Spring naar bijdragen

Zaterdag 24 augustus 2024


Yvonne

Aanbevolen berichten

Zo, net nog even de draad van gisteren gelezen... 
Goed dat je weer eetlust hebt, maar wanneer word je opgenomen @Zbb?  

Welkom terug @wimmelt, hoewel de aanleiding niet mooi is. Maar goed dat je de stap toch weer hebt genomen. 

Ja, ik hoor het vaker @ikkanhet: met elke sessie ga je je beroerder voelen, naar hoor. 

Goed je weer even te lezen @Smaragdie, fijn dat de kattekopjes een goed onderkomen hebben gekregen. Is moederpoes inmiddels gesteriliseerd? 
En ja, als het forum voor jou al snel een trigger is dan is het heel verstandig toch een zekere afstand te bewaren hoor. 

Jammer dat je hier nog zo weinig binnen komt zeilen @Hadocque, maar hartstikke fijn je weer even te zien... 

Luitjes, ik ga aan de slag, zit alweer veel te lang te niksen.... 

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik weet het niet precies @Yvonne

ik kan elke dag gebeld worden om de volgende dag te komen. 
 

tijdens de intake hadden ze het tussen de twee en vier weken wachttijd en de intake is nu anderhalve week geleden ongeveer. 
 

gelukkig ben ik nu weer alcohol vrij en kan ik zoveel als mogelijk afmaken voordat ik opgenomen word. 
zodat als ik later weer thuiskom niet midden in een verbouwing terecht kom. 
 

tijdens me binge lag het opknappen van me boot natuurlijk zo goed als stil. 
 

te ziek …

er is nog genoeg te doen maar ben nu de laatste dingetjes aan het doen zodat het weer leefbaar is. 
 

maar heb/had er veel stress van omdat het af moet en ik niet weet wanneer de opname is. 
 

eigenlijk zou ik juist rustig aan moeten doen maar dat kan dus niet wil ik in een opgeknapt interieur thuiskomen. 
 

er is nog genoeg te doen maar na het weekend alleen nog kleine dingetjes die opzich geen haast hebben. 
 

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

goeiemooiemorgen frummers.

Afleiding hoeft geen stress te geven @Zbb
en als de dingen niet dringend meer zijn, dan mag je
ook rustiger aandoen, want stress is jouw grootste trigger immers?
Probeer je maar over te geven aan hoe het gaat w.b. de opname,
je hebt er immers geen invloed op. Niet drinken is prioriteit nr 1.
ook jij kunt dit.  Na de hel van de binge-terugval is dit nu gewoon leven.:rose:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goedemorgen droogstoppels en zij die daar mee bezig zijn,

Dank Yvonne, leuk je weer te lezen en ook nog steeds aanwezig waarvoor petje af!

Ha Zbb, zou ik ook hebben, terugkomen in een opgeknapt interieur, s avonds is het laatste wat ik doe de boel opruimen zodat ik de volgende dag niet in een bende wakker wordt, en wat goed van je dat je het aangaat allemaal.

Dat was ook wel nodig na een onrustige nacht hier, om 5 uur met pijn in de heupen maar opgestaan, daarna nog weer geslapen compleet met drankdromen en steeds mn spullen kwijt, tas op de kop, spullen eruit en allemaal aangeschoten bekenden. Naar huis op de fiets in een donkere stad waarbij ik ook nog langs een brandend huis fietste waar niemand van op of om keek. Maar nu weer aan de koffie en blij dat ik nuchter ben gebleven. Gister had ik de hele dag een leeg gevoel en die dromen zullen daar het gevolg van zijn. Dus vandaag drink ik weer niet en onderga gewoon het lege gevoel zonder daar wat mee te doen. Mooie dag allemaal!

