Spring naar bijdragen

Even voorstellen: ik ben nieuw en heet Jannigje


Jannigje

Aanbevolen berichten

Op 15-3-2022 om 19:48 zei Oskar:

Afgelopen zaterdag was ik bij een uitvoering van de Messiah. Wat was dat mooi. Een tijd lang moest ik aan je denken. Ik keek naar een zangeres in het koor en dacht: misschien is dat Jannigje gewoon wel, die zingt ook de Messiah. De kans is niet heel groot, zeker nu ik net hierboven lees dat jouw Messiah in april is. Maar het was toch leuk om het even te denken.

Stel je voor,  zou wel leuk zijn als zou blijken dat ik de Messiah voor jou gezongen had.
Keek je trouwens naar een sopraan of een alt?

Gisteren moest ik met de auto op stap, dan neem ik altijd een mee-zing-cd mee, dan kan ik meteen mijn stem oefenen.
Gisteren was het natuurlijk de Messiah, want daar moet ik nog wel even voor trainen. De noten ken ik wel, maar de snelheid!

Afijn, ik luisterde naar een cd van ons eigen koor en ik raakte meerdere keren ontroerd. Wat is het mooi!


En ik zing daarin mee! (Tijdens repetities en concerten horen wij de andere zangers/zangeressen niet altijd goed, het geheel hoor je niet goed, dus dan is een opname heel prettig)
Het blijft bijzonder.
Ik zal aan je denken als het zover is. :musicnote::musicnote:


 

bewerkt door Jannigje
Aanvulling
Link naar opmerking
Deel via andere websites

1 uur geleden zei Jannigje:

Oooohhh, wat mooi! Dank je wel. :heart: Weet jij wat voor vogeltje dit is?
Vorige week zat toch meneer specht opeens in de eikenboom tegen een tak te tikken. :)

Het is het welbekende kleine blauwe speciaal voor Jannigje gemaakte vogeltje. :heart:

Groeten aan de specht En dat zonder pindakaas lokkertje. Dat is echte liefde. :)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik liep van de week met een vriendin te wandelen toen we een vogeltje echt heel erg druk hoorde zingen. Ik naar boven kijken, maar het vogeltje zat gewoon recht voor me in de struiken. Haha, en maar doorgaan met kwetteren. Een winterkoninkje, wist ik. 

image.png.ca82ba11135f097eee56f2184d309f05.png

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik heb een tijdje in een koor gezongen. Af en toe, bijvoorbeeld in een kerk, kon ik alles samen horen. Wat heerlijk is dat, als dat lukt. Hemels, vond ik dat. Meestal ben je vooral met je eigen partij bezig en lukt het inderdaad niet om het geheel te horen. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

5 uur geleden zei Oskar:

Ik keek (volgens mij) naar een alt. Omdat ik op de een of andere manier denk dat jij een alt bent, of misschien had je het ook ooit wel gezegd. Klopt het?

Ja het klopt dat ik als ben, geen idee of ik daar hier ooit vermeld heb. Ik kan het me niet herinneren.
Ik heb vanavond alvast het Halleluja voor je gezongen, uit het hoofd. Dat geeft een extra dimensie, iedereen kijkt veel beter naar de dirigent.

5 uur geleden zei Reacher:

Het is het welbekende kleine blauwe speciaal voor Jannigje gemaakte vogeltje. :heart:

Groeten aan de specht En dat zonder pindakaas lokkertje. Dat is echte liefde. :)

Dit welbekende vogeltje is wel een bijzonder mooi exemplaar, blijkt na enige studie. Dat maakt hem uniek!!
En hij zingt o zo liefelijk.

Ik zal het hem (=de specht) zeggen als hij weer een keer komt. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

16 uur geleden zei Lonster:

Ik heb een tijdje in een koor gezongen. Af en toe, bijvoorbeeld in een kerk, kon ik alles samen horen. Wat heerlijk is dat, als dat lukt. Hemels, vond ik dat. Meestal ben je vooral met je eigen partij bezig en lukt het inderdaad niet om het geheel te horen. 

We zitten nu vlak voor een concert @Lonster, in principe kent iedereen zijn of haar eigen partij  (is niet zo helaas :(:angry:)
Door meer te kijken naar de dirigent kun je samen muziek maken en niet alleen de noten spelen.,
Voel je de behoefte om vaker te zingen? Misschien weer in een koor?

bewerkt door Jannigje
Essentiële letter ontbrak
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Vandaag hadden we koordag, in totaal hebben we zo’n 3 uur gezongen. Vermoeiend, maar zo fijn. Alleen maar Messiah, finetunen.
En als het dan lukt! Dan kan het zo mooi zijn, al die partijen die dan naadloos in elkaar vallen, soms om en door elkaar heen dwarrelen.

Kijken naar de dirigent, luisteren naar elkaar, op elkaar afstemmen, zacht, zachter, nog zachter en dan weer crescendo, uit volle borst. 
We zingen 3 delen uit het hoofd, dat is toch een totaal andere beleving dan vanuit een boek zingen. 

Zingen is goed voor mij.
 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dank je @Lika, fijn.

