Been there, done that

[Davve]

Even voorstellen hier.

Ik ben 48j en drink ongeveer 15 jaar, waarvan 5j matig tot 10j stevig. 1,74m en 77kg.
Stevig is voor mij dagelijks 4 tot 5 eenheden (gewoon bier tot zwaar bier).
Ik dronk zelden sterke drank. Ik ben een man van extremen. Ik eet graag sauzen. Niet een lepeltje. Doe mij maar een halve pot mayo. Als ik ga sporten dan moet dat weer extreem. Als ik aan de koffie zit dan zijn dat liters per dag. Als ik een serie kijken dan ga ik bingewatchen, als ik lui ben dan verzet ik geen moer, ... matigheden zijn saai voor mij. Misschien is dat eigen aan mensen die een verslaving hebben.
Na de eerste lockdown ben ik meer gaan drinken. Ik kreeg steeds meer fysieke problemen. Ook mentaal ging het minder goed omdat ik me wel zeer goed bewust was van het feit dat teveel dronk.

Door de lockdown viel het mijn partner en gezin ook op dat ik veel dronk. Niet dat ik agressief was ofzo maar in de sofa in slaap vallen, rood gezicht, met een dubbele tong spreken, drankadem, ... Ik wou dat verbergen waardoor ik me vreemd begon te gedragen. Niet veel zeggen, afstand houden van mijn partner, enz.

In 2014 is het me gelukt om 8 maanden te stoppen (zonder hulp). Hervallen en sindsdien het gevoel gehad dat het kalf verdronken was.

Een paar weken geleden heeft mijn partner me geconfronteerd met mijn drankgebruik. Zij drinkt zelf ook maar ze heeft geen problemen met drank. Ik zie dat verschil ook. Eén is geen voor mij. Ik drink niet omdat ik het lekker vind maar omdat ik niet kan stoppen. Ik begon mijn lege blikjes en flesjes te verstoppen, stiekem naar de winkel of nog snel dat ene sausje dat ik vergeten was gaan halen (zogezegd), met schaamrood mijn lege flessen naar de winkel brengen, met een glas teveel op achter het stuur,... herkenbaar niet?

Mijn partner vroeg me om in de spiegel te kijken en een keuze te maken (zonder details maar dat was duidelijk).

Ik was boos om mezelf, gefrustreerd, down, beschaamd, ... en voelde me nog slechter. Ik was al maanden van plan om er iets aan te doen maar ... ach ik doe toch niets mis dus doe nog even verder. Ondertussen mijn bloedwaarden laten checken en voor de eerste keer in mijn leven een cholesterol way to much en leverwaarden iets te hoog (maar niet zorgwekkend). Een eerste wakeupcall dus. Maar dat belette me dus niet om verder te doen. Ik zou wel wat beter gaan opletten met drank en minder vet eten. Minder drank... integendeel. Ben wel op mijn voeding gaan kijken en 2kg verloren op 2 maanden (ook door wat meer te bewegen > elke dag een stevige wandeling).

Omdat ik reeds 8 maanden ben kunnen stoppen, weet ik wat het is, hoe het moet, wat de valkuilen zijn, de fases die men doorgaat: de euforieperiode, de roze wolkperiode, de saaie periode, op, ben toen zelf op café kunnen gaan op water, cola, of NA, enz, naar feestjes gegaan zonder drank, enz.
Na de herval heb ik af en toe eens een weekje of paar dagen kunnen stoppen. Maar dat was voor mij niet stoppen maar een korte pauze.
Antabuse gebruikt en misbruikt. Ik stopte met het doel enkele dagen te herstellen en terug te kunnen drinken om zogezegd toch goed bezig te zijn.
Anderen beliegen. Mezelf voorliegen dat ik zoveel drink door mijn rugpijn (chronisch) of de stress (ik ben een stresskip).
Vandaar de titel "Been there, done that".

Het zat er aan te komen en ik had die pijnlijke confrontatie wel nodig om die drempel weer over te stappen.
De klik is gemaakt. Ik kan dat niet uitleggen maar ik voel het. Ik heb mijn partner uitgelegd dat ze moet begrijpen dat ik niet met alcohol kan omgaan zoals vele andere mensen die sporadisch drinken. 

