Cyclad58

Het is toch de 29e vandaag? Lieve @Annie87, zo'n nacht heb ik ook nog soms. Ik sluit me bij @bolletje aan, probeer het vandaag rustig te houden en ver van prikkels te blijven. Lieve @Spinder wat naar toch weer. Ik begrijp volledig dat het he angstig maakt. Het gaat ook weer over. Sterkte en houd vol!

Ha lieve @Kannietmeer, vannacht ruim 7 uur geslapen. Voelde me vanmorgen zeker niet top. Toch maar naar werk gegaan en gaande weg de dag ging het beter. Het is ook een bizarre week bij ons, met mijn partner gaat het ook verre van lekker en er is een reden voor. Op 25 september 1989 (nu 30 jaar geleden) is ons dochtertje levenloos geboren en 2 jaar terug op 26 september is mijn schoonvader overleden. Dit zijn 2 dagen met een hele dikke lading. Het hoort bij het leven, maar het slaat je ook wel even uit het lood.

Lieve @EefjeJ, ik denk niet dat je een angststoornis hebt. Die benzo's hebben je centrale zenuwgestel ontregeld en dat zorgt soms voor vervelende onrustgevoelens. Ik weet er zelf alles van zoals je weet. Je hebt nu een virus, dat kost ook energie, daardoor kun je je inderdaad onrustiger voelen. Komt goed joh!

Lieve @Annie87, ik ben niet lang thuis geweest, heb tijdens het afbouwen in deeltijd gewerkt. Na het afbouwen even full time gewerkt, maar dat was te zwaar. momenteel ben ik qua werkzaamheden stabiel op 75% (27 uur), ik werk 6 uur per dag en zit nog 2 uur per dag in de auto. Ik heb een vrij zwaar beroep (ik ben pensioenspecialist) en dat vergt veel concentratie en doet een behoorlijk beroep op mijn cognitieve vermogens. Momenteel gaat het vrij goed. Wellicht bouw ik het langzaam uit naar 8 uur. Wat ik wel soms heb (zoals gisteren): een dag dat het echt niet lukt. Dan werk ik niet, of ik werk thuis. Op normale en goede dagen kan ik mijn uren zonder problemen maken, maar ik moet rekening blijven houden dat het op sommige dagen gewoon minder is. Gelukkig heeft mijn werkgever daar tot dusverre wel begrip voor getoond. Mijn (gedeeltelijk) ziekteperiode loopt formeel af op 4 oktober 2020, tot die tijd heb ik nog de ruimte om te bekijken wat het beste voor me is.

Dank jullie. Echt beter gaat het nog niet, maar we gaan er voor!

Wat ontzettend fijn!

Dank je wel voor jullie reacties, lieve @bolletjeen @doorbijter Het is al vaker gebeurt dat het even heel slecht ging. Ik zal zeker veel water drinken (doe ik altijd). Zoals vannacht heb ik nog niet eerder meegemaakt. En wat het triggert? Wist ik het maar. Ik denk toch de angst om weer terug te vallen naar het niveau van 3 jaar terug. In de vakantie ging het goed (al had ik wel eens een minder moment, hoor) en de 1e werkdag ook. Het vertrouwen holt meteen weer van me weg. @doorbijter ik herken het dat het moeilijk is om niet in het negatieve te blijven hangen. Ik ben vandaag ook alleen en weet dat dat ook mijn struggle gaat worden. Sterkte met jouw dag!

Dag allemaal, Hoe is het met jullie? Ik moet eerlijk iets opbiechten over vannacht. Gisteren had ik een vreselijk slechte dag en vannacht kon ik niet weer slapen. Ook al ben ik al bijna 2 jaar klaar met de Lorazepam, ik heb nog Clonazepam, Oxazepam en Temazepam liggen voor zonodig. Helaas raakte ik vannacht in paniek en heb er een Temazepam ingegooid. Ik viel even weg, maar werd al heel in volsagen paniek wakker en werd overstroomd met zwarte gedachtes. Net als 3 jaar terug toen het misging. In blinde paniek een Clonazepam genomen. Werd wel wat rustiger, maar nauwelijks kunnen slapen. Nu is het één en al onrust. Om eerlijk te zijn weet ik niet hoe ik de nacht zou zijn doorgekomen zonder de Clonazepam. Paniek, intrusieve gedachtes, alle verlies van controle, veel bewegingsdrang, enorme spiertrekkingen. Zou bijna denken dat het een soort psychose was/is. Weet nu even niet wat te doen. Heb me uiteraard ziek gemeld, maar dat is wel een heel grote domper, terwijl het eigenlijk juist vrij lang goed ging. Ik hoop echt dat het jullie veel beter vergaat!

