Klassement

Met andere woorden: het gebaar op zich komt níet spontaan en is min of meer aangepraat. Maar, de oprechte wens iets liefs te doen is er wel. En dat telt.

Gisteren geplaatst bij "Treffende Uitspraken" Lars Ervaren Forummer Forumdeelnemers 1813 berichten Geslacht:Man Geplaatst Gisteren, 19:52 ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Lars, als je liefde dan niet direct kunt voelen of geven, dan is het misschien een goede oefening om het toch maar vaak en met aandacht te spellen. Net zoals in negatieve zin "spoken op zolder" groeien door er aandacht aan te geven kan in positieve zin ook het begrip liefde groeien door er aandacht aan te geven.

Wat hebben ze je gegeven? Dat wil ik ook:-)

Hoi, even een voorbeeld om je een hart onder de riem te steken: mijn zoon is níet zo van het knuffelen. Nou is dat bij jongens in de puberteit tegenover hun moeder natuurlijk ook not done, maar hij vond het echt vreselijk!! Mijn ex heeft een keer met hem gepraat en verteld dat moeders dat toch wel erg belangrijk vinden en dat een 'hug' onder mannen ook best kan. Nu krijg ik er af en toe een. Níet omdat hij het zo graag wil, maar omdat hij dat voor mij over heeft. En dat waardeer ik uitermate!!

Meld me weer droog af voor vanavond. Was de enige van de 8 die geen alcohol dronk. 3 keer iets af moeten slaan, inclusief de ouzo, . Enfin, weer een geslaagde avond dus. Wel heel laat voor mijn doen. Morgen vroeg weer op. Welterusten allemaal

Ja Nadia dit jaar is het echt heel moeilijk geweest en echt en paar keer gedacht dat ik het niet meer zou trekken. Hoop het dan ook nooit meer mee te maken. Al ruim 40 jaar heb ik hier last van en een keer zelfs er onder door gegaan. Nu zat ik er tegenaan, en omdat ik alleen ben, is dat best eng. Maar goed, voor het eerst wordt er aan gewerkt. En nu maar hopen dat het gaat werken. Heb alle hoop daarop gezet. En natuurlijk doet de zon wonderen.

Nooit geen medicatie aan anderen geven, NOOIT. Er zullen best mensen op dit forum zijn die heel graag die medicatie die ik weg gegooid heb, willen hebben, maar voor geen prijs. Dadelijk gebeurt er iets en dan zou ik me mede verantwoordelijk voelen. Verder toch iets teveel gedaan. Ben dus weer moe, maar gelukkig geen echt sombere gevoelens.

Fijne dag rapilos! En straks genieten van je gordijnen. Altijd leuk, nieuwe spullen! Wordt het dit weekend 20 graden? whoeeeehooeeeee!! Billen bloot! Cremeke erop en bakken maar

Goeie morgen kanjers. Hier heerlijk geslapen. Geen onrust, niet warm en dan weer koud omdat ik de ventilatie weer heb staan. Zaaaalig, de pillen doen z'n werk goed. Ik heb het gevoel dat ik aan het opkrabbelen ben. Als dat inderdaad zo is krijgt de h. arts een doos bonbons van me. Von nog even. Morgen gaat het zonnetje schijnen en in het weekend wordt het 20 graden. Heb m'n ligstoel al buiten staan. Hoop dat je tijd hebt om ff in de zon te gaan zitten. Weet je waar die depressie vandaan komt?

ook goeiemorgen, kopje thee?thee voor ons allen♥

Nogmaals bedankt voor de felicitaties, slingers en de taart:-) Meld me weer droog af voor het dagpact.

Ik meld me schoon af voor de dagpact. Het was/is heerlijk wandelweer, genieten! Zat nog even in de verslavingsstrijd of ik een frietje zou pakken. het is immers geen Vasten meer....... En ééntje kan toch wel? Zomaar omdat het lekker is en omdat het kan? M'n hoela, dan gaat het vort weer elke week zo! Ik ken mijn ziekte: geef die een vingernagel en hij rukt je een hele arm uit. Het bij mij met eten net zo als met drank, geloof ik.......... De NA bijeenkomst was weer super, mensen die zich even in het diepst van hun ziel laten kijken, tot tranen geroerd. Fijn dat zoiets er is en dankbaar dat ik er was. Welterusten.

