogel is meer dan een vogel. 

[Yana]

Je verhaal over je vader roert me tot tranen  

[Lieke7777]

Ontroerend  en mooi dat je het  gesprek aan kon gaan met je vader .

Mijn vader overleed op 68 jaar leeftijd april 2014 .

Het was een dominante ongeduldige man , best moeilijk. 

Ik heb het met mijn behandelaar over gehad hoe hij is overleden ( was niet fijn om te zien )  en hoeveel ik  uiteindelijk nu nog wel had willen vragen maar dat komt nooit meer terug. 

Een knuffel  of een ik hou van je was er nooit bij , vrij afstandelijk .

Ook mijn moeder is er niet goed in.

Ik heb heel wat jaren een "  mama " figuur gezocht  , nooit  geweten waarom en hoe maar nu begrijp ik het .

En nog steeds heb ik er moeite mee dat er geen sterk vrouw figuur in mijn leven is die voor mij zorgt waar ik terecht kan met al mijn vragen .

Die  mij een knuffel geeft als ik het nodig heb.

Voelt heel alleen ondanks mijn gezin om mij heen .

Is ook een reden tot drinken geweest  maar er zijn meerdere factoren  bij elkaar .

Goed , ben nu wel openhartig eigenijk. 

Sorry dat ik deze ruimte hier genomen heb ..

 

6 april 2022 bewerkt door Lieke7777

[Jannigje]

23 uur geleden zei lady jane:

De eerste tijd na zijn dood kwamen er koolmeesjes heel dicht naar mij toe, en bij
zus (die niet in dit soort dingen gelooft) zelfs een door keukenraampje naar binnen en op de tafel
waar zij net in tranen zat te rouwen om hem. Wat zijn ze kostbaar gebleven voor ons. En wat fijn dat
jij ook zo'n herinnering hebt aan je vader. Bedankt dat je de mijne even wakker hebt gemaakt met je berichtje hier♥

Wat mooi dat die koolmeesjes kwamen! Als kleine boodschappers die jou en je zus iets dierbaars gaven: een beetje troost. Alsof hij op die manier laat weten dat hij nog over jullie waakt? Althans zo voelt het voor mij.

Een vriendin van mij heeft dat met vlinders: na de dood van haar man zijn er een paar vlinders gekomen op plaatsen en momenten die niet logisch waren. Zij voelt dat als een boodschap van hem. In zie je, ik ben nog ergens ook al zie je mij niet.

Ik hoopte ook op dergelijke signalen van mijn vader, maar die waren er niet. Of ik heb ze niet gezien? 
Of misschien toch wel? Ik ,juister nu naar brassband muziek, naar de favoriete band van mijn vader. Sommige stukken zijn zo razend knap, daar genoten wij allebei zo van.

En opeens spelen ze het Halleluja uit de Messiah, met koor en zit ik te snikken en huil opeens tranen met tuiten.
Wie weet, misschien luistert en geniet hij ook ergens? 
Ikweet eigenlijk niet waarom ik nu zo moet huilen. Het zijn trouwens geen “erge” tranen. Gek woord misschien in dit verband maar ik weet even geen betere.

[Jannigje]

11 uur geleden zei Yana:

Je verhaal over je vader roert me tot tranen  

[Jannigje]

@Lieke7777, dank je voor je verhaal, fijn dat je de ruimte hebt genomen. Ik merk dat het mij goed doet om ook van jullie op deze manier van jullie vader en/of moeder te horen.

Ik snap zó goed dat je nog van alles had willen vragen! Ik heb geluk gehad dat ik op tijd de voor mij belangrijkste vraag heb kunnen stellen en dat hij daarop antwoordde.

Jouw moeder leeft nog? Zo lees ik jouw bericht tenminste. Verdrietig dat jouw wens om gekoesterd te worden, om die knuffel te krijgen en te voelen niet vervuld wordt. Ik herken dat zo! Bij mijn moeder is dat ook nooit gebeurd. Het verlangen ernaar bleef, althans bij mij, en ik moet daarmee om gaan.
Ik denk dat jouw gezin je van alles kan geven, maar niet die behoefte die jij voelt/voelde  t.a.v. jouw moeder. En dat kan inderdaad heel alleen voelen.

