Hulp gezocht

[Anne1234]

Hallo,

Ik vind het erg spannend om hier te schrijven, maar moet ergens beginnen. Ik ben Marie, al weer 32 en zit eindelijk in de situatie dat ik iets aan mijn probleem kan doen. 

Momenteel is mijn leven nogal een puinhoop. Van een sportieve (4/5 per week sporten), vrolijke en sociale vrouw ben ik verandert in een depressieve kluizenaar. De oorsprong hiervan ligt erin dat ik slachtoffer ben geworden van een geweldsdelict (details laat ik liever achterwege) met als gevolg chronische hyperventilatie, ptss en inmiddels ook een depressie en een alcoholprobleem.

De afgelopen jaren ben ik onlangs al mijn spanningsklachten als gevolg van het trauma dat ik heb opgelopen alsmaar doorgegaan. met werken, studeren, mijn relatie en sociale contacten. Met werken in het vakgebied van mijn eerste studie ben ik twee jaar geleden gestopt in de hoop om adem te krijgen voor het afronden van mijn tweede master. Ik was er bijna, maar toen ik aan mijn scriptie begon werd het me teveel. Tot mijn eigen frustratie en die van mij omgeving. Om de spanningsklachten te verbergen voor mijn inmiddels ex vriend begon ik met een wijntje aan het eind van de middag. Dit liep uit de hand tot dagen dat ik voor het avondeten al een fles wijn opgedronken had en dronken was omdat ik door alle spanning weinig meer at. Een lang verhaal kort, ik ben gestopt met mijn master, heb geen werk, dagelijkse stressklachten, sport niet meer en ben hierdoor (en door de wijn) in een half jaar 20 kilo aangekomen en mijn relatie is voorbij. 

Momenteel weet ik niet waar te beginnen. Ik drink bijna dagelijks (variërend van 2 glazen wijn tot 1,5 fles en uitschieters naar meer), ik rook meer dan ooit, eet nauwelijks en slik maximaal 10 Mg diazepam per dag (al z’on 3 jaar) Waar te beginnen? Gister dacht ik, ik stop met alles tegelijk. Dat ging dus 1 dag goed en vandaag was daar die enorme onrust. Mijn vraag aan jullie hoe te beginnen? Zelf denk ik eerst stoppen met drinken en roken (gaat bij mij vaak samen) in combinatie met een gezond eetritme. Als dit gelukt is een start maken met het afbouwen van de diazepam. Mijn redenering 10 Mg is niet superveel en stoppen met de alcohol en sigaretten hebben voorrang. Wat denken jullie? 

Graag advies, ik ben redelijk wanhopig momenteel namelijk. 

Groet, Marie 

[Pelle2]

Hoi Marie, welkom!
Je kan eindelijk wat aan je problemen doen. Dat lijkt me heel fijn. 
Ik zou ook aanraden een huisarts of andere deskundige in te schakelen om een plan te maken. En dan hopelijk in stapjes (of stappen) je leven weer zo in te richten dat je er blij en gelukkig mee bent.
Succes ermee!

[bumperjim]

Welkom! Eens met Harp wat betreft de pillen, wat alcohol en roken betreft kan je het beste nu al stoppen, wat je zelf al zegt. 

2 glazen tot anderhalve liter is nu ook weer niet het wereldrecord en daar kan je gewoon mee stoppen. Dat is lastig in het begin en echt ff doorbijten, maar als je ervan af bent dan voel je je echt veel beter en trots op jezelf. Zorg vooral dat je wat anders drinkt dat je iig geen dorst hebt, dat is alvast het halve werk. Echt doorzetten om helemaal van de gewoonte (ok verslaving) af te raken, dwz echt een aantal maanden of beter nog een jaar geen alcohol. Geen halve oplossingen van in het weekend mag het wel, want dan kom je er nooit af. Eerst echt de stekker eruit en dan leer je allerlei dingen over jezelf. Let wel, alles wat je eerst verdoofde mer alcohol, emoties dus, daar moet je dan mee leren omgaan. Dat is in jouw geval heel moeilijk maar het zou je wel helpen on iets te verwerken wat je tot dusver eigenlijk niet verwerkt hebt, alleen maar verdoofd. 