Welkom @LoraVerslaafd22, Ik ben zelf in november 2016 op 4 mg Lorazepam gezet nadat ik opstartproblemen van het AD paroxetine niet trok. Ik heb dit in 11 manden afgebouwd, waarbij ik over de laatste 1 mg een half jaar deed. Wat mij bij jou opvalt is dat je geschommeld hebt of wellicht nog schommelt met je inname. Van 5 mg naar 8 of 10 en weer terug naar 5 zijn erg forse stappen en dat zorgt voor afbouwverschijnselen en die zijn verre van fijn. Mijn tips zijn: - stabiliseer een tijdje op 5 mg per dag en hoog het niet weer op - probeer vervolgens af te bouwen. Het beste gaat dat via omzetting naar Diazepam. Daarmee is afbouwen gemakkelijker en bovendien is Diazepam in kleine hoeveelheden te krijgen (2 mg). Bedenk wel dat 5 mg Lorazepam gelijk is aan 50 mg Diazepam. Maak hiervoor samen met je arts of behandelaar een afbouwplan. - bouw niet te snel af. Je moet eerder in maanden rekenen , wellicht tot maximaal een jaar. Een te snelle afbouw geeft ergere ontwenningsverschijnselen.

Hoi @ELL, ik heb even gegoogled op ijzerstapeling. Dit lees ik: Symptomen voor chronische ijzerstapeling (hemochromatose) zijn meestal vaag: chronische vermoeidheid, gewrichtsklachten, diabetes, buikklachten, impotentie, hart- en vaatziekten, verhoogde leverenzymenconcentraties en huidpigmentatie. De buikklachten herken ik in de vorm van een onrustig gevoel, maar onrust wordt niet als symptoom genoemd. Voor zover ik weet heb ik van de overige symptomen geen last.

Bloed is zeker meerdere malen gecheckt, op ijzerwaarden durf ik zo niet te zeggen. Bloed doneren doe ik niet. Ik denk zelf dat het met ijzerwaarden niets te maken heeft, ik doe het zelf. Soms gaat het slapen niet goed , daar ga ik niet goed mee om en het gevolg is een onrustige dag. Op goede dagen heb ik daar totaal geen last van. Ik weet het zelf, blijft mijn zwakke punt. Dank je wel voor het meedenken!

Klopt @doorbijter, ik heb dat soms nu nog. Vannacht bijvoorbeeld. Dan val ik in slaap en wordt al vrij snel wakker door een hoestbui. Vervolgens krijg ik de hoest niet weg en ben ik pas om 4 uur in slaap gevallen. Om kwart voor 7 moest ik er weer uit. Gevolg: een rotdag, onrustig en gespannen. Het hoesten is gelukkig wel weer over Soms lukt voldoende slaap niet omdat ik de dag daarop toch verplichtingen heb.

Lieve @Spinder en @Verbloemen, ik weet ook dat in situaties van echte paniek/onrust (ik had het na het opstarten van paroxetine, ook zo'n heerlijk medicijn!) op bed liggen niet echt helpt, al kan dat per persoon wellicht verschillen. Wat wel helpt? Beseffen dat het de ontwenning is die je ziek maakt. Hoe zwaar dat ook is, er is geene andere reden voor het je zo rot voelen dan die verduivelde ontwenning. Hoe rot en gemeen die ook is, de ontwenning mag het nooit van je winnen, omdat het eigenlijk geen partij hoort te zijn. Jullie lichaam kan het aan, alleen de geest heeft het ontzettend zwaar en probeert je te mindfucken door al die rotgedachten op te stapelen. Je bent er steeds weer door gekomen, dat gaat ook nu lukken. Heel veel sterkte voor jullie, en je weet dat je altijd steun kunt vinden op dit forum. Zelfs al zijn niet alle goedbedoelde adviezen toe te passen, weet dat je er nooit helemaal alleen voor staat!

