Klassement

Heb ook al helemaal in mn hoofd hoe ik de camper zou inrichten

Wat is er de 18e @ikkanhet? Sterkte! Ik word iedere ochtend met een ander uitzicht wakker, vandaag is een topper... een skipiste. De eerste skiërs komen al naar beneden. Denk niet dat het altijd zo'n feest is, gisteren stond ik tussen de afvalcontainers met uitzicht op een betonnen flat . Ik denk dat ik in de buurt van 'Bumperjim' ben.

Ik ben nog niet zo lang op het forum maar heel veel sterkte in deze tijd.

Ik lees je over de wandelomgeving. Misschien is het hier ja . Tis fijn hier. Wat ik zocht. Ruimte zonder desolaatheid. Wel stedelijk. Toch relaxed. Levendig en groen met stenen en beton. Een cadeau.

Smaragd, ik hou van je . Ik denk aan je . Ik hou je vast .

Smaragd ' snap echt goed dat je bent gaan drinken ' jammer dat je daar eigenlijk zo in ondersteund bent met de woorden nu mag het wel ' je bent paar maanden droog de antabuse is uitgewerkt onbewust ook de vrijbrief voor je wankele verslaving . Het is ook niet niks wat er nu allemaal door je heen gaat ' je schuld gevoel het alles . Enigste wat ik verder kan zeggen zie het als een uitglijder en niet als een terug val ' herpak je zelf en bedenk je hoe trots toch c op je zal zijn geweest dat had hij uitgesproken vertelde je . Neem de antabuse bij een eerstvolgende afspraak die je al hebt staan of moet je hem maken ? Bedankt voor je eerlijkheid ' ik geef je een virtuele huggg... xxx

Er is ook schoonheid in verdriet, huilen en tóch gelukkig zijn. Er is verdriet omdat er liefde is. Omarm het, alles, en het is goed.

Zorg goed voor jezelf lieve @Smaragd

Je hebt gelijk @Yana juist jij weet wat verlies ook is, djw maar kan niet stoppen nu. Moet op, morgen uitkateren en dingen weggooien. Ga muziek doen. Wilde mijn posting/bericht aanpassen en nu stata er expand. Zal wel. Dank dat jullie mij lezen. Ga zijn/onze muziek luisteren. Wil niet gaan bingen, kan echt niet nu. Wanneer wel maar goed. DANK!

Ach, lieverd Smaragd. Het verdriet is groot maar jij kan dat aan, écht waar. Stop met drinken alsjeblieft, je bent zo'n mooi mens zonder drank. Ga verder waar je gebleven was, zo goed bezig. In gedachten hou ik je vast en ik stuur je kracht.

Dank je. Wens jou heel veel sterkte het is me nogal wat waar je allemaal door heen gaat. En kan je ergens ook goed begrijpen al lost de drank niets op. Hoop dat je jezelf kunt herpakken. Liefs en sterkte

waar haal je al dat spul TIE zelfs de kringloopwinkels zijn dicht hier Maar je gaat goed meis, houden zo.

Was het niet in Cannes of zo of iig ergens aan de côte d'azur waar de burgemeester eigenhandig had besloten om van de 1000 meter 10 meter te maken? Dat was echt het toppunt. Wat een kzak. Mn hond had die 10 meter echt heeeelemaal volgescheten een maand lang en ik had er niks van opgeruimd. Gelukkig was t hier niet.

Ja dat wel, zo zie je maar zo kom je nog eens ergens met een trouwe viervoeter

Wat een dag... we zitten even ten oosten van Clermont-Ferrand (voor Jim z'n oriëntatie) op weg naar een volgend plekkie, route uitgestippeld, beetje bergachtig maar het heeft hier niet gesneeuwd dus geen probleem dachten we. We waren dan ook volkomen verrast toen de weg steeds smaller werd, de bergen hoger, er hopen sneeuw langs de weg lagen maar wat erger was... een dikke laag ijs óp de weg. Keren was geen optie maar op een gegeven moment konden we niet verder, stonden te slippen, glibberden alle kanten op, reden ons vast in een berg sneeuw en werden er weer uit geduwd door de mannen van de sneeuwschuiver. Uiteindelijk een paar kilometer achteruit gereden/gegleden tot we eindelijk een plekkie vonden waar we met 50 keer steken (en veel bidden dat we niet het ravijn in zouden glijden) konden keren. Herejezusallemachtig wat een stress, we wisten niet hoe snel we bij die bergen uit de buurt moesten komen... maar... even later wandelden we zonder jas in de zon. Zó blij dat we nog leven

Oeps, over het hoofd gelezen. Sorry

Goedemorgen @ikkanhet sterkte hou vol. @Yana t lijkt me zo heerlijk in zo'n camper. Zelfs met afvalcontainers als uitzicht. Moet zeggen dat ik het in mn hoofd wel erg idealiseer, als een soort sprookjesbestaan, rondtrekken met je vriend, steeds nieuwe plekken, zo romantisch lijkt me dat. Zou dat ook wel willen.

Haha hier wordt niet geskied hoor althans niet dat ik zie uit mn raam. Dan moet je ff een uur of anderhalf rijden. Leuke roadmovie maak je voor ons

En nu weer aan het werk, koffiepauze is voorbij. #looptvanbanknaareettafelisprecieséénmeter

Doe ik Yana! En heerlijk dat van die sloffen... komt me heel bekend voor hahaha...

