Ik ben er helemaal klaar mee

[Christopher]

Hallo allemaal!

Even voorstellen: mijn naam is Christopher, 28 jaartjes jong en ben enkele jaren getrouwd. Ik worstel al vele jaren met alcohol en ik ben er echt helemaal klaar mee. Vanochtend werd ik wakker met sterk de behoefte om het te delen met mensen, dus bij deze. Hopelijk is er iemand die zich herkent in mijn verhaal of er misschien zelfs iets aan heeft. Hopelijk helpt het mijzelf om het aan de wereld te vertellen.

Toen ik 15 jaar was begonnen we als vrienden wekelijks op vrijdag avond te "chillen" en dan dronken we een paar biertjes. Dat was natuurlijk helemaal stoer en de score werd goed bijgehouden. Ik kwam uit een goed gezin maar zoals elk gezin hadden we onze moeilijkheden. Nu zie ik in dat ik toch van huis kon vluchten door te gaan drinken met vrienden en dat ik mij door het drinken ook nog eens goed voelde, gewoon prettig. Dat drinken heeft zich doorgezet in mijn studenten tijd. Het was volkomen normaal om bezopen te zijn en elke dag te drinken. Het drinken in groepen vond ik nooit zo erg (behalve de volgende dag) maar wat ik echt erg vond is dat ik in mijn eentje ben gaan drinken. Gewoon om mij even prettig te voelen, het leven op pauze te zetten en te ontspannen. Op die momenten dronk ik een sixpack per avond, meestal om de avond. Dat was een beetje de standaard. Aan het einde van mijn studie ging het heel slecht met mij, ik zat er helemaal doorheen. Achteraf zie ik in dat dat het begin was van een burnout en zelfs depressie. Ik was zo klaar met drinken dat ik besloten heb om een maand niet te drinken. Dat ging niet zonder slag of stoot, ik heb de eerste nachten mijn bed onder gezweet en werd meermaals wakker met bebloede handen van de vuisten die ik balde in mijn slaap. Ook heb ik tot 3x toe in mijn slaap het beddengoed aan stukken getrokken. Er zat dus blijkbaar aardig wat onderdrukte spanning...Gelukkig heb ik die maand volgehouden en heb ik het zelfs weten te rekken tot 2 maanden. In de volgende jaren heb ik weer een keer een maand niet gedronken en zelfs een keer 100 dagen!

Een paar jaar vooruit en ik ben inmiddels 5 jaar aan het werk. Nou...niet helemaal. Ik al enkele maanden thuis omdat ik het allemaal niet meer trok; werk, prive en in een halve identiteitscrisis. Erg balen allemaal maar het zet mij wel helemaal stil. Genoeg ruimte voor gesprekken met een psycholoog, therapeut, loopbaancoach en de POH. De POH heb ik gecontact omdat het drinken de verkeerde kant op ging. De afgelopen maanden is mijn drinkgedrag namelijk fors toegenomen. Aangezien ik thuis zit heb ik ruimschoots voldoende vrijheid om toe te geven aan het drinken. Dat doe ik dus ook, ik bied er niet eens meer weerstand aan...Vooral in het begin dronk ik elke avond soms wel 10 bier. Inmiddels kan ik alleen maar concluderen dat ik steeds meer drink. Elke dag opnieuw bier halen, dat opdrinken en zelfs weer naar de winkel gaan vlak voor sluitingstijd omdat ik bang ben "niet genoeg" te hebben. Ik drink niet overdag, dat heb ik niet 1x gedaan. Altijd in de avond als ik alleen ben, wanneer mijn lieve vrouw op bed ligt. Het is alsof ik de hele dag een drang voel om in de avond even te 'resetten'. Om alles even uit te zetten, gewoon uit te checken en mij simpelweg goed te voelen.

Helaas voel ik mij de volgende dag helemaal niet goed, op het moment zelf ook niet eens. Ik voel alsof ik gefaald heb, dat ik zwak ben en niet in mijn waarde sta. Ook voelt het als een strijd die ik nooit zal winnen. Ik ben al minstens 13 jaar gewend aan drinken, aangeschoten zijn, het gebruiken als middel om mij goed te voelen en dat ook nog eens in mijn eentje. Ik ben er helemaal klaar mee! ik wil zo graag nooit meer drinken maar dat lukt mij gewoon niet. Ik wil erboven staan maar ik kan nu alleen maar concluderen dat het niet lukt...

