Kannietmeer

Wij willen richting de Posbank rijden voor een wandeling. Maar vriendlief is traag en we zijn nog niet weg. Ik hoop toch dat het nog gaat gebeuren. Ik houd van het bos daar. Ben heel blij voor je dat het zo goed gaat. Ik heb zelf ook met de omzetting naar Diazepam uiteindelijk een switch gemaakt in mijn slapen van hier tot Tokio. Een nacht van 10 á 11 uur was bijna dagelijkse kost. Gezien het feit dat er goede genezing kan plaatsvinden tijdens de slaap is dat helemaal prima ;-).

Lieve Annie, laat ik beginnen met te zeggen dat je echt weer zal genezen, net als iedereen. Iedereen geneest, dit is geen permanente status. De benzo is uit je lijf en je kan er vanuit gaan dat je lichaam vooral heel hard bezig is de schade te herstellen en dus geen energie overlaat voor activiteiten die jij wilt ondernemen. Het kost je lichaam enorme veel om het CZS weer af te stellen. Het is een mega verbouwing in je lichaam. De sensaties herken ik en voelen heel vreemd. Ze jagen mij echter totaal geen angst aan. We zitten gewoon nog met een niet totaal hersteld lichaam en dat doet keihard zijn best. De dingen die je voelt zijn gewoon tekenen dat het nog niet over is. Concentratie is minder goed te meten of gevoelsn en waarom je je zovoelt, maar die spierschokjes en tintelingen en sensatie en gevoel te zweven, laten je weten dat je niet optimaal hoeft te functioneren omdat je lichaam echt nog niet klaar is met de verbouwing. Voor mij zijn het bevestigingen van de onzichtbare schade en daarnaast leg ik het vertrouwen dat mijn lichaam herstellen zal. Geef jezelf gewoon alle tijd. Vroeger dachten ze dat als je schade aan je hersenen of zenuwstelsel had, dit nooit meer zou genezen. Wij weten gelukkig veel meer en weten dat het wel kan genezen, zeker als het gaat om benzo-ontwenning. Het blijft niet zo. Het is nu nog behoorlijk vers en je hebt een hele rappe afbouw gedaan. Voor mij begon ik verschil te merken in herstel na 6 maanden klaar te zijn met de afbouw, en mijn afbouw was 1mg Diazepam per maand. Vele malen langzamer dan jij het hebt gedaan. Dus ik zou het zeker de tijd geven. Wat je nog wel kan doen voor jezelf is het volgende: -Ga puur en basic eten ( paleo). Gooi alle geraffineerde suikers uit je voeding/eten en doe alle granen en melkproducten eruit, en van de groenten eet je wel koude maar geen warme aardappel, geen tomaten, paprika's en geen bonen en linzen/erwten. Dit zorgt voor een hele gezonde basis in je darmen om echt gezond te functioneren. Dit is super belangrijk voor het functioneren van je hersenen/hormonen/zenuwstelsel. Je kan op internet veel lezen over het Paleo dieet die goede ondersteuning kan bieden in hoe je dat moet doen. - Ga naar een natuurarts of orthomoleculair arts en zoek uit wat je lichaam nodig heeft op dit moment en waar je mogelijk tekort komt. Dit kan een groot verschil maken in hoe je je voelt en hoe snel je lichaam kan herstellen. Je sluit hiermee ook uit dat de basis in je lichaam niet nog een defect heeft in voedingsstoffen. Ik merkte zelf na 3 weken werken met een natuurarts een goede verandering in mijn energie ik ging me echt beter voelen. - Probeer genoeg te bewegen. Benzo's worden opgenomen in je vet en kunnen nog lang voor klachten zorgen nadat je afgebouwd bent. Bewegen kan zelfs in bed liggend, of op de plaats wandelende bewegingen maken. Ja het is vermoeidend, maar het is goed om te beseffen dat de rommel uit je lichaam moet. - Drink voldoende water elke dag. Het komt goed Annie. Kijk naar hoe je was en geloof dat je een ervaring rijker dan daarvoor, gezond en wel in het leven zal kunnen deelnemen en je je stralende zelf gewoon terug zal krijgen. Kijk niet naar je klachten, geloof dat jij van binnen gewoon dezelfde bent en die zal gewoon weer naar buiten komen. Net als bij mij, net als bij @Cyclad58. Het herstel duurt trouwens misschien wel lang, maar zoals je zelf al opmerkte zijn er ook dingen al verdwenen. Zo is het met veel dingen: daar loop je niet jaren mee rond, maar ze komen en verdwijnen en soms keren ze later weer een beetje terug in een andere vorm of intensiteit. Je zal niet jaren van je leven zo doorbrengen. ;-) het zal blijven verbeteren en veranderen.

