Ik ga voor beter

[Pelle2]

Ik moet zeggen dat ik ook wel klaar met het stempel alcoholist. Of ik er nou één ben of niet, het klinkt niet fijn en ik heb wel wat beters te doen dan die alcoholist zitten wezen. Er is iig meer in mijn leven. Maar wat hierboven gezegd wordt, een keer erkennen dan het niet goed is, de manier waarop je met alcohol bezig bent,  maakt dat je er wat aan kan doen. En dat hoeft uiteraard helemaal niet de AA te wezen.

 

29 april 2019 bewerkt door Pelle2

[Moeps]

Ik heb ook wat moeite met 'ik ben alcoholist'. Dat ik een probleem heb met alcohol is duidelijk, en met vallen en opstaan werk ik daaraan.

Maar ik ben veel meer dan dat. Mijn probleem met alcohol is maar een klein onderdeel van wie of wat ik ben.

Een zelfhulpgroep is voor mij ook echt nog een brug te ver. Je bloot geven vind ik persoonlijk heel moeilijk, laat staan ten opzichte van een hele groep. Ik kan al niet eens over iets neutraals praten tegenover een groep, laat staan over mezelf!

Ik heb nu gekozen voor een psycholoog/addictoloog. Misschien ook iets voor jou Beter?

[Pelle2]

Je blootgeven went! De eerste keer naar de huisarts, met knikkende knieën. En later een (één) keer bij de praktijkondersteuner waar ik niet echt eerlijk over mezelf kon en durfde te zijn. Beide niet in de wieg gelegd om iemand met een alcoholprobleem te helpen overigens. Juist dat vond ik veel makkelijker bij de AA. Daar is het normaal om te veel te drinken en is het dus (voor mij iig) veel makkelijker om er over te praten.

 

[Beter]

Mooi om te lezen hoe verschillend je erover kan denken. Ik denk dat het inderdaad wel belangrijk is om het probleem te erkennen, onder ogen te zien. Dat is het begin van herstel. Als je het niet erkent kan er ook. Iets veranderen.

Dus ik erken het. Heb de afgelopen jaren de nodige stappen gezet hierin: eerst de stap naar de huisarts, toen de stap naar Brijder, de stap om mijn vriendenkring te vertellen over mijn probleem met het reguleren van alcohol. Aan mijn zoon van twaalf verteld dat mama niet meer wil drinken. En dat helpt op de momenten dat ik serieus bezig ben met stoppen. Zoals nu, vandaag weer dag 4 en het gaat goed. Af en toe lichte craving, maar prima te doen. Het knopje is weer om en dan gaat het goed. Langzaam maar zeker voel ik me dan weer gezonder worden. 

Maar als toch dat eerste glas weer gedronken is, verandert het. Dan moet ik steeds stiekemer drinken, omdat mensen mijn probleem kennen. Dan irriteert het me als mensen er naar vragen. Dan kan niets me weerhouden om toch weer die fles te kopen en in een avond tijd helemaal leeg te drinken. Een glas of een paar glazen kan niet. En de rem dat ik van mezelf altijd echt maar één fles mag kopen, is dan een soort relatieve redding, ik drink nooit meer dan 1 fles.

Dat eerste glas moet er dus niet komen. Om het beheersbaar te houden in mijn hoofd: vandaag komt het er niet. Vandaag drink ik de eerste niet.

Om echt beter te worden en te zorgen dat dat eerste glas er ook na een maand, twee maanden of drie maanden niet komt, is meer nodig. Misschien face to face lotgenotencontact, misschien alleen dit forum, misschien iets anders dat ik nu nog niet kan bedenken. 

 

[Moeps]

7 uur geleden zei Beter:

Mooi om te lezen hoe verschillend je erover kan denken. Ik denk dat het inderdaad wel belangrijk is om het probleem te erkennen, onder ogen te zien. Dat is het begin van herstel. Als je het niet erkent kan er ook. Iets veranderen.