Dank voor al jullie reacties, ik kan vaak moeilijk verbinding voelen,  maar nu voel ik dat wel geloof ik. 

[Jannigje]

En nu ga ik zingen, o.a. het Halleluja, dat gaan we uit het hoofd zingen.

Tot later.

[Reacher]

[lady jane]

wat heet toeval he Jannigje?
Ja er is zeker méér na de dood.
Toen mijn dochter stierf, kwam ze in de dromen van mijn moeder,
maar niet bij mij, daar was ik toen erg verdrietig om.
tot ik me realiseerde hoe ik van plan was tussen ons het beter te gaan doen dan
mijn moeder met mij, en ik met haar. Toen realiseerde ik me dat mijn moeder nog niet dood was, en bij mijn moeder was er ook een luikje open gegaan.
We hebben nog mooie jaren gehad, in echte moeder-dochter verbinding, net als
mijn vader na zijn hart infarct.
Ik was bij beide overlijdens en maakte toen iets heel dieps mee, te mooi om zomaar
over te praten. Het maakte mee dat ik bij de Hospice terminale thuiszorg ging doen.
En af en toe, als vreemde, ook mooie dingen meemaakte. Zulk dankbaar werk!
Ik ben er zelden mee bezig, maar jullie lezende hier, voelt het weer even als heel rijk, thnx♥

7 april 2022 bewerkt door lady jane

[Francoise]

O @lady jane sorry dat ik het niet wist maar ik schrik ervan , is je dochter gestorven ? 

[lady jane]

mijn eerstgeborene Francoise, lang geleden al.

[Jannigje]

Op 7-4-2022 om 12:53 zei lady jane:

We hebben nog mooie jaren gehad, in echte moeder-dochter verbinding,

Wat fijn voor jullie allebei.
Mij/ons is dat helaas niet gegund. Ik heb altijd een moeder gemist, zelfs tot nu toe.
Het sterven van mijn moeder en het hele gebeuren daarna zijn voor mij heel pijnlijk geweest, dramatisch ook. Behalve door haar dood werd dat veroorzaakt door mijn familie. 
Mensen kunnen elkaar zoveel pijn doen. En waarom? 

Op 7-4-2022 om 12:53 zei lady jane:

Ik was bij beide overlijdens en maakte toen iets heel dieps mee, te mooi om zomaar
over te praten

Veel van wat er niet was na het overlijden van mijn moeder was er wél met en na het overlijden van mijn vader.
Ik hield zijn hand vast toen hij stierf. En hoe verdrietig ook, dat is me zo dierbaar! 
En nee, soms kun je er niet (zomaar) over praten., dat herken ik. 
 

 

[lady jane]

19 uur geleden zei Jannigje:

Mensen kunnen elkaar zoveel pijn doen. En waarom? 

Daar krijgen we zelden of nooit antwoord op ben ik bang.
Ik had met zoon het zinnetje; wass sich liebt, dass neckt sich
voor dat soort situaties, dan bleef er toch een soort van verbinding
maar de pijn bleef. De liefde gelukkig ook, al leek die weg.

9 april 2022 bewerkt door lady jane

[Jannigje]

Die zin ken ik, maar meestal gebruikte ik die als het over onschuldiger dingen ging denk ik, als iemand iemand anders een beetje pestte/plaagde op een niet echt vervelende manier.

Bij ons was het echt naar, zeker geen verbinding en ook geen liefde. Als die er wel was was/is die goed verstopt gebleven. 
 

[Lika]

Hoi @Jannigje voor jou. Moest zomaar even aan je denken.

[Lonster]

Gisteren heb ik een documentaire teruggekeken van afgelopen woensdag; het uur van de wolf. Die heb jij ook vast gezien. Dat gaat over een koor in Amsterdam waar corona flink toesloeg in maart 2020. Ze zongen de Johannes Passion en zangleraar Bert kwam er ook nog in voor. Moest aan jou denken. Jij bent een van die vrouwen of zou het kunnen zijn.

[Reacher]

Ha meisje. Ik kom even gedag zeggen. 
En een vogeltje brengen.