Pelle drinkt niet meer

[Pelle2]

Ja, dat geeft wel rust ja. Dat ik nu niets hoef te beslissen. We zien wel. Voor nu gaat het prima, eigenlijk heel prima. En daar ben ik blij mee. 
 

[Lika]

Er is alleen maar nu. Nu drink je niet. Kanjer!

[Pelle2]

Twee maanden niet gedronken vandaag.

Het valt me erg mee allemaal, al denk ik er wel vaak aan. Het kost me weinig moeite om niet te drinken. Eigenlijk helemaal geen, op een heel enkele gelegenheid na. En het bevalt me ook, nuchter, fit, onafhankelijk. Ik voel me zelfverzekerder. Of meer, het maakt me minder uit wat de mensen en de wereld er van vindt. Ik durf keuzes te maken. Eigen keuzes. En ik durf ook beter te bekijken wat minder goed gaat. Niet meteen een deken van alcohol er over, maar aanpakken. 

En ik val af (heel langzaam), ik bespaar geld, ik voel me niet meer ongemakkelijk naar mijn kinderen, ik voel me frisser, ik heb meer energie, en al die andere voordelen die overal worden benoemd, ja, die worden langzamerhand normaal. 

Ik kijk ook terug op mijn leven en vraag me af wat de rol van alcohol altijd geweest is. En of dat zonder allemaal anders was gelopen. Maar daar kom ik niet echt uit. Er is wel wat verdriet over zaken die niet zijn gelopen zoals gepland. Maar meer heb ik er, ondanks dat m'n leven nog wel een beetje een rommeltje is, energie voor en zin in! 

Alleen, een keertje lekker aangeschoten worden...het trekt nog wel. Maar ik stel het uit.

Gisteren kreeg ik uitslag van het bloedonderzoek, leverwaarden waren licht verhoogd. Ik schrok er toch een beetje van, al maakte de huisarts zich geen zorgen. Over 2 of 3 maanden nog maar eens bloed laten prikken. Het is een extra drempel om toch weer eens te gaan drinken. Naast dat ik me afvraag wat ik allemaal nog meer op het spel zet als ik, één keertje maar, weer eens een fles wijn leeg zou drinken...  

Maar nu eerst: maand drie!

[bumperjim]

Lekker aangeschoten... volgens mij zit je het vreselijk te idealiseren in je hoofd. Die paar keer dat ik gedronken heb sinds eind sept was ik ook een beetje aangeschoten, maar mij viel juist op hoe weinig lekker (“underwhelming”) dat eigenlijk was. Dr is maar weinig aan, aan dat aangeschoten zijn, en dan heb je nog pien in de kop ook na afloop. 

Hou eens op met dagdromen  

[kruidenthee67]

Proficiat met je twee maanden.

 

 

[Amethist]

Proficiat met je 2 maanden! 

[Pelle2]

Ik schreef op 17 januari 2018: 2 maanden niet gedronken vandaag. 
En toen...? 
Nam ik blijkbaar weer een glas (geen idee meer hoe of wat) en was het hele niet-meer-drinken-project waar ik even daarvoor nog heilig in geloofde ineens voorbij.

Vervolgens heb ik, kort samengevat, best een goed jaar gehad.

En de alcohol? Ja, weer gedronken ook afgelopen jaar. Soms meer, soms minder. Maar volgens de normen van onze staatssecretaris van volksgezondheid iig veel te veel.

En waarom weer hier?

Nou, dit is de 4-de dag dat ik niet drink. Ik heb vrij vandaag, de kinderen zijn naar school. Ik voel me fit, drink koffie en overpeins mijn alcoholgebruik nu en in de toekomst. En tijdens het denken aan drank en geen drank dacht ik ook weer aan het forum. 

