Gemengde gevoelens

[kruidenthee67]

Ja, zeer herkenbaar.

 

Ik heb veel aan live contact. Daarvoor bezoek ik een AA groep. 

[Hannahs]

@kruidenthee67, ook jij weer bedankt voor je fijne bijdrage! Ben nu nog heel druk met mijn eigen proces maar hopelijk kom ik zelf ook nog eens op het punt om op anderen een hart onder de riem te kunnen steken, zoals jullie bij mij doen.

De AA, ik zou me er graag bij aansluiten. Eerlijk gezegd durf ik dit (nog) niet, uit angst om herkend te worden. Dit heeft te maken met mijn werk. 

[kruidenthee67]

Ik begrijp je terughoudendheid. Het was voor mij ook een hoge drempel. En angst voor herkenning. Ik ga naar een groep in een stad verderop (in mijn plaats zit geen groep). Dat maakte het wat makkelijker. Toch kwam ik daar een paar weken geleden een klasgenoot van vroeger tegen. Dat is even 'schrikken', maar we zitten in hetzelfde schuitje.  Had ik wellicht een half jaar geleden moeilijker gevonden. Als voor jou de tijd er is ga je gewoon een keertje kijken....het is even die eerste stap (hahaha, letterlijk en figuurlijk)

 

[Kohtje]

1 uur geleden zei Hannahs:

18 dagen zonder alcohol! En de rest van mijn leven nog te gaan... 

't Is al gezegd: alleen voor vandaag.
De rest van je leven is niet iets wat eindigt over (hopelijk) zóveel jaar.
De rest van je leven is wat vandaag/nu begint en zich vandaag/nu afspeelt.
Door het verdere verloop los te laten is het makkelijker om je morgen aan te passen aan het verloop van vandaag.

 

1 uur geleden zei Hannahs:

Wie kan mij garanderen dat ik nooit meer een wijntje neem? Helemaal niemand, behalve ikzelf. En daar zit het hem nou juist, ik heb geen flauw idee of ik mezelf kan vertrouwen!

Ik weet ook niet of ik mezelf kan vertrouwen. Al helemaal niet op de langere termijn. Maar ik kan mezelf wel continu in de gaten houden wat betreft
m'n eerlijkheid. Naar anderen, maar belangrijker nog: naar mezelf. En dat in de gaten houden doe ik ook het beste dag voor dag. Niet te groot maken.
Overzichtelijkheid en hanteerbaarheid maken het voor mij makkelijker om eerlijk naar mezelf te zijn en blijven.

[lady jane]

[Lika]

[Hannahs]

Lieve mensen  ik ben er weer doorheen gekomen. Even alles op me in laten werken, gehuild, fijn gesprek gehad met mijn vriend en besloten me aan te melden bij de AA in een andere stad. Nu: moe maar voldaan, rustig en ga vandaag met vertrouwen tegemoet!!!

Weer hartstikke bedankt en hopelijk voor iedereen een fijne ontspannen zondag 

 

[Zonnig]

❤

[bumperjim]

Heel goed en dat vertrouwen in jezelf dat komt wel geleidelijk aan. 

[Hannahs]

Afgelopen zondag kwam ik, na door een diep dal gegaan te zijn, mede dankzij jullie steun er weer goed en mèt vertrouwen uit. Dit heeft tot nu toe stand gehouden, ik voel me blij, helder en sterk 

Tijdens de dip besloot ik zondag om me aan te gaan sluiten bij de AA. In de planning zit / zat??? een meeting voor vanavond. Maar... nu dit dichterbij komt begin ik al een beetje terug te krabbelen. Ik geloof dat ik het een beetje spannend vind. En overdreven want tenslotte drink ik al 3 weken niet. Neeeeeeeeee!!! Die laatste zin klopt niet . Ik drink drie weken niet, afgezien van de blije momenten is dit een van de moeilijkste beslissingen die ik ooit heb genomen.... Maar om mijn verhaal compleet te houden laat ik die zin toch maar staan. 

Misschien toch maar gewoon gaan en ervaren of het wat voor me is? Ik geef mezelf NU het beslissende antwoord: ‘GAAN, en zorg dat je jezelf een beter leven geeft.’

Hahaha wonderbaarlijk, de werking van dit forum... Zelfs in de vorm van een monoloog is het al helpend . 

21 augustus 2018 bewerkt door Hannahs
Spelfout

[Lika]

Gaan. Niet meer over denken. Gewoon kijken. Hartstikke goed!

En ja, enkel het hier opschrijven is al helpend vaak. Dat ervaar ik ook zo. 

[Hannahs]

Nu het hier zwart op wit staat krabbel ik ook niet meer terug! Ik ga en zal zeker mijn ervaring met jullie delen!

[Zonnig]

Hannah 

[Tine]

Hoe is t gegaan Hannah?

[Yana]

Ja, ik ben ook benieuwd!

