Sandro

Het wordt zo goedkoop mogelijk gemaakt én zo verslavend mogelijk gemaakt door er veel te veel zout en suiker doorheen te gooien. Taxen die handel.

Ik zie 12 kroketten voor 2,40. Volgens mij is een krop sla duurder dan 20 cent. Ik denk het dus wel. Zeker onder de mensen die wat minder te besteden hebben. Maar goed, laten we focussen op het individu. Past beter bij dit forum.

Dat zou je wel zeggen, maar blijkbaar kunnen veel mensen dat dus niet (waaronder jij zelf begrijp ik). Ongezond eten mag best wat meer ontmoedigd worden vanuit de overheid wat mij betreft. Dat wordt ook met roken gedaan bijvoorbeeld. Junkfood is zo ongelofelijk goedkoop. Iemand met weinig te besteden zou een dief van zijn niet goed gevulde portemonnee zijn om een gezonde salade te gaan halen ipv een kroket. Verder met je eens dat het de eigen verantwoordelijkheid is van iemand wat hij/zij allemaal naar binnen werkt. Net zoals met elke verslaving zitten er behoeftes achter die op een gezonde manier niet voldoende bevredigd worden. Troostfood lees ik veel. In dat geval zou diegene zich af kunnen vragen waarom hij/zij getroost zou moeten worden. Wat maakt dat je je zielig voelt? Welke zelfafwijzing zit daarachter?

Daar is geen woord aan gelogen. Het systeem is verrot. Alles voor een zo laag mogelijke prijs voor de consument. Ik zeg: flinke tax op suiker en vet (maar dat gebeurt natuurlijk helaas niet door de macht van de grote bedrijven als Pepsi, Mac Donalds, etc etc).

Precies. Wat is D+? Met je hond? Toevallig heb ik vanmorgen ook 11 km gelopen. En daarna nog een kilometer uitgelopen. Zeiknat geregend. Had het na afloop gewoon een beejte koud en dat in de zomer.

Ja, beetje suf misschien (maar wat geeft dat), maar het werkt inderdaad wel. Ik doe dat ook weleens. Slapen lukt me dan niet, maar liggen en de gedachten even laten gaan helpt ook. Ga daarnaast 's avonds vroeg naar bed tegenwoordig. En dan ook vroeg weer op. Heb veel meer met de ochtend dan de avond. In de ochtend ben ik veel energieker.

"Een verslaving is een systeem dat zichzelf in stand houdt door als enige oplossing voor je probleem het probleem tot oplossing te maken."

Had een flink verhaal geschreven, maar kom er niet helemaal uit. Daarom kort: vandaag erg druk op het werk en dat blijft de hele maand zo. Dat triggerde me altijd toen ik nog dronk (werkstress). Vandaag ging het prima, zonder trigger, en uiteraard gaat werken veel beter zonder kater. Waardoor de stress sowieso veel minder is. Nu ik het zo opschrijf, klinkt het zo logisch allemaal. En dat is het ook gewoon. Punt.

@Bob ik las dat je begonnen bent aan "De verslaving voorbij". Hoe bevalt dat, vooral in combinatie met "Verslaafd aan liefde"? Als iemand anders hier deze boeken gelezen heeft dan lees ik jullie mening ook graag Verslaafd aan liefde heb ik onlangs gelezen en zit te denken om het andere boek ook te gaan lezen.

Goedemorgen. Vaak wakker vannacht. Geen idee waarom, want niet heftig gedroomd ofzo. Sliep dan ook telkens vrij snel weer in.

Die ja. Is voor iedereen een aanrader denk ik.

Dat bedoelde ik met maatwerk. Er is niet één aanpak die bij iedereen het beste werkt. Het is zaak om open te staan en overal de dingen eruit te pikken waar je wat aan hebt. Dat is althans wat ik zelf poog te doen.

Dat is ook weer waar. Ik denk dat zo bezien vrijwel niemand het helemaal alleen doet. Is ook niet aan te raden denk ik. Het kan heel bevrijdend werken om iemand te spreken die je begrijpt en ongeveer hetzelfde meemaakt. Ben niet bekend met de AA maar als het zo bedoeld is dan begrijp ik het wel.

En dan hangt het weer af van de hoeveelheid problematiek, en het soort problematiek, of je er alleen uit kunt komen of hulp nodig is, denk ik. Maatwerk. Ik probeer het nog steeds alleen en denk dat dat in mijn geval gaat lukken. Klinkt dat trouwens niet wat voorzichtig? ("Ik denk dat het gaat lukken"). Misschien wel, maar dat is bij mij een goed teken. Zodra ik euforisch ga lopen doen, is de kans juist groot dat het mis gaat.

Welkom! Ik vind het zelf soms ook lastig om de balans te vinden qua denken. Soms ben ik in mijn hoofd teveel bezig met het stoppen, wat juist contraproductief werkt. Misschien heb jij dat ook? Dan kun je soms beter wat gaan doen met je blik op oneindig ipv na te denken. En op die manier proberen de ontspanning te zoeken die je nodig hebt om het stoppen met drinken lang vol te kunnen houden.