De laatste weken ging ik steeds meer drinken. De drempel werd steeds lager om er ééntje in te schenken. Als ik even geen verplichtingen had en tijd had om ook mijn roes enigszins uit te slapen sloeg ik aan het drinken. In m'n eentje. Veel te veel. En dat gebeurde veel te vaak. Zo zinloos... (En ik voel al een paar dagen iets aan de rechterkant van mijn buik net onder m'n ribben. Misschien wel een verrekt spiertje...)

Even geen concrete voornemens qua drankgebruik, maar vandaag iig niet. 

[Lika]

Welkom terug

[Patries]

Welkom terug Pelle! En veel succes!

[kruidenthee67]

Welkom terug Pelle

[Pelle2]

Goeiemorgen, dank je wel

Nou, ja, gisteren wel gedronken . Helemaal vergeten dat ik me hier had aangemeld op de dagdraad toen de aanleiding daar was. Na het sporten, met m'n maatjes daar. Wat ik doorgaans niet meer doe, oa omdat het vrij laat is. Maar goed, voor het eerst in tijden dat ik meer dan niets maar minder dan een fles drink. Want dat is het probleem. En ook gisteren kwam ik thuis en twijfelde over die fles wijn. 

Ik weet het, niets is misschien makkelijker. In ieder geval duidelijker. voor mij werkt dat goed, een tijdje. Ik ken inmiddels ook de euforie die daar bij komt kijken, het geloof dat het kan, het gevoel dat ik de hele wereld aan kan, de verbazing over die wereld met al die alcohol. Maar dan sluipt daar langzaam de gedachte in van nee, nooit meer. En dat wordt steeds groter. Maar het beeld van "alleen thuis drinken tot ik er bij neer val" wordt steeds zwarter. Dan wordt het toch het eerste, tenzij er nog een alternatief is.

Ik rook tegenwoordig 3 sigaretten per jaar en was vroeger een verstokte roker. Ik voel een afkeer tegen sigaretten, maar zo heel af en toe... Als dat nou ook eens met de alcohol zou kunnen...

Weer boeken over alcohol gehaald, oa vervolg op "de muur" van Erik Jan Harmens. Ook begonnen in "de grote verdoving" vanErik Stofferes, maar dat is een draderig gebeuren, vind ik. Lezen is voor mij een goed alternatief voor drinken. Volgende week een paar dagen weg voor werk, en dan veel tijd, waarin ik niet wil gaan drinken. 

 

 

[Kohtje]

Je kunt proberen wat minder te denken in drank en iets meer in de dingen die je doet. Door steeds drank te koppelen aan alle gebeurtenissen en je
vervolgens te laten meeslepen zoals gisteren na het sporten, zal niet drinken een zware opgave worden en blijven. Je bent er in je hoofd nog te
'verknocht' aan, je denkt pas aan de gevolgen als je de drank weer binnen hebt. Door het niet-drinken niet als opgave te benaderen maar
als 'frisse levenskijk' zie je hopelijk eerder de voordelen die niet-drinken je zal opleveren.

Euforie is een tijdelijk fenomeen. Dat slijt naarmate datgene waar je euforisch over bent gewoner/alledaagser wordt. Helaas slijten ook
de herinneringen aan de slechte ervaringen van het wel-drinken vrij snel weer. Daarom is het zo belangrijk om het
klein te houden en alleen nu vandaag, nu vanavond, nu na het sporten, nu, nu, nu... even dat eerste glas niet te nemen.
Tijdens het ongemakkelijke gevoel dat je dan waarschijnlijk hebt als je tegen jezelf zegt:' nu even niet' terwijl je eigenlijk wél wilt,
zul je dan in je hoofd even die film van waarom je ook al weer niet wilde drinken kunnen afspelen, even je motivatie opporren..

