On the way up

[Lika]

En terecht. Klinkt alsof je niet boos bent op jezelf. Het is gebeurd, nu verder en werk ging ook nog goed! Je kunt blijkbaar op je zelf vertrouwen. Fijn hoor. Heel fijn!

En door. 

[bumperjim]

12 uur geleden zei Sandro:

Diepe dalen, hoge pieken en dat vlak na elkaar. Precies wat je verwacht in de beginfase van het stoppen met drinken. Gisteren down doordat ik in de fout was gegaan en dan op deze manier terugkomen. Begrijp bijna zelf niet hoe ik het geflikt heb. Vooral hoe ik zo goed heb kunnen slapen vannacht. Normaal slaap ik heel slecht onder spanning. Dit geeft mij echt een partij zelfvertrouwen.

Yeeeaahh succes is een keuze Sandro  

 

[Rosee]

Top!!!!!!

[Sandro]

Op 20-9-2019 om 06:59 zei Lika:

Klinkt alsof je niet boos bent op jezelf.

Dat is een goeie....Nee, boos op mezelf was ik niet. Misschien zou ik dat af en toe juist wel moeten zijn? 

In zit nu op twee weken, als ik die ene fout niet mee tel. De avonden voelen nog steeds lang, en zwaar. Het hele ritueel om de kinderen gedoucht en wel op bed te krijgen iedere dag na het werken, vraagt wel wat van me. Regelmatig ben ik de hele dag aan het rennen en vliegen voor anderen.

Zolang ik de voordelen van niet-drinken maar goed in het oog blijf houden, en scherp blijf op het feit dat ik het allemaal kan vergooien als ik verslap.

[Lika]

.Nee, ik denk juist dat je niet boos moet zijn op jezelf. Vind het mooi je zo te lezen.

Dat hele ritueel vraagt wat ja. We hebben het hier zo ingericht, 'het normale leven ' dat het soms bijna niet te doen is. Of soms een andere manier van overleven is. Waarover je niet mag zeuren, want we hebben het goed.  Maar kleine kinderen en werk IS veel. Punt uit.

Als je jezelf gewoon een beetje kunt laten zijn, zonder verder veel van jezelf te moeten, ben je denk ik al heel ver.

[Sandro]

1 uur geleden zei Lika:

Als je jezelf gewoon een beetje kunt laten zijn, zonder verder veel van jezelf te moeten, ben je denk ik al heel ver.

Mooi dat je dat zegt, want dat is nou net wat ik me een half uurtje geleden al hardlopend realiseerde. Sommige doelen bereik ik niet snel genoeg voor mijn gevoel. Daarom voel ik nu alweer wat onvrede. Wat kan ik toch moe worden van mezelf  Ik wil mezelf helemaal geen extra doelen stellen(!!), maar onbewust gebeurt het toch weer. Ik wil het leven gewoon ervaren zoals het komt nu, zonder alcohol. 

Het zou ook zomaar eens een overlevingsmechanisme van mij kunnen zijn. Zolang ik ergens naar op weg ben, ben ik met mijn hoofd minder bij mijn huidige situatie en voelt die minder belangrijk. Een soort vluchtgedrag. 

[Lika]

waar we bijna allemaal last van hebben....

[Sandro]

Laat ik ook maar weer eens wat op mijn draadje schrijven. Ik zie dat mijn laatste bijdrage in september van vorig jaar was. En ik ben blij om te kunnen melden dat het sindsdien goed gaat. Wel met vallen en opstaan tussendoor. Een maand of drie terug was ik weer zo'n beetje terug bij af. Maar sindsdien gaat het erg goed. Concreet: afgebouwd van omgerekend dagelijks ruim twee flessen wijn naar 0. Dat heb ik gedaan in stappen van telkens 25% eraf. Na ongeveer 1,5 maand zat ik op 0. De 0 heb ik nu een maand volgehouden. Helemaal cold turkey zag ik niet zitten, met name in verband met het niet kunnen slapen. Misschien maar goed ook dat ik het zo gedaan heb, want van lichamelijke klachten heb ik nauwelijks last gehad. 