[Hannahs]

Het was een bijzondere avond. Ik werd overmand door emoties tijdens de opening toen de eerste stap werd voorgelezen. Het besef ‘ Zie mij hier dan zitten als alcoholist’ sloeg in als een bom. Ineens kon ik er niet meer om heen. En wilde ik er ook niet meer om heen. Dit is wat het is. Hier moet ik mee dealen. Dat was heftig! Maar ook goed! Het was fijn om de verhalen van de anderen te horen. En ook fijn om mijn eigen verhaal te kunnen vertellen, zonder schaamte. De avond (twee uur) vloog voorbij. Verder dan voorstellen en uitleg over de visie en werking van de AA zijn we niet gekomen. Ik ben opgelucht dat ik deze stap heb gezet. Ik denk dat deze bijeenkomsten heel waardevol kunnen gaan zijn. Wel heb ik de behoefte om me ook aan te sluiten bij andere groepen om vervolgens te kunnen bepalen waar ik mij het beste thuis voel.  

Conclusie: Heftig, waardevol en nodig! Want tja... ik ben een alcoholist (maar godzijdank niet de enige) Samen sterk 

[Lika]

[kruidenthee67]

Wat fijn om te horen dat het een goede stap voor je is geweest, de stap om te gaan, en de eerste stap

Mijn ervaring is dat deze avonden zeer waardevol kunnen zijn, leerzaam op veel gebieden. En helpend in het nuchter worden,  zijn en blijven....ja, samen sterk. Zelluf doen, niet alleen. Ik ben zelf nog niet bij andere groepen geweest, maar dat kun je zeker doen.  Ik vind je moedig. 

[Lars]

Hier ook vanavond weer heen geweest. Ga nu al een tijd trouw elke week heen. Ik luister vooral en heb daar veel aan 

[Hannahs]

Op 19-8-2018 om 09:46 zei kruidenthee67:

Ja, zeer herkenbaar.

 

Ik heb veel aan live contact. Daarvoor bezoek ik een AA groep. 

Wat lief @kruidenthee67, jij was degene die mij zondag de doorslag gaf. Juiste opmerking op het juiste moment 

[Yana]

Wat beschrijf je dat mooi, ik voel de emotie met je mee

[Hannahs]

@lars goed te horen dat je er veel aan hebt! Ben nu ook van plan elke week te gaan. Ik kan wel denken dat ik het alleen kan maar het is zo breekbaar. Denk dat het helpt om je / mij  (ons) scherp te houden...

[Zonnig]

Fijn om te lezen Hannah. Moedige vrouw! 

[Tine]

Super knap!!!

[Hannahs]

Oh mensen! Ik voel weer schrijfdrang! Ben net een paar minuten wakker en de emoties gieren door mijn lijf.

Goedemorgen trouwens! 

Ik heb heerlijk geslapen! Wat bijzonder is het toch om ‘s avonds naar bed te gaan en wanneer ik wakker word me te realiseren dat het gewoon de volgende dag blijkt te zijn! Dan begint de dag meteen al met een opgelucht gevoel. En meteen daarop het tweede besef, GEEN KATER!! (Wel levensechte dromen te bizar voor worden èn nog steeds hoofdpijn, na bijna 4 weken...maar dat neem ik heel graag voor lief).

Maar terugkomend op gisteren, dat was een hele heftige! Voor het eerst sinds mijn nieuwe leven hadden we weer bezoek bij ons thuis. Al lang geleden afgesproken (met lieve mensen die in deze periode in Nederland op vakantie zijn dus niet echt een voor de hand liggende optie om dit af te zeggen / uit te stellen) toen nog een enthousiaste BBQ in de planning maar in de praktijk bleek gisteren alles anders. Geen BBQ! en geen alcohol voor mij. De start al om 15.00 uur en vervolgens de hele tijd binnen zitten, een uur of 7 in het totaal. Met heerlijk borrelende mensen om mij heen! Wat een beproeving!!! Ik schoot alle kanten op, probeerde me te concentreren op de gesprekken, haalde alle opbeurende opmerkingen en voordelen van het niet-drinken in mijn hoofd naar boven, was overdreven gefocust op het bedienen van ons bezoek, stond ondertussen meer in de keuken af te wassen (We hebben gewoon een vaatwasser) dan dat ik erbij zat en stak de ene sigaret met de andere op. Ik moest me met momenten hard inhouden om het bezoek niet het huis uit te schelden... Even ter aanvulling: de mensen zijn geweldig, dit heeft alleen met mijn proces te maken en niets met hen! Toen zij besloten naar huis te gaan was ik opgelucht en doodmoe. De overgebleven wijn heb ik vervolgens meteen weggegoten in de spoelbak. Daarna nog even snel hun kadootje (3 soorten chocola) naar binnen gepropt, me afgemeld op het dagpact en naar bed. 

Nu besef ik: Wanneer ik nog had gedronken had ik me nu waarschijnlijk afgevraagd of het gezellig was geweest, of ik niet al te raar had gedaan... hoe laat het bezoek naar huis was gegaan, en of ik al naar bed was voor zij weg waren, waar de blauwe plekken vandaan kwamen... etc etc etc!

Kortom: Deze uitdaging overwonnen, weer een dag erbij op de teller maar ook het besef dat dit misschien voorlopig nog niet voor herhaling vatbaar is...! Volgende week maar weer naar de AA!