Spring naar bijdragen

even voorstellen Sbs


Singbluesilver

Aanbevolen berichten

Lees jezelf ook op andere draadjes terug, SBS! Dan trek je al heel snel de conclusie: "O, wacht eens even, ik ben helemáál niet waardeloos.

Integendeel, durf ik zelfs wel te beweren."

Wedden?

 

 

(typootje)

bewerkt door basta
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ga er naar kijken Etty. Het boek.

Wil sowieso proberen weer meer te gaan lezen over deze onderwerpen

Zit zo in een negatieve flow met mezelf. Vind mezelf zo ontzettend niet leuk. En ik probeer echt vooruit te kijken etc......

Maargoed dan maar weer over op de orde van de dag.

Eerste verstandskies is eruit. Wat een gerob en getrek zeg, maar het is gelukt. Viel me wel wat tegen. Over 4 weken de andere kant.

En vanavond (en dat vind ik nog veel spannender dan naar de kaakchirurg gaan), naar een na-meeting. Heel spannend maar ik denk wel dat het past in het beter voor mezelf zorgen en de focus goed leggen en houden.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Als ik naar mezelf zou kijken alsof ik iemand anders ben dan zou ik op die persoon juist trots zijn. Zoveel bereikt ondanks mijn verleden. Leuke kinderen lieve man goede studies afgerond. Staat altijd klaar voor een ander en heeft humor en ok 30 jaar was de alcohol erg belangrijk maar zelfs dat wordt nu aangepakt.

Ik zou trots moeten zijn opmezelf maar ik voel me waardeloos, heb op alle bovenstaande positieve punten altijd een 'maar' paraat.

Altijd hoor ik die stem van mijn vader: met jou wordt het nooit wat. jij bent niks. En dat liet hij op alle mogelijke manieren voelen.

Dat waren de eerste 13 jaar van mijn leven en kennelijk is daar de basis gelegd. Mijn moeder deed daar later nog een schepje bovenop door ook toen ik volwassen was mij herhaaldelijk een waardeloze dochter te noemen. En dat terwijl ik sinds mijn 11e al niet meer thuis woon en altijd mijn boontjes moest doppen en ook heb gedoopt. Van je familie moet je het hebben. Nou nee dus. Mijn zussen ok dat is mijn familie en mijn eigen gezin is geheel belangrijk. Verder gaat het voor mij niet. Ouders hebben mij niks gebracht, alleen maar ellende.

Ik weet dus allemaal wel waar het vandaan komt. Ik vind het alleen zo ingewikkeld om die gedachten in mijn hoofd anders te krijgen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Het blijft een zoektocht wat werkt. Eerst maar langere tijd niet drinken in combinatie met de behandeling die daarbij hoort en met mijn zelfreflectie steeds verder van mijzelf ontwarren en ontdekken. En ook gewoon hardop tegen mezelf praten. Mezelf toespreken dat ik er mag zijn. Op een dag moet ik dat dan toch ook aannemen toch?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja op 1 onderdeel om het zomaar te zeggen.

En voor dat stukje is de pijn of de moeite om er aan terug te denken en wat het me nog steeds doet en wat voor gevoel het oproept is lichter geworden. Het is wat te ingewikkeld omdat hier zo uiteen te zetten had te maken met een specifieke traumatische gebeurtenis uit mijn verleden. Maar het heeft wel echt geholpen. Helaas blijven er nog wat puntjes over om aan te pakken maar met deze ben ik al wel blij.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik vond het toen ook heel gek. Het ging ook niet in 1x. We gingen terug naar die specifieke gebeurtenis. Er werden gedetailleerde vragen overgesteld ik moest het vertellen en voor me zien

Ondertussen hoorde ik allemaal piepjes via een kop telefoon. Het schijnt dat er dan dus iets gebeurt in je hersenen dat je iets verwerkt of ordent. Geen idee eigenlijk. Weet ook niet hoe het nou precies werkt. Maar het werkte. Nogmaals kan niet alles hier vertellen. Hoop dat je het een beetje kan volgen

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ze zeggen ook vaak dat het het allerbeste werkt bij een eenmalige traumatische ervaring. Bij langdurige trauma patronen haalt het dan dus de lading eraf. Helemaal verdwijnen zal het dus ook niet.

Maar zoals ik al zei het wordt lichter en heeft mijn basisgevoel positief veranderd. Ok er is nog steeds een hoop te doen maar het was dus allemaal nog erger en negatiever.

Ik kon me altijd eenzaam voelen. Ook in groepen ook thuis bij mijn man. Het maakte niet uit. Ik heb er een moment uitgepikt uit mijn jeugd waarin ik me het eenzaamst voelde en die hebben we doorgespit. Vond het verschrikkelijk om dat weer te herbeleven. Voelde me helemaal weer dat kleine meisje. Maar het heeft gewerkt. Ik heb nog wel een negatief gevoel over mezelf maar ik voel me niet altijd meer eenzaam. En dat is fijn

bewerkt door Singbluesilver
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ah, omgekeerd vermogen, zeg maar. Het idee dat als het heftigste minder heftig wordt, dat doorsijpelt naar de rest.

 

Dat is precies zoals ik het heb ervaren!

Strikt genomen zijn er bij mij slechts 3 gebeurtenissen 'doorgewerkt' waarvan de laatste (minder geslaagde) vandaag.

Het werkt behoorlijk door op andere oude situaties! (ik zou mbt het werk en pesten aan de slag maar kwam bij een mishandelende partner uit en maar heel even

bij mijn jeugd)

Er is nu iets weg gesleten zeg maar...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Doe ontzettend mijn best om positief te blijven. Wil dat ook graag positief zijn. Positief over mijn nieuwe manier van leven. Maar het lijkt wel of ik er niet eens aan toe kom. Er is steeds wat. Al maanden moe. Ingestort. De griep en verkoudheid nog niet voorbij en nu weer dat gedoe met die kaak. Wordt er moedeloos van. Zie je wel dat ik een waardeloos persoon ben zelfs het onheil roept zich steeds over me af. Bah bah en nog eens bah. Wil zo niet denken. Wil me zo niet voelen maar toch is het zo. Ben er klaar mee. Wil niet drinken. Oxazepam dan denkt het stemmetje. Lekker dempen of nog meer pijnstillers zijn we helemaal overal van af. Bleh zit mezelf in de weg. Tranen met tuiten. * dat is het. Wordt het ooit nog leuk? Wordt het ooit nog anders? Ga ik me gewoon ook nog eens goed voelen. Op vakantie voelde ik me zo relaxed (ook moe en toen ook al verkouden) maar ook relaxed. Leek wel heel even gelukkig bijna. Zou zo weer terug willen. Maar ja ook niet reëel. Zit hier in dit koude land in bed met een zeer hoofd te janken dat het nooit meer wat wordt. Moedeloos wordt Ik ik kan er echt even niks positiefs van maken......

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik schreef het al eerder, SBS, je lichaam heeft nu vooral rust en goede voeding nodig om zich te herstellen. Daarna, maar niet noodzakelijkerwijs tijdens het herstel zelf, ga je je ook mentaal vast weer prettiger en veerkrachtiger voelen. Je omschrijft het zelf als moe, ingestort, griep en verkoudheid en ook nog gedoe met mijn kaak. Natuurlijk voel je je dan niet prettig, het zou wel uiterst vreemd zijn als dat wel zo was. Maar het is onzin om daaraan een al of niet serieus gemeende conclusie te willen verbinden dat je een waardeloos persoon bent. Je schijnt nog steeds