Het is niet alleen schade van benzo's. Ik heb in mijn leven meerdere malen een 'dreun' gekregen, waarna mijn energie niet meer volledig leek te herstellen en verminderd was. Maar tegelijk weet ik dat er toen veel factoren meespeelden die nu veranderd zijn en ik ben ook op een 'nieuw pad' voor mijn gezondheid en ik heb veel geleerd in de afgelopen 2 jaar. Mogelijjk dat ik toch meer kan herstellen dan ik ooit had vermoed,, Maar de voorgeschiedenis zorgt ervoor dat ik een slag om de arm houd wat betreft mijn energie-herstel, omdat de key in al die jaren niet echt gevonden heb. Wel weet ik dat ik makkelijk leegloop op werk waar mijn hart niet echt in is. Dan kan ik niet meer dan 24 uur werken en dan ben ik leeg heb ik ervaren. Als ik 8 uur per dag voor een baas werk, ervaar ik teveel druk en eindig ik met paniekaanvallen omdat ik constant over mijn grenzen moet. Mogeijk kan ik prima 8 uur per dag werken als ik doe waar ik echt in geloof en waar ik mijn eigen grenzen kan bepalen.

Ik werk voornamelijk als vrijwillig als afbouwsupport/coach. Tijdens mijn ziekte verliep mijn arbeidscontract en raakte ik dus mijn baan kwijt. Ben ik op zich niet rouwig om, omdat ik voor een internationaal Indiaas bedrijf werkte en was uiteindeiljk de enige die nog in het Nederlandse kantoor werkte. Ik had een heel kantoor voor 20 man voor mijzelf alleen. Ik werk nog niet echt officieel, maar ik ondersteun mijn vriend vaak bij werkzaamheiden als zelfstandig ondernemer met de administratie, en ik ben bezig officieel te starten met mijn eigen onderneming: De Afbouwcoach. Dan kan ik mijn eigen uren blijven bepalen en doen waar ik goed in ben. Ik wist altijd al dat ik een goede coach zou zijn, en hielp wel eens mensen, maar durfde nooit coach te worden omdat er al zo veel coaches zijn. Nu ik weet dat ik mij volledig kan onderscheiden in coachingland en iets ga doen wat nog niet bestaat in Nederland, ben ik als een vis in het water en doelgericht en dus als zelfstandige aan het integreren. Veel mensen zullen deze periode graag snel achter zich laten en ik begrijp dat heel goed. Ik kan echter niet weglopen voor iets waar ik me toe geroepen voel. Ik wil aan deze tragedie werken, kijken wie er verantwoordelijk is voor al dit leed, en de mensen helpen die hier doorheen moeten. Om dit op te bouwen ben ik bezig met een webdesigner/ communicatie specialist en er gaat aardig wat tijd inzitten om dit allemaal goed voor te bereiden, teksten te schrijven en na te denken hoe ik het moet organiseren. Ik denk dat ik die 70% en 40% van jou goed begrijp. Zelf ben ik misschien iets verder, behalve met mijn energie. Die is misschien 50% ( al zegt mijn vriend 40 % ) Ik denk dat ik op de vele andere vlakken van herstel van het lichaam wel al op 70% ben en vrij stabiel daarin ben, met af een toe een dag dat ik totaal uitgeschakeld ben van vermoeidheid ( en ik weet meestal wel waardoor het dan komt. Ik heb dan echt meer van mijzelf gevraagd dan eigenlijk goed voor me was op dat moment). Goed dat werken voor jou een mooie afleiding biedt. Dat geldt voor veel mensen. Voor mij is het tijdelijk prima geweest om niet te werken, maar ben heel blij dat ik nu weer ga opbouwen. Het UWV support mijn plan, ik heb er een coach bij gekregen ter ondersteuning voor deze integratie en ze financieren extra opleiding hiervoor. Ik ben wel blij met deze support natuurlijk.

