Sandro

Goedemorgen, was vroeg wakker. Zin in de dag.

Als ik de zin af mag maken: maar zelfs dat is nog altijd beter dan hoe het was mét alcohol. Het is alsof ik de deur dicht gedaan heb. Ik wil niet meer terug. Op slot, sleutel weggegooid. In woorden klinkt dat heel simpel (vind ik zelf), maar daar gaat heel wat aan vooraf dat ik alleen niet goed in woorden kan vatten. Tenminste, niet nu, in dit ene berichtje. Ik ben niet meer op zoek naar perfectie, naar het constante goede gevoel. Alles wat ik weet is dat terug gaan naar hoe het wás sowieso geen optie is. "Maar is dit het dan?". Nee, "dit" is het niet. Althans, waarschijnlijk niet, ben 38. En al is "dit" het wel is dan vind ik dat ook prima. Waarschijnlijk ligt er echter nog van alles in het verschiet Als ik er maar open, geduldig en energiek in sta. De pijn onderwijl niet uit de weg gaand. Want er zijn twee opties: je gaat de pijn uit de weg, of je kijkt hem recht in de ogen aan wetende dat je de pijn aan kunt en er sterker van wordt.

Ja, eerste 50 blz ofzo waren aardig. Maar nu op blz 90 heeft hij zichzelf geloof ik al 10 keer herhaald. En de toon bevalt me ook niet zo.

Jammer, had ik jouw post maar eerder gelezen. Ben ook aan dit boek begonnen, maar heb precies hetzelfde: wanneer komt er eens iets opzienbarends? Dat komt dus waarschijnlijk niet...

Dat prettige gevoel zal vast verdwijnen als je de kilo's erbij ziet komen. Waardoor je weer meer behoefte hebt aan het prettige en veilige gevoel, etc. Maar lastige verslaving (als ik het zo mag noemen). Helemaal stoppen met eten is geen optie.

Ik had als kind ook het ene ongelukje na het andere, dus ik schrik er niet zo van. Mijn vriendin echter schoot weer helemaal in de paniekstand gisteren. Vooral bij het zien van het bloed. Als het aan haar lag had ze een ambulance langs laten komen rijden. Ben toch elke keer weer blij als het met een sisser afloopt.

@lady jane och ja, brandwonden zijn al helemaal verschrikkelijk Deze zoon van mij heeft al zoveel ongelukjes gehad. Kin moest meerdere keren dicht geplakt worden, hele zijkant van zijn hoofd is een keer open geschaafd, wenkbrauw stuk. Nog los van de niet te voorkomen ongelukjes als ze leren lopen (bulten). Maar verder is het "sit back and enjoy" hoor @niks

Oei, jullie ook sterkte!

Chocoladezoenen. Dekt de lading aardig dacht ik zo.

Goedemorgen. Ik kan heel goed met mate eten en ik houd niet van zoetigheid. Soms voel ik me weleens een atypische (alcohol)verslaafde. Gisterenavond nog naar de huisarts geweest nadat mijn zoontje een ongelukje had gehad. Dat is weer gefixt. Heb minder goed geslapen als gevolg daarvan, maar ben toch fit. Wat een voordelen heeft het leven zonder alcohol.

Dan zal je altijd zien dat er wat gebeurt. Vlak voor het slapen gaan knalt één van mijn zoons tegen de tafelrand. Diepe snee met veel bloed. Is zojuist gelijmd bij de huisarts. En ik was dus helemaal nuchter, wat ik tot voorheen nooit geweest zou zijn op dit tijdstip. Mijn vriendin (die niet drinkt) stond al in de startblokken om met hem naar de huisarts te gaan, maar besloot toen toch maar dat ze liever had dat ik ging. Zo fijn dat dat kan.

Even een korte update. Het gaat nog steeds goed, alleen nog maar beter. Vooral het slapen gaat super de laatste dagen. Zo goed als ik nu slaap, lukte me bij mijn vorige pogingen om te stoppen/minderen niet. Erg blij mee. Ik heb vrede met mijn leven, en de persoon die ik ben. Dat is wat mij betreft het hoogst haalbare in het leven. Dat is iets wat ik me pas onlangs heb gerealiseerd; dat het allemaal goed is zo. Ik hoef nergens tegen te vechten, en al zeker niet tegen mijn eigen gedachten. Dat geeft zoveel rust en ontspanning. Vandaar het goede slapen denk ik ook. Ergens verwacht ik dat er op een gegeven moment een keer een gevoel van "is dit het nu?" gaat ontstaan, want dat kwam tot nu toe altijd wel. Denk dat ik daar wel luchtig en relativerend mee om kan gaan, mocht dat gevoel komen. Vooralsnog is dat er niet en is het genieten van het leven!