Vandaag dag 12. Heb terug meer energie. Slaapritme nog niet ok. Gemoedstoestand zit goed. Fysieke klachten verdwijnen.
Ik heb maar voor één ding angst. Tijdens mijn eerste stop van 8 maanden kwam na ongeveer 3 maanden de gewenning van het niet drinken. Weg met de euforie, het dagelijkse vechten, weg met de roze wolk, ... 'is het dat nu'-gevoel, ... Dan kwam dat craving gevoel plots weer opzetten. Eerst één keer per week, dan meerdaags en op het einde bijna dagelijks. Ik had geen steun meer, geen hulp, niemand die nog trots op me was, geen schouderklopjes meer, ... 

Maar ik heb nog tijd om te zien hoe ik dit ga oplossen. Ik moet nog wat fases doorlopen om daar te komen. Ik zoek dan wel tijdig hulp.

Veel lezen over het onderwerp, motivatie speeches bekijken op Youtube, de draadjes hier lezen, ... dat zal me alvast door de eerste maanden loodsen.
Ik heb er zin in deze keer. Dag per dag. De klik is gemaakt en de trein is vertrokken. Ik zit er op en heb geen zin om bij de eerste halte al af te stappen.
 

 

 

[bumperjim]

Welkom! Veel herkenning.

Niet drinken is 1 ding, maar als je duurzaam wilt stoppen dan moet je ook ingaan op de onderliggende oorzaken. Anders blijft het een gevecht tegen oom Alcohol maar dat is een oppervlakkig gevecht, daaronder spelen zich dingen af. Je schrijft over rugpijn en stress, en over jezelf voorliegen dat het daarom is dat je drinkt. Maar is dat voorliegen? Ik drink ook vanwege stress. Het is een reden maar geen verplichting. Je kan ook anders met stress omgaan. Maar dat is dus iets waarmee je in de slag moet als dat een achterliggende reden is, en niet alleen maar het gevecht voeren in de zin van vandaag neem ik de eerste niet.

Dus de angst voor het eind van de "roze wolk", de honeymoon met je eigen droge zelf, die kan je omzetten in energie om achterliggende redenen aan te pakken. Sterkte!

[lady jane]

welkom Davve

Been there, done that; got the T-shirt 

[brazer]

welkom @Davve

zou mijn verhaal kunnen zijn, wat je schrijft, dat met uitzondering van die 8 maanden droog.

Ik ben pas  7 maanden op weg, maar vastbesloten.

Zo te lezen ben je nu zover het besluit te nemen te stoppen met alcohol drinken,

én het niet nog eens na een tijdje weer te gaan proberen, omdat je inmiddels zult weten dat het kansloos is.

Je kunt kijken of er een onderliggende reden is dat je veel drinkt zoals  @bumperjim oppert.

Blijf daar echter niet in al te lang inhangen want die reden hoeft er helemaal niet te zijn.

Alcohol is zeer  verslavend, dat is al reden genoeg het meer en meer te drinken.

Succes knul!

[Quinn]

Hi @Davve je bent al een paar stappen onderweg, top. Je verhaal is natuurlijk herkenbaar, in zoveel opzichten. Mocht je wat extra steun en aanmoediging zoeken, neem dan eens een kijkje op de dagdraad, te vinden onder de rubriek ditjes en datjes.

[Davve]

Bedankt voor de bemoedigende reacties!