Ben heel blij voor je San! Je hebt het fantastisch gedaan!

Ten eerste is het belangrijkste is dat je je dosissen goed spreid en voorzichtig afbouwt, en goed kijkt hoe je lichaam reageert. Mogelijk is 2 maanden nog niet te lang en kan je de lorazepam zo afbouwen. Mocht je heftig reageren op de verlagingen dan kan je beter je arts vragen je te zetten op Diazepam en die geleidelijk aan af te bouwen. Heb je begeleiding bij de afbouw? Wat is je reactie op de afbouw die je nu geprobeerd hebt? Ben je erg ziek van de opbouw van de AD of valt dat mee? Heb je de AD echt voor een depressie? Zo ja, ben je geholpen door de AD en gaat het nu al goed?

wauw, al 5 maanden fulltime. Wat fijn voor je dat het goed gaat, ookal is het in aangepaste werkzaamheden. Ik kan me er helaas nog niets bij voorstellen voor mijzelf en het is veel te hoog gegrepen voor mij. Ik ben bijna zover dat ik denk dat ik dat ook nooit meer zal kunnen, maar tegelijk weet ik dat ik nog jarenlang kan herstellen en dus ook vooruitgang kan boeken op alle vlakken. Als je jezelf een percentage zou geven qua genezing en herstel, hoeveel ben je dan genezen denk je?

fijn dat het momenteel beter gaat. Laten we hopen dat het alleen maar vooruit gaat ( ook als het even een dag niet zo voelt, is ons lichaam aan het genezen en gaan we vooruit! ) Persoonlijk heb ik niet de kracht gehad te sporten. Niet tijdens de afbouw en ook niet 18 maanden na de afbouw. Ik denk er wel eens aan en verlang er naar dat ik het zou kunnen, maar ik ben er nog niet echt aan toe. Ik doe wandelingen en daar moet ik missschien meer tijd voor maken, maar het kost me altijd veel energie. Voor mij was mijn grootste schade mijn energielevel lijkt wel en mijn hoofd hoef ik niet zo leeg te maken, dus dat is mogelijk ook echt een verschil

Eef, wat ik deed was me echt instellen op slechte dagen. Dat zorgt ervoor dat ik blij ben met een goede dag, maar niet gek opkijk van de volgende slechte dag. Ik herken wel dat als het lang goed gaat het lastiger is die mentale instelling vast te houden, want je krijgt toch hoop en verwachting die anders is, en dan komt de slechte dag toch wat harder aan. Ik ga dan toch weer met mijzelf in gesprek, met compassie en en begrip, dat het gewoon moeilijk is en dat het ook verdrietig is dat het gebeurd. Het maakt het gewoon een pittig proces en vraagt flexibiliteit in je leven. De meer ruimte ik heb in mijn tijd en leven, de beter ik het kan opvangen, want dan kan ik mijzelf bieden wat ik nodig heb. Als ik veel vastgelegd heb qua afspreken is het moeilijker om dat te bieden.

Menstruatie kan echt goed van slag raken door ontwenning. Het herstelt zich ook weer, kan ik zeggen uit ervaring en vanuit contact met anderen. Wat betreft je oren; ik denk dat het gevoelige organen zijn en aangezien dit in het hele lichaam kan voorkomen, zou ik zeggen dat het logisch is dat het ook in de oren kan voorkomen. Dat brommen ljikt me erg irritant.