Dus ik erken het. Heb de afgelopen jaren de nodige stappen gezet hierin: eerst de stap naar de huisarts, toen de stap naar Brijder, de stap om mijn vriendenkring te vertellen over mijn probleem met het reguleren van alcohol. Aan mijn zoon van twaalf verteld dat mama niet meer wil drinken. En dat helpt op de momenten dat ik serieus bezig ben met stoppen. Zoals nu, vandaag weer dag 4 en het gaat goed. Af en toe lichte craving, maar prima te doen. Het knopje is weer om en dan gaat het goed. Langzaam maar zeker voel ik me dan weer gezonder worden. 

Maar als toch dat eerste glas weer gedronken is, verandert het. Dan moet ik steeds stiekemer drinken, omdat mensen mijn probleem kennen. Dan irriteert het me als mensen er naar vragen. Dan kan niets me weerhouden om toch weer die fles te kopen en in een avond tijd helemaal leeg te drinken. Een glas of een paar glazen kan niet. En de rem dat ik van mezelf altijd echt maar één fles mag kopen, is dan een soort relatieve redding, ik drink nooit meer dan 1 fles.

Dat eerste glas moet er dus niet komen. Om het beheersbaar te houden in mijn hoofd: vandaag komt het er niet. Vandaag drink ik de eerste niet.

Om echt beter te worden en te zorgen dat dat eerste glas er ook na een maand, twee maanden of drie maanden niet komt, is meer nodig. Misschien face to face lotgenotencontact, misschien alleen dit forum, misschien iets anders dat ik nu nog niet kan bedenken. 

 

Dit is echt precies het punt waarop ik op dit moment ook sta. Echt heel precies, want ik zit ook weer op dag 4 (maar dat terzijde! ). De reeds gezette stappen, het vertellen aan vrienden en familie, het beter voelen worden....Totdat....de dag komt dat de wijn er toch weer langzaam insluipt en al die stokken achter de deur opeens obstakels worden (en dus stiekum toch drinken).

Ik ben nu ook bezig met de vraag wat ik moet doen om ook over een aantal weken/maanden  dat eerste glas nog steeds niet te nemen. 

Naast het lezen van een heel aantal goede boeken, heb ik in de afgelopen periode een 30 dagen online-cursus gevolgd van Petra Moes. Zij doet ook workshops in NL of Frankrijk. In de online cursus wordt veel ingegaan op inzicht krijgen in jezelf. Misschien spreekt dat jou ook aan @Beter ? Ik heb er wel veel aan gehad en kijk de filmpjes nog regelmatig terug en pik er dan steeds weer wat nieuws uit wat me aanspreekt.

Als extra stap heb ik aankomende vrijdag een eerste afspraak met een psycholoog/addictoloog. Omdat ik in Frankrijk woon, is de verslavingszorg hier iets anders dan in NL. Zowiezo heel veel medicatie. De persoon waar ik nu een afspraak mee heb, staat bekend om haar voortvarende aanpak, dus ik hoop dat zij mij een beetje op de goede weg kan helpen om dat eerste glas gewoon niet te nemen, ook niet over een x-aantal weken/maanden.

Vandaag in ieder geval weer niet!

 

 

[bumperjim]

Zelf weten wat je wilt. Doen wat je wilt en willen wat je doet. 

Daar komen de woordjes mogen en moeten niet in voor  

Als je dat bereikt dan ben je in feite verlicht. Boeddha. Of gewoon goed bezig kan je t ook noemen. 

30 april 2019 bewerkt door bumperjim

[Beter]

En ik moet weer bij dag 1 beginnen. Wanneer leer ik nou eens dat ik echt niet om vijf uur ‘s middags boodschappen moet gaan doen? Dat ik niet een hele dag in m’n joggingbroek op de bank moet hangen als ik veel te doen heb? Dat ik dan een hekel aan mezelf krijg, dat ik dan ga drinken en dat ik daardoor een nog grotere hekel aan mezelf krijg? Waardoor ik vervolgens helemaal niet meer van de bank af kom? Dan kom ik in een negatieve spiraal en hoe kan ik die doorbreken? Door gewoon te doen. Of te genieten van een dagje lanterfanten want dat mag ook wel een keer in de vakantie. 