@bumperjim Ik heb chronische rugpijn sinds mijn 20ste. Mogelijk door een waar auto-ongeluk. Ik heb in al die jaren tal van behandelingen ondergaan (medicatie, kiné, dry-needle techniek, accupunctuur, injecties, ...). Ik bleef met de pijn zitten. Als ik fysiek werk dan ben ik blij om eens een pijn te voelen in mijn rug die anders is dan de dagelijkse pijn. Als ik gestresseerd dan is de pijn nog erger. Maar ik heb ermee leren leven in al die jaren. Ik neem al jaren medicatie om die pijn wat te onderdrukken. Alleen hebben ze die medicatie uit de handel gehaald. Gevolg was dat ik nu alternatief middel neem maar dat helpt minder goed, werkt verslavend, en ben ik 's ochtends minder fris van. Door de alcohol verdween mijn rugpijn. Ik heb dat besproken met de huisdokter toen ik net voor mijn eerste stop van 8 maanden op consultatie ging om hulp te vragen. De dokter zei dat de alcohol de pijn verdoofde. Logisch. Maar een echte duurzame oplossing had ik niet. Andere medicatie. Die neem ik nu al jaren. Soms dagelijks, soms een maand niets, soms eens per week, enz. Om de gewenning en verslaving ervan tegen te gaan. Misschien was dat destijds de aanleiding om te beginnen drinken. Maar toen had ik geen probleem met alcohol. Dat is pas begonnen na de geboorte van onze drieling. We sliepen haast niet meer die eerste jaren na de geboorte. Ik ging als een zombie naar het werk. Toen ben ik echt wel regelmatig beginnen drinken. Ik denk dat het probleem toen ontstaan is.

@brazer Klopt. Volledig stoppen is de enige optie. Maar ik wil dat zo niet bekijken want dat voelt als een loodzware mantel op mijn schouders en ontneemt me de moed. Ik voel die klik en herken het verschil. Mijn geest en lichaam vooral zeggen STOP! En ik wil mijn gezin niet kwijt. We hebben leuke en beleefde kids, een eigen huis, allebei een goed werk, ... Ik drink vandaag niet. Morgen is morgen. Ik zeg niet dat ik nooit meer zal drinken. Ik weet dat ik vandaag niet zal drinken. Die dagen worden weken en die weken worden maanden. Zoals ik het 8 maanden gedaan heb. Ik weet wel dat als ik zelfs binnen 10 jaar één pint zou drinken, die slapende en wachtende demonen wakker maak. Ze zitten opgesloten zolang ik niet drink. Van dag op dag. Maar de sleutel weg gooien dat kan helaas niet. Die hangt aan een ketting om mijn hals en zal ik altijd meedragen. Dat is iets wat mensen die geen probleem hebben met alcohol niet snappen. Ik ga niet op zoek gaan naar een mogelijk achterliggende reden. Ik zoek wel een oplossing om mijn rugpijn te beheersen en mijn stress onder controle te houden.

Nog iets anders dat toch wel vreemd is eigenlijk. Ik ben een gelegenheidsroker maar ik kan bv op vakantie een pak sigaretten roken op een week en dan maanden niets meer. Het doet me niets. Ik kan ervan genieten maar ik heb de drang niet om elke dag een sigaret te roken. Rokers begrijpen dat niet. Ik ook niet.

@lady jane Geweldig dat T-shirt :-)

@Quinn De dagdraad zal ik zeker lezen. Bedankt voor de tip.

[Johan55]

Hey Davve. Welkom hier. Ik gebruik ook de vandaag- of de komende 10 minuten geen drank techniek. Werkt vooralsnog prima. Ben ook wel maanden acher elkaar gestopt, maar toch weer langzaam begonnen. Sinds corona ook dagelijks drinken aangezien ik toch thuis zit. Nu dry jan doorgetrokken en voorlopig stabiel op 0.

Sterkte !

[davve50]

UPDATE: Ik heb me hier opnieuw geregistreerd want was alle gegevens van mijn account kwijt.

Op 6 februari 2021 kwam ik me hier voorstellen (was gestopt op 28 januari 2021). Nu meer dan 7 maanden verder ben ik nog steeds clean!  Geen alcohol meer voor mij. Dit is de twee serieuze poging sinds 2014. Ik was toen na 8 maanden zo dom om weer een biertje te drinken met alle gevolgen van dien.

Op 16 september dit jaar zal ik dat record van me verbreken. Ik hou een kalender bij met de dagen dat ik alcoholvrij ben. Soms vergeet ik die weken na elkaar in te vullen omdat niet drinken een gewoonte is geworden. En daar ben ik trots op. 