De overwinningen van een maand of 2 en zelfs 100 dagen niet drinken kan ik niet meer opbrengen. Ik baal ervan, vind mijzelf zwak, wil absoluut niet meer drinken maar het lukt mij gewoon niet. Hopelijk doet het mij goed om dit verhaal te delen en kan iemand zich erin herkennen. Ik ben benieuwd naar jullie reacties:)

[Rosee]

Welkom! Wat goed dat je je hier meldt, dat is stap 1. Je bent nog hartstikke jong en kan een hoop veranderen. Dat gevoel van 'nu ben ik er helemaal klaar mee' is verraderlijk, want als je een tijdje niet drinkt denk je vaak: eentje kan wel weer, nu heb ik mezelf wel bewezen, etc. Wat mij heeft geholpen is dag voor dag. Het klein houden. Vandaag drink je niet en morgen is morgen. Zo heb ik 1 jaar en 7 maanden aan elkaar geregen. Nu drink ik met mate ( laatste keer alweer 1 maand geleden) maar dat is voor iedereen verschillend. Heel veel succes!

[Christopher]

Bedankt voor alle reacties. Het doet mij goed om te horen dat er meerdere mensen zijn die hiermee worstelen. Natuurlijk heb ik dat al 100 keer gehoord maar om het daadwerkelijke uitgeschreven te hebben en reacties te ontvangen op mijn persoonlijke verhaal is toch mooier. 

Ik heb mijn worsteling gedeeld met meerdere mensen, waaronder mijn vrouw. Dit zorgt er ook voor dat 'de duisternis aan het licht wordt gebracht'. Beetje zweverig misschien maar zolang ik het voor mijzelf houd heeft het kans om te groeien. Ik merk dat het uitspreken van deze worsteling, het erkennen en de strijd aan willen gaan, het alleen maar erger maakt. Een logisch gebeuren maar toch vervelend...

Om het dag voor dag te bekijken spreekt mij erg aan. Normaal gesproken ben ik van de langere periodes, het stellen van grote doelen en vervolgens op mijn tandvlees lopen om het te halen. Inmiddels weet ik dat het beter werkt om kalmpjes aan te doen. Het vooruit zicht om vandaag niet te drinken klinkt haalbaar. Gisteren is het mij gelukt om niet te drinken waardoor ik vandaag heerlijk fris wakker werd. Genieten! Nu de kerstdagen eraan komen wordt het wel even aanpoten, maar als ik hier doorheen kom heb ik een grote overwinning behaald! 

Inmiddels heb ik geleerd wanneer ik vatbaar ben voor de verleiding van drank, namelijk wanneer ik vermoeid ben (fysiek en mentaal) en vooral wanneer ik sterke emoties ervaar. Positieve emoties worden extra sterk als ik drink (beloning) en negatieve emoties vragen om troost (slachtofferrol). Daar komt bij dat het gewoonte is, ik vind het volkomen normaal om een sixpack of meer te halen, ongeacht hoe vaak dat per week is.

Al met al krijg ik er meer grip op, leer ik te denken in zogenaamde stepping-stones en mag ik wat liever voor mijzelf zijn. Het is balen dat het zo gelopen is, dat ik hier nu zit met deze worsteling, maar ik ben bereid er wat aan te doen. Ik houd jullie op de hoogte:)

[lady jane]

what doesn't kill you
makes you stronger Christopher.
wij gebruiken ook wel eens HALT
om alert te blijven, dit staat voor:
Hungry, Angry, Lonely en Tired.
Zodra je trek/craving voelt en het in dat rijtje past
als aanleiding, dan weet je wat je te doen staat.
En ja beloning, euforie, en sjoemelen horen er ook bij☺

[Lika]

Welkom. Op de één of andere manier is voelen van emoties vaak iets wat we willen onderdrukken of vergroten. We willen dus iets vasthouden of er weg van gaan. Volkomen normaal, maar je hebt nu de gelegenheid het anders te leren doen. Dat brengt je veel. Je hebt nog een heel leven gaan. Wat goed dat je nu begint!

[Myle]

Welkom hier!

