Klassement

Goeiemorgen allemaal, Moeilijke vraag. Vooral als je zoals ik, geen kinderen of kleinkinderen hebt. Want mijn zussen leven vooral voor hun kleinkinderen. Zij denken nooit na over de vraag waar leef je voor want zij worden min of meer geleefd. Zij kunnen zich allang niet meer voorstellen hoe het is zonder hun kinderen. Zij vinden mij vrij egoïstisch denk ik zomaar. Maar ik begin net een beetje van mezelf te houden en gun mezelf nog een gelukkig leven voor de tijd die mij nog rest. Daar moet ik zelf invulling aan geven en daar ben ik druk mee bezig. Ontdekken wat mij gelukkig maakt. En als dat egoïstisch is dan is dat maar zo. Lekker pech gehad

Nee natuurlijk niet. Maar door de opmerking van JB ben ik voort gaan borduren op de dingen waar ik een beetje snel/gemakkelijk invloed op heb. De onderliggende vraag zelf klinkt mij meer als een depressie/depri bui. Maar als die gedachtes er vaak zijn dan zou ik naar een therapeut toe gaan. Sinds ik ooit een training Mindfulness deed ben ik met kleine dingen al gelukkig/tevreden en vind ik soms zo'n vraag niet aan de orde meer. Want dan brengt het me meteen aan het vergelijken en dat heeft me zelden verder gebracht. Maar ik snap wel de behoefte de diepte hier in te gaan. Als ik het beantwoord vanuit het hier en nu, dan ervaar ik het leven zelf al als zeer de moeite. Ook op een heel diep niveau. Maar vorige maand was ik bij een uitvaart van een vriend/man van vriendin en daar werd best veel gezegd dat C nu naar D was, hun gestorven zoontje. Zij hebben een heel diep geloof waar ze veel uit halen, steun, liefde, vrienden enz. En dat ligt bij mij anders. Ik begreep het, ervaarde het heel even als een gemis, maar prees me ook gelukkig dat ik, ook tijdens een lange depressie ooit, toch ook kracht ontleende uit mezelf, mijn power, wil om iets moois te maken van wat ik hier nog wil en kan. Maar ik heb nooit grote ambities gehad. Werd vaak geestelijk lui genoemd. En die klopt ook wel. Maar ik "ben"en meestal erg tevreden nu.

Goeie morgen iedereen. Ha lekker koel hiero kijk mijn nieuwe vriend

x

Ik ben het voor mezelf al een paar weken aan het vieren, maar vandaag is natuurlijk de dag, dat ik 5 jaar geleden stopte met het drinken van alcohol. 5 jaar vrij! Heel blij en er is geen denken aan dat ik weer zou beginnen. ik ben het forum met de mensen die het dragen, dank verschuldigd. Ook stel ik tevreden vast dat alcohol in de samenleving op zijn retour is. Alcoholvrij is nu toch een stuk populairder aan het worden.

Nou zeg, dat is toch ook maar een oordeel van een ander? Misschien ben je juist heel mindful en zen. Waar ambitieuze en overspannen types weer allemaal cursussen voor moeten volgen (been there). Het hoeft niet groot en uitdagend te zijn, of succesvol in de ogen van anderen. Als je ouder wordt merk je ook dat je soms niet zozeer allemaal dingen bij hoeft te leren, maar eerder dingen afleren die je in de weg zitten. Tsja waar doe je het allemaal voor. Iedereen vraagt zich dat wel eens af denk ik. Kunst is om er iets van te maken, het leven. Verbinding te voelen met anderen en de wereld om je heen wat mooier te willen maken. Te kunnen genieten van de simpele dingen van het leven. En in beweging blijven. Ik hoop maar niet dat Claudius de handdoek in de ring gooit.

Dat bijvoorbeeld. Investeren in je gezondheid. investeren in je relaties. investeren in de wereld om je heen, iets goeds doen, vrijwilligerswerk of zo de bloemen water geven of brood aan de eendjes investeren in wat dan ook, want je krijgt er altijd wat voor terug. "Waar moet ik nog voor leven" dat doel dat creëer je zelf. In aktie komen. Als ik me depressief voel, weet ik na een halve eeuw dat ik in aktie moet komen en dan komt de rest vanzelf.