Je bent duidelijk aan het afbouwen lieve @Kaida74 en de klachten die je noemt horen er bij helaas. Ik weet dat je dat weet, goed dat je het zelf zo goed kunt relativeren. En actief werk zoeken? Nu? Tijdens het afbouwen? Lijkt me inderdaad niet handig, maar ook bij de UWV zijn ze behalve eigengereid ook nog eens onwetend. Sterkte, wij steunen jou ook!

Mogguh allemaal, Vannacht behoorlijk geslapen na een middag/.avond met vrienden. Was heel gezellig. Besef dat de vakantie nu toch echt voorbij is en dat morgen weer "werken" op het menu staat. Zie er wel lichtjes tegenop, vooral omdat het in de 3 weken vakantie erg goed ging. Aanstaande vrijdag naar de bedrijfsarts, dan gaan we kijken of de 6 uur per dag kunnen worden uitgebreid. Wat dat betreft zijn de eerste werkdagen een goede graadmeter. @Verbloemen, ik zou net als @bolletje ook zeggen dat stabiliseren op je huidige dosering wellicht nu de beste stap is, je lichaam moet even tot rust komen. Heb je hierover nog over met @Kannietmeer?

Lieve @Verbloemen en @Spinder, Die schokken lijken mij ook zeer angstaanjagend, maar bedenk alsjeblieft dat het ontwenning is. Ik heb er zelf geen last van gehad, en lang niet iedereen krijgt er last van, maar het komt echt vaker voor en dan met name bij rivotril (Clonazepam). Clonazepam is echt the bitch onder de benzo's qua afbouwen, daar staat het helaas om bekend. Maar ook de rivotril/klonopin/clonazepam afbouwers genezen! Clonazepam wordt ook wel voorgeschreven tegen epilepsie, en daarin is het uniek. Bij het afbouwen kunnen dan klachten ontstaan die zoals schokkende spieren en dergelijke. Kortom, het hoort niet bij jou, maar is echt ene gevolg van de ontwenning en daar moet je doorheen. Het is tijdelijk en het wordt beter. Probeer je daar aan vast te houden, hoe moeilijk dat ook is. @Spinder: Quetiapine 12,5 mg is de laagste dosis die bestaat. Je kunt daar natuurlijk in de beginfase wel last van krijgen, maar ook dat gaat weer over. Quetiapine in een dergelijk lage hoeveelheid is alleen helpend bij het slapen. Het zal niet echt helpen tegen de adrenaline rushes, hooguit voor de momenten dat je in slaap valt. Sterkte!

@Spinder, maagzuurremmers kunnen een tekort aan B12 veroorzaken. Ben je daar al eens op getest? De klachten die jij noemt zouden daar ook verband mee kunnen houden. Bespreek het eens met je arts!

Natuurlijk, @Robbin. Ik snap de associatie ook wel, maar iemand die nooit een angststoornis heeft gehad en door de afbouw ineens angstklachten ontwikkelt heeft naar mijn mening nog geen angststoornis. Het is juist die directe kwalificatie door artsen die mijn boos maakt. Als je je angstig voelt heb je nog geen angststoornis, als je eens een paar dagen moe bent heb je ok geen ME. En geloof me: op het moment dat je een angststoornis krijgt opgeplakt door een arts en je er zelf in gaat geloven dat je dat inderdaad hebt dan heb je het ook.

@Wanhopige, je schreef eerder dat je wel angst voelt, maar nergens bang voor bent. Als je inderdaad niet bang bent kom dan je bed uit! Geloof me, dat is altijd beter dan te blijven liggen. Ook jij kunt dit!