Je verhaal is erg herkenbaar. Ik ben ongeveer van jouw leeftijd. Ik sluit me verder aan bij de rest hier, en vind wat @Lika zei wel iets om over na te denken. Vooral dan eigenlijk het onderdrukken en vergroten van emoties. Dat is volgens mij altijd een balans (die we vaak niet onder controle lijken te hebben). Daarnaast heb je het over "gewoonte". Is er iets in je dagelijks leven wat zorgt voor die gewoonte? Ik bedoel, is er iets wat die gewoonte in samenhang met alcohol in stand zou kunnen houden? 

 

[bumperjim]

Welkom!

Zie je dat het DOOR de alcohol komt dat je voelt dat je faalt, dat je zwak bent etc?

Je kan eraf raken. Het is velen hier gelukt. 

Alles begint met t spul niet in huis te halen.

[Christopher]

Wat fijn al die reacties op het topic. Gaaf om te merken dat er veel aandacht is voor elkaar. Inmiddels zijn de feestdagen achter de rug, dagen die ik voor het eerst in jaren met een beperkte hoeveelheid alcohol heb weten te overleven! Daar ben ik erg blij mee. 

De laatste dagen/weken heb ik gelet op het zogenaamde HALT principe en wat bizar, het werkt! Bedankt voor de tip @lady jane. Elke keer als ik een craving ervoer liep ik het na en kwam ik op een van de punten terecht (meestal Lonely en Tired). 

Gevoelens blijven een lastig onderwerp maar gelukkig krijg ik er meer grip op. Ook alleen al het inzicht dat ik het blijkbaar wil vergroten of onderdrukken. Aan de ene kant klinkt het fijn dat ik een heel leven heb om te leren om hiermee op een andere manier om te gaan, maar tegelijk schrikt het mij af. Ik vind het lichtelijk beangstigend de gedachte dat ik nog een lange tijd bezig ben om alcohol los te koppelen van gevoelens.

@Mylefijn om te horen dat er nog iemand is die in hetzelfde schuitje zit! Wat betreft de gewoonte: voor mij is dat puur dat ik het ‘normaal’ vind om een sixpack te kopen en in mijn eentje te nuttigen. Iedereen deed het dus kan ik het ook wel doen. Dat is wat ik bedoel met de gewoonte, dus het voor lief nemen. Aan de andere kant heb ik een sterk oordeel over deze norm, namelijk dat het niet is wat ik normaal wil vinden. Ik heb nooit standaard alcohol in huis, ik moet het gaan halen. Dit zorgt er dus elke keer weer voor dat ik de discussie in mijn hoofd moet gaan voeren of ik wel of niet ga drinken, en zo ja hoeveel. 

@bumperjimja dat heb ik zeker door. Dat maakt het ook zo moeilijk, omdat ik het gevoel van falen en zwakte het liefst onderdruk. Aan de andere kant, als ik mij sterk en succesvol voel omdat ik niet heb gedronken wil ik dat juist belonen, weer met alcohol. Dit maakt het complex. Maar je hebt helemaal gelijk, de alcohol zorgt ervoor dat ik mij klote voel over mijzelf. De rest van mij denk niet zo over mijzelf.

De komende dagen ga ik nog lekker aan de slag, vallen en weer opstaan. Iemand vertelde mij ooit een interessant voorbeeld. Je bent een huis aan het bouwen en elke keus die je maakt om te drinken plaats je een steen. Elke keus die je maakt om niet te drinken plaats je een steen bij een ander huis, een nieuw huis. Dat huis wordt met de tijd opgebouwd totdat je het zo sterk staat dat je erin kan wonen. Vond ik zelf een mooi voorbeeld omdat het gevoel van goed en fout weghaalt. Het gaat over investering en uitbetaling dus het motiveert.

[maartje]

Hoi Christopper! 

Welkom en wat ben je goed bezig. Je klinkt heerlijk positief. 

Liefs, maartje

[Lieke7777]

Heb net je verhaal gelezen Christopher ,   ik sluit mij aan bij je woorden  de discussie die je moet voeren met je zelf of je wel of niet alcohol in huis moet gaan halen.

Strijd die ik zelf ook voer.  als ik nadenk heeft het ook altijd met HALT te maken. !! Dit realiseer ik mij nu eigenlijk die term kende ik nog niet.

