Klassement

Tjeempie, ik heb zulke dingen ook wel eens bij de hand gehad. Heel lastig, maar gewoon volhouden. Wat je niet kunt of wilt, moet je doen. Dat iemand anders zich niet kan verplaatsen in de situatie is vervelend, maar het enige wat jij kunt doen is uitleggen en bij jezelf blijven.

Ik hoop dat je vandaag een betere dag hebt Lika. Hormonen kunnen flink bepalen. Asterix, ik hoop dat de hormoontherapie voor je vrouw aanslaat. Ik ga mijn lange neus eens nuttig maken.

Lika, ik hoop dat het vandaag wat beter met je gaat

Wijn nul procent doet het hem voor mij niet. Misschien niet de goede geprobeerd. Bier nul procent kan ik (sommige) wel waarderen. Dronk het een tijdje. Inmiddels op dieet en nu alleen sparood (1,5 liter), koffie ( vier of meer) en thee (2 tot 3) per dag. Ben nu weer aan dat ritueel gewend. Maar ja, probeer de focus overal op te leggen behalve op eten en drinken. (Duwt de kilo's van zich af...)

Ik verslikte me bijna in mijn pepermuntjes, zo hard moest ik lachen

You gals make me blush. Songfestival overleefd, in tegenstelling tot de dromen van Og3ne. Hebben jullie Italië gezien? Heerlijk. En moederdag ook zo goed als klaar. Ontbijt aan tafel (D was me dankbaar) en vanmiddag brunch met de clan en moeder (die van c). Nu zit het spul Finding Dory te kijken. Vet spannend. Oudste dochter was er, een beetje voor D, maar vooral als voorbereiding op volgend weekend. Ze neemt een vriendje mee. OMG. Mijn kleine meid en één of andere kerel. Ik word niet goed. Dus. Maar goed, ik heb haar beloofd niets over zijn tatoeage te zeggen, niet te veel te drinken en me niet al te macho op te stellen, grinn. Dropt ze zonet op het station nog een laatste bom; de jongen studeert theologie. Again, ik word niet goed.

Goedemorgen allemaal. Zon. Wat een heerlijkheid.

@Lars ik vier zelf mijn verjaardag ook niet met veel toeters en bellen maar een klein taartje gaat er toch altijd in

@asterix, mag ik vragen hoeveel je gebruikt? Zoals al vaker genoemd, halveren van de dossis is echt geen optie. Zo kom je er nooit vanaf. Nooit afgevraagd waarom het zo lastig is omt e stoppen? Omdat benzo's verslavend, verwoestend werken. Niet voor niets krijg je weer oorsuizen, dat is nl een gevolg van het slikken van benzo's . In deze bijlage tref je de manual aan van dr. Asthon. zij geeft aan dat je heel langzaam moet afbouwen. Zo 0,5 mg diazepam per 2 weken. Dat is echer nog snel. Jouw neurotransmitters werken niet meer en als je halveert of in een keer stopt gaan ze niet meer vanzelf werken en ontstaan er klachten als depressies, angsten, etc. Lees de Asthon Manual meer eens helemaal door. En het herstelproces kan dus heel lang duren, soms idd wel twee jaar. Voor het afbouwen raad ik je taperingstrips aan. Zie http://www.cinderella-tx.org/nl/tapering/ Lees deze site ook goed. Ik heb zelf 7 mg diazepam afgebouwd in zeven maanden. 0,1 mg per 3 a vier dagen. Nu 8 maanden vrij en nog niet helemaal hersteld. Wel bijna hoor. Dus het kan wel. Ik was er heel slecht aan toe, wilde niet meer leven maar nu voel ik me gewoon weer mezelf. Geen enkele pil slik ik!!! En zal ik ook nooit meer doen. Ook https://www.facebook.com/pg/WorldBenzoDay/about/?ref=page_internal veel informatie te vinden over benzo's en afbouwen http://www.benzo.org.uk/profash.htm http://www.benzo.org.uk/amisc/dutchmanual.pdf http://www.lovedonesguidetobenzowithdrawal.com/resources.html Kijk ook maar eens op youtube. Ik hoop echt dat je er mee stopt middels tapering alleen dan gaat het je lukken. Veel succes en sterkte.