Ontdekken waar IK blij van wordt. Dat is een hele sterke behoefte nu. Doen waar ik zin in heb zonder me te laten tegenhouden door allerlei overtuigingen, van mezelf of van anderen. Een verschil tussen leven van binnenuit in plaats van gestuurd worden door wat andereen willen en verwachten. Ik voel ook best wel spijt van de dingen die ik niet heb gedaan omdat ik dat nooit heb geleerd, van binnenuit leven, en kan mezelf aardig dwars zitten met zelfverwijt daarover. Zinloos. Sinds ik die spijt de ruimte geef, een soort rouw, ontstaat er meer ruimte voor wat er nog mogelijk is nu en morgen. Als het me gegeven is tenminste:) En anders: pech gehad. @Kunsie64 ik doe inmiddels nu een dikke maand egym, en het bevalt goed!

De locals hebben het ook niet altijd begrepen op de fietsers. Zo zag ik gekalkte of geschilderde pijlen op de weg die naar de afgrond leidden. Maar sommigen verdienen er wel geld mee.

Nog niet erg diep he @Yana? Dat zoekende heb ik jaren wel gehad, maar nu niet meer dus. Ik ben. En een dier hoeft zich dat ook niet af te vragen, die "is" ook gewoon. Wat ik nog wel weet is dat ik die zware vragen alleen stelde toen ik vaak ontevreden en ongelukkig was. Misschien was dat wel mede een van mijn drank-oorzaken? @Claudius kan dat bij jou ook meespelen, dat je vanuit gemis nu zo denkt? Femke, de drank, drinkebroeders?

Respect @lady jane, bijna 16 jaar al!

En drie weken geleden schreef je nog dit Claudius. Een dip is normaal, trek jezelf er weer uit.

Dat heb ik de Stier ook vaak verweten. Maar gisteren concludeerde ik dat we toch wel erg OK zijn met zn vieren. Ambitie is ook maar een vinger lang en duurt niet langer dan totdat de testosteron op is.

Met afstand de mooiste uitvoering imho.

Ik noem dat gezond egoisme @Kunsie64, niks mis mee. Sterker nog dat is iets wat in mijn ogen vrouwen juist te leren hebben. Sinds mijn kinderen het huis uit zijn, leef ik volop zo. Met wel een bedacht soort evenwicht in wat ik nog voor anderen doe/beteken. Maar de ik mag nu meer voorop staan zolang ik er anderen of de natuur/het milieu er niet al teveel mee kwets/beschadig. Maar dat is niet een doel of levenskracht. Meer invulling wat wat ik nog wil en kan. Ik heb ook geen kleinkinderen, wat jij ziet zie ik ook om me heen, maar ook die worden groot he. En dan is een groot deel van de afleiding weg. Uiteindelijk kom je jezelf tegen in je laatste fase denk ik dan maar. Toen ik bij de terminale thuiszorg werkte zag ik diepe verschillen in hoe mensen die fase beleefden. En ook bij de mensen nu om me heen die wegvallen. Dat stemt me wel tot nadenken, maar nauwelijks tot handelen. Want eigenlijk weet ik niet waar ik sta op die manier. Niet voordat het leven me dat afdwingt denk ik zomaar. tot lui he Ik ben al 2 jaar bezig om me op de praktische kant voor te bereiden en bak daar helemaal niets van.

Best bijzonder, rond vijf uur kwam er wat wind, de zon bleef schijnen en toch zag je de temperatuurmeter razendsnel zakken.

Nee, in Noord Frankrijk, maar de afgelopen dagen was het weer precies hetzelfde als bij jullie. We kregen ook op hetzelfde uur de temperatuursdaling.

Goeiemorgen allemaal! Lekker droog weer op.

Ik ben vanmorgen vroeg gaan fietsen, heuvelaf in de bossen was het paradijselijk. Nu weer terug in mijn hol waar het met alle luiken dicht en 25 graden nog best uit te houden is. Gisteren in de koele garage bezig geweest om een kraal te maken uit een takje van een beuk van ons terrein. Is goed gelukt, vandaag ga ik het met hout van onze eeuwenoude walnotenboom proberen om dan zo een armband te kunnen maken met kralen van allerlei eigen bomen als kadootje voor m'n lief. Niet dat hij ooit een armband zal dragen maar hij zal het gebaar waarderen.

Ik weet niet wat ik nog heb om voor te leven.