Ik merk het verschil met eerdere stoppogingen duidelijk. Eerder deed ik het te weinig voor mezelf, meer voor de postieve reacties die ik van anderen kreeg (voor mijn ego dus). Ik deed het veel meer voor korte termijn genot, dan voor lange termijn succes. Hoe dat precies zo veranderd is, weet ik niet. Maar ik denk toch "gewoon" geleerd door het vallen en weer opstaan. Van elke duikeling wat geleerd. En ook door het meelezen op dit forum, en de reacties/tips/suggesties van dezen en genen.

Het hele Corona gebeuren heeft zeker meegewerkt in mijn proces. Werk nu bijna drie maanden thuis. Het tempo ligt lager, meer vrijheid om te doen wat ik wil, wanneer ik dat wil. En minder prikkels van collega's en de manager. Daardoor minder twijfel aan mezelf, wat bij mij altijd een sterke trigger is. Ik denk dat ik nog wel een maand of 2,5 thuis moet blijven werken. Ben ik blij mee! Daarna heb ik toch een aardig stabiele basis om ook het normale kantoorleven beter aan te kunnen. Voor zover alles weer helemaal normaal wordt natuurlijk (het nieuwe normaal?). Ben van plan om de positieve dingen vast te houden. Vaker thuiswerken bijvoorbeeld. Dat deed ik wel al jarenlang 1,5 dag per week overigens, voor het hele Corona gebeuren. En misschien ga ik wel minder werken. Financieel niet meteen een groot probleem, dus waarom niet. Moet ik er wel voor zorgen dat ik niet dezelfde hoeveelheid werk ga doen in minder uren....Goede afspraken maken dan dus. Maar goed, dat is de toekomst. Voorlopig ga ik lekker zo door!

[bumperjim]

Ja thuiswerken is top vind ik ook. Tijdens kantooruren bedoel ik dan hè  

Goed dat afbouwen joh. Het kan dus soms toch. 

[Sandro]

8 minuten geleden zei bumperjim:

Goed dat afbouwen joh. Het kan dus soms toch. 

Elke stap werd wel steeds moeilijker. De eerste stap ging bijna vanzelf. Al na een week ofzo wist ik zeker dat ik nooit meer terug wilde naar ruim 2 flessen. Maar ik dronk nog steeds erg veel natuurlijk. Ik werd nog steeds wakker elke nacht, uitgedroogd en onrustig. En dat meerdere keren per nacht. Daar wilde ik toch ook een keer vanaf. Toen de volgende stap genomen; naar iets meer dan 1 fles per dag. Eigenlijk ging het toen al wel behoorlijk goed. Doorslapen ging bijvoorbeeld al heel aardig. Vanaf dat moment werd het dan ook een stuk lastiger om nog verder af te bouwen. Ondertussen was ik fanatiek aan het hardlopen geslagen en probeerde ik van alles om sneller te worden. Met letten op voeding geen probleem. Strak trainingsschema ook niet. Wat geeft een betere boost dan te stoppen met dat vergif? Dat is een belangrijke factor geweest in het helemaal naar 0 gaan.

Gecontroleerd drinken ga ik ook niet meer proberen. Ik kan dat niet. Zal altijd alcoholist blijven. Dus kan niet met alcohol omgaan. Punt.

[Lieke7777]

Brrr thuiswerken       fijn dat het jou goed bevalt . Mijn man vind het ook prima    maar IK niet ..

Goed dat je zo afgebouwd hebt    ' ik kon dat niet ben echt gestopt '   en dan zonder afkick  zooi.    Heel wat drijfnat gezweet in dat bed de eerste periode.  

Goed dat je ook weet dat gecontroleerd niet lukt .    Ook ik zal dat nooit kunnen.

[bumperjim]

Ja sporten is een perfecte motivatie en het vervangt een beetje de alcohol high. 

[Lika]

Wat fijn om te lezen @Sandro. Ook ik word eerder onzeker op mijn werk realiseer ik me nu. Voel me nu zekerder al thuiswerkend. Dank voor het delen.