Ha @EefjeJ, was jouw nacht in orde en ben je een beetje rustig opgestaan? Hoe is het vandaag met @Leen en @mevrouwtje54? Ja, we zijn gisteren naar Noordwijk gegaan. Het was geweldig weer! Uiteindelijk zijn we rond half 4 bij een strandpaviljoen beland en zijn daar heerlijk in de zon gaan zitten en zijn pas naar huis gegaan toen de zonder onder ging en het toch wel erg frisjes werd! Helemaal top! Het was gisteren ook vrij rustig. Vandaag zal het een stuk drukker zijn wed ik. Fijne dag allemaal en aan alle benzo warriors: volhouden!

Hoi @Wanhopige, ik ben zelf nu 21 maanden afgebouwd van Lorazepam en heb in dat traject ook de gevoelens meegemaakt die jij beschrijft. Ook ik ben gediagnosticeerd met een angststoornis, terwijl ik nergens bang voor ben. Ik voelde wel angst, maar noem dat altijd "chemische angst", omdat die angst een gevolg is van de medicatie (medicatie, wellicht ook AD). Het voelt even rot, maar is niet "van jezelf". De zelfmoordgedachtes worden vaak gehoord. Je wilt dat uiteraard niet, maar je wilt de pijn van de ontwenning, de afbouw en de medicatie ook niet meer. Je hebt een arts nodig die goed met je meedenkt, die je wel wilt laten afbouwen en bij wie je je veilig en gesteund weet. Houd vol, je bent het waard en ook jij zal uiteindelijk beter worden!

Jazeker @Spinder, je gaat beter worden. Je hebt pijn gehad (wellicht nu nog) en dat hield je uit de slaap. Daarbij komen dan de begrijpelijke gedachtes dat het niet beter gaat en misschien niet beter wordt, maar je moet je daardoor niet uit het veld laten slaan. Je had de nacht daarvoor goed geslapen en hebt je even beter gevoeld, dat is het bewijs dat je lichaam aan het herstellen is. Die weg gaat helaas niet rechtdoor, maar gaat gepaard met hindernissen en obstakels. Die overwin je dan weer en het gaat weer evengoed, net zolang tot de goede momenten langer duren en de obstakels minder worden of gemakkelijker te overwinnen worden. Het is wat je eerst schreef: JE WORDT BETER!!

Lieve @Verbloemen, houd vol! Je bent nog niet oud. Je geneest uiteindelijk, stel dat het nog een jaar duurt dan heb je nog ene heel leven voor je als je weet dat een vrouw van 70 gemiddeld zo'n 89 jaar oud wordt. Ik snap helemaal dat het moeilijk is. Ik ben zelf 61 en dacht ook wel eens: is het nog wel waard om door te vechten? Het gaat nog niet elke dag goed, maar het plezier in sommige dingen zoals mijn hondje, vakantie, vrienden bezoeken, uit eten of mooie sportprestaties is echt wel terug. Ga er voor, het is de moeite waard, ook als je 70 bent!

Potdikke! Zijn we dan als Don Quichotte aan het vechten tegen windmolens? Dit is precies wat mijn psychiater (bij wie ik overigens niet meer hoef terug te komen omdat hij vindt dat het nu goed genoeg gaat!) ook zegt: het zit tussen de oren, het is de angst voor de angst, die benzo's kunnen nooit het probleem zijn. Yeah right, de stoffen zijn na hooguit een paar weken wel uit je bloed, maar de impact op de receptoren en dus het centrale zenuwgestel zijn daarmee nog niet verdwenen. Het is toch bizar dat de geneeskundigen dat bij drugs wel onderkennen en bij benzo's en antidepressiva niet. Wat is dat toch? Waarom willen artsen dat beeld dat dergelijke medicijnen niet langer dan hooguit een paar weken voor problemen kunnen zorgen niet bijstellen? Hoeveel mensen worden er niet onterecht met een angststoornis gediagnosticeerd? Is mij ook gebeurd en tot de dag van vandaag geloof ik dat niet. Wachttijden in de GGZ zouden bijna acuut verdwijnen als er juist behandeld wordt. Ik zie een veel grotere rol voor benzocoaches dan voor psychiaters in het raam van benzo ontwenning, ik denk dat daaraan meer behoefte is.