Beste Spot, het is voor mij niet verbazend dat het niet werkt wat je doet en dat je klachten zijn verergerd. Het klinkt heel pijnlijk. Ik ben bang dat Robin wel een punt heeft dat je zelf invloed hebt op wat je ervaart en dat er veel dingen zijn dieje kan proberen, maar dan moet je eerst naar de basis. Als je deze weg aflegt met 1 x ritrovil nemen er dag, dan is dit blijkbaar de gevolgen voor je lichaam. Heel naar voor je! En ik kan me voorstellen dat je helemaal op bent nu. Melatonine zal niet helpen denk ik... maar ik hoop het wel voor je natuurlijk. De urgentie om te slapen staat nu wel heel erg op scherp. Heb je wat geslapen vannacht?

Heb je je huisarst de vraag gesteld of die hier verstand van heeft? Omdat deze medicatie zo'n uniek afbouwsyndroom vertoont, is het goed om te vragen. Wat velen van ons ervaren hebben, is dat veel artsen hier niets van weten en vanuit deze onwetendheid niet de juiste weg voor hun patienten uitstippelen. Dit zorgt voor extra klachten voor jou als patient en een langere ziekteperiode, wat met betere zorg en kennis mogelijk kan worden voorkomen. Stabliseren door op te hogen kan, maar is eigenlijk de verkeerde richting op. Ook op 3,5 kan je gewoon weer gewenning krijgen en ben je en weer nog verder van huis want je bent dan afhankelijk van weer een hogere dosis. Zoals anderen ook al zeiden kan je echt beter op Diazepam overstappen. Ik ben zelf de eerste die weet wat het betekend om gevoelig te reageren op medicatie ( neem zelf ook altijd baby-dosissen, en reageer daar goed op....( ja echt de dosis die geschikt is voor een baby ) ). Maar van Lorazepam overstappen naar Diazepam was echt de beste stap en heeft er voor gezorgd dat ik rustig kon afbouwen. Andere benzo's werken niet lang genoeg, en komen niet in lage potentie tabletten waarmee kan kan afbouwen. Ken je de Ashton Manual al? Zo niet dan zou ik die zeker lezen. Vanuit wetenschappelijk onderzoek in een benzo-kliniek in de UK in de jaren '70 is de duidelijke aanbeveling gekomen alle benzo's zoveel mogelijk om te zetten naar een langwerkende benzo, Diazepam, en van daaruit af te bouwen, om succesvol afbouwen mogelijk te maken. Doe je dit niet, dan is de kans op enorme afbouwklachten, en vandaaruit een mislukte afbouwpoging, veel groter. De omzetting doe je bijvoorbeeld per 1mg, per inname moment. Niet alles tegelijk. Je neemt er dus een goed aantal weken voor om dit eerst rustig om te zetten.. Doorbijter heeft de eerste 2 stappen van haar omzetting net achter de rug en voelt zich al een stukje stabieler dan toen ze alleen nog op de lorazepam zat. Deze manier van omzetten geeft de minste klachten. Maar als je arts dat niet weet, zal je hem/haar zelf moeten informeren, om te zorgen dat je de juiste zorg krijgt. Kom voor jezelf op, informeer jezelf over alles, want als je arts het niet echt weet, draag jij de gevolgen en die heb je al genoeg zou ik zeggen. heel veel sterkte!

ja, herkenbaar hoor. Het is een diepe onzekerheid die we allemaal vroeg of laat moeten tackelen en overwinnen. Gelukkig heelt de tijd veel van die ellendige onzekerheid, omdat je langzaam aan herstellen zult en dus weer enig vertrouwen zal krijgen dat het goed komt. Dag voor dag en stap voor stap.