Nu een nieuwe dag. Met koppijn. Eigen schuld. Eerst maar eens thee en koffie. En me voor de veiligheid melden op de dagdraad.

 

[bumperjim]

 Nou ja het mag allemaal wel maar je kan alleen beter geen alcohol inslaan om 5 uur in je supermarkt  Voor de rest wat je beschrijft  moet het af en toe kunnen toch?

[Lonster]

Beter het had mijn tekst kunnen zijn van  de afgelopen twee dagen, van dat lantefanten in je joggingbroek, terwijl je een lange to-do lijst hebt. Ontevreden om vijf uur naar de supermarkt is inderdaad vragen om problemen, héél moeilijk om dan geen alcohol te halen, als je nog niet in het goede ritme zit. Vandaag nog nuttige dingen gedaan of er ook maar een lanterfantendag van gemaakt? Af en toe is dat ook niet verkeerd... Ik heb net een lange wandeling gemaakt. Knap je van op. 

[Beter]

Vandaag ging het beter. Iets minder gelanterfant én in elk geval niet gedronken. Yes

[Beter]

Zo, nu begint het echt wat beter te gaan. Ik word weer wat actiever en vrolijker. Grappig dat dat hand in hand gaat. Zometeen naar yoga, heb ik wel zin in.

Morgen weer werken, dus vandaag nog even een huishoud- en voorbereidingsdagje. Dan weer de rat race in, rustig aan.

[Lika]

Goed zo.

[Beter]

De dodelijke combinatie van aardig gevonden willen worden en perfectionisme. Dat zal het zijn, de angel van mijn drinkgedrag. De hele week weer een fles per dag. Vandaag moet de knop weer om, maar waar haal ik de kracht vandaan? Zo moeilijk om het op te brengen om de knop weer om te zetten, maar het moet echt. Ik wil niet dat ik onherstelbaar ziek word doordat ik zo slecht voor mijn lichaam zorg. Pff. Toch maar weer hulp gaan zoeken. Dit forum. Toch maar de AA. Toch maar weer met de huisarts om de tafel. 

[Rosee]

Jammer, maar goed dat je je weer herpakt en de 'angel' herkent. 

[kruidenthee67]

De kracht zit in jezelf. Maar je hoeft het niet alleen te doen.  Gebruik de hulp die er is...kop op!

[Lika]

Een hele herkenbare angel. Maar tegelijkertijd: daar kun je wat mee! Zet ‘m op!

[Lonster]

wat jammer Beter. Ik lees er vooral het woord 'moeten'. Ik moet maar weer stoppen want het is niet goed voor me. Ik wil niet ziek worden. Een plan met een negatieve motivatie is lastig vol te houden.

Het is helemaal niet altijd makkelijk. Maar stel nou dat je het WILT. Je wilt je fris voelen en optimistisch, en meer zelfvertrouwen krijgen. 

[Beter]

Dank voor jullie reacties. Het voelt inderdaad wel alsof het stappen zijn in het proces. Lastig is dat ik er soms zo dichtbij lijk te zijn; energie, de echte intrinsieke wil om te stoppen, het gevoel dat het echte definitieve besluit binnen handbereik is. En dan weer de lamlendigheid, het onvermogen, vallen voor de valse belofte die drinken voor mij is. En dan, met pijn in mijn buik in bed, niet kunnen slapen, spijt hebben dat het toch weer is gebeurd, dat ik het heb laten gebeuren.

je hebt gelijk, Etty, dat dit misschien stappen zijn die nodig zijn. Vandaag voel ik me weer sterk en goed, lukt het weer om de wereld positief tegemoet te zien, mild te zijn voor mezelf en in mezelf te geloven. Nu dit gevoel proberen vast te houden.

[kruidenthee67]

Beter, niet om het beter te weten...maar...juist dat 'vasthouden'...dat was voor mij strijd en als het niet goed ging falen.  Want vroeg of laat komt in plaats van dat positieve ook weer de andere kant. Of je zwakte, of....dat er dan ook kunnen, durven laten zijn...in plaats van wegstoppen, in mijn geval, wegdrinken. 