Dagpact:

. Wimmelt

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi hoi, ik ben een weekje weggeweest in m'n eentje op een waddeneiland, al eerder gedaan en het bevalt zo goed. Niet eens gedacht aan wijn. Nu al zin de volgende keer. Even wennen om weer terug te zijn, zo boodschappen doen voor een borrel voor jarige zoon morgen, mijn ex en zijn familie komen dan ook, weinig zin in maar even de knop omzetten. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

In mijn omgeving hoor ik ook steeds vaker dat mensen bewust alleen op vakantie gaan, paar dagen weg. Ik heb het zelf ook een paar keer gedaan en beviel me goed. Alleen vond ik bij binnenkomst in het appartement vorig jaar een welkomst fles wijn niet zo fijn. (Klein glas van genomen en de rest door de gootsteen weggedaan)

Fijn dat drank helemaal geen rol speelt. Ik heb dit thuis ook grotendeels voor elkaar. Geen drank in huis, voor mezelf mis ik dit ook niet. Meestal dan hè. De gedachte gaat wel eens door mijn hoofd maar vervliegt vanzelf. Krijg ik bezoek dat wil drinken, dan gaan we naar een gelegenheid waar dat kan. Dit weekend blijft in elk geval zonder alcohol.

Vandaag weer een klusdag, vanmiddag even een groente- en fruitbox ophalen. Ben benieuwd wat er deze keer in zit. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goedemorgen lieve Frummers, lekker reuring op de zaterdag!
ik geniet van de nu nog frisse lucht… 

mooie berichten gelezen, ik ga rennen, 1/2 meteen als eerste genomen, nog voor het toilet en de koffie, kan ik er weer lekker tegen. Nu een week droog, maar het verwerken, en dan vooral mentaal is nog niet afgesloten… moet nog steeds een beetje landen.
Kon ik die pagina er maar gewoon uitscheuren…. Maar zo werkt het helaas niet. Als ik terugdenk vliegt het schaamrood me naar de kaken…

komt uiteindelijk wel goed, een keer… ooit

mooie dag!

bewerkt door Dune
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Nou, ik heb net ervaren dat de bui losbarstte een uur eerder dan aangekondigd.
Ik zat lekker in de bieb mn libelle te lezen en hoorde daar helemaal niets van.
Eenmaal buiten een chaos aan panikerende mensen, allemaal spaarzaam gekleed,
want ja het was best een drukkend warme dag. Ik woon binnen de 50m van de bieb
dus amper nat geworden. En nu lekker andere kleren aan en genieten dat alles wat ik
vandaag wilde doen af is. n Fijne dag is het geworden.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@Lika, het is ook frustrerend als je moeder doof is en daarbij ook soms niet helemaal je oude moedertje. Ook ik heb me soms geërgerd aan ons mam en haar niet zo bijster aardig behandeld. Voor mij was het voornamelijk merken dat je grote steun en toeverlaat ineens zwak werd en soms onbetrouwbaar. Daar reageer ik behoorlijk heftig op omdat ik er niet goed tegen kan als mensen die ik vertrouw zwak worden. 

Eigenlijk een hele lelijke gewoonte van mij, want de ander kan er niks aan doen. 

En toen ik dat besefte, ben ik eruit gaan halen wat ik nog meer van mijn moeder wilde behalve de levenslange bescherming en ondersteuning. Dat waren herinneringen maken voor mij want zij zou ze vergeten en heel veel praktische dingen zoals recepten van eten die ik lekker vond en zij alleen wist hoe deze te maken. Maar ook verhalen over vroeger en foto`s daarvan, want ik had mijn moeder altijd gezien als mijn moeder maar nog nooit jeugd foto´s enzo.

Zo heb ik een foto gekregen met totaal een andere man dan mijn vader op de foto. Die mijn moeders hand vasthoudt. Carnaval toen maar hoe hij mijn moeder aankeek was echt heel erg liefdevol. Dus ik vragen. 

Dat was iemand, die ons mam voor ons pa al ten huwelijk had gevraagd, maar ons mam vond hem te lief en te attent toen. Ze voelde zich ongemakkelijk daarbij.