Falen is geen mislukking, het betekent alleen dat je vooraf een andere voorspelling had.

She was walking in the street, looked up and noticed He was nameless, he was homeless She asked him his name and told him what hers was He gave her a story 'bout a life With a glint in his eye and a corner of a smile One conversation, a simple moment The things that change us if we notice When we look up, sometimes They said I would never make it But I was built to break the mold The only dream that I've been chasing is my own So I sing a song for the hustlers trading at the bus stop Single mothers waiting on a check to come Young teachers, student doctors Sons on the frontline knowing they don't get to run This goes out to the underdog Keep on keeping at what you love You'll find that someday soon enough You will rise up, rise up,…

Sterkte @Smaragd

Sterkte! Wij kwamen hier ongeveer tegelijk binnen op dit forum. Geeft een soort band en ik heb veel aan je input gehad. Dat wilde ik nog even kwijt Ik gun je het beste, je kunt het!

Ja, lastig blijft het. Cold turkey of afbouwen. Maar met jouw hoeveelheden denk ik dat enigzins afbouwen wel verstandig is. En huisarts bezoeken waarschijnlijk ook (maar ja, dat heb ik niet gedaan, dus ik begrijp je heel goed). Afbouwen vereist wel veel discipline. Koop niet meer dan je die dag gaat drinken. En niet bijhalen natuurlijk (dat stuk is tricky). Je krijgt er veel tijd bij waarvan je in eerste instantie niet weet wat je ermee moet. Wees daarin niet te streng voor jezelf. Er is een hoop geoorloofd, zo lang het maar geen drank is. Drinken is een (destructieve) gewoonte, het is zaak om daar een andere, gezondere gewoonte van te maken. En geloof me, die nieuwe gewoonte slijt er sneller in dan je nu denkt! Wat dat betreft is onze geest kort van geheugen, of flexibel, het is maar net hoe je het ziet

Welkom! Het zit hem vooral in de woorden 'voor altijd' denk ik dan he? Je hebt dan als het ware angst voor het lijden. Althans, zo ervaar ik het zelf. Net als dat je bij wijze van spreken nu al stress kan ervaren voor een afspraak die je pas over drie weken bij de tandarts hebt. Het is de gedachte die je dan pijn doet, niet de handelingen van de tandarts.

Het journaal kijk ik in ieder geval niet, voegt niets toe.

Zijn ze al opgehouden met het 95% vd tijd over corona te hebben, of moet ik nog even onder mijn steen blijven? Oja, BLM natuurlijk nu waarschijnlijk.

Er is nog iets positiefs dat ik je niet wil onthouden @Axel1978. @Smaragd zegt het eigenlijk ook al een beetje: al snel begrijp je helemaal niet meer hoe je in hemelsnaam 15 tot 20 blikken kon drinken én daarbij alle ongemakken en ellende voor lief nam. Het is zo zonde allemaal, echt. Vaar zeker niet blind op hoe ik het doe. Doe het op je eigen manier. Ik doe het tot nog toe zonder hulp, maar jouw situatie is de mijne niet. Goede opmerking van @lady jane

Welkom! Zelf heb ik ervaring met afbouwen van 16 eenheden per dag naar 0, dus het kan. Al had ik geen schema in de zin van dat ik alles vooraf uitgedacht had. Ik nam de volgende stap op het moment dat het goed voelde. Ik begon met de stap van 16 naar 12. De stap van 12 naar 8 heb ik ongeveer na 3 weken genomen. De stap van 8 naar 4 na 2 weken en de stap naar 0 na een week ongeveer. De 0 houden gaat nu ruim een maand goed (dus ik heb zeker nog e.e.a. te bewijzen). Je krijgt er sowieso veel vrije tijd bij. Probeer de tijd met iets te vullen dat je leuk vindt. Ga wandelen (het is er het seizoen voor). Neem desnoods een lange douche bij moeilijke momenten, of ga extra vroeg naar bed. Je weet inmiddels zelf heel goed dat drank de oplossing niet is. Ga ervoor, succes.

Ik las "blootje"

Helaas moet ik weer aan het werk vandaag, had afgelopen week vrij. Rustig aan maar. En nog steeds lekker vanuit huis, dus tijd en ruimte genoeg om pauzes te nemen en even iets anders te doen.

Goedemorgen! @Karin3 ik denk dat dat wel normaal is en misschien ook nog wel even duurt. Ik ervaar het nu ook en herken het, weet het nu beter te plaatsen dan bij eerdere stoppogingen. Ik slaap wel beter dan dat ik deed toen ik nog veel dronk, hoef er minder uit 's nachts en word fitter (zij het nog niet altijd optimaal) wakker. Daar focus ik me op in plaats van dat ideaalbeeld van fit uit mijn bed springen.