Ben nu zelf 25 dagen geleden gestopt en  heb het op momenten na redelijk makkelijk , slik  antabuse medicatie die nu eigenlijk er voor zorgen dat ik geen keus heb , geen strijd !!

Het kan gewoon niet en wat geeft dit een RUST !  buiten het feit dat ik uiteraard wel momenten  heb van zin , of chag moe en denk  tja zonder antabuse was ik allang naar de winkel gegaan.

[Christopher]

Inmiddels is maand 7 aangebroken dat ik thuis zit met een burnout. Een onwijs lastige periode waarin ik telkens geconfronteerd wordt met mijzelf. Gelukkig heb ik professionele begeleiding en liefdevolle mensen om mij heen, dat helpt mij enorm. Hoe lastig het ook is, ik ben er ook dankbaar voor. Ik ontdek eindelijk wie ik ben als persoon. Ik houd niet van labels plakken maar wat ik lees over HSP (hoogsensitieve persoonlijkheid) sluit onwijs goed aan bij mij als persoon. Het is werkelijk een opluchting om herkenning te ervaren, ook hier op het forum. Dus bedankt daarvoor!

Overzichtelijk als ik ben heb ik mijzelf helemaal in kaart gebracht, letterlijk haha. In dat overzicht heb ik ook ruimte gemaakt voor mijn worsteling met alcohol; wat zijn de gevolgen als ik drink (geremd voelen, kater, zwak denken over mijzelf), als ik niet drink (trots, krachtig denken over mijzelf, openheid) en wat zorgt ervoor dat ik van niet-drinken naar wel-drinken ga. Juist deze overstap van niet-drinken naar wel-drinken is interessant, daar komen dingen als HALT naar voren maar ook een bepaalde leegte voelen van binnen, gewoonte, opluchting of emoties onderdrukken. 

Wat ik nu lastig vind is dat ik er eindelijk concreet mee bezig ben, ik WIL echt stoppen. Maar er zijn momenten dat het mij niet echt meer uitmaakt of ik drink of niet. Ik heb gewoon geen zin om strijd te voeren. Daar heb ik ook direct mijn oordeel bij, namelijk dat ik het zwak vind. Er is een groot duister deel in mijn leven wat er niet hoort en het maakt mij niet uit dat het er zit. Het is wel lekker makkelijk om er niks mee te doen. Zijn er mensen die dit herkennen? 

[bumperjim]

48 minuten geleden zei Christopher:

Wat ik nu lastig vind is dat ik er eindelijk concreet mee bezig ben, ik WIL echt stoppen. Maar er zijn momenten dat het mij niet echt meer uitmaakt of ik drink of niet. Ik heb gewoon geen zin om strijd te voeren. Daar heb ik ook direct mijn oordeel bij, namelijk dat ik het zwak vind. Er is een groot duister deel in mijn leven wat er niet hoort en het maakt mij niet uit dat het er zit. Het is wel lekker makkelijk om er niks mee te doen. Zijn er mensen die dit herkennen? 

Ja dat herken ik ook. De momenten dat je de strijd opgeeft, meestal omdat je moe bent of emotioneel, vanwege wat voor duistere toestand dan ook, dat je denkt wat maakt het nog uit ik ga weer aan de zuip. Is ook inderdaad een moment van zwakte. 

De crux is dat je momenten van zwakte mag hebben (moet of mag doet ook helemaal niet terzake want het gebeurt gewoon) maar dan iets anders doen dan aan de zuip gaan. Ik ga bv gewoon naar bed. Einde verhaal, punt, slapen, jammer voor de rest vd wereld  

12 februari 2020 bewerkt door bumperjim

[Christopher]

@GewoonDoen wat vervelend om te horen dat je ook in neen burnout zit! Ben jij volledig nuchter gedurende de hele periode of heb je ook momenten dat je weer eens de 'reset knop' indrukt?

@bumperjim het naar bed gaan is iets wat ik afgrijselijk vind wanneer er onrust in mijn hele lijf en hoofd zit. Dat komt op wanneer ik teveel op m'n bord heb gekregen gedurende een dag en leer ik langzaam maar zeker herkennen. Dat gevoel van een storm in mijn lijf en hoofd wil ik zo snel mogelijk (onbewust) weg hebben en nodigt uit om te drinken. Maar naar bed gaan vind ik super lastig omdat het zo duidelijk maakt hoe shit ik mij voel.

