Klassement

Vandaag heb ik me opnieuw afgevraagd waarom ik elke dag hier kijk, soms wat opschrijf,en me interesseer voor mensen die ik eigenlijk niet ken. Maar die ongeveer met hetzelfde worstelen als ik. Ik verbaas me hoe ik soms schrik als iemand uitglijdt, of dreigt uit te glijden. En dat terwijl ik in het gewone leven soms ook wel stiekem in mijn vuistje lach als 'een ander' iets niet redt (en ik wel). Raar maar waar: ik geef kennelijk oprecht om mensen die ik op straat niet eens zou herkennen. Lange aanloop, Albert Remmo, maar ik schrik een beetje van jouw bericht dus. Je hebt het niet over glijden richting de alcohol, maar het klinkt alsof je de handdoek een beetje in de ring gooit. Het gaat me niets aan hoor - maar over die barst in de voorruit zou ik in jouw plaats gezellig een potje stampij maken aan de buitenkant (ipv hartkloppingen aan de binnenkant). Welke klojo heeft het niet gemeld en laat jou ervoor opdraaien? Ik weet ook niet wat je doet en hoe je leven eruit ziet. Maar ik herken wel dat ik in het verleden vaak de herrie inslikte (en dan probeerde te blussen met inderdaad). Nu doe ik dat veel minder. Ik heb er wel een aantal opdrachten mee verloren, maar ik vind het heerlijk om elke ochtend mijn kop te scheren en tegen mezelf te zeggen dat een aantal mensen de pot op kunnen. Ik blijf uit mijn gevangenis, ga langs AF en ontvang 200 punten. Oh ja - vanochtend zag ik opeens dat ik ook een kaaklijn heb. Twee oogwallen waren inmiddels al weg en nu blijkt mijn hoofd dus helemaal niet rechtsreeks over te gaan in mijn romp. Wie had dat gedacht. Nog een paar weken en ik ga me wegen. Sterkte Albert Remmo. Blijf schrijven als je zin hebt!

Ik kom niet vaak op de dagdraad. Nu wel even voor Jopie Trippel, trappel, truisje Jopie heeft eindelijk een huisje! Na jaren van zwerven, geplak en gehamer, heeft zij nu voor alles weer een eigen kamer. Een nieuwe plek vol warme kleuren en allemaal nieuwe geuren niet meer heen en weer sleuren het mag dan eindelijk gebeuren Geniet ervan,, dit is wat je wou met heel ons hart, wij frummers gunnen het jou

Ik heb geen idee wat voor weer het is geweest hier vannacht. Voor het eerst sinds lange tijd geslapen als een blok. Van half elf tot half acht. Ongelofelijk vind ik dat. Nu waait het behoorlijk en regent het. Vandaag voor mij een dagje thuis. Dochterlief logeren, ik heb de boodschappen in huis. Gewoon even kijken wat de dag gaat brengen. Vanavond wel een afspraak. Ja, dat kan nu. Nu dochterlief er niet is. Iemand moet me daar dan wel op wijzen. Ik sta daar zelf helemaal niet bij stil, zo is mijn leven ingericht rond het schema van mijn dochter. Ik ben weer begonnen met een studie. Ik heb al jaren een droom. Steeds maar geparkeerd. Nu de stap genomen om de komende 2 jaar te onderzoeken of het een droom blijft of dat ik mijn droom werkelijkheid kan gaan maken. Betekent wel dat ik de saaie stof eerst in moet, mezelf bijspijkeren heet dat. Niet het leukste, maar ik weet waarvoor ik het doe. Dus vandaag ook maar eens studietijd gaan inplannen. Gisteren kwam ik er in mezelf achter dat ik het weer behoorlijk alleen zit te doen allemaal. Geen hulp vragen, moet van mezelf dan alles weten. Hardop zeggen dat ik het niet meer alleen hoef te doen gaf al opluchting, nu hier nog concrete stappen in ondernemen. Alhoewel, vanavond al een eerste afspraak met iemand om te praten over wat me bezighoudt. Nu eerst maar eens mijn koffie opdrinken en tegelijk bijlezen. Tot later.

