Klassement

Fruitvlieg: als ik lees dat iemand op een vreemde manier aangeeft vla met poeder te willen nemen, dan zadelt iemand mij ergens mee op. Ik ken Hannah niet , weet niet waar ze woont . Wat als ze na zo n zin weken niet online is? Nee, dat is niet delen en ook niet om hulp vragen. Maar aandacht trekken op een niet constructieve manier. Je kunt ook zeggen: mensen: ik zie het leven echt niet meer zitten. Kan ik met iemand bellen? Lees het eens terug... Vervolgens als niemand reageerd een berichtje plaatsen: " of mensen wel weten wat het inhoud, die vla met poeder". Complete aandacht trekkerij. Als Hannah echt geholpen wil worden weet ze echt wel hoe hulp te vragen. Dus nogmaals: nee: ik heb geen oordeel over een depressie, drinken of wat dan ook . Ik oordeel wel op dit gedrag. Komt nogal borderline over. Ook qua effect wat het hier heeft. Dat is het laatste wat ik erover zeg... Best gelukt trouwens: deze aandacht trekkerij

Even de kop schudden

Depressie of niet. Drinken of niet. Daar gaat het allemaal niet om. Waar het hier omgaat is dat Hannah volstrekt onbekende niet moet opzadelen met zogenaamde zelfmoordpogingen die in een glas vla voor haar staan. Ik lees hier en wil daar niet mee opgezadeld worden. Als iemand om hulp vraagt: graag, daar is dit een goede plek voor. Aandachttrekken door zogenaamde zelfmoordpogingen, dat kan gewoon niet. Zet het dan in de krant, met je adres erbij. Als je schreeuwt om zulke hulp naar andere, laat ze je dan ook kunnen helpen. Wil je niet geholpen worden? Neem dan die poeder en hou t voor jezelf.

Depressies kunnen zeer zwaar zijn. Zo zwaar, dat als je stopt met drinken, nog steeds depressief bent. Depressies maken een mens ziek. En van zieke mensen hoef je vriendelijk gedrag niet te verwachten. Kritiek op gedrag van iemand met een depressie, dat is in mijn ogen hetzelfde als verwachten dat iemand een deur voor je open houdt, die net zijn been heeft gebroken. Dat gaat het niet echt worden. Een milde reactie op mensen met een depressie zou ik meer gepast vinden.

De eerste nooit nemen, dat klopt helemaal. Maar ... het is natuurlijk een moeilijk weg. Als de wil echt 100% is, heeft het zeker kans van slagen, maar dan moet je ook écht willen. Drank wakkert depressies verder aan. Het gevoel waardeloos en zielig te zijn wordt groter. Maar wat is dit moeilijk uit te leggen aan een drinker, ( ook ik was zo) die iedere tegenslag met alcohol wil stillen. Het kan geen kwaad wat meer naar de ervaringsdeskundigen te luisteren. Zij kunnen vaak uit eerste hand vertellen dat het echt beter gaat zonder drank. Er is veel angst en onzekerheid te overwinnen aleer de drank voorgoed vaarwel te zeggen. Mensen, geef het een oprechte kans, er is winst te behalen. Nee men komt niet in 'hemelse sferen' problemen zullen er altijd zijn, maar laten zich beter hanteren. Je gaat het pas zien als je het doorhebt. J.C

Er is geen enkele reden om die eerste te nemen. Nooit. İk herinner me het verhaal van Eric Clapton. Heeft jaren gedaan on van zijn alcohol verslaving af te komen. Maar zelfs toen zijn zoontje overleed na een val uit het raam, was dat geen enkele reden voor een borrel. İn plaats daarvan schreef hij het schitterende Tears in Heaven..

Vandaag is het de laatste dag van het muziekfestival dat ik bezoek. Goed weer gehad, geen spat regen tijdens de optredens gelukkig. Ook zelf heb ik het keurig drooggehouden qua alcohol, zonder er veel moeite voor te hoeven doen, trouwens. Uiteraard is er op het festivalterrein veel bier en andere drank te krijgen, en je ziet later op de avond ook steeds meer mensen rondlopen die behoorlijk aangeschoten zijn. Ach, ze zullen zich er best lekker bij voelen, maar ik ken dat nu zo lanzamerhand wel en heb het niet meer nodig. Ik maak elke dag een flinke wandeling door het park en slaap goed. Morgen naar Parijs en nog een paar dagen daar rondkijken.

Ik heb waarschijnlijk een heel rottig karaktertje, maar ik kan hier dus 3 keer niks mee. Volgens mij is er gisteren een uitstekende suggestie gedaan, nl 113 eens bellen.

Goedemorgen, vandaag weer DAgVOoroNsAllen Wat een miezerig weer

Kennen we hier niet allemaal de depressie die drank zo beinvloedt dat je (zo niet) wilt leven? Het betekent niet zomaar dood willen, maar het leven zoals het is niet meer aankunnen. Ik had graag een forum willen hebben waar ik daarover had kunnen delen, toen ik suicidaal en depressief was. Ik heb voor 113 gewerkt en dit waren hele wezenlijke gesprekken juist. Maar ook juist omdat drank zo versterkt denk ik dat dit onderwerp hier misschien wel past juist. Dat het veel oproept is niet zo maar negatief. Een apart draadje? Of toch juist op de dagdraad? Weet dat je niet de enige bent Hannah, er rust kennelijk een vorm van taboe op of het maakt (te?) veel los. En ook dat kan deel van ons helingsproces zijn.

Een mijlpaal voor Darlene, Shahire, Akkordeon, Mijn Gerrit, Luna, Rosa45, Tomtom2, Jan, Monster, Skip, Kastanje, Wimmelt, Momentum JoAnn73, An, Ietje, Kate, Yogajuf, Huttala, Dhen, Soothe, Bolletje, Sowhat, NBW, Happiness en Kwispel (en dit rijtje is van de laatste 10 dagen!) En ja, ik hoor ook in dit rijtje. Samen zijn we onderweg en komen op verschillende tijdstippen onze mijlpalen tegen.

Ha Darlene, wij gaan bijna gelijk op. Jij hebt de 7 maanden al binnen, ik bijna. Mensen die zelf niet verslaafd zijn of zijn geweest, begrijpen inderdaad niet hoe moeilijk het is of kan zijn. Het lijkt me helemaal moeilijk als je een partner hebt die je niet begrijpt, het is inderdaad moeilijk uit te leggen. Jij schrijft dat je het niet alleen wilt en kunt doen, dat herken ik wel. Ik heb ook de behoefte om te delen, maar dat doe ik alleen hier. In ben blij dat het forum er is, want verder weet maar een persoon van mijn situatie. Zes jaar geleden heb ik me hier aangemeld, de internetbehandeling gedaan en ben ik gestopt. Er waren mensen die wisten dat ik niet meer dronk, sommigen vonden mij ongezellig. De echte reden wisten ze echter niet, die had ik niet verteld. Ik mocht niet meer drinken ivm medicijnen, geen woord van gelogen, maar dat was maar een klein deel van mijn reden. Behalve hier heb ik daar nooit over gesproken. Ik dronk meestal alleen, thuis. Dus toen ik weer begon, eind vorig jaar, viel dat niemand op. Alleen, thuis. Nu ben ik opnieuw gestopt, vind dat nog best moeilijk, maar niemand weet het, op één vriendin na. Haar moest ik het wel vertellen ivm de vakantie. Ik wens je veel sterkte, ik hoop dat je vriend meer begrip krijgt en dat je in ieder geval thuis die spanning van wel of niet niet meer hoeft te hebben.