Gisteren las ik mezelf weer even terug en realiseerde mij dat het voor mij belangrijk is hier af en toe te blijven schrijven, zodat ik dit op moeilijke momenten kan terug lezen en zie hoe pittig de weg naar herstel van lichaam en geest is geweest. Dag 3 weer van de dagbehandeling. Na deze week nog 2 weken te gaan en volgende week ga ik nog maar 3 dagen per week, dan 2 en dan de nazorg. Het niet drinken gaat goed. Uiteraard heb ik hier en daar een moeilijk moment, maar omdat ik in de behandeling zit is dat moment zo voorbij en ze worden steeds minder. Het is niet alleen het niet drinken wat ik aanga, maar ook mijn leven opnieuw inrichten en mzelf weer leren kennen. Daarnaast veel lichamelijke klachten en depressieve gevoelens. Dat schijnt normaal te zijn en na 3 maanden stoppen moet dit weer redelijk herstelt zijn. Het niet meer verdoven van mijn gevoelens is prettig. Zaken als spijt, katers, verantwoordelijkheden niet nakomen en schuldgevoelens zijn verdwenen! Aan de andere kant is het weer opnieuw leren leven met mijn emoties, zonder de vlucht van drank is wennen en nieuw. Maar, het is wel echt. Ik leef wel echt. Ik zet door en ga door, omdat dit het beste kado is wat ik mijzelf kan geven; het recht op leven, voelen en zijn. Maar gemakkelijk is het niet...

.

Goeiemorgen frummers, ik hoor de eerste vogeltjes alweer fluiten Zal vast een pot koffie klaarzetten en voor Von thee en dan ook maar meteen wat lekkers erbij:

Hoi Smart. Bedankt voor de tips. Ik zal er zeker naar kijken. De behandeling is inderdaad dagbehandeling en verder weet ik eigenlijk nog niet hoe deze verder zal verlopen. Maar ben zeer benieuwd en gemotiveerd.(nu nog) Hopelijk blijft dat ook maar denk dat dat onrealistisch is. Maar ik ga het aan en ik zal zeker laten weten hoe het gaat. Oh ja en ik ben een vrouw. Groetjes

Ik meld me schoon af voor de dagpact. Zorgvuldig en bewust met eten omgegaan, gemediteerd, flink gewandeld en met vriendin gepauzeerd en gepraat. Geen pillen, medicaties of externe bronnen nodig gehad. Welterusten.

Ik meld me ook weer droog af voor het dagpact Slaap lekker

Dat onheil gevoel, dat ken ik. Gelukkig heeft het nog nooit iets voorspelt. Ik meld me ook weer droog af. Het was weer een pittige dag. Op naar het weekend. Met kleine stapjes kom ik er ook. Slaap goed allen!

Ik kijk een nog vreemdere film over kinderen die opgroeien om orgaandonor te worden. Bah. En ik heb al zo'n naar onheils(voor)spellend gevoel de hele dag. Hoop dat dat morgen wat minder is, zodat ik de koeien bij de horens kan vatten, want zonder initiatief verandert er niets. Ik meld me droog af. Natuurlijk, zou ik bijna zeggen. Blij dat deze dag voorbij is. Laatste nacht dat mijn zoon en vriendin in hun huis in Nederland slapen. Morgen gaan ze emigreren. Nummer 2. 't Is wat in mijn familie, zuster woont al 40 jaar in Frankrijk, andere zuster heeft bijna 30 jaar in Tunesië gewoond, vader woonde in Frankrijk, ex woont half hier en half in Frankrijk en zoon + 2 kleinkinderen ook. Deze zoon gaat voor de verandering een land verderop, Spanje. Ik zal de zoon die 5 jaar op dat tropische eiland moest verblijven maar niet meerekenen want dat was geen vrije keus. Wat is het hier akelig stil.