Ik heb 2 vogelhuisjes in mijn tuin, tot nu toe was er nauwelijks belangstelling voor, maar nu opeens is er activiteit! Een koolmeespaartje heeft één kast ontdekt en vliegt nu af en aan om er een nestje in te bouwen.
En dat betekent zoveel voor mij! 
Ik heb al een uur met mijn telefoon en fototoestel in de aanslag gezeten, maar tjonge wat zijn die beestjes snel!

Gisteren zag ik ze als een kolibrie voor de opening hangen. Konden ze er niet in? Lastige aanvliegroute?
Welnee…
Vandaag zag ik het weer. Meneer mees had een takje overdwars in zijn bek en dat paste niet door de opening. 
Want welke aanvliegroute ze ook nemen, ze vliegen in één ruk , zonder enige aarzeling,  naar binnen.

Ik moet nu erg aan mijn vader denken. Hij had zelf een vogelhuis gemaakt waar elk jaar meesjes in broedden. Hij zat dan in zijn stoel bij het raam te kijken.

En dan mis ik hem opeens weer heel erg. 
 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

2 uur geleden zei Jannigje:

Ik moet nu erg aan mijn vader denken. Hij had zelf een vogelhuis gemaakt waar elk jaar meesjes in broedden. Hij zat dan in zijn stoel bij het raam te kijken.

Ik had een hele moeilijke vader, een binnenvetter, drank was herhaaldelijk aanleiding
tot drama's in onze jeugd en hij was ook moeilijk voor zichzelf.
Na zijn pensionering en een hartinfarct veranderde er iets, zijn hart ging open en hij
werd anders. Werd ook aangetrokken door vogels, hing spekzwoerdjes, kaas en broodkorstjes
in een speciaal gemaakt rek aan de schutting en kon uren kijken naar vooral de koolmeesjes.
Voor alle kinderen heeft hij een huisje gemaakt ook, en wij hebben allemaal diverse nestjes
uit zien vliegen. De eerste tijd na zijn dood kwamen er koolmeesjes heel dicht naar mij toe, en bij
zus (die niet in dit soort dingen gelooft) zelfs een door keukenraampje naar binnen en op de tafel
waar zij net in tranen zat te rouwen om hem. Wat zijn ze kostbaar gebleven voor ons. En wat fijn dat
jij ook zo'n herinnering hebt aan je vader. Bedankt dat je de mijne even wakker hebt gemaakt met je berichtje hier♥
 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ons nestkastje is helaas nog leeg . Vorig jaar zo van genoten , konden echt uren naar kijken . En dan fluiten op de dakrand na 't vrouwtje dat de kust veilig was en ze naar buiten kon komen.  Dat af en aan vliegen met voer .  En het vrouwtje die eigenlijk te dik was voor het gaatje en er steeds op pikte om het gat groter te krijgen , geweldig om te zien en dat gekwetter van die jonkies , zo leuk 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

3 uur geleden zei Reacher:

:heart: Ik vind je toch wel zo’n lief mens, heb ik dat wel eens gezegd? Door jou en Oskar -  - ezeltjes houden blijkbaar van vogels? - ben ik op vogeltjes gaan letten, en daarmee is een wereld voor me open gegaan… 

Je vader klinkt ook lief. 

Je kunt het voor mij niet vaak genoeg zeggen . :heart:

Wat leuk dat jij nu ook op vogeltjes let, net als @Lika. Dat vind ik mooi dat we elkaar kunnen attenderen op iets wat voor ons nog helemaal niet in ons blikveld lag en daar dan toch in belandt. 

Lief is niet direct een woord dat ik voor mijn vader zou gebruiken, althans niet voor mij. Anderen vonden mijn vader geweldig, zo’n aardige man, je kunt zo goed met hem praten.  Huh? Goed met hem praten? Nou niet met mij.
Hij was heel sociaal naar anderen en op latere leeftijd, in het verzorgingshuis, had hij blijkbaar fijne gesprekken met vooral medewerkers daar.
Met ons heeft hij dat altijd moeilijk gevonden.
Maar gelukkig heb ik de moed gehad om één keer het gesprek met hem aan te gaan omdat ik hem iets specifieks wilde vragen. Hij was toen al 93, dus ik had niet al te veel tijd meer.
Ik had het nodig om te weten of hij van mij hield. Ik wist dat hij van mijn broers en zus hield, maar van mij? Ik betwijfelde dat ten zeerste. 
Als het wel zo was zou hij dat nooit tegen mij zeggen, dus als ik het wilde weten moest ik erom vragen.
Het werd en gesprek van misschien 5-10 min, maar waar het mij om ging was gezegd.
Ik heb hem gezegd dat ik van hem hield, dat had ik ook nog nooit gedaan (ik merkte dat hem dat raakte, misschien wist hij het ook niet zeker van mij?) en gevraagd of hij ook van mij hield. Ik houd van jullie allemaal zei hij. Ja, dat zei mij nou net niets. Ja maar heit, houdt u ook van mij? Ja ook van jou zei hij toen.

Dat moest ik horen en ook al vergeet ik dat soms weer en ook als ik het niet kan voelen: hij heeft het gezegd.
En hij was een eerlijk man. 