Hoi Albert, Voor jezelf opkomen, ik vind dat ook moeilijk, maar het levert veel op. En mensen waarderen dat juist. Op mijn werk wordt ook vaak verzwegen als iets stuk is of iets is niet goed gegaan of per ongelijk kapot. Ik en ook mijn werkgever vinden het juist heel vervelend als dat niet gemeld wordt. En ook degene die er met een stuk kapot gereedschap op uit gestuurd wordt. Komt ie op een klus en doet ie het niet. En bijna altijd komt wel uit wie er mee gewerkt heeft. En dan ben je wel de klos. Zo werkt het. Wees dat voor, open eerlijk en helder. Verder sluit ik me helmaal aan bij het mooie heldere bericht van Walrus.

Appie, jij bent zo'n pure man daar hoeft niet veel aan veranderd te worden. Misschien wel helemaal niets. Ik zou je zo'n andere omstandigheden gunnen dat je eindelijk kunt gaan genieten en oogsten. Maar anders leren omgaan met die omstandigheden is misschien wel haalbaar.♥

Herkenbaar wat je schrijft! Lees je draad graag en volg je! Zet hem op! X

Lieve MG, Jan 555 en alle andere frummers! MG, wat attent toch, die berichtjes van je! Ikcben idd te weinig hier en het was niet de bedoeling dat het van korte duur was, was alleen erg druk en las dus nog steeds mee, maar had weinig tijd en energie om zelf te schrijven. Ik zal eerst eens wat meer vermelden over mijn ADB wandelpad van de afgelopen tijd. Ik ben in 2013 in therapie geweest voor mijn alcoholverslaving. Dit heeft deels toen zijn vruchten afgeworpen, in de zin dat ik mocht drinken als ik dat wou.... Met mate dus en in situaties zoals een verjaardag, feestje dat soort dingen. Gecontroleerd drinken dus en dat ging me ook goed af, was het niet dat je dat een tijd vol kan houden en vooral dat natuurlijk ook wil. Gecomtroleerd drinken. Op feestjes en dergelijke heb ik daar ook niet zoveel moeite mee, mijn omgeving weet van mijn probleem want ben daar best open in en dus heb je op dat moment controlle. Maar mijn gevaar zit meer in het alleen thuis zitten! En ik heb mezelf tijdens die therapie best voor de gek gehouden. Want ik wist eigenlijk wel dat ik dat gecontroleerde drinken kon onder "toezicht". En klopte mezelf dan ook op de borst, ban zie wel! Zelfs van verslavingszorg mag ik, en krijg zelfs een compliment als ik het bij 2 hield! Inmiddels weer ik beter en vind ik verslavingsOrg soms dus ook een wassen neus en totaal niet op de hoogte van hoe het echt zit! Want wij, als alcoholisten weten altijd wel een smoes te verzinnen of het zo te draaien dat het je zelf goed uitkomt! Toen mijn traject werd afgesloten bij de verslavingszorg ging het best een tijd goed! Maar langzamerhand sloop een zuippartij er wel weer in. Ik overwon wel een stapavond, een Koningsdag etc. Merkte toch dat ik er nog niet was en ben toen naar de AA gegaan. Ik vond een hele fijne groep en dat sterkte me ook. Tot ik, door prive zaken weer terug viel. Ik wil niet uitwijden ivm prive en herkenbaar, maar begin september ging het helemaal mis. Eenmaal toegegeven aan dat eerste glas viel het me zwaarder dan ooit! Resultaat, een flinke terugval waarin ik mezelf niet meer onder controle had en merkte dat mijn "normale" portie zelfs niet meer genoeg was maar flink gestegen! Ondanks die schrik kon ik het tij niet keren en werd het meer