Ondertussen weet mijn naaste familie en vrienden dat ik neen zegt tegen alcohol. Ze weten ook waarom. Ik denk dat ik zowat alles heb gehad van de meest gekende valkuilen. Verjaardagsfeestjes, terrasjes, borrelparty, flessen drank gekregen van vrienden die het niet weten (ik aanvaard ze vriendelijk en hou ze bij voor als er volk komt of geef ze cadeau aan iemand), etc. Er staat altijd drank ik huis voor als er bezoek komt of mijn vrouw eens wat wil drinken. Sommige gerechten bereid ik met drank (wordt uitgekookt). Het doet me niets.

Heb ik dan geen moeilijke momenten meer? Toch wel. Heel af en toe maar die worden zeldzaam en die gaan ook zeer snel over. Ik hoef niet meer te vechten zoals in de eerste weken/maanden. 

De eerste 3 a 4 maanden waren een hobbelig traject. Ik liet het maar op me afkomen, zonder professionele hulp, geen schouderklopjes, ... gewoon ondergaan met die ene gouden regel voor succes. Nu niet! Vandaag niet! Zonder aan morgen te denken.

Na 3 a 4 maanden dacht ik dat ik zou breken. Ik begon dan maar met bier 0,0% te experimenteren. Dat was een risico als ik daar nu terug naar kijk. Want ik begon daar evenveel van te drinken als bier met alcohol. Ik kreeg er hoofdpijn van en voelde me slecht. Toch was er geen haar op mijn hoofd die er aan dacht om terug alcohol te drinken. Ik ben daar dan maar mee gestopt want had cravings voor die 0,0.

Nu na meer dan 7 maanden alcoholvrij kan ik genieten van een terrasje met vrienden, familie of gezin, een BBQ, ... zonder alcohol. Met een pils 0,0, fruitbier 0,0, koffie, mocktail, frisdrank, thee, ... maakt niet uit. Ik ken ondertussen mijn favoriete drankjes wel.

Dat craving-gevoel bij 0,0 bier is verdwenen en ik kan ervan genieten zonder schuldgevoel, zonder zin naar het echte, het smaakt en is eens wat anders dan al die frisdranken. Mij heeft dit er door geholpen maar ik denk niet dat het voor iedereen is weggelegd. Je moet er aan kunnen 'wennen' en dat is een risico. Ik heb dus heel wat keuze als ik op restaurant ga, terrasje, enz. En dat geeft me steeds een rustgevend gevoel. Mijn partner vindt het ok. En net daardoor kan ik ook meer genieten van iets anders op de kaart. Als 0,0 op de kaart staat dan hoeft het niet altijd. Met dat 'wennen' bedoel ik dat je receptoren in je hersenen in het begin vreugdesprongen maken als je 0,0 drinkt. Na een tijdje gaan ze voelen dat ze belazerd worden en dan pas kan je er daar wel van genieten en ga je het ook minder willen drinken. Dat is mijn ervaring. Ik wil het niemand aanraden maar voor mij was het op dat moment 'alles is goed om te stoppen en vol te houden'. Ik praat dus enkel vanuit mijn ervaring.

Mijn rugpijn heb ik nu onder controle. Ik heb in totaal 5 weken erg afgezien van de rugpijn door het stoppen met drinken. Alsof mijn lichaam zich wou wreken. Ik ben ook een 5-tal kg vermagerd.

Mijn geest en lichaam zijn tot rust gekomen. Geen druk meer op mijn schouders. Stiekem heeft al iemand van mijn familie me gevraagd of hoe ik dat kan volhouden en of ik tips kan geven (kampt ook met een alcoholprobleem). Van dag tot dag zeg ik dan. Maar iedereen moet die rollercoaster op zijn manier beleven (ondergaan). Ik stoor me niet aan mensen in mijn omgeving die drinken. Wel zie ik vaak dat zij zich verveeld voelen met het feit dat ik neen zeg tegen alcohol. Omdat ze geconfronteerd worden met hun eigen drinkpatroon denk ik. Dat zijn dan mensen die vaak wel eens een glas teveel drinken.

Wat het ook is of mag zijn... voor mij is het alcoholhoofdstuk in mijn leven voorbij.
Ik zit er niet meer over te piekeren. 
 