Vandaag ook lekker even in de zon gezeten, kikker ik ook altijd van op. Ik meld me droog af van het dagpact. Slaap lekker straks! Ik kijk(?) een hele vreemde film over noorse goden die in ruimteschepen vliegen....

Als iedereen aan zichzelf denkt, wordt er toch aan iedereen gedacht. Als iedereen denkt aan, en zorgt draagt voor één ander, wordt er óók aan iedereen gedacht. Het verschil zit 'm in de gevoelstemperatuur....

Berichten als deze geven het jaarpact bestaansrecht met extra's.... het belonen van pasgestopten was bij mij behoorlijk weggezakt. Jan, dank je wel voor het bijhouden en het belonen van telkens dat maandje.

Iemand nog iets van Indigo gehoord? Volgens mij heb ik haar de laatste tijd niet meer gezien. Hopelijk laat ze iets horen.

Cola zero...cola is slecht voor de billen. Op jouw leeftijd moet je daar op letten. Verdwijn niet.. Ik heb jou graag. En ik heb over het algemeen niet iedereen even graag

Goedemiddag allemaal, Alles weer door gelezen Weet even niet goed hoe daarop te reageren. Kan er ook niet over mee praten, want heb nooit AD geslikt. Wel eens valeriaan, of iets met hop, als rustgevend middel. Maar dat is maar mlld he. Voel me wel beter dan gisteren, Slaperig, dat nog wel een beetje. Maar ook weer blij nu. Mijn rolgordijnen hangen. Echt mooi hoor, vooral als ze dicht zijn (Als het nacht wordt, of als de zon eventjes te scherp is.) Montagekosten waren gratis, maar heb de jongen toch maar een fikse fooi gegeven. hij had echt goed zijn best gedaan Zo weer een uurtje werken, en vanavond naar de Griek. dat wordt geen ouzo voor mij dan

Ja Koekie, het helpt mij zeker. Ik heb jaren de energie niet gehad om te schrijven. Vaak, als ik rusteloos of angstig was ging ik schrijven. Helemaal als ik een onbestemde angst had die ik niet kon plaatsen. Dan begon ik maar met schrijven, geen idee waarover. En vaak kwam ik dan op verrassende plaatsen uit, kwam ik toch inzichten die ik niet had vermoed, kon ik min of meer duiden wat me onrustig maakte. Dan had ik weer een beetje een houvast, een beetje richting Dus ja, schrijven helpt mij.

Helemaal eens met Monster, Jannigje. Ik schreef het al eerder; jij kunt de dingen zo mooi helder verwoorden. Daar hebben anderen ook veel aan. Helpt het jou ook, de dingen opschrijven?

Shoot, hele bericht weg☹️ Opnieuw dus maar. Ik realiseer me dat mijn vorige bericht koud op ieders dak kan vallen Het behoeft enige aanvulling c.q. uitleg. Mijn leven is heel lang donker geweest en voelde voor mij uitzichtloos. Ik dacht lang dat het nooit meer anders zou kunnen worden en zocht naar een uitweg. Niet omdat ik niet meer zou willen leven, maar omdat ik niet wist hoe. Ik wilde eigenlijk alleen maar rust. En dat zou kunnen door bv heel veel pillen te slikken, dan zou ik eeuwig slapen, geen pijn meer. Nogmaals, niet omdat ik persé dood wilde maar omdat ik niet wist hoe ik moest leven. Dat weet ik nog vaak niet. Vandaar die laatste opmerking. Maar ik ben niet suïcidaal, ik ga geen gekke dingen doen. Die rust willen was voor mij ook een reden om te van drinken. Nou we weten hier allemaal dat die keuze niet naar een "rustig" bestaan leidt.

Ik geloof in impulsen. Niet alles hoeft op voorhand doordacht te zijn.