en meer. Doordat ik me slap voelde niet meer naar AA gegaan... Tja..... Op 1 of andere manier heb ik toch weer het tij kunnen keren en drink nu sinds 2 weken niet meer. Ik heb er ook geen behoefte aan, maar het rare is dat ik in die periode dat ik weer begon te drinken, eigenlijk jiet wou en er ook jiet altijd een reden voor was. Maar het leek wel eens of er een 2e Joy in me zat die ik niet was en me dwong toch te drinken! Ik kan het moeilijk uitleggen en begrijp het ook niet altijd. Omdat het dan net lijkt of ik dat niet ben. Als ik gedronken had kreeg ik giga black outs. En ik wordt sowieso een totaal ander persoon. Schop tegen iedereen aan en wordt verbaal agressief. Ik ben dat niet in mijn nuchtere zijn. Ik ben me ervam bewust dat dat boos zijn ergens in me zit en het eruit komt na drank. Maar ik heb al zoveel therapie gehad, dat ik best weet waar het vandaan komt. Alleen, hoe nu indammen en in een nuchter leven handelen? Het is een zoektocht,. Sowieso, waar ik begon met mijn aanmelding ooit hier en waar ik nu sta. Van het, niet willen toegeven, naar toegeven, met heel veel schaamte hulp zoeken, de schaamte voorbij en je naaste omgeving inlichten. Ik heb lang gedacht als ik hier las, wat erg! Zo ben ik niet, maar ik ben het wel! Een alcoholist en ik durf het ook tegen mezelf te zeggen! En tegen de buitenwereld. Ik schaam me een stuk minder, en ik begrijp ook dat mensen die dit probleem niet kennen het niet kunnen vatten! Want ze zeggen dan, drink dan niet of koop geen wijn! Tja, was het maar zo simpel! Dan besotnd dit waardevolle forum niet! De reden ook dat ik niet meeschrijf op de dagdraad is ook omdat ik soms kromme tenen krijg van mensen die al langer gestopt zijn en anderen even willen vertellen dat ze "gewoon" de eerste niet moeten nemen. Dat weerhoudt me er soms van om actiever te worden. Want dan denk ik.... Hoe vaak heb je een poging gewaagd voor je echt nee kon zeggen! Juist deze mensen moeten toch weten hoe een verslaving werkt? En wie zegt dat je over een tijd nog droog staat? Nu ja, ik hoop dat ik wat duidelijker ben voor diegene die het willen lezen. Ik zal wel proberen wat actiever te worden. Ook al is het op mijn eigen draad. Dank voor het lezen en veel liefs, Joy

Lieve Appie, Wat een uitgebreid bericht voor jou doen zeg, maar al met al, ondanks de gebroken ruit, klink je beter dan de afgelopen tijd. Ik heb het gevoel dat je voor een nieuwe start zit. Een nieuwe weg ingeslagen bent. En of het nu wel alcohol gerelateerd is of niet, als jij dingen kwijt wilt kun je dat hier. Beter dan er alleen mee blijven zitten. Fijn je zo te lezen joh. :lips:

Appie, ik heb niet het idee dat je ons in de steek laat. Als je je een beetje op de achtergrond wilt houden, prima. En als je wel wat wilt delen, wat dan ook, vind ik het fijn je te lezen. En met dingen leren omgaan, dat kan een hele klus zijn. Dat kan soms ook betekenen voor jezelf opkomen als dat nodig is. Of van jezelf accepteren dat je het nog even niet kunt. Jezelf schuldig voelen is niet nodig en niet helpend. Je ergens bewust van worden, dat is meestal het begin. Doe maar lekker mee op jouw eigen manier

Dank voor je bezorgdheid MG. Ik hou het in de gaten, wel raar ja. Tot nu toe gaat het weer goed!