4 september 2021 bewerkt door davve50

[Rosee]

Wat goed!! Mag je trots op zijn.

[Lonster]

Leuk dat je je oude bericht van februari erbij pakte. Goed verhaal, een mooi voorbeeld van hoe het kan. Niet iedereen komt dat na een paar maanden vertellen, terwijl dat juist fijne verhalen zijn om te lezen.

[davve50]

Bedankt voor de fijne reacties.

Ik zal trachten wat actiever te zijn op het forum. Iig als je me niet leest, ik lees wel regelmatig mee. Als ik het moeilijk zou krijgen dan zal je me hier zeker terug lezen. Mijn verhaal is dan misschien een voorbeeld voor velen, maar ook ik weet dat ik morgen kan hervallen en moet elke dag alert zijn.

Aan zij die twijfelen, zoek geen uitvluchten meer en doe het nu, vandaag nog. Genieten van het leven kan ook zonder drank. Stop met vechten, het is een strijd die je niet kan winnen. Hou vol, zoek steun, praat erover als dat kan, zoek een vertrouwenspersoon, zoek een nieuwe hobby, ga sporten, whatever... maar drink vandaag nu eens niet. Je hoeft enkel maar 'vandaag' niet te drinken. Uren worden dagen en weken worden maanden. Nuchter worden gaat niet van vandaag op morgen. Het heeft tijd nodig en elke dag dat je niet drinkt sterkt je karakter. Zoek niet steeds naar waarom voel ik dit, waarom dat, waarom... laat die gedachten en gevoelens over je heen komen en heb geduld. Het is als een open wonde die moet helen of zoals een revalidatie na een operatie. Heb geduld! 

Sterkte aan iedereen en bedankt voor de steun hier.

[Bob]

Mooi verhaal, @davve50. En nu lekker doorgaan. Kom hier als je wilt maar wat vaker schrijven. Onder Ditjes en Datjes wordt elke dag een dagdraad aangemaakt voor de diverse beslommeringen en "huiskamer" gesprekken. Er staat ook een jaarpact. Misschien is dat nog iets voor jou. Kijk maar.

[davve50]

Op 4-9-2021 om 17:31 zei Bob:

Mooi verhaal, @davve50. En nu lekker doorgaan. Kom hier als je wilt maar wat vaker schrijven. Onder Ditjes en Datjes wordt elke dag een dagdraad aangemaakt voor de diverse beslommeringen en "huiskamer" gesprekken. Er staat ook een jaarpact. Misschien is dat nog iets voor jou. Kijk maar.

Met toch wat schaamte lees ik mijn bericht van 4 september over mijn gebruik van 0,0% bier. Ik begrijp nu dat ik dat eigenlijk wel dronk als substituut. Nu weer bijna 1,5 maand later kan ik gerust zeggen dat ik dat helemaal niet lekker meer vind en er geen behoefte meer aan heb. 

Wat het ook is... bijna 9 maanden clean. Eén ding valt me het meest op: de tijd gaat vreselijk snel! Als ik nog dronk leek een week wel een maand te duren ivg met nu.

Ik voel me goed, besteed veel meer tijd aan mijn gezin, taken in huis, en... quality-time voor mezelf. Meer tijd voor mijn hobby's. Ik heb weer mijn zelfvertrouwen terug terug gevonden. Voor mij lijkt de tijd van het "clean worden" voorbij. Dat heb ik niet willen forceren (door teveel te eisen van mezelf) maar gewoon zijn gang laten gaan. Met forceren bedoel ik (wat ik bij een eerste stoppoging van 8 maanden heb gedaan): me verplichten om dingen te doen die me "zouden" kunnen helpen te stoppen, zoals boeken lezen, motivatievideo's kijken, sporten, oude hobby's opnemen, enz. Dat is vanzelf terug gekomen.

Iedereen zal dat anders ervaren.