@Cura Ik ben al 18 maanden benzo vrij, mijn zneuwstelsel is erg gevoelig, mijn denken raakt makkelijk van het spoor af, mijn concentratie is stukken lager dan voorheen, ik kan weinig druk aan en energie blijft een dingetje, wat ik ook doe. Ik probeer mijn energie heel voorzichtig op te rekken door elke keer net iets extra te ondernemen en wat minder terug te schrikken voor afspraken. Maar ik kan er ook toch soms de prijs voor betalen en een hele dag moeten rusten ( echt zo goed als niets doen) om bij te komen. Jouw tempo van afbouwen is indrukwekkend snel geweest en vermoedelijk deel van de reden van de angstklachten en mogelijk de heftigheid van de klachten die je nog hebt. Hoe functioneel ben je nog overdag, qua werk/taken? Ik herken de opgave om naar de supermarkt te gaan. Heel lang ging ik wel met mijn vriend mee, maar kan dan echt geen beslissingen nemen als ik daar was. Lijstje en doelgereicht iets pakken ging nog net, maar ook niet altijd. Ben ook wel eens met onverrichte zaken de supermarkt uitgevlucht, omdat de uitdaging te groot was. En ja.... leg dat maar eens uit aan de mensen om je heen. Mijn vriend heeft nooit enig probleem gemaakt van dit soort acties, van het maandenlang niets doen, behalve hier wat schrijven, maar ik weet dat ik mazzel heb in zekere zin. Mijn vriend kon mondjesmaat luisteren naar mijn verhalen over benzo's en heeft het langzaam op zich laten inwerken, en mij altijd gesteund. Hij gelooft me gelukkig altijd. Het lijkt me vreselijk moeilijk om niet begrepen te worden in je omgeving door je familie en vrienden. Ik weet niet hoe ik daar zelf mee zou om gaan, maar ik weet dat het me heel veel verdriet zou doen, omdat ik dat nu soms al voel in gesprekken met mensen die het niet (willen/kunnen) begrijpen. Hartelijk welkom hier, we steunen elkaar hier met respect en hartelijkheid, zodat niemand totaal alleen hier doorheen hoeft. Wat zouden we zonder het internet moeten he...

Soms kan het helpen om gewoon een doel of gezelschap te hebben. Wandelen voor ontspanning met jezelf is niet voor iedereen weggelegd. Ik vond het vreselijk om alleen te wandelen en werd dan overvallen door een gevoel van intense eenzaamheid en dat bracht me alleen meer verdriet. Maar af en toe kon ik het proberen met mijn ouders, maar ook niet te vaak want ook dat ging me tegenstaan. Uiteindelijk lukte het beter doordat ik met iemand kon bellen die hier ook doorheen ging en dan gingen we samen wandelen. Zij op haar plek, ik op mijn plek. De omgeving maakte dan niet uit, maar dan had ik wel de beweging en de frisse lucht, maar niet de eenzaamheid. Je moet kijken wat goed voor jou werkt, en dat kan echt anders zijn dan wat voor een ander werkt. @doorbijter

spannend hoor. Ik hoop dat het een extra fijn huis is voor jullie allemaal?

Hi Leen, er was blijkbaar nog iemand die een huiskamer opende rond hetzelfde moment. De ochtend lijkt voor veel mensen een moeilijk moment doordat de hormonen dan een andere balans hebben ( dat is een vermoedelijke uitleg). Ook bij een depressie kan je dit patroon zien en heeft denk ik ook grotendeels de hormonale schommeling als oorzaak. Ik herinner me hetzelfde. De ochtend slechter dan de middag en avond. Ik heb je verhaal nog even niet zo duidelijk voor me dus ik weet niet of de pschiater gelijk heeft of niet. Als je puur klachten hebt die benzo gerelateerd zijn, dan moet je er zo snel mogelijk mee starten. Als je nog andere dingen in je lichaam in herstel hebt, dan kan soms wachten ook nuttig zijn. Je wilt gewoon afbouwen met de lorazepam toch? of wil je toch de overstap wel proberen naar Diazepam? Doorbijter doet het op het moment en dat gaat super goed.