Je kunt honderd boeken lezen over hoe te stoppen met drinken, en daar valt natuurlijk een heleboel uit te halen, maar het komt er uiteindelijk
op neer dat je op dat ene moment die eerste slok NIET neemt. Daar zul je misschien in eerste instantie wat theoretisch mee bezig zijn, maar
door vaker die verleiding daadwerkelijk te verslaan/overwinnen zal de praktijk het gaan winnen.. vergelijk het maar met fietsen, daar beginnen
we ook allemaal wat onzeker en wiebelig mee en moeten we, vooral in het allereerste begin, ons koppie houden bij én het stuur recht houden,
én je evenwicht bewaren en bewaken, én de trappers rond laten gaan, en dan ook nog het overige verkeer in de gaten houden, en dan
gaan we toch een keertje of wat nog onderuit, maar zijn we in het begin ook euforisch...: ik kan fietsen!!!!... terwijl we later zónder euforisch
gevoel en zónder er bij na hoeven te denken, kilometer na kilometer wegfietsen. Zonder elke dag een gat in de lucht te springen blijven we
echter (onbewust) toch altijd blij dat we kunnen fietsen.

[Roosje01]

Dag Pelle, met veel plezier je draadje van vorig jaar gelezen. Je ging super en je voelde je, meestal, fantastisch. Met niet drinken heb je bakken met zin en energie. Zet de waterkoker maar aan voor een pot thee. Zijn we morgen fris en starten we de week goed! Succes jij!

[Lika]

Hoe is het nu?

[Pelle2]

Toch maar weer eens kijken hier...
Ik kijk aan de ene kant uit naar een leven zonder alcohol, maar ben ook bang dat ik het heel erg ga missen.

Ik weet wel wat het oplevert. En waarom ik het wil. Niks drinken is makkelijker, één is te veel en tien te weinig, dat verhaal. Ik heb alles wel zo'n beetje geprobeerd, niet alleen drinken, alleen bier drinken, twee dagen per week niks drinken, alleen in het weekend drinken... En het werkt allemaal niet zoals ik wil. Terwijl ik me eigenlijk wel prima voel met een pot thee 's avonds, een lekker boek, ik verlang naar dat uitgeruste gevoel, nooit meer katers, geen geplan meer van hoe en waar lekker te kunnen zuipen. 

Dus.....     

[Kohtje]

50 minuten geleden zei Pelle2:

Dus.....     

Liever niet: Dus......    , maar: Dus......

Je zegt: Ik heb alles wel zo'n beetje geprobeerd, niet alleen drinken, alleen bier drinken, twee dagen per week niks drinken, alleen in het weekend drinken...
En het werkt allemaal niet zoals ik wil.

Dat het niet werkt zoals jij wilt heeft alles te maken met verslaving. Slaafjes hebben niks te willen, geen eigen regels te bedenken en uit te voeren.
Alleen jezelf vrijmaken van de "Meester", van alcohol dus, heeft kans van slagen. Dat betekent dat je "Meester Alcohol" resoluut de rug moet toekeren,
jezelf nutteloos maken voor de "Meester", jezelf zo glad als een aal maken, zodat alcohol op geen enkele manier meer z'n tentakels in je kan slaan.
Het 'missen' waar je het over hebt is niets anders dan 'een beetje bang voor verandering'.
Uit wat je hier zegt: Terwijl ik me eigenlijk wel prima voel met een pot thee 's avonds, een lekker boek, ik verlang naar dat uitgeruste gevoel, nooit meer katers, geen geplan meer van hoe en waar lekker te kunnen zuipen valt toch wel op te maken dat er niets, maar dan ook helemaal niets te missen valt..
Ik sta achter je in je besluit. En er zullen er meer zijn, misschien zijn er zelfs wel een paar een tikkeltje jaloers op je. Pelle, kijk lekker uit naar dat
alcoholloze leven. En mooie feestdagen alvast.

