Goedemorgen,
Ik droomde dat ik een winkeltje had en helemaal trots en blij ermee. Kwartjes en dubbeltjeswerk voorlopig. Er kwamen drie mannen naar binnen waarvan er één de kassa open wilde doen. Ik wilde hem nog tegen houden en vroeg waarom hij dat nou in godsnaam deed. Hij zei : 'misschien zit er wel honderd euro in voor mij'. Door zijn blik snapte ik dat ik kansloos was, en dat hij voortaan elke week op bezoek zou komen totdat ik het niet meer kon betalen en mijn gerealiseerde droom moest opgeven. Het gevoel van onrecht dat ik toen kreeg was zo heftig dat ik er wakker van werd. Gelukkig was het al half zes, want voor slapen was ik te opgefokt. Ik heb een half uur liggen fantaseren over wat je allemaal zou kunnen doen met dit soort lieden. Ik had van de week een gesprek over emotionele chantage, waarin ik vond dat mijn gesprekspartner wat al te gemakkelijk deed over de 'dader', het ging vaak onbewust zei hij. Ik kan me voorstellen dat mijn hersenen me iets duidelijk wilden maken vanochtend.
Iets anders: de tweede dag met een frisse kop opgestaan. Gisteren uit eten met onze oude buren. Toen vond ik het opeens een stom idee van mezelf om een dag daarvoor te stoppen. Ze wilden allebei geen alcohol, en ik voelde opluchting. Ik wil het echt. Ik wil het leven van binnenuit voelen opborrelen, en ik wil de angst die dat oproept aangaan.
Ook vandaag. Dus.