(Verwijderd door moderator)

Nou An fantastisch hoor Maar dat je werkelijk kan merken dat er 34% fysieke verbetering is, is wel heel knap

Leve de eerlijkheid! Leve het opbiechten! Leve mijn eigen ervaringen!(*) Leve de ervaring van anderen! Leve de bereidwilligheid om te leren, te veranderen wat nodig is! Lidia, je zegt: "even niet bij nagedacht". En je zegt dat je hier al zo lang bent. Zo lang zelfs, dat je het gevoel hebt dat je velen van ons wel kent. Die twee zinnetjes vind ik niet erg bij elkaar passen. Als je hier al een tijdje "meedraait" dan kan het haast niet anders of je denkt je een slag in de rondte wanneer je je eerste drankje ter hand neemt.. zelfs daarvóór al. Misschien in een fractie van een seconde, maar er niet bij nadenken is godsonmogelijk als ervaren ADB-forum lid zijnde. (*)Aanpassing, met dank aan het eerste berichtje op de volgende pagina, met dank aan Agnieta dus.

Heb een tijdje geleden weer gemerkt hoe ik door niet slapen een dag een pammetje neem en het zo snel weer elk dag wordt.....en het sluipt erin voor je het weet voel ik me weer leeg nutteloos en depri want die bijwerking ervaar ik zo van pammetjes gebruik en al na een week. Voor mij zijn ze zo makkelijk om aan te komen. Voor incidenteel gebruik zijn ze best handig maar eigenlijk vind ik het enger als drank. Nu ben ik weer weken zonder hoor, gelukkig.

Nee ik denk het niet Agnieta. Ik kijk niet naar het nieuws en ben nog steeds nauwelijks op facebook. Ik blijf wat dat betreft in mijn eigen bubbel. Wie weet willen ze wat zeggen.. De nummers van het winnend lot zou helpen. Maar ze praten niet. Kiekes

Hartstikke goed Tine, drinken brengt je niets als alleen maar ellende. En dat voor een paar uurtjes namaakplezier. Nu heb je geen kater en voel je je niet de hele dag rot. Gisteren al de medicatie die ik over had, en dat was veel, weg geknikkerd. Was die 5 maanden echt heel bang dat ik daar verslaafd aan zou raken. Maar wat krijg je veel voorgeschreven zeg. Weg gegooid, Voor 3 mnd. 84 st. Oxazepam, 62 st. Lorazepam, en 90 st. Amitriptyline. Dat voelt goed. Ook al weet ik dat ik daar niet zo makkelijk verslaafd aan zal raken, een tabl. is zo gauw gepakt als je je beroerd voelt.

Oh dagpact natuurlijk en fijn dat ik gist niet gedronken heb!!!

Goedemorgen allemaal, Voel me wat suffig, en knap depri de laatste dagen. Laatste dagen,mezelf ook helemaal suf gegeten aan junk food Vandaar, ook zo slap als een vaatdoek nu. Doodgewoon, toch verslavingsgedrag, het onbestemde,neerslachtige gevoel weg eten, waardoor je je eigenlijk uiteindelijk nog rotter gaat voelen. Enfin, vanochtend weer gezond begonnen. Gelukkig laat in de ochtend pas beginnen. Vanmiddag komen ze dure,maar (als het goed is) ook hele mooie rolgordijnen instaleren voor de woon en slaapkamer Dan kunnen ze savonds als het donker is lekker dicht, en maakt het gezellig. Dat moet tussen mijn werk door, want om 15.00 klaar en om 17.30 weer beginnen Ook nog etentje vanavond Echt geen zin in nu,maar goed overleven we ook wel weer.

31 dagen zonder roken 787 niet gerookte sig 94 bespaard. ( niet echt ivm kauwgum) 34 % fysieke conditie verbeterd ( dat merk ik)

Ongevoelige kul? Nou nee. Kort door de bocht, ja dat was je wel. Maar: Excuses aanvaard Lars http://www.animaatjes.nl/pasen-plaatjes/pasen/vogels/pasen_vogel_animaatjes-6.gif

Hoi allemaal, ik kom even melden dat ik zooooo blij ben dat ik geen drank meer HOEF te nuttigen. Fijne avond !