[Pelle2]

Koh, ik weet het. Ik weet het. Echt, ik weet het. Ik denk echt te weten dat een leven zonder alcohol leuker is....ik weet het wel zeker. Ik ben er van overtuigd dat ik veel meer bereik. Qua werk en relatie is er veel gebeurd afgelopen jaren. En ik voel in al mijn vezels dat ik daar zonder alcohol veel beter op door kan bouwen. Ik word een leukere vader. Ik word minder snel oud. Ik blijf gezonder, oh, dat opstaan, fris en zonder katers, ik kijk er zo naar uit! En, ik heb mijn vorige poging ook weer gelezen, ik ben hartstikke blij en opgewekt en volgens mij ook heel gelukkig als ik niet drink! 

En toch heb ik er moeite mee om afscheid te nemen van momenten waar de alcohol mij een heerlijk gevoel geeft. Al dan niet met vrienden. De momenten dat ik het in mijn eentje op een zuipen zet kan ik missen als kiespijn. Maar de momenten van genot en geluk zijn er ook. En die komen, op die manier, nooit meer terug. Nooit meer! 

Echt, ik weet het. Ik weet wat ik ga doen. Ik weet het.

Cleo, je zegt dat het de eerste is die ik niet moet nemen. Dat is natuurlijk waar. Ik heb 'm vaak wel genomen nadat ik een halfslachtig besluit had genomen om nooit meer te drinken. Ik heb 'm ook wel eens genomen nadat ik een periode heel gelukkig was zonder alcohol. Ik weet nog heel goed dat ik hem vorig jaar nam. Had ik verdorie maar 1 fles witte wijn gehaald. Ik had me verheugd op grenzeloos genot. Dat was het niet. De eerste slok was niet zo lekker als ik had gedacht. Misschien had ik toch een duurdere fles moeten kopen. En één fles....dus dat telde niet echt.... Ik weet dat ik na een tijdje geloof, of hoop, dat het wel  weer kan, alleen de leuke kanten van het drinken beleven. En ik weet ook dat dat dus niet kan. Ik weet alleen nog dat ze er zijn. Of waren. En dus niet voor mij. 

Ik ben afscheid aan het nemen. Ik heb ooit gelezen dat elke mislukte poging je ook dichter bij je doel brengt. Die mislukte pogingen zijn blijkbaar nodig geweest. Ik ga voor altijd stoppen met drinken. * man!! Of toch eerst maar eens 100 dagen....  

[Pelle2]

 

Het moment dat je, samen met andere mensen, besluit over je grenzen heen te gaan, om maar te zien wat de avond brengt, om te kijken waar het schip strand. Kan jou het verder allemaal schelen.... Weg van hoe het hoort en hoe het gaat....Dat is ook weg... Ik mis dat nu al....

 

[wendy]

Inderdaad het waren mooie zwerftochten om dan nu gewoon de weg maar weer terug te vinden naar thuis. Terug naar huis dus, naar jezelf waar je wezen mag wie je werkelijk bent.

[kruidenthee67]

Hoi Pelle

Wat een worsteling/strijd lees ik. Herkenbaar ook.

 

Toen mijn halfslachtige besluiten een besluit werden stopte dat.

Ieder op z'n tijd...maar je weet het all wel. Succes!

[Kohtje]

Zolang je aan de droge kant van de lijn aan het twijfelen bent, aan het wijfelen, aan het afvragen, en noem maar op, dan heet dat 'leerproces'.
Als je datzelfde allemaal doet aan de natte kant van de lijn dan voelt dat als 'falen'..

[Bob]

28 minuten geleden zei Etty:

Zuipen is voor watjes

Precies!

[Pelle2]

Dit keer geen impulsief voornemen na weer een lamme nacht, het roer gaat langzaam om. Een hele ruime bocht dit keer, de horizon draait langzaam voorbij.... De kapitein kijkt nog eens goed om zich heen, zwaait nog een keer en zet 1 januari 2019 koers naar het Nieuwe Leven!

 

[Bob]

Een mooi beeld van een welbewust gekozen koerswijziging. Welkom!

[wendy]

Goed zo Pelle, op naar een nieuw leven zonder strijd!