Ik moet wel toegeven dat ik van een gelegenheidsroker naar een ander type roker gegaan ben. Dagelijks 1 tot 3 sigaretten. Soms lukt het om een dag niet te roken. Vroeger rookte ik alleen als ik dronk maar dan eerder ook bij gelegenheid (café, uitgaan, ...). Niet goed dus maar mijn doel was stoppen met drinken en daar ben ik nog steeds trots op. Gelukkig blijft het al maanden bij gemiddeld 1 a 2 sigaretten/dag. Meer dan dat voel ik me ziek en als een levende asbak. Dus volgende stap is daarmee stoppen. En oh ja, koffie! Drink ik gemiddeld 5 tassen per dag van. 

Sterkte aan iedereen en volhouden. Ik lees vaak mee. Sorry dat ik niet meer schrijf maar mijn werk vraagt veel tijd en energie.

[Nun]

Mooi om lezen! 

[brazer]

Goed verhaal @davve50!

0.0 vind ik uiteindelijk ook niets.

niet lekkerder dan water.

pak er weleens een als ik eens 'feestelijk mee wil doen'

[davve50]

Hier ben ik nog maar eens. Druk leven en sinds ik niet meer drink zit ik veel minder aan de PC.

17 maanden geleden dat ik gestopt ben met alcohol.

Een heel ander gevoel dan pakweg na 8 a 10 maanden gestopt te zijn. Beetje zoals volwassen (meer bewust) worden. Toen was ik nog regelmatig bezig met er aan te denken. Niet meer drinken voelt nu normaal. Niet gedwongen, puur organisch. Ik heb er totaal geen behoefte aan.

Bijna dagelijks zie ik op TV reclame over bier of loop ik in de winkel voorbij de drankafdeling. Het laat me helemaal koud.

Als ik nog met drank bezig ben dan is het vooral mijn kinderen bewust maken van de gevaren ervan. Zij leren het leven kennen. Uitgaan, vriendjes, citytrips, ... en daar vaak altijd alcohol bij kijken. Jongeren vinden dat het erbij hoort. Kan best vind ik, maar niet altijd (geen gewoonte). 

Nooit gedacht dat ik een stadium van mijn leven zou komen dat ik anderen hierover de les zou spellen.

Wat me ook is opgevallen is dat er al een paar mensen in mijn directe omgeving zijn die door mijn definitieve onthouding ook gestopt zijn met drinken. Anderen drinken minder. Ik heb hen nochtans nooit een opmerking gegeven.

Van het stoppen tot nu kan ik misschien het best vergelijken met je opnieuw proberen thuis te voelen als je net verhuist bent. Dat gaat ook niet van vandaag op morgen. Je kan dat niet forceren. Geduld hebben en dan komt het vanzelf.

Na het stoppen woon je in een leeg huis. Er is niets meer! Je voelt je helemaal alleen. Je beste vriend is weg. Je bent een stuk van jezelf kwijt. Je wil vluchten naar je vertrouwde huis. Daar waar je je thuis voelt. Elke dag dat je bent gestopt met succes, krijg je een nieuw item om je huis in te richten. En geloof me, mijn huis is opnieuw mijn nieuwe thuis. Gezellig, leuk, vertrouwd, mooi, ... In mijn nieuwe thuis is er geen drank meer. En dat is ook niet meer nodig.

Aan iedereen die er aan wil beginnen. Niet twijfelen. Gewoon doen en dag per dag nemen. Niet kijken naar morgen. Focus je op de dagen dat je al niet gedronken hebt. Dat sterkt. Bewijs anderen dat jij het wel kan. Het is nooit te laat om er aan te beginnen. Geloof in jezelf. Iedereen kan het. Het is de moeite waard! 

Succes iedereen. Ik lees mee en kom nog wel eens terug ;-)

[Fonny]

Welkom Davve..bedankt voor je moedige verhaal....we doen het hier allemaal samen he!!

Succes & Sterkte 

[reboot]

Soms hoor je een hele tijd niks meer van personen, automatisch denk je dan die zal wel weer......

Mooi om te lezen dat het ook andersom kan zijn.

Je krijgt er zo veel voor terug als je stopt, al moet het ff wennen en het nieuwe huis opnieuw inrichten fris, schoon en helder het kan een lange reis zijn welkom thuis.