Lars, ik kan me alleen maar aansluiten bij Jannigje. Soms weet je dingen, of denk je die te weten. Een vader zou van zijn dochter moeten houden, maar is dat ook zo? Sommige dingen zijn heel waardevol om te bevestigen! Houden van is een bevestiging waard wat mij betreft. Wat de vragen betreft: Bij mij zou de boodschap overkomen en ik zou er oprecht blij mee zijn! Maar alleen als jij achter de boodschap staat (dan heb ik het niet over het nut van het uiten maar over het oprecht houden van). Wie heeft bedacht dat je dat ineens moet uiten en hoe, is niet spannend. Mijn oma heeft vroeger voor een groot deel de moederrol overgenomen. Toen ik in de 20 was, zei ze ineens: ik houd van je, dat weet je wel hé!?! Ik schrok me een hoedje, want dat was niks voor oma. Nog steeds zie ik ons op dat moment staan, tranen in de ogen, een knuffel, we houden van elkaar en dat mag gezegd worden. Mooie herinnering!!

Lars, ik wil je graag iets vertellen als dochter van..... Ik kom uit een gezin waar niet werd gepraat, waar ik altijd moest raden, waar de latten hoog lagen....ik hed nooit geweten of mijn ouders van mij hielden. Ik sprak er een keer met een schoonzus over en die zei: natuurlijk houden ze van je, het zijn je ouders, jij bent hun kind. Ja, nou en? Houdt dat automatisch in dat ze dan van me houden, omdat ik hun dochter ben? Mijn hele leven heb ik gestreefd naar de goedkeuring van hen, vooral van mijn vader. Ik ben een vaderskind. Ik naderde de 60 en ik wist het nog steeds niet. Mijn vader werd ouder en naderde onherroepelijk zijn dood, hij was toen al boven de 90. Ik had hem één keer gezegd dat ik van hem hield, en toen zei hij "ik ook van jullie". Niet genoeg voor mij. Ik vulde het in als ja, natuurlijk houdt u van de anderen, maar niet van mij, dat voel ik niet. Er was maar één manier om er achter te komen. Ik wilde niet later, na zijn dood, het gevoel hebben dat ik mijn kans (weer) had gemist omdat IK BANG WAS. tijdens een bezoek aan hem heb ik tegen hem gezegd dat ik de behoefte voelde om tegen hem te zeggen dat ik van hem hield, nu het nog kon, tegen hemzelf. Hij zei weer van : ik hou van jullie. Nu had ik de moed te vragen: ook van mij heit? Houdt u ook van mij? Ja, ook van jou zei hij Ik kon het vaak niet voelen, maar ik geloofde hem, hij was een eerlijke man. Nu is hij gestorven, ik mis hem, maar ik weet wel: hij hield van me. Ik moest erom vragen Lars, hij zou het nooit hebben gezegd. Misschien durven je dochters het ook niet. En geforceerd of niet: jij kunt het nog tegen hen zeggen. Al voelt dat misschien geforceerd. Wat zij er mee doen, heb jij niet in de hand Maar jij kunt het wel tegen hen zeggen Ik heb geluk gehad dat mijn vader oud werd en ik de tijd kreeg om mijn moed te verzamelen, maar ik had graag eerder die moed gehad. Ik gun het je en hen.

Ik vind 118 km fietsen, tsja, hoe zal ik me uitdrukken... Net zoiets als 12.000 stappen, of 100 kg squaten... Ja. Dat is het. Ik vind het iets om naar te kijken. Op tv. Met chips en citroenwater. Dat vind ik het. Wel heb ik mijn serie oefeningen weer gedaan. Jij al met kleine beetjes begonnen Jannigje? Volgens mij is dat een van de trucs: met kleine stapjes beginnen, zo kom je op gang. Met sporten geldt eigenlijk 'de eerste juist wel'.