Wat fijn Bol dat er goed onderzoek is gedaan en je eigenlijk zo gezond als een vis blijkt te zijn. Beter kan eigenlijk niet ;-). en het is je zeer gegund. En de Efteling, meiske wat heerlijk... ( ook als je ouder bent, ben je diep van binne gewoon een meiske, ja toc h? ) wat een boffert ben je dat het weer ook zo prachtig is vandaag en niet killing heet. Ik hoop dat het je niet te veel sloopt en dat je heerlijk kan genieten. @robin wat fijn dat je zelfs tijdens de afbouw buiten kan genieten van de zon en dat het je goed doet. @doorbijter zo blij hoe je overstap verloopt tot nu toe. Kan bijna niet meer mis gaan zou je zeggen! @BribaHoe gaat de afbouw bij jou? @Leenhoe gaat het met je? Ben je er al uit hoe je vooruit kan? @Eleo31kan jij wel een beetje van het mooie weer genieten ook? @Cyclad58Fijn dat je weer wat rustiger bent en dat je goed hebt geslapen. @Lynn86Ben je weer stabiel, of nog steeds onrustig? Ik hoop binnenkort tijd te hebben voor een plan voor een vloeibare afbouw. Ik weet dat je het mogelijk niet gaat doen en dat geeft niet, maar ik wil je laten weten dat ik er nog wel mee bezig ben hoor ;-) Ik zelf ben ook weer gekalmeerd, gewoon goed geslapen de andere nachten, de hitte was gelukkig weer weg en gisteren ongesteld geworden, dus de PMS is ook weer geklaard voor mij. Alles dus weer terug naar 'normaal'. Vandaag wel een drukke dag. Straks om half 2 coaching, dan zorgen dat ik eten in huis heb voor vanavond, mijn ouders komen na het bezoek aan de oogarts voor mijn vader om half 5 en blijven mogelijk ook eten. Moet ook nog de afwas doe en wil de toilet even schoonmaken en net al stofgezogen. Ik moet een client bellen die doodziek is en echt amper kan praten.... als je denkt dat wij het hier moeilijk hebben... deze man is de ziekste die ik ooit sprak. En dat is echt pittig. Nou , hopen dat ik morgen dan even wat minder hoef te doen... we zullen zien. Als we zaterdag maar helemaal vrij zijn om in het water te liggen of in een koel museum te ztten, dan vind ik het prima.

spannend! Ik hoop dat het steeds beter gaat en dat je meer stabiel zal voelen!

Ik ben naar mijn ouders gereden, na mijn "opdrachten" voor vandaag te hebben afgerond. Eenmaal buiten was het toch beter te doen, dan de druk van de hitte in huis. Mijn ouders vertrokken precies op het moment dat ik aankwam, maar dat maakte me niet uit. Het was bij hun in huis 26 graden en dat vond ik prima, heerlijk temperatuurtje. Maar wat ik niet prettig vond te ervaren, was toen ik op de bank probeerde te rusten, dat ik met hartkloppingen en spierschokken gespannen gevoelens had bij het wakker worden, terwijl ik niet eens echt sliep. Deze klacht van hoge spanning/angstgevoelens heb ik al bijna 2 jaar niet meer gehad, dus dat moest ik even verwerken. De remedie voor mij is gaan bewegen en iets anders gaan doen, dus gewoon stoppen met rusten. Toen zakte het redelijk af, maar ik was duidelijk van de leg vandaag. Ik hoop dat ik vanavond nog ongesteld word, al is dat ook net zo goed irritant Lieverd, lijkt me zeer verstandig als je er gewoon af blijft misschien vanaf nu!? Je bent al zo lang bezig. Misschien dat dit de enige manier is om de circel te doorbreken? De schokken zijn inderdaad ontwenningsverschijnselen, maar niet omdat de stof uit je lichaam moet, maar omdat je lichaam zich weer moet aanpassen aan de situatie en dus moet genezen. Dat duurt soms even, maar zal zeker gebeuren.

Mooie coping, goede verwachting, rustige aanpak van de situatie die gewoon niet te veranderen valt! Ik kan me voorstellen dat dagen als deze slecht te verdragen zijn voor de mensen in afbouw. Door zelf zo goed als niet te slapen en dus niet tot rust te komen, icm met de psm ben ik zelf ook behoorlijk gespannen en besefte me dat ik hele absurde gedachten vormde zoals: "ik kom hier niet meer uit", "en "ik kan dit niet meer aan." Hele overdreven gedachten, met waarschijnlijk als grootste boosdoener nu de pms, wat ook puur hormonaal is. Niet slapen is voor mij echt een trigger voor direct meer klachten en dat voel ik nu in de vorm van diepe spanning. 18 maanden zonder benzo's, met een zeer zeer gevoelig zenuwstelsel. Door de gedachten te stoppen en heel bewust mijn lichaam te ontspannen, mijn buikspanning los te laten, voel ik me minder naar.... ik voel me namelijk ook echt een beetje onwel. Ik moet om 14.00 uur wat ophalen in Schiedam, misschien dat ik daarna even naar mijn ouders rijd. Beter dan hier mijzelf te blijven poffen als popcorn.