Een heel verhaal maar het begint met vandaag het eerste glas niet te nemen. Ben je er klaar voor?

3 januari 2019 bewerkt door bumperjim

[Patries]

Wat een vreselijke periode moet dit voor je geweest zijn. Zag niemand dat je (meer, andere) hulp nodig had? 

Ik sluit me aan bij mijn voorgangers: Eerst de wijn en het roken. Misschien is het extra belastend het beide in een keer op te geven, je voelt dat zelf het beste aan. Eerst het ene, dan het andere kan ook. Ik zou zelf met de wijn beginnen omdat het effect daarvan meteen zo'n invloed heeft op je gevoel en gedrag. 

Mijn eigen ervaring is dat het stoppen met drank je uiteindelijk zo'n gevoel van kracht geeft dat je ook gemakkelijker kunt stoppen met andere verslavende gewoontes. 

Heel veel succes!!! 

 

[lady jane]

welkom Marie,
hierboven hebben mensen je al goede adviezen gegeven,
ikzelf zou als ik jou was, voorzichtig het sporten toevoegen in mijn leven.
Sporten geeft je fysiek en psychisch weer hernieuwde krachten en helpen
je mede door de afleiding, maar ook met een boost voor je eigenwaarde.
Ik weet nog goed tot welk een dieptepunt ik zelf destijds zat.
Er zit nog zoveel van je oude ik, in de diepte van jezelf, dat het fijn is
om daar weer wat van te voelen, lijkt me. Ik wens je moed en vertrouwen.
Het kan, dat hebben ik en velen hier inmiddels al neergezet; nu jij nog

3 januari 2019 bewerkt door lady jane

[Nietmeer]

Welkom Marie, wat dapper dat je deze eerste stap nu zet.

Ik denk ook dat stoppen met drank de beste eerste stap is 

mij heeft hulp vanhuisarts, praktijkondersteuner en fysiotherapeut veel ondersteuning geboden. Bezig zijn is ook belangrijk, al is het maar met voor zelf een gezond en regelmatig voedingspatroon maken.

Misschien is er iemand in je naaste omgeving die je in vertrouwen kunt nemen. In ieder geval kun je je ervaringen hier op het forum delen.

heel veel succes!

[kruidenthee67]

Welkom hier.

Al veel tips gehad.

Stoppen met drinken zou voor mij de 1e stap zijn. Een bezoek aan je huisarts lijkt me ook goed. Je hoeft het niet allemaal alleen op te lossen.

Succes

[wendy]

Welkom

Verslaving is in vele gevallen ook gerelateerd aan trauma. Kan je ookeens met je huisarts bespreken om doorgestuurd te worden naar een traumatherapeute? EMDR bijvoorbeeld kan een optie zijn.

Verder wens ik je heel veel sterkte bij het stoppen.

[Anne1234]

Wat een fijne en lieve reacties al. Ik zal proberen om op alle vragen en adviezen antwoorden te geven/reageren. 

Allereerst ja ik stop vandaag met de wijn en de sigaretten. Ondanks dat het niet superveel maar wel teveel is wat ik drink geeft mijn lichaam namelijk wel aan dat ik niet goed bezig ben. 

Het heeft heel lang geduurd voordat ik om hulp gevraagd heb omdat ik me schaamde voor wat er gebeurt was en de gevolgen ervan (periode met paniekaanvallen). Dus ging ik alsmaar door met alles zonder dat iemand wat wist. 

Mijn naasten zagen wel dat ik hulp nodig had, maar hebben zo zeggen ze achteraf ook “weggekeken” met de gedachte het komt wel goed. Daarbij ben ik omgeven door mensen die hoge verwachtingen van me hebben en leg ik mezelf veel op. Alles bij elkaar de ideale combinatie dus om te lang te wachten met hulp zoeken. 