Ik heb de draad weer opgepakt, dat is fijn. Ik heb sowieso al een paar maanden geen werkdag gemist, dus er zit een hele kleine stijgende lijn in. Goed is het niet. Het werk is sowieso heftig. Stress is er inherent aan. Dus ik lig wakker maar dat doe ik met of zonder drank. Die innerlijke rust bouwt zich maar heel langzaam op, en dat moet je accepteren. Dankjewel voor jullie uitgebreide reacties. Het is herkenbaar en raak, verhalen over de achtergrond, een soort impliciete levensbeschouwing die draait om angst en erkenning, het idee “er niet te mogen zijn”, en daar rationeel allerlei antwoorden op proberen te vinden en ook wel hebben, maar dat is niet het punt. Altijd neemt dan in het klein de verslaafde geest weer de regie (misschien een beetje vluchten, Descartes??), een flesje laten staan in plaats van weggooien. En dan heel snel meer regie, “even stoppen” met Antabuse, in mijn geval gaat het dan snel, in een paar uur naar de afgrond en daar een paar dagen blijven liggen, enfin ik heb het uitgebreid beschreven. Dit keer dacht ik dat de Baclofen zou helpen, stond in een boekje, om de rem terug te hebben gevonden. Maar nee, de pilletjes zijn niet zo krachtig dat ze gedrag bij mij, opgebouwd in 20 jaar, kunnen dwarsbomen. Opname kan dat trouwens ook niet. Therapie ook niet. Geloof me ik heb het geprobeerd. De onomkeerbaarheid, die kan ik niet accepteren. De oplossing staat vaak geschreven: accepteren dat het nooit meer kan. Of elke dag denken “vandaag niet”. De eerste niet nemen. Ik kan dat niet opbrengen, lukt me niet. Nu wel. Komende weken ook. Komende maanden misschien wel. In alles zal het steeds beter gaan. Het enige wat ik nu echt kan doen is, volgens mij, de dingen die bijdragen aan herstel vaker doen, en de dingen die bijdragen aan het een terugval zo min mogelijk. Nou probeer dat maar eens te managen. Nou kan ik dat een beetje, maar een marathon is dit. ”Het klein houden” in je hoofd, die las ik hier laatst en dat helpt me. Enfin lang verhaal. Op dit moment is er niks aan de hand. Ja hopen nog een uurtje of twee slaap te pakken.

Helaas moet ik iets bekennen. Begon onschuldig met 3 biertjes na de crematie uitvaart. Toen een dag niks. Dacht het mag even. Een goede vriendin en vriend zeiden nu mag en kan het wel, je bent een paar maanden droog en de antabuse is uitgewerkt. Durfde eerst niet eens, toch gedaan, wat was het lekker, zelfs 3. Corona stress uitslag, was heel dubieus, voelde mij ziek en mis mijn ex/C heb hem dood gevonden, stond zelfs in de krant. Hele mooie foto van hem toen hij nog goed was en een gedicht van hem, hield zoveel van hem. Daarom moesten wij ook uit elkaar. Na 30 jaar maakten wij elkaar stuk, we kenden elkaar te goed, teveel zwakheden kenden wij van elkaar, elkaar onderuit halen en oppeppen, werkt niet, heb hem losgelaten. Hij trok het niet en heeft zichzelf dood gemaakt. Voel mij schuldig hierom. Waardig heb ik zijn uitvaart laten verlopen. Met zijn rot familie die 13 jaar niet naar hem hebben omgekeken,. zelfs zij mochten komen. Leek stoer maar ik brak, zij azen naar zijn nalatenschap, over mijn lijk! Veel familie(mijn familie!) en vrienden hebben geholpen om zijn verblijf te ontruimen, al zijn spullen kwamen hier een paar dagen geleden, toen ben ik verder gaan drinken. Brijder afgezegd, heb gelogen, zei neem heus wel zelf die antabuse in, heb tijd en ruimte nodig, gun het mij. die beste behandelaar weet ws wel beter. De hoeveelheden vallen nog wel mee. 8 halve liters bier nu, heb er nog 2 en een fles prosecco gekregen als steun, ja hoe dubbel. Gisteren 10 halve liters, voelde mij zo brak vandaag. toen dacht nou 2 nemen en dan voel ik mij beter. Klopte ook maar kan niet stoppen. Ben bang want ik weet dat het niet goed is. Morgen moet ik echt stoppen. Want ik ben een week nog vrij, moet zoveel doen. Al zijn spulletjes opruimen, wegdoen, opruimen. Ruikt ook naar de dood zijn kleding. Hij lag een paar dagen dood daar. Wat een hel dit. Moet ook niet in zijn spullen kijken en zoeken nu. Lieve gedichtenbundel gevonden van hem opgedragen aan mij. Misschien wil ik wel naar hem toe en is het beter en toch wil ik leven, onverenigbaar. HELP! Haal het wel weg als het te persoonlijk is en dat is het. Hoe zet ik mezelf zo voor gek. Mis hem zo. Klootzak is het maar mis hem nu nog meer. Hij was ook veels te vrolijk laatste weken. Stomme manie van hem. Ik heb jaren geprobeerd hem te helpen maar ik heb dus gefaald. Vergeef ik mijzelf niet, hij was zo trots op mij. Nu niet meer natuurlijk. Rot drank.

Ja joh, de gekste dingen. Een meneer werd bekeurd omdat hij slechts 1 stokbrood had gekocht, dat was niet essentieel genoeg. Een oude vrouw rustte vlak bij haar huis even uit op een bankje, huppekee een boete... want je mag wel wandelen maar niet zitten

Had geen zin ergens heen te gaan maar hier is er een met de boormachine en slijpmachine bezig dus ga toch maar pleiten.