Klassement

x

Hoi allemaal, probeer een beetje bij te lezen . Sinterklaas gedichten gelezen, mooi gedaan. Het forum leeft nog volop . Het gaat toch wel door al kom ik hier niet meer zo vaak . Dat had ik vroeger nooit kunnen bedenken......., ik was echt ieder vrij moment hier te vinden ....

Ik heb ook gewoon wijn in huis. Maakt de drempel voor mij om te gaan drinken niet lager. Ik drink al bijna 7 jaar niet in mijn eentje en dat ga ik ook niet doen. Als ik dat zou willen zijn er tig winkels om de hoek waar ik wijn zou kunnen halen, waaronder een nachtwinkel. Wel is het natuurlijk makkelijker om een fles open te trekken als ik bezoek krijg, maar ik hou het meestal bij koffie.

Pfoe. Vanavond ‘The zone of interest’ gezien. Een ijzingwekkende film. Over hoe kampcommandant Rudolph Höss met zijn huisgezin een vrolijk leven leidt naast de muren van Auschwitz. Over het wegkijken van het Kwaad, dat nergens expliciet in beeld komt. Ik moet er even van bijkomen.

Proficiat @Claudius!

Maia

Mensen zijn lastige wezens om mee om te gaan he Waar ergerde je je precies aan?

Wat leuk @Francoise, dat je even komt buurten. Ben zelf weer wat actiever hier en miste je al. Hoe is het met je? Dag 12. Er begint langzaam vorm te komen in wat ik wil gaan doen de komende tijd, ik krijg plannen. Een fijn gevoel. Ik las gisteren : 'waar je aandacht aan besteedt, dat is je leven'. Als mijn kleindochter van 9 maanden bij ons binnenkomt, dan is het altijd een beetje spannend voor haar. We nemen haar eerst op de arm en maken een rondje door het huis. We blijven wat langer stilstaan bij de dingen die ze al herkent en waar ze blij van wordt. Dan worstelt ze zich los en wil op de grond. Enthousiast kruipt ze op iets af om het te gaan ontdekken. Ik voel dat enthousiasme nog wel in mezelf, die ontdekkingsdrang, maar voor mij lijken er vaak onzichtbare obstakels te zijn die zij nog niet ziet. Niet drinken maakt die obstakels zichtbaar. Ik vind het leven sowieso een boeiend iets, maar zo is het fijner, boeiender.

Dinsdag 10 december 2024 voor ons allemaal

maandag; tijdvoor de antabus!

Haha na die woorden kan ik natuurlijk niet meer vertrekken 😝 de irritatie zakt al weer. Amalia is voor mij ook een mysterie. Klinkt typisch als iemand die alleen beschonken hier komt sneren uitdelen.

Reageren kan op vele manieren. In dit geval was er volgens mij niet zoveel mis met de reactie van @Bob trouwens. Het is goed bedoeld advies. Maar sommige mensen (de meeste?) vinden het niet prettig om toegesproken te worden alsof ze er geen ene donder van begrijpen. En dat zie ik ook wel gebeuren op dit forum jegens minderaars. Terwijl iedereen zijn/haar eigen proces doorloopt en niemand perfect is. Dus ik zou zeggen: reageer wel vooral, daar is het forum voor, maar wel met een beetje respect voor "andersdenkenden" of "andersdoenden".

Respect, @Myriam9.

Sinterklaas 2024, Gedicht voor allen In deze tekst ga 'k aan de haal met een gedicht voor allemaal of je nou kort of lang hier zal blijven en ook voor hen die zelf niet schrijven. Maar eerst voor de mensen op de lijst waar 't lot uitwees wie naar ze wijst om te schrijven zelf, en te ontvangen vol moed, vol hoop en vol verlangen. Voor Claudius en voor Femke zijn hond, meer rust gewenst, het klokje rond. Voor Smaragdie wenst Sintje lief de knop blijft om nu, definitief. Voor Pinkman, fijne forumgast blijf schrijven hier als dat je past. Voor Spud die 't Sint idee hier bracht veel liefde en veel levenspracht Voor Dune, al heel lang hier actief veel nuchterheid, het maakt je lief. Voor Jac, een leuk en boeiend mens Veel kracht en wijsheid is mijn wens. Voor Bob, ik kan er niet omheen het beste dan in 't algemeen Voor allen die dit versje lezen laat drank je levensdoel niet wezen. Wees alcohol gewoon de baas dat wenst u onze Sint Niklaas.

Mijn ex vrouw maakte steeds lekker, simpel eten gereed. Veel van haar geleerd op dat vlak. Vandaag was het weer op de wijze die ik van mijn ouders, grootouders geleerd heb. In de verslavingskliniek waren veel ernstige korte persoonlijke gesprekken in de vrije tijd. Maar er werden ook veel grappen gemaakt over de meest onnozele dingen. Erg dat ik het moet zeggen, maar ik heb me nooit zolang gelukkig gevoeld als tijdens mijn aanwezigheid daar. Ik miste wel mijn hondje en zeker ook mijn moeder die toen in 't bejaardentehuis was. Het volgende heb ik nog nergens geplaatst, denk ik. Voor dat ik mijn militaire dienstplicht deed had ik ook een hondje, geen rashond. Leek wel wat op mijn huidig hondje. Blind aan een oog. Door mijn dienst in Duitsland was het niet meer mijn hond, maar de hond van mijn ouders, ze kwam niet meer spontaan bij me. Femke gedraagd zich nu ook anders.