mogguh..... zeer slecht geslapen. Wel goed gezweet.... ik moet gewoon nog wat slapen, anders ga ik om. Nu al/nog 28 graden in huis. Mijn slaapkamer was warmer. vind je het gek dat ik niet slaap....... Rustig aan vandaag mensen, ons lichaam heeft het zwaar genoeg.

Tinitus is een regelmatige bijwerking van benzo's..... Sorry, dat is geen goed nieuws...dat begrijp ik. Oxazepam omzetten naar Diazepam betekend niet dat je dubbel slikt, je vervangt alleen de ene benzo voor de ander. Zelfde medicijn, andere werkingstijd en metaboliet. Doordat je de oxa weer zo uit je systeem werkt, krijg je om de paar uur tussentijdse ontwenningsklachten die te voorkomen zijn als je overstapt op Diazepam. Voor een paar weken gebruik je dan deels oxa en deels diazepam, maar in de juiste verhouding, zodat je dezelfde hoeveelheid benzo hebt in totaal als nu. Daarna kan je dan met de Diazepam een voorzichtige afbouw doen. Een schema, of een afbouwmethode vinden is het eerste wat je kan doen. Mogelijk kan je aan de huisarts vragen of hij je taperingstrips voorschrijft? Die kosten wel geld. Als je het niet vergoed krijgt van de verzekering dan moet je het zelf betalen. Als je dat niet kan betalen is er altijd nog de methode die ik zelf gebruikt heb, door met een weegschaaltje en vijltje elke dag mijn medicatie te verminderen met 0.004gram. Heel langzaam en daarmee beter te hanteren voor je lichaam en zo blijf je mogelijk functioneler. Heel veel sterkte. Als je vragen hebt, kom dan gerust weer hier langs en vraag het me. Het is minder moeilijk dan je denkt in de uitvoering. Het is de afhankelijkheid die is opgetreden in je lichaam die het moeilijk maakt om hier vanaf te gaan, maar het kan echt. Houd vol!

@Kaida74 Wat klinkt dat goed!! Ben heel blij voor je meid. Je maakt geweldige stappen vooruit. Hi spirit, Het klink als een groot zooitje in je situatie. Als je echt van alles afwilt, zal je gedisciplineerd en consistent moeten zijn en niet toegeven aan de ongemakken. Er is geen andere manier. Wat wel belangrijk is voor een geslaagde afbouw, is de methode. Als je grote sprongen maakt, wordt de kans aanzienlijk dat het niet lukt en dat je ernstige klachten ontwikkeld. Geleidelijk en rustig afbouwen, met taperingstrips of een vijltje en weegschaal is de enige manier. Als je je daaraan kan committen, kom ook jij eraf.

Typische benzo-afbouw 'klacht'. Door de benzo wordt je REM slaap geblokkeerd en dat is de slaap waar je het meest in uitrust en het leven verwerkt. Als je afbouwt of bent afgebouwd, lijkt het alsof je lichaam die slaap met dromen gaat inhalen, of in ieder geval minder geremd doet. Ze zeggen dat het een teken is van het eerste herstel. Het kan wel lang aanhouden heb ik zelf gemerkt. @Huisvrouw Een goede therapeut/ therapievorm kan daar zeer behulpzaam bij zijn. Dit kan je beter grondig aanpakken en doe je jezelf en mogelijk ook de mensen om je heen een plezier mee. Zal heel bevrijdend zijn denk ik als het je lukt om minder angstig en controlerend te zijn. En dat is je zeer gegund