Vallen...en juist het opstaan maakt sterk. 

 

Fijn dat je je goed voelt nu, en als dat minder wordt, heb vertrouwen.... 

[Beter]

Zo, het besluit is er. De nacht van vrijdag op zaterdag. Ik heb me nu echt gecommitteerd aan niet drinken. Ik heb voor mezelf gezegd voorlopig voor een jaar. Daarna ga ik weer verder kijken. De dag-voor-dag methode maakte me onrustig, elke dag weer een besluit nemen. Nu heb ik het voor een jaar vastgelegd voor mezelf. Het is niet onderhandelbaar, ik doe het gewoon niet meer.

het geeft me rust, ik voel niet de behoefte om ertegen te strijden, het is namelijk een beslissing en niet een poging. Vanaf zaterdag drink ik zonder problemen niet. Het voelt als een opluchting, ik hoef er niet meer over na te denken, het is gewoon zo. En als ik het moeilijk krijg weet ik dat dat erbij hoort, dat ik dat uit moet zitten en er misschien zelfs wel iets nuttigs mee doen.

heb nog niet de behoefte mijn leven onder de loep te nemen, misschien komt dat. Nu is er het gevoel van rust. That’s all.

[Rosee]

Wat een goed besluit @Beter. Fijn dat het je rust geeft. Kom je op het jaarpact?

[Beter]

Ja, dat zal ik doen.

[Bob]

Je staat er inmiddels bij op het jaarpact. Ik heb het ook bewust zo gedaan alsof je een knop omdraait en uit laat staan, en niet dag voor dag zit te overwegen of je het lang of kort doet. Het is goed om uit te vinden wat voor jou het beste werkt. Want dat is nu eenmaal niet bij iedereen hetzelfde. Als dat zo was zouden er wel cursussen en boekjes zijn met een 100% slaagkans en die heb ik nog niet kunnen vinden.

[Lika]

Ik heb het ook op die manier gedaan

[Beter]

Week 1

Zo, de eerste week zit erop en wat is het goed gegaan. Fijn om niet elke dag weer opnieuw te moeten kiezen, ik heb gekozen en het is goed zo. Dat wil niet zeggen dat het altijd makkelijk is, maar het is wel gelukt zonder al te veel cravings. Het scheelt dat ik niet al te streng voor mezelf geweest ben met snoepen, dat maakt het makkelijker. Maar ook gevaarlijk: deels zal mijn wijnverslaving ook een suikerverslaving zijn geweest. Wat heb ik veel chocola gegeten deze week. Wil ik wel goed in de gaten houden, komende week ga ik het geregeld vervangen door fruit. Dat is ook zoet, wel gezonder.

Een waarschuwing: al die leuke nieuwe alcoholvrije biertjes, zoals de IPA’s, zijn dus niet alcoholvrij. Er staat alcoholvrij op het flesje maar in de kleine lettertjes op het etiket zie je dat ze 0’4 of 0’5 procent alcohol bevatten. Dat is dus niet alcoholvrij. Ik drink ginger ale als ik iets lekkers wil drinken. Verder veel thee, ik merk dat ik steeds vaker zin krijg om thee te drinken, vooral ‘s avonds. 

Qua emoties is het wel te doen. Ik ben nog niet somber, heb nog geen last van de uitzichtloosheid van de dingen. Ik weet van mezelf dat het een valkuil wordt als ik verder ben in het proces, maar nu is het nog niet aan de orde. Het was een week waarin ik goed in m’n vel zat, wel wat licht getob af en toe en een paar keer een gevoel van boosheid. Boos is goed, boosheid ‘productief’ maken is nog beter. Daar zit nog wel een uitdaging voor mij, boos verlamt me in plaats van dat het leidt tot assertiveit. De observatie is er, nu er echt mee aan de slag.

Alles bij elkaar is de eerste week omgevlogen. Ik sta vol overtuiging op het jaarpact. Kom maar op, week 2.