Vanaf begin februari start ik met traumatherapie. Daarnaast volg ik ademhalingstherapie. Sporten doe ik graag en werkt tegelijkertijd therapeutisch voor me. Ik moet er vanwege een blessure alleen nog even mee wachten. 

Verder vroeg iemand nog of ik de diazepam op voorschrift van de huisarts krijg en dat is inderdaad het geval. 

Nou, vandaag de eerste dag dan maar. 

[Pelle2]

Zet 'm op!

[Rosee]

Welkom @Marie1986. Wat een nare tijd heb je meegemaakt. Goed dat je prof hulp hebt gezocht. En hier kan je veel steun vinden.

[bumperjim]

Succes!!! En heb je erge cravings, kom je ff uithuilen op de dagdraad. 

[Kyon]

Succes. En doe het dag voor dag. Kijk niet te ver vooruit. Alleen vandaag is even belangrijk en morgen wordt het weer vandaag.

[Lika]

Welkom en succes!

[Clean66]

Succes....wil zijn dicht in de buurt 

[Anne1234]

Tot nu toe gaat het goed. Dit is de derde dag dat ik niet drink en niet rook. Waar ik vooral last van heb is temperatuurschommelingen en dan vooral zweten van binnenuit? Is dit herkenbaar? 

[Nietmeer]

Wat goed!

Je lichaam is aan het ontgiften, lekker veel thee of iets anders drinken.

[Benerklaarmee]

Beste Marie, 

Ik herken zoveel aan jou verhaal!!! Ik denk dat de trauma’s bij mij nooit verwerkt zijn en ik ben overtuigd dat dat de oorzaken zijn van mijn drinken. Het klinkt zo makkelijk om te zeggen stop ermee en wanneer de dag goed verloopt heb ik draagkracht en wel soms drang maar controleerbaar. Maat dan ineens kont de verslaving wat voor nut het allemaal heeft, * leven,  * * en voordat ik het weet ben ik om zeven uur savond al 3glazen verder en wil ik me daarna lam zuipen om zgnd te kunnen slapen! 

Ik heb besloten niet meer te drinken!!!! Geen slok maar ik wil daarnaast wel hulp van professional, behandeling voor mijn depressie en trauma en idd een nieuwe planning om het dit keer ook vol te houden!!! 

Mij drink soms maar 1x pw maar zo ernstig en soms met drugs om mijn dronk dan weer zogenaamd te controleren. 

Ben er zooo klaar mee!! Inmiddels 43 en tijd om weer te sporten en mijn voeding en gezondheid in orde te krijgen. Het zal een vreselijke strijd worden en wellicht geen ‘vrienden’ meer hebben maar het afgelopen jaar was zoo eenzaam! Ook met alle vrienden om mij heen. 

[Anne1234]

Op ‎5‎-‎1‎-‎2019 om 18:12 zei Benerklaarmee:

Beste Marie, 

Ik herken zoveel aan jou verhaal!!! Ik denk dat de trauma’s bij mij nooit verwerkt zijn en ik ben overtuigd dat dat de oorzaken zijn van mijn drinken. Het klinkt zo makkelijk om te zeggen stop ermee en wanneer de dag goed verloopt heb ik draagkracht en wel soms drang maar controleerbaar. Maat dan ineens kont de verslaving wat voor nut het allemaal heeft, * leven, * en voordat ik het weet ben ik om zeven uur savond al 3glazen verder en wil ik me daarna lam zuipen om zgnd te kunnen slapen! 

Ik heb besloten niet meer te drinken!!!! Geen slok maar ik wil daarnaast wel hulp van professional, behandeling voor mijn depressie en trauma en idd een nieuwe planning om het dit keer ook vol te houden!!! 

Mij drink soms maar 1x pw maar zo ernstig en soms met drugs om mijn dronk dan weer zogenaamd te controleren. 

Ben er zooo klaar mee!! Inmiddels 43 en tijd om weer te sporten en mijn voeding en gezondheid in orde te krijgen. Het zal een vreselijke strijd worden en wellicht geen ‘vrienden’ meer hebben maar het afgelopen jaar was zoo eenzaam! Ook met alle vrienden om mij heen. 