Inmiddels heb ik weer een paar dagen gehad dat ik niet heb gedronken waar ik super blij mee was. Helaas de andere dagen gewoon weer toegegeven aan de drank. Ik heb geen zin meer in de strijd ook al weet ik dat het beter is dat ik weerstad bied. Beter omdat ik mij de volgende dag fris, sterk, trots en krachtig voel. Toch weegt het blijkbaar nog niet op tegen het kleine moment van opluchting...Ik heb mijzelf samen met een vriend voorgenomen om Maart niet te gaan drinken. Gewoon dag voor dag beslissen om niet te drinken. Dit heeft in het verleden ook geholpen dus ga mijn best doen om het vol te houden.

[Lonster]

Een alcoholvrije maart. Dat is een goed idee. 

De titel van je topic impliceert dat je niet meer drinkt. Want je bent er helemaal klaar mee. Maar blijkbaar is dit dus nog niet zo. Als je het echt zat bent, die alcohol, dan is die stem die zegt dat je toch wel een drankje kan doen ook minder luid. En hoeft het geen gevecht te zijn. Dat is tenminste mijn ervaring. 

25 februari 2020 bewerkt door Lonster

[Christopher]

De alcohol vrije maand is inmiddels van start. Vol goede moed ga ik er in en gelukkig zijn er veel mensen om mij heen die mij steunen. De nodige strijd heb ik nu al erop zitten, zoals een hoornvliesbeschadiging en flinke emotionele overlading van mijn schoonmoeder en vrouw. Zul je net zien, op het moment dat je dat even niet kan gebruiken komt het naar je toe.

Anyway, ik ga er lekker voor en heb er al 2 dagen op zitten!

[Ties]

Super! Go for it, je kan het, ik doe de droge maart met je mee! 

[Christopher]

Inmiddels enkele maanden verder. Met wat maatjes afgesproken een maand niet te drinken maar helaas niet volgehouden. Gisteren weer veel te hard gegaan, en waarom? Geen idee...Ergens komt het stemmetje naar binnen en die laat maar niet los. Dus ik begin en kan niet meer stoppen...Balen zeg, ik heb er zo'n hekel aan als ik dat doe. Ik voel mij slecht, vol schaamte, zwak en beangstigd van het idee dat ik het misschien nooit onder controle krijg...

[Roberto]

31 minuten geleden zei SanMiquel:

@Christopherik begrijp je en voel me nu net zo na weer 5 dagen veel te veel gedronken te hebben.
Zo klote dat die rem stuk is en je na 1 biertje alweer reddeloos verloren bent.
 

Ja, voor mij duurt de terugval nu al 4 dagen.
Ik voel mij hondsberoerd.

[Christopher]

Na een flinke stilte leek het mij goed om weer eens wat te posten.

Wat een vervelend en nare drug is alcohol toch he? Zo'n 1 jaar en 9 maanden geleden was ik er helemaal klaar mee en nu zit ik weer op hetzelfde punt...Hoe gemotiveerd je ook bent, de leugenachtige "positieve" gedachtes over drank sluipen er gewoon in. En als het er eenmaal zit kan ik het moeilijk weg krijgen. Dus dan maar drinken. Zo ook de laatste periode weer veel te veel. Ik ga binnenkort weer beginnen met werken na een flinke burnout. Heb een hoop verwerkt en ben onwijs dankbaar voor deze periode. Alleen toch is er iets waar ik voor wegvlucht. Verantwoordelijkheid? Angst voor aanklacht? Angst om niet goed genoeg te zijn? Nog een hoop om over te denken.

Voor nu heb ik -opnieuw- besloten om te stoppen. Maar dan haalbare doelen. Deze week bijvoorbeeld. Begin met een uitdaging en haalbaar doel. 

Ik zal hier de komende dagen weer veel aan het lezen zijn met af en toe een post. 

16 augustus 2021 bewerkt door Christopher

[Reacher]

Hoi. Welkom terug! Sint Christopher/Christoffel is de katholieke heilige van de verdwaalde personen. Waarmee ik maar wil zeggen: ik hoop dat je snel jouw eigen pad (terug)vind. 
Aan je forumnaam zal het niet liggen