Haha ja die uitspraak ken ik ook. Is een mooie. Eerste boek van Kieft heb ik gelezen ook. Ik heb heel lang voor mezelf ontkend hoeveel ik dronk. Nou ja, ontkennen, ik wilde het niet weten (ergens wist ik wel dat het erg extreem was). Tot ik me hier meldde en men het veel vond. Dat was natuurlijk eigenlijk niet wat ik wilde horen/lezen... Paar weken terug nog keek ik een documentaire (Engelstalig) over alcoholisme die hier geplaatst is vele jaren terug. Waarin de behandelend arts letterlijk zegt: we hebben hier mensen die 60 of 70 units per week drinken. Sommigen zelfs 80, en zelfs tot 100 per week!! En het gezicht dat hij daarbij trok, spreekt boekdelen. Dat ik dacht: uhhh, daar zat ik nog vrij ruim boven...en die mensen in die documentaire waren er niet bepaald goed aan toe. Meerderen overleden ook. Kan niet goed omschrijven hoe ik me toen voelde, maar het heeft zeker indruk gemaakt.

Ik houd nog steeds vol. De twee maanden zijn in zicht. Maar het is wel worstelen de laatste tijd. Het aapje op mijn schouder had wéér een ander excuus bedacht waarom ik vandaag voor deze ene keer (yeah, sure) toch mocht gaan drinken. Ik moet het hem nageven, het aapje is erg creatief, daar kan ik nog wat van leren (ik moet nu overigens aan "Me and my monkey" van Robbie Williams denken, geweldig nummer). Ik denk dat het zo werkt als met hardlopen. Hoe vaker je loopt, hoe getrainder je raakt. Hoe vaker je nee zegt tegen het aapje, hoe getrainder je ook daar in raakt. Eens moet toch ook de creativiteit van het aapje opraken? Na een moeilijkere dag volgt tot nu toe altijd een makkelijkere dag. Daar ga ik maar vanuit dan, op naar morgen.

Ik denk dat de vraag meer is: wie ben je mèt je identificaties? Identificaties zijn namelijk onlosmakelijk verbonden met ons. Of beter: je ego die zorgt voor die identificaties. Het gaat er denk ik om om ze te doorzien. Vaak zijn het afleidingsmanoeuvres. Als voorbeeld het werk. Ik heb gemerkt dat erkenning voor mij een belangrijke behoefte is. In mijn werk kan ik daar natuurlijk helemaal in los gaan. Maar krijg ik dan erkenning voor de dingen die ik echt belangrijk vind in het leven? Nou, niet echt. Het is meer egostrelerij dan iets anders. Dat doorzien is eigenlijk al genoeg om er mee aan de slag te kunnen.

Ik identificeerde me ook teveel met mijn werk. Deze Corona periode, waarin ik rustig heb kunnen nadenken, heeft dat veranderd. Geeft inderdaad een gevoel van vrijheid. Ben van plan dat vol te houden.

Klopt, Leffe lijkt ook niet op Jever. Dat zoetere zie je ook duidelijk terug in de calorieën en daar ben ik wel gevoelig voor. Maar zo'n Belgische is voor de afwisseling wel lekker. Thee is het helaas niet voor mij. En wijn dronk ik al nooit dus die alcoholvrije ga ik niet eens proberen.

Grappig. Ik twijfelde tussen die twee. Ga ook een keer Affligem proberen. Leffe 0.0 vind ik ook lekker.

Ik had voor het eerst een Jever fun gedronken een paar uur terug. Had gelezen dat die die wel goed smaakt en ik moet zeggen dat hij idd beviel. Niet dat vieze nasmaakje aan het eind en voldoende schuim. Maar ik voelde me soort van aangeschoten leek het wel. Nog niet eerder gehad. Blijkbaar zat deze qua smaak zo dichtbij normaal bier dat mijn hersens in de luren werden gelegd?

Snap ik. Zou ik ook lastig vinden. Voor mij geld dat ik tevreden ben met mijn leven zoals het nu is, geen leegtes in die zin. Ik moet er alleen wel regelmatig stil bij blijven staan. Het patroon van 15 jaar lang elke avond 6 uur lang verzuipen, is natuurlijk niet zomaar uit mijn systeem. Zat trouwens te rekenen laatst: 6 uur van de 24 uur per dag drinken, dat is over de afgelopen 15 jaar bijna 4 jaar weggegooid. Of positiever bekeken: ik krijg er heel wat jaren bij in de toekomst....

Ja, zo gaat het bij mij ook zo'n beetje. Terwijl ik in principe met twee jonge kinderen altijd wel genoeg te doen heb. Maar dat is zeker niet altijd ontspannend Genoeg ontspanning is dus belangrijk. Sporten helpt me daarbij. Maar ook zoiets simpels als een douche pakken, of even naar de supermarkt en iets kopen wat ik lekker vind en al te lang niet heb gegeten. Veel spannender wordt het ook niet in deze Corona tijd. Misschien moet ik het koken ook weer eens oppakken. Ik heb alleen zo'n hekel aan het snijwerk

Had het moeilijker vandaag. De weekenden zijn een grotere uitdaging dan doordeweeks. Maar toch weer iets anders bedacht om te gaan doen ipv drinken. En dan is het moment ook weer vrij snel voorbij. Pfjoeh, toch elke keer weer vervelend. Zal blij zijn als ik daar ooit vanaf ben.