Later tijdens de scheiding met ons pa is ze hem nog weleens tegen gekomen. Hij was toen met een andere vrouw getrouwd maar als ons mam hem toen wel gewild had was hij van haar gaan scheiden. Ons mam zat zelf in de oorlog toen met mijn pa en wilde dat die man aandoen. En nog steeds was hij te lief voor haar vond mijn mam.  Maar ze heeft het wel altijd bijzonder gevonden hoeveel deze man om haar gaf. 

Zulke mooie verhalen kom je dus tegen als je ook een beetje aan jezelf denkt qua loskomen van je ouder.

En ik wist wel dat ik nog veel vragen zou krijgen na haar overlijden. Maar omdat ik zoveel wel gevraagd heb en antwoorden op gekregen heb. Valt het niet zwaar en zeg ik met een lach,  jammer mam ik ben nog iets vergeten te vragen. 

Het is niet alleen lastig voor de mens die dementie heeft, het is ook heel erg lastig voor de nabestaanden. Omdat ze het niet goed begrijpen of net zoals ik iets aan het verliezen zijn en het daardoor geen begrip kunnen opbrengen.

Ik heb gewoon enorm veel geleerd in die periode. Mijn opa en oma werden ook dement en toen was het voor mij eigenlijk vrij makkelijk om het boek te sluiten. Mijn oma liep in haar ondergoed rond en haar haar in de vorm van dat ze net geëlektrocuteerd was. Mijn oma verloor haar waardigheid met de dementie, want ze was altijd een dame geweest die haar haar altijd netjes had en mantelpakjes droeg. Ik kon dat niet aanzien bij mijn oma, zo totaal veranderd. Dat ik haar niet meer ben gaan bezoeken. Maar mijn moeder nog wel. 

Ik heb altijd wel mijn moeder zien veranderen en soms had ik echt ik ben haar qua connectie helemaal kwijt. Maar dat was in de tijd van de verwaarloosde slaapabneus  en tias. Maar toen ze de diagnose beginnende dementie kreeg dat er voor mijn moeder onderhand wel een reden was voor haar verwardheid en vermoeidheid. En ze toen wist wat ze wilde namelijk euthanasie. Ik heb mijn moeder in die tijd in tijden niet zo helder meegemaakt als toen. 

En nu ga ik beginnen aan waarvoor ik hier eigenlijk kwam.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik snap er geen snars van. Ik wilde mijn  buurmeisje de komende weken kaartjes sturen omdat ik het eigenlijk wel fijn gevonden heb om deze te krijgen toen ik opgenomen zat. 

Maar detox is streng, 5 dagen geen contact is ook 5 dagen geen contact. Maar zo streng had ik het niet verwacht, want ze hebben mijn kaart geopend en weer teruggestuurd. Omdat ik zoiets heb, ze hadden die kaart toch ook na die 5 dagen aan haar kunnen geven? Wat heb ik zo niet helpend geschreven dan? 

Is het vanwege de kaart? Waarop een poppetje staat en groot Somber? zegt en verder zegt, blijf zoeken... Geef niet op.... Geluk vind je soms in de kleinste hoekjes. Met ook nog een klavertje 4. 

En ik vertel over haar kat en zeg dat ik hoop dat de eerste dagen goed meevielen en dat ik hoop dat er leuke mensen zitten. 

Mijn ervaring is dat je mensen in hun opname beter geen vragen stelt, maar leuke kaartjes schrijft over het dagelijkse leven buiten. 

Maar blijkbaar is de hulpverlening zo veranderd dat ik me aanpas. En een dagboek begonnen ben die ze krijgt als ze weer uit de kliniek is.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik was eergister bij n ouwe maat in n gesloten gebouw, Korsakov patienten.

Het was goed en hij was de meest levendige. Herkende me (na wat hulp van z’n zus en schoonzus die ik ook mee had genomen) en daarna nog wel tien keer.

Maar wat n treurnis. De rest zijn dode vogeltjes. Ik merkte zijn blijheid met het bezoek, ik ga vaker.

 

En, ikkanhet, ik lees je vaak en wens je alle sterkte.

bewerkt door Hadocque
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...