En die ene. Nee. Doen we niet. Gaat niet. Punt. Been there, done that, got the tshirt. 

Nu: leven. En dat is best te doen he? 

[Sandro]

Ik realiseer me nog iets. Dat is dat de ochtendmens in mij steeds meer naar boven komt. Ook toen ik nog veel dronk, beschouwde ik mezelf al als ochtendmens. Alleen kwam het er dan natuurlijk niet altijd even goed uit....

In de ochtenden ben ik het scherpst, meestal al in de eerste 5 minuten nadat ik wakker ben. Gedurende de middag en avond kak ik wat in. De avonden vind ik daarom lastiger te vullen. Ik heb het met sporten geprobeerd, maar dat gaat dan niet zo lekker als in de ochtend. Dus dat laat ik maar. Een boek lezen, beetje tv kijken en niet te laat naar bed. Dat is wel een aardig recept tot nu toe. Maar ik moet er nog wat meer ervaring mee krijgen om daar ook echt vrede mee te hebben, en er eventueel voldoening uit te halen.

[Lika]

Ik ben begonnen met regelmatig een wandeling. Vaak met iemand. Vind dat 's avonds eigenlijk wel fijn. Gewoon beetje lopen. Soms iets zeggen. Beetje zijn. Dag voorbij laten gaan wetend dat het ook nog gezond is.

[Sandro]

Ben driekwart op weg in "Verslaafd aan de liefde". Leek mij een goed moment om na te denken wat ik bij mezelf herken en wat ik ermee kan.

Het zoeken naar complimenten voor mijn ego, herken ik zeker. Vervolgens wijs ik mezelf hierom af, omdat ik weer zo onzeker was dat ik complimentjes nodig had om mezelf goed te voelen. Wat mijn zelfbeeld alleen maar verslechtert. Nu weet ik dat ik er niet tegen moet vechten, maar het moet voelen zonder meteen in actie te schieten. En er met geduld mee om moet gaan. Ik vertoon perfectionistisch en onzeker gedrag, maar ik bén dat gedrag/die gedachten niet.

Ik vind het belangrijk om een bijdrage te leveren aan het geluk van mijn omgeving, en open te staan voor de mening van anderen. Dit manifesteert zich in gedrag om mijn ego in stand te houden en te voeden (perfectionisme, op zoek naar complimenten). Daar tegen vechten is zinloos en hoeft/moet ook niet. In plaats daarvan moet ik proberen erboven/ernaast te staan en mezelf met geduld en mildheid gewaar te worden van het mechanisme dat zich in mijn hoofd afspeelt. En me te realiseren dat het uiteindelijk allemaal neerkomt op goede intenties van mijn kant, en er mag zijn. Die gewaarwording helpt op zichzelf al, omdat het een schakel wegneemt uit de ketting die het mechanisme/de vicieuze cirkel aandrijft. Door mezelf niet meer af te wijzen.

Verder is het voor een control freak als ik belangrijk om mezelf te realiseren dat controle in absolute zin onmogelijk is. Alles verandert, continu. Kinderen worden groot, mensen komen en gaan, tijden veranderen, etc. Vastklampen, en het piekeren wat ermee gepaard gaat, heeft daarom geen enkele zin en werkt tegen me. Ik moet meer geloven in mezelf; met mijn kwaliteiten kan ik elke verandering gewoon aan. Laat het los! Maar wanneer ik dan toch pieker, straf ik mezelf niet maar laat ik het toe en bedenk ik me dat ik die gedachten niet ben, maar dat ik ze heb en en ze vanzelf weer voorbij gaan.

Mijn leven is nu relatief overzichtelijk en prettig. In de toekomst zullen er ongetwijfeld ook nare gebeurtenissen tussen zitten. En dat is waarom minderen/gecontroleerd drinken niet werkt (voor mij); wanneer ik gecontroleerd drink, ben ik voor de rust in mijn hoofd nog steeds afhankelijk van de alcohol. Dat is soms/vaak redelijk te managen in goede tijden (wat mij dan ook het valse geloof gaf dat ik kan minderen/gecontroleerd kan drinken), maar bij nare gebeurtenissen is het een illusie om te denken dat ik mijn drinken kan blijven controleren. Dat lukt uiteraard niet en voor ik het weet zit ik weer in die negatieve spiraal en ben ik zo weer een jaar verder en geen steek opgeschoten. Vandaar dat ik de drank helemaal laat staan.