Een updeetje van mijn kant. Hoe t gaat? Ik ga mijn vierde droge week in, hoera. Dat het adb proces met vallen en opstaan gaat wist ik en weet ik. Niet fijn. Heftig. Confronterend. Pijnlijk. Verdrietig. Zwaar. Vermoeiend. En een heen en weer gaan van emoties, gevoelens, gedachtes en stemmingen. Toch begint er ook iets van, hoe moet ik het omschrijven...hoop? te ontstaan. Na al dat geworstel voelt het steviger. Waarom nu wel? Geen idee...het contact met maatje en de wekelijkse bezoeken aan de groep zijn héél belangrijk voor me. De onvoorwaardelijke steun van ervaringsdeskundigen. Het begrip, de herkenning. Dezelfde stomme trucs uithalen om aan je drank te komen, of het te verbergen. O....ik dacht soms echt: ik ben gek, zoals ik bezig ben....maar dan zijn er veel gek....Dat het niet ok was, ja dat vind ik wel...een mens doet gekke dingen onder invloed, letterlijk en figuurlijk. Dat wil ik niet meer. Echt niet meer. Ik heb gevoeld dat ik mezelf en daarmee mijn geliefden aan het kapot maken was. Ik heb me erg geschaamd en schuldig gevoeld. En nog komt af en toe dat gevoel naar boven. Maar er is nu maar één manier om daar mee te dealen..het niet meer zo ver laten komen. Aan mezelf werken, zodat de kans op terugval verkleint...en alert blijven. Met mijn partner deel ik minder over mijn adb proces dan ik deed. Dat klinkt misschien wat raar, maar ik moet het echt zelf doen. En de hulp die ik nodig heb van buiten halen. Ook dat heb ik geleerd, door ervaren. Hij kan mij niet helpen en dat is ook niet ok. Tuurlijk wel ondersteunen, maar dat vind ik wat anders. Het valt niet mee. Er komt natuurlijk toch wel eea aan de oppervlakte en dat brengt soms spanningen en miscommunicatie. Waar dat naartoe gaat weet ik niet. Maar ook hierin geldt, de focus is allereerst nuchter blijven. Lastig, heel lastig soms...balanceren...accepteren... Toch kan ik nu maar één focus hebben, en dat is nuchter zijn en blijven. Punt. Die staat echt bovenaan. Aan de andere dingen wordt gewerkt, maar in een rustig tempo..ook dag bij dag. Te gemakkelijk gedacht...de beweging is er, nu niet meer denken dat ik dan op mijn eindbestemming ben...blijven bewegen, werken, investeren. Ik ervaar op best veel momenten triggers. Maar word er niet door overvallen waardoor ik voor de bijl ging. De trigger is er wel, de gedachte komt op, maar ik kan er mee dealen. Ik wil het namelijk echt niet meer. Wat me precies drijft kan ik niet verwoorden...ben er wel naar op zoek, maar dat meer in algemene zin. Omdat ik denk dat het belangrijk is. Maar ook dat mag tijd kosten. Hoeft niet vandaag en nu. Zoals ik gewend was te denken... Ook al lijkt het niet lang, de vierde week in, het voelt al wel zo. Ik zie, ervaar en voel de winst..Mijn god..wat heb ik mezelf aangedaan. Nee, niet dramatisch bedoeld...maar echt denken dat je er mee weg gaat komen, onderhandelen en sjoemelen...brrrr...Soms komen momenten naar boven waar ik niet trots om ben. Voelde ik voorheen enorme schaamte kan ik ze nu omzetten naar motivatie..nee, dat niet meer. Kop op. Ik lees hier mee, maar ook dat vooral voor mezelf. Ik kan niet anderen helpen als ik zelf nog zo worstel..dat is het verleggen van de focus.

SCHOUDERKLOP!!!! Vooral met dat idee dat je niet meer drinkt bezig blijven. Het zijn juist de onbewaakte ogenblikken die gevaarlijk zijn en blijven. Het woord 'waanzin' heeft veel te maken met verslaving. Het is waanzinnig om alcohol te nuttigen wanneer het je leven kan verwoesten en tóch gebeurt het.. laat jou dat niet (meer) overkomen. blijf gefocust alsjeblieft

Ha Smart, Leuk dat je aan me denkt. De bijeenkomsten tot nu toe bevallen wel. Het is erg waardevol om met lotgenoten in contact te zijn. Het gaat wat op en af met mij. Af en toe een uitglijder. Work in progress. Leren, accepteren, werken, uitspreken...het valt allemaal niet mee, ben ik heel eerlijk in. Maar alles voor het goede doel. En het goede doel is een nuchter leven. Het forum op een wat lager pitje. Kan het allemaal niet bijhouden. En wil het ook niet, is een valkuil. Zolang de focus op anderen ligt hoef ik niet met mezelf bezig te zijn. Zoiets. Lees wel regelmatig..volg de 'bekenden'. Heel proces het ADB worden....maar ik ga er wel voor.