Hoi Jan, Zag net op een ander draadje dat je vandaag stopt, ik wens je kracht en sterkte. Ik deed mijn eerste stoppoging op mijn 23!!. Ik ben nu 60 en ben ongeveer 200 keer gestopt. Het heeft een groot gedeelte van mijn leven verpest! Het heeft me relaties gekost, de verhoudingen binnen het gezin verpest, mn cariere in de as gelegd, mn lichaam is gesloopt en ga zo nog maar even door! Jij bent 29 met nog een leven voor je, zorg dat je het niet verpest, Het leven is echt mooier zonder alcohol als je er niet mee om kunt gaan. O ja, paniekstoornissen, ik ken ze maar al te goed, als ik niet drink verdwijnen ze als sneeuw voor de zon. Kijk vooruit en bedenk hoe je leven zal verlopen als je doorgaat met drinken, ik wens het je niet toe. Stop Jan nu het nog kan! Succes!

Gelukt! Spin hielp niet... Maar doorvragen op vriendjes deste meer...

minderen werkt bijna bij niemand hier Jan dus ik denk dat je een goed besluit hebt genomen. Je zou kunnen overwegen er extra hulp bij te zoeken via de huisarts/verslavingsarts of de online training van Tactive te doen, dan heb je naast het forum wat extra's. En actief hier schrijven is zowiezo helpend, anderen lezen jou weer en hebben daar ook wat aan, net zoals jij anderen weer leest. succes!

Heel veel succes Jan! Wat goed dat je ervoor gaat. Ik kwam ook van jouw hoeveelheid, heb weliswaar een beetje afgebouwd, maar uiteindelijk toch vrij resoluut gekapt. Nergens last van gehad, behalve wat eerste nachten weinig slaap. En nu? Nu voel ik me fysiek beter dan ooit. Heb je iemand die je kunt bellen als je je zorgen maakt over eventuele ontwenningsverschijnselen?

Er is zon als er schaduw is.

Leueke vraag! Als ik er nu zo over nadenk: Ja! Ik ben nu constant "high", alert en bewust van mezelf en de wereld om me heen. Veel beter dan het ooit geweest is! Ik ben er blij mee, en als ik dat zo hoor, sommige mensen om me heen ook!

Klopt hoor Kruid...stoppen is het makkelijkste.. Gestopt blijven is andere koek. Gestopt blijven is ohh zo jezelf leren kennen..overal doorheen gaan Alles voelen wat er is...en wanneer voelen we het meest Als we alleen zijn Alleen zijn en drinken is ook weer zo gewoonte die door doorgebroken moet worden He kruid..je bent de weg niet kwijt...je bent zoekende Nu weer werken aan je valkuil..deze kom je vaker tegen. Weet dat ik heel veel aan mindfullness heb gehad Leren om te voelen...alleen met mezelf Best eng..iets wat ik nooit kon Voelen wat ik voel...bewust..en er laten zijn omdat het er is Dat gaf mij rust van binnen Ook het alleen drinken...herken ik als wat ik eigenlijk niet mag. En dat leverd spanning op...spanning leverd weer andere stofjes op...een stofje waar vele mensen niet vies van zijn. Ik snoep het liefst nog alleen..waarom...onbewust leverd me dat meer op..bepaalde spanning(mijn valkuil) Gek hoe een mens in elkaar kan zitten. Waar een wil is ..is een weg Voor jou..voor mij Jezelf echt leren kennen doe je niet in een paar weken... Er is maar 1 Kruid...zuinig op wezen Succes

Ja Kastanje we zijn niet opgewassen tegen het natuurgeweld, en je weet niet wat er dan allemaal zou kunnen gebeuren. Dus ga je van alles invullen. Zou ik ook doen hoor als ik kinderen zou hebben. Heel menselijk maar erg vervelend

Goeie morgen allemaal, Nou hier ook zitten wachten op het zware weer maar noppes, helemaal niets. Me weer blij gemaakt met een dooie mus. Maar straks weer naar een vriendin. Moet een Play Station installeren.