 

 

 

[Francoise]

Mooi bericht Dave . Bedankt voor het delen 

[davve50]

Hoi hoi hier ben ik nog eens. Ondertussen ben ik de kaap van 2 jaar alcoholvrij voorbij :-)

Het gaat goed en vlotjes. Nooit geen zin meer in alcohol. Een alcoholvrij biertje drink ik nog wel eens maar heel zelden. Niet als alternatief maar om eens een andere smaak dan frisdrank te proeven. Ik haal wel al eens een klein flesje wijn of donker bier in huis om een gerecht mee te maken. Mijn vrouw drinkt wel dus er staat altijd wel iets in de koelkast maar dat doet me helemaal niets. Ik kan dus in de winkel gerust voorbij de drankenafdeling lopen zonder de tegelvoer te bestuderen :-) 

Best wel trots op mezelf. Ik wel alert natuurlijk. Zeg nooit, nooit als alcoholist.

Ondertussen weten al mijn naasten dat ik niet meer drink. Ik hoef dat ook niet meer uit te leggen.
Als er iemand is die het nog niet weet en mij een glaasje voorstelt dan is mijn vrouw me steeds voor door te zeggen "mijn man drinkt niet hoor".

Aan de zijn die eraan willen beginnen, go for it! Hou vol en heb geduld. Heel veel geduld. Niet twijfelen of uitstellen maar doen en eerlijk zijn met jezelf.
In het begin is het een dolle rit maar geloof me maar, je krijgt er zoveel voor terug. Ook op financieel vlak!

Succes iedereen!

[lady jane]

fijn even een update Dave, wat zullen jullie samen blij zijn met dit resultaat, en wow dat anderen je voorbeeld volgen, klasse!

[davve50]

Thx Lady Jane. Ja het is echt wel een heel andere leven. Nooit gedacht dat ik alcohol helemaal uit mijn leven kon zweren. Altijd gehoopt maar ik durfde er nooit aan beginnen. Er waren altijd wel redenen om te drinken (plezier maken, verdriet, problemen afvlakken, iets vieren, tijdens het koken, lui dagje zetel, ...). Die ene dag heeft alles veranderd. De dag dat ik gewoon dat eerste glas niet nam en het dag per dag bekeek.

Ik hoop dat mensen mijn verhaal lezen en het hen aanmoedigt om ook te stoppen.

Wat mij er door heeft geholpen is dat ik elke dag als een afzonderlijke dag bekeek. Gewoon een dag dat ik tegen mezelf zei, nee nu even niet. Straks en morgen zien we wel. Maar zonder de druk op mijn schouders te leggen van "nooit meer". Want dat was voor mij de valkuil toen ik de eerste keer gebroken ben na 8 maanden te stoppen. Ik moet niets! Als ik wil drink ik straks terug een glas! En dat geeft me juist de rust en de kracht om elke dag niet te drinken. 

 

[davve50]

Nog even dit. Nog een jaar nadat ik gestopt was kreeg ik van mijn partner soms verwijten naar mijn kop geslingerd. Tegenstrijdig ook. "Je bent saai geworden", "heb je een leeg blikje verstopt", "waarom ben je gestopt in het tankstation, de wagen had toch nog voldoende benzine", ... Geloof me dat waren momenten dat ik dacht "Fuck it, ik ga terug zuipen!". Gelukkig heeft ze nu wel het volste vertrouwen in me. Soms wil ze me eens laten proeven van haar lekkere cocktail. Ik zeg resoluut neen. Maar dan dringt ze aan en zegt ze "je moet niet doordrinken maar gewoon eens lichtjes proeven hoe lekker de smaak is". Ik blijf herhalen dat het neen is zonder meer. Dan bekijkt ze me wel vol onbegrip en zie ik ze denken "onnozelaar" :-) 

[lady jane]

vertrouwen komt te voet en gaat te paard

je partner heeft geen flauw idee waar je vanbinnen mee bezig bent
het valt ook niet uit te leggen als je er niet zelf doorheen moet
herstellen is een eenzaam iets
maar dat was drinken ook
de weg omhoog levert gelukkig veel meer positiefs op
wees maar mild, ook voor haar

[Yana]

Wat een mooi draadje Davve, dankjewel voor je inspirerende schrijfsels.