Ik las mijn draadje terug en zie hoeveel verzet ik heb geleverd tegen het volledig stoppen met drinken. En hoe mijn ego daar heel sterk in opspeelde. Wat een waardevolle bijdragen van zovelen van jullie heb ik niet willen horen. Zoveel goede suggesties die ik in de wind heb geslagen...Confronterend, maar ook erg leerzaam. Ik prik nu zo door mezelf van 2/2,5 jaar geleden heen. Een stap vooruit dus.

[Sandro]

6 minuten geleden zei Cleo66:

Je bent ook zo veranderd , in positieve zin . 

Fijn 

Dank je.

Ben blij met dit draadje. Voordat ik het nog een keer terug had gelezen, had ik een bepaald beeld bij hoe het met me ging in de verschillende periodes. Dat beeld dat ik had, bleek zeker niet altijd te kloppen. Dat had ik nooit geweten als ik het hier niet allemaal opgeschreven had. Heel verhelderend. Ook pijnlijk hoe ik jaren in rondjes heb gedraaid.

Veel van jullie bijdragen lees ik nu in een heel ander licht dan toen. Jaren na dato zijn jullie berichten (wederom) waardevol. Wat een mooi forum hebben we toch. Hopelijk houden we dit in stand. De laatste tijd besluiten teveel vaste waarden om hier (tijdelijk) niet meer te komen, helaas.

[Lika]

Fijn @Sandro!

[lady jane]

juist om je eigen proces zo terug te kunnen lezen zijn de eigen draadjes waardevol.
de dagdraad vind ik fijn voor het sociale/luchtige en urgente/drankgerelateerde algemene deel
maar mijn hart ligt bij de individuele processen.
Zo herkenbaar allemaal Sandro, en elke keer zo uniek. Fijn je te lezen!

[kruidenthee67]

[Sensitief]

Mooi bewustwordings proces. Je bewandelt het wijze pad. Klinkt heel goed

[Sandro]

Even een korte update. Het gaat nog steeds goed, alleen nog maar beter. Vooral het slapen gaat super de laatste dagen. Zo goed als ik nu slaap, lukte me bij mijn vorige pogingen om te stoppen/minderen niet. Erg blij mee.

Ik heb vrede met mijn leven, en de persoon die ik ben. Dat is wat mij betreft het hoogst haalbare in het leven. Dat is iets wat ik me pas onlangs heb gerealiseerd; dat het allemaal goed is zo. Ik hoef nergens tegen te vechten, en al zeker niet tegen mijn eigen gedachten. Dat geeft zoveel rust en ontspanning. Vandaar het goede slapen denk ik ook. 

Ergens verwacht ik dat er op een gegeven moment een keer een gevoel van "is dit het nu?" gaat ontstaan, want dat kwam tot nu toe altijd wel. Denk dat ik daar wel luchtig en relativerend mee om kan gaan, mocht dat gevoel komen. Vooralsnog is dat er niet en is het genieten van het leven!

[Sandro]

Dan zal je altijd zien dat er wat gebeurt. Vlak voor het slapen gaan knalt één van mijn zoons tegen de tafelrand. Diepe snee met veel bloed. Is zojuist gelijmd bij de huisarts. En ik was dus helemaal nuchter, wat ik tot voorheen nooit geweest zou zijn op dit tijdstip. Mijn vriendin (die niet drinkt) stond al in de startblokken om met hem naar de huisarts te gaan, maar besloot toen toch maar dat ze liever had dat ik ging. Zo fijn dat dat kan.

[lady jane]

alleen dat al Sandro

maakt het het zooo waard

alles oké met hem nu?

[Pytje]

@Sandro, wat een mooie omschrijving van je leven nu. Klinkt heel veel vertrouwen in. Alles goed met zoonlief?