Bij vind ik leuk bedoel ik gevoel van herkenning.....(kastanje)

wat een rust op het forum - itt buiten. Nog een flinke dag voor de boeg en dan onverwachts een rustige donderdag en vrijdag.. Het leven is goed - ik zie althans niet hoe het beter zou kunnen.

Inderdaad mooi omschreven, een kijkje in jouw proces ADB te worden! Wat vervelend voor je dat je zo aan het rommelen bent, maar misschien ook wel heel waardevol om te merken dat je dat dus zomaar kan overkomen. Ineens zit je er weer middenin en moet je weer op opnieuw beginnen. Hoop voor je dat je net als GD het dit keer sneller/ makkelijker op kan pakken. Het is je gegund. Mijn uitglijders hebben mij sterker gemaakt blijkt nu, ook al ben ik nog maar een kleine 3 mnd onderweg, tegen mezelf zeggen dat ik nooit meer ga drinken zorgt niet meer voor een bijna hyperventilatie- aanval!

de perfekte stopper die het meteen lukt dat raakt me Kruidjeroermeniet zou die bestaan? Ik kan het me niet voorstellen eerlijk gezegd. Als ik mijn eigen pogingen alleen al tel, wat me niet lukt dus, zoveel waren het er. Waarom trappen we toch in het vergelijken? We doen meestal onszelf daar tekort mee. Jij bent jij en ik ben ik. Vandaag, niet dus

❤ Mooi onder woorden gebracht kruidje Ik was gister al aan het scharrelen op jouw draad .... Waar blijf je toch leek ik te denken. En daar ben je ! Welkom terug !

Het had mijn verhaal kunnen zijn van de zomer van vorig jaar. En toch dribbel is er hoop voor jouw relatie. Want ik had ook dat gevoel: redden wij het nog samen. Als jij het leven en jouw relatie nuchter aangaat komt alles anders binnen dan in verdoofde toestand. En daardoor is jouw reactie daar ook weer anders op. Jullie relatie wordt definitief anders en nu lijkt het misschien gedoemd tot mislukken maar neem de tijd. Jij moet jezelf opnieuw ontdekken en jouw man moet jou ook weer opnieuw leren kennen Het is bij mij nu meer dan een jaar aan het veranderen en het gaat zeer gestaag ...zo langzaam dat je het haast niet ziet maar als ik achterom kijk zie ik het pad wat we hebben gelopen. Geef niet op ook niet als het lijkt dat er geen groei in zit. Het is altijd eerst winter voordat de lente komt

Ha Gerrit, Alma meldt zich. Het gaat goed. Ik heb sinds de laatste keer, 8 augustus, niet gedronken. Het kost me niet heel veel moeite. Ik moet erbij zeggen dat ik geen feestjes heb gehad, geen drinkend bezoek, geen kaartavonden, geen ruzies of grote spanningen, dus geen moeilijke momenten (een saai leven, dat wel! maar daar gedij ik blijkbaar goed op) de laatste weken. Na half september beginnen de meeste activiteiten weer. En ik denk dat ik dan af en toe wel een drankje zal nemen. Uitproberen, kijken hoe het gaat en of het lukt om het daarbij te laten. Afgelopen week is gebleken dat ik een hoge bloeddruk heb en ben maar gestopt met de zoute drop. Dat valt me tegen! Ben ik dol op! Ben ik aan begonnen na het stoppen met roken. Verder doe ik aan de lijn en ook dat gaat redelijk goed. Eerlijk gezegd vond ik mezelf een slappe tinus zonder veel discipline. Maar deze weken gaat het allemaal heel goed: al mijn 'verslavingen' aangepakt: geen wijn, geen kaas, geen drop. Ik denk dat dit forum er ook mee te maken heeft. Ik schrijf niet zo veel maar lees bijna iedere dag en dat houdt me bij de les. En leve de saaiheid!