Goedemorgen Ik ga dadelijk naar de bakker. Don't like En straks naar de therapeut Don't like Tussendoor opruimen Don't like En waarschijnlijk chocolade eten Like Laters

Oké ik zie het al, iedereen is weg. Goed, ik doe het licht uit

Brr laat alweer. Vandaag loop ik een beetje achter de feiten aan. Hoe dat er uit zag? Kan ik niet navertellen... beetje go with the flow denk ik en dan raak je 'tijd' kwijt misschien. Ik moest om half 7 de deur uit en had om kwart voor 6 nog niks gekookt. Snel wat sla op het bord gedaan met dingetjes erop/in/bij en een ei. Nog broodjes mee voor onderweg. De weg kwijtraken naar plek van bestemming was niet mijn eigen schuld of ik had 20 minuten voor het oponthoud extra moeten inlassen. Enfin, ging net toen ik weer thuis was de telefoon en heb ik heel lang met een zus gekletst. Dan is de avond ook zo weer voorbij... Snifsnif... was nog van alles van plan ... maar ga me er nu maar letterlijk en figuurlijk bij neerleggen. Weer een droge en schone dag Trusten! jowan doe jij het licht uit (o ja en de deur dicht namens Jannigje)

Truste allemaal. Ik had een fijne AA meeting.

Met de juiste thermokleding, helmmuts, overschoenen is dat uitstekend te doen. De terugweg vind ik vaak moeilijker, met name de laatste 10 km :-) Maar als het makkelijk was, zou het ook geen uitdaging zijn en ik heb nu ik niet meer drink toch een uitlaatklep, in positieve zin, nodig omdat ik voor mijn werk voornamelijk zit...

Gezien worden: Een paar weken geleden zal ik op de fiets richting museum en dacht zomaar opeens aan een man met wie ik een relatie heb gehad. Ik bedacht hoe raar het zou zijn als hij opeens als bezoeker voor mijn neus zou staan. Jullie voelen het vast al aankomen, jawel, het gebeurde. Ik stond bij de audio's en opeens kwam hij de trap af, met 4 andere mensen. Ik was stom verbaasd en behoorlijk in de war. In een split second gingen er allerlei gedachten door mijn hoofd. Wat moet ik doen? Die gedachtengang zal ik jullie besparen. Wat er gebeurde: ik zei niets, geen enkel teken van herkenning heb ik gegeven en hij ook niet. Bizar vond ik het. Nou kan ik zeggen dat het door de schok kwam enz. Klopt deels. Maar hij moest op de Terugweg weer langs mij, dus ik had tijd om na te denken. Afijn, zij kwamen weer het museumgedeelte uit en wederom niets. Hij zei nog vriendelijk iets over het museum, verder niets. Ik was verbijsterd. Ik voelde me zo NIET gezien. Baalde van hem, maar vooral van mijzelf. Waarom had IK niets gezegd? Ik had allerlei redenen = smoezen. Terug op de fiets realiseerde ik me waarom ik niets had gezegd. Ik was alleen maar bezig geweest met wat ik dacht dat HIJ WILDE. Ik verviel in mijn oude gedrag van aanpassen/onderwerpen. In één klap alle zelfvertrouwen weg toen hij de trap afkwam. Alleen maar gedachten van : hij vind me stom/oud/lelijk........ ; ik moet dit/dat/of juist niet...... Ik werd er heel verdrietig van, het was pijnlijk dit oude, bekende gedrag. Ik moet er wel bij zeggen dat één van de redenen dat ik de relatie met hem heb beëindigd Was dat "ik niet goed genoeg was" in zijn ogen, in de zin van milieu/ naam/woningvriendenkring. Wel mijn verstand: jij bent slimmer dan ik zei hij. Ik heb me altijd aan hem aangepast omdat ik graag wilde dat hij van me hield. Maar hij kon niet voor mij kiezen, dus verbrak ik uiteindelijk de relatie. Dan maar liever alleen. Je kunt namelijk zooooooo eenzaam zijn in een relatie, maar dat weten de meesten van jullie ook wel vrees ik. Afijn, ik baalde van mijzelf en mijn gemiste kans. Ik kon blijven kniezen, maar de kans was voorbij, dus dat hielp niet. Wat helpt me wel? Mijzelf laten zien/horen Wat heb ik nodig? Zelf het initiatief nemen. Ik heb een mooi kaartje uitgezocht en er iets opgeschreven waar ik heel tevreden over ben en dat naar hem gestuurd. Daar ben ik zo blij mee