Wat ik van mijn hulpverleners heb begrepen is dat een trauma dat niet behandeld/verwerkt wordt vaak leidt tot alcoholmisbruik. Zelf heb ik er ook veel te lang mee door gelopen. De eerste jaren zonder extreem alcoholgebruik, maar in mijn laatste relatie ging er een wereld voor mij open. Zoveel liefde ontvangen, zoveel leuke dingen doen samen bijna altijd gepaard met meerdere drankjes. Tot ik op een gegeven moment alleen ging drinken om de dagelijkse spanning in mijn lijf te verbergen voor mijn ex-vriend, ouders, vrienden. Met als resultaat, einde relatie, veel kilo’s aangekomen en daardoor onzeker, schaamte voor mezelf en nog zoveel andere dingen. Mijn advies is, laat je helpen voor je trauma’s en depressie en wees eerlijk naar je omgeving. Ik ben dat niet geweest omdat psychische klachten in mijn omgeving vaak worden afgedaan als kom op doorzetten en niet zeuren. Nu zie ik in een dal zit als deze ziet mijn omgeving dat het geen onwil was maar dat ik echt serieuze mentale klachten heb. Dus mijn advies is ziek hulp en wees eerlijk. 

[Benerklaarmee]

Hey Marieke

Het klopt ook Marieke !! We weten dat zelf ook stiekem! 

ik heb er inderdaad nooit voor open gestaan totdat ik geen draagkracht meer heb. Ik heb wel vaker hulp gezocht voor depressies maar nooit echt trauma behandeling gehad. Vaak werd ik ook overschat door mijn eigen toedoen. En het was ook wel vaak tijdelijk helpend en nuttig. Maar de alcohol is er pas later echt als probleem ingeslopen  geen draagkracht, willen verdoven ( bewust/onbewust) en daarna slecht zelfbeeld en weer door.... 

Door tegenslagen in het afgelopen jaar, en letterlijke uitputting is dit mijn uitvlucht geweest. Ik ben eerlijk gezegd ook echt bang dat ik zonder die verdoving af en toe mijn emoties en diepe pijnen  niet meer aan kan! 

Ik heb me altijd opgesteld als helper, de sterke, de overlever, op het werk oplossingen aandragen, vrolijk de feestganger pff etc. en ook degene die grote verantwoordelijkheden draagt en kijk me nu! 

Best een gevecht! Ik ben het afgelopen jaar ook steeds opener geworden over mijn gebruik en mijn valkuilen.  Ze zeggen wel dat verwacht ik niet van je en wat erg minder dan wat... maar samen borrelen lukt dan wel.... 

Ik moet dit zelf doen! Ik denk dat niemand echt weet wat er in een ander omgaat! Ik merk dat als ik dit opschrijf het al erg troebel word in mijn hoofd.  Zoveel gedachten... 

mij heb nu ook twee vreselijke dagen maar heb me vanmiddag gebotviert op de tuin en vanavond onder de zonnebank geweest en nu de aankomende uren weer gedachten verzetten en nu al hopen dat ik vanavond wel kan slapen!!! 

Ik heb deze week weer wat afspraken staan en ik denk dat echte hulp voor de verslaving en trauma nodig is ! een langer intensiever traject. Ik merk wel dat ik daar als ik eraan denk heeel veel weerstand tegen heb! Ik moet dus per afspraak nakomen en doen en niet teveel denken!! 

[Nietmeer]

Hoe gaat het nu Marie?

[Anne1234]

@Nietmeer, de afgelopen 3 dagen heb ik niet gedronken. In totaal van de 10 dagen in januari 7 dagen niet gedronken dus dat is een hele verbetering maar niet goed genoeg nog. 

[bumperjim]

Tis het begin!!

[Nietmeer]

Dat is dan toch al een hele verbetering?

Wees ook trots op wat wel lukt!

Leg de lat niet direct te hoog anders heb je geen succeservaring en dat heb je wel nodig om je aan vast te houden. Schrijf hier als je behoefte hebt dat kan ook helpend zijn.

zet hem op