Lief was dus niet het woord, maar hij werd wel zachter, milder. 

En @lady jane, mijn vader maakte ook kastjes voor de kinderen. Ik had geen tuin, dus ik heb er geen. Jammer  dat ik niet gevraagd heb er toch ook een voor mij te maken.  
 

Ik zal nooit meer mopperen op de spreeuwen, die schrokoppen, die in een dag een pindakaaspotje leeg eten. Het zijn misschien dus gewoon kleine hongerige ongeboren kindjes. 

.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

2 uur geleden zei Lika:

Jannigje soms kan gemis zo opzwellen he

Ja het kan me zomaar ineens overvallen. Het gaat bij mij vaak in periodes, waarschijnlijk als ik zelf kwetsbaarder ben, gevoeliger.

@Francoise jk hoop voor je dat ze nog komen, dan kun je weer lekker naar hen kijken en luisteren. 
 

Want inderdaad, een vogel is meer dan een vogel. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ontroerend  en mooi dat je het  gesprek aan kon gaan met je vader .

Mijn vader overleed op 68 jaar leeftijd april 2014 .

Het was een dominante ongeduldige man , best moeilijk. 

Ik heb het met mijn behandelaar over gehad hoe hij is overleden ( was niet fijn om te zien )  en hoeveel ik  uiteindelijk nu nog wel had willen vragen maar dat komt nooit meer terug. 

Een knuffel  of een ik hou van je was er nooit bij , vrij afstandelijk .

Ook mijn moeder is er niet goed in.

Ik heb heel wat jaren een "  mama " figuur gezocht  , nooit  geweten waarom en hoe maar nu begrijp ik het .

En nog steeds heb ik er moeite mee dat er geen sterk vrouw figuur in mijn leven is die voor mij zorgt waar ik terecht kan met al mijn vragen .

Die  mij een knuffel geeft als ik het nodig heb.

Voelt heel alleen ondanks mijn gezin om mij heen .

Is ook een reden tot drinken geweest  maar er zijn meerdere factoren  bij elkaar .

Goed , ben nu wel openhartig eigenijk. 

Sorry dat ik deze ruimte hier genomen heb ..

 

bewerkt door Lieke7777
Link naar opmerking
Deel via andere websites

23 uur geleden zei lady jane:

De eerste tijd na zijn dood kwamen er koolmeesjes heel dicht naar mij toe, en bij
zus (die niet in dit soort dingen gelooft) zelfs een door keukenraampje naar binnen en op de tafel
waar zij net in tranen zat te rouwen om hem. Wat zijn ze kostbaar gebleven voor ons. En wat fijn dat
jij ook zo'n herinnering hebt aan je vader. Bedankt dat je de mijne even wakker hebt gemaakt met je berichtje hier♥

Wat mooi dat die koolmeesjes kwamen! Als kleine boodschappers die jou en je zus iets dierbaars gaven: een beetje troost. Alsof hij op die manier laat weten dat hij nog over jullie waakt? Althans zo voelt het voor mij.

Een vriendin van mij heeft dat met vlinders: na de dood van haar man zijn er een paar vlinders gekomen op plaatsen en momenten die niet logisch waren. Zij voelt dat als een boodschap van hem. In zie je, ik ben nog ergens ook al zie je mij niet.

Ik hoopte ook op dergelijke signalen van mijn vader, maar die waren er niet. Of ik heb ze niet gezien? 
Of misschien toch wel? Ik ,juister nu naar brassband muziek, naar de favoriete band van mijn vader. Sommige stukken zijn zo razend knap, daar genoten wij allebei zo van.

En opeens spelen ze het Halleluja uit de Messiah, met koor en zit ik te snikken en huil opeens tranen met tuiten.
Wie weet, misschien luistert en geniet hij ook ergens? 
Ikweet eigenlijk niet waarom ik nu zo moet huilen. Het zijn trouwens geen “erge” tranen. Gek woord misschien in dit verband maar ik weet even geen betere.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@Lieke7777, dank je voor je verhaal, fijn dat je de ruimte hebt genomen. Ik merk dat het mij goed doet om ook van jullie op deze manier van jullie vader en/of moeder te horen.

Ik snap zó goed dat je nog van alles had willen vragen! Ik heb geluk gehad dat ik op tijd de voor mij belangrijkste vraag heb kunnen stellen en dat hij daarop antwoordde.

Jouw moeder leeft nog? Zo lees ik jouw bericht tenminste. Verdrietig dat jouw wens om gekoesterd te worden, om die knuffel te krijgen en te voelen niet vervuld wordt. Ik herken dat zo! Bij mijn moeder is dat ook nooit gebeurd. Het verlangen ernaar bleef, althans bij mij, en ik moet daarmee om gaan.
Ik denk dat jouw gezin je van alles kan geven, maar niet die behoefte die jij voelt/voelde  t.a.v. jouw moeder. En dat kan inderdaad heel alleen voelen.

Dank voor al jullie reacties, ik kan vaak moeilijk verbinding voelen,  maar nu voel ik dat wel geloof ik. :heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...