Klassement

Zal nog eens wat schrijven,opzich gaat t eigenlijk wel goed,nog steeds niet gedronken,voel goed krijg nu ook meer rust,de zucht momenten worden steeds minder,t voordeel is ook wel dat alles gesloten is ,en dat je niet meer overal naar toe vlieg meer door t corona(bij voorbeeld voetbal kantine),daarnaast veel hulp van novadic kentron,als ik trek krijg Kan ik mijn begeleidster bellen of appen,en de ervarings deskundige kan ik heel de week bellen over dag,(is een soort maatje als je hulp nodig heb)

Oh.. ja, afgelopen. Moest even met de hond een rondje, die piepte ineens zo benauwd.. bleek heel hoge nood te hebben. Maar dacht nog wel wat te zien bij terugkomst. Eerder begonnen dus eerder af.. even wennen. Dag dag... en nogmaals veel sterkte, nancy. Dag lady jane ook..

Ja, heel bizar, nancy.. moet ook vaak aan je denken, mede door dat bizarre. Ik gun je dat je je zinnen een beetje kan verzetten, al zal dat niet meevallen. Maar voor nu weer even naar de zingende kinderen kijken. Hier staat the voice kids altijd aan als een soort muzikaal behangetje. Lekker wat rondstruinen op de laptop en af en toe wordt de aandacht getrokken door een mooi stemmetje... of een leuk, lief koppie... of een uiterst irritant 'gevalletje'... nou ja, dat dus.

Mooi!

Alweer aardig op weg naar de 11 jaar, @lady jane. Mooi toch?

wat Alie zegt... 't was misschien wel té belangrijk voor haar.

sneu, want een mooie stem wel

Nee valt mee, Jane. De betere kids komen nog...

Wisselend Koh, maar het moet. Maar het is pas één week geleden. Zo bizar allemaal, zonder afscheid. En door dus maar. En dit is leuk...

Ik lees je en wil geen advies geven, is ook niet mijn plek. Maar wat me opvalt is je doorzettingsvermogen. Het is zo te horen echt niet steeds gemakkelijk maar je gaat ervoor. En roept hulp in. Fijn dat je de ervaringsdeskundige kan bereiken. Is toch een grote meerwaarde lijkt het. Veel succes en hou vol.

Wat schrijf je boeiend. Erg leuk om je blog te volgen. Positief. En gefeliciteerd met je 3 maanden Ik vind het inspirerend. Vooral doorgaan ookal is dit zo'n rare tijd.

Stay safe, stay sober. Dat klinkt eigenlijk heel logisch. Leuke blog Pien, knap hoor, al drie maanden op de teller. En als ik het zo lees, gaat dat je goed af.

Beetje zoetsappig mag wel even En 'belegen' haha.

@Pien76,heel herkenbaar verhaal,en op een leuke manier geschreven om te lezen,zulke verhalen geven mijn energie om door te gaan met een leven zonder drank.

Het heeft even geduurd, maar ik heb weer een nieuwe blog online gezet. Voor wie het leuk vindt: https://www.wijnvrijleven.nl/?p=151

Het proces loopt helaas niet lineair en waarschijnlijk zit je in een wave. Hier kom je ook weer uit, alleen lijkt het in een wave niet zo te zijn en denk je dat het nooit meer goedkomt. Maar het komt wel goed. Je bloeddruk kan ook hoog zijn door de ontwenning, dat heb ik zelf ook gehad. Ik ben nu een jaar verder en heb nog steeds wat klachten, maar het gaat veel beter. Ik doe en kan bijna alles weer Niemand weet hoe lang het kan duren, weken, maanden....maar het gaat wel over en heel langzaam wordt het steeds een beetje beter. Dat inwendige trillen is ook veel voorkomend en heb ik vaak over gelezen. Probeer niet teveel te doen, zodat je overprikkeld raakt...afleiding is goed, maar nooit TE. Wees lief voor jezelf en blijf onthouden dat het goedkomt.

Dat klinkt niet fijn Yollie! Hopelijk wordt het een beetje minder gedurende de dag. Ik ben hier denk ik al een tweetal weken niet meer geweest, Corona heeft zeg maar mijn mentale ruimte ingenomen... Ik sta ermee op en ga ermee naar bed. Ik ben wel al een stuk naar beneden gegaan met mijn taperingsstrips, ik zit nu op 1,3 mg diazepam. Daar ben ik blij mee. Het gaat relatief ok, ik werk sinds een aantal weken thuis en maak hele strakke schema's voor mezelf om niet te verzanden zonder het gebrek aan structuur. Ik slaap niet ideaal, maar voor de huidige omstandigheden, met het feit dat ik weet dat ik nog maar werk heb tot 1 juni, dat ik thuis moet werken, weinig mensen zie, de hele dag alleen ben met mijn eigen gedachten, aan het solliciteren ben tegelijkertijd (via video, was erg onwennig), dat ik mijn ouders tijdelijk niet kan zien, en ook nog eens in een afbouw zit... ben ik eigenlijk best wel trots. Ik loop elke dag hard, schrijf in een dagboek, zoek via video zoveel mogelijk contact met mensen als ik het moeilijk heb, doe elke dag mindfulness en doe aan yoga om mijn rug, waar ik last van heb door het thuiswerken, te ontspannen. En gisteren heb ik mijn nieuwe modem zelf aangesloten, mijn wifi deed al een aantal dagen raar, en toen mijn modem uit 2013 aan vervanging toe leek, leek me dat een bijna niet te nemen technische hurdle (in mijn hoofd dan). Uiteindelijk viel het heel erg mee. Vandaag moet ik mijn nieuwe printer aansluiten, ik hoop dat dat ook zo makkelijk gaat... Verder maak ik regelmatig kleine wandelingetjes rondom mijn blok naar het water waar ik vlakbij woon en dan word ik heel blij van de natuur. Het is daadwerkelijk zo dat je daar zo van gaat genieten in deze periode... Ik heb wel regelmatig nog nachtmerries 's nachts, over in gevangenissen zitten en allerlei rare zaken die te maken hebben met het 'opgesloten' zitten. Ik kan dit denk ik nog wel goed volhouden tot 28 april, maar wil nog niet verder kijken, ik word helemaal naar van berichten die gaan over dat we nog maanden binnen moeten blijven en geen mensen mogen zien, dat mis ik echt heel erg. Zulke berichten en 'slecht nieuws' in praatprogramma's grijpen me echt heel erg aan en die zet ik ook meestal uit. Niemand weet hoe dit af zal lopen en er kunnen tig voorspellende modellen zijn, maar ik probeer het aan te pakken zoals mijn mindfulness app, niet verder te kijken dan de dag van vandaag. En tegelijkertijd heb ik een enorme honger naar nieuws, maar probeer ik dat te beperken tot het journaal en af en toe een praatprogramma, maar zeker niet net voordat ik ga slapen. Ik voel me af en toe nog enorm vaag, maar de geleidelijke afbouw werkt op deze manier met de taperingsstrips; ik begon half januari met 8 mg en zit nu op 1,3, ben tussendoor een aantal keren stil blijven staan (een week op 3,5 mg en twee weken op 2,5 mg, toen ik net had gehoord dat door Corona en een reorganisatie mijn functie vier dagen voor het einde van mijn proeftijd niet omgezet werd in een jaarcontract, maar dat ik een tijdelijke verlenging heb dus tot 1 juni, geheel buiten mijn presteren en invloedssfeer om, dat was best wel een klap, en een week later gingen we thuiswerken en heb ik mijn collega's alleen nog maar digitaal gezien...). Ik heb nog wel afbouwverschijnselen, tintelen in mijn ledematen, een tintelend hoofd, hoofdpijn en het gevoel dat ik de wereld door een glazen stolp ervaar. Ook heb ik vaak nog een raar gevoel van tijdsperceptie, maar dat kan ook komen door de bizarre periode waar we in zitten... dan probeer ik roosters te maken en me daar zoveel mogelijk aan te houden en in mijn dagboek te schrijven. Maar vergeleken met vorig jaar (toen mijn afbouw veel sneller ging) gaat het zoveel makkelijker. Ik pieker (vooral 's morgens vroeg, als ik niet meer in slaap kan komen) nog wel veel, maar meestal sta ik dan gewoon maar op, ik word nog eens een ochtendmens... Vorige week ben ik om 0700 's morgens door Amsterdam gaan fietsen, de lucht was strakblauw en ik heb nog nooit zo'n rustige stad gezien... Was heel indrukwekkend en mooi. Zo dat was even een verhaal dat ik getikt heb, nu ga ik maar eens aan de slag. Net een nieuwe bureaustoel besteld, die er pas 17 april is... maar dat komt vast goed. En ik ben als het goed is 24 april klaar met mijn afbouw, dus dat is over 3 weken!

Bolletje aanstaande zondag nog een half pilletje dat zit het er op maar ik doe heel langzaam

Vandaag precies 3 maanden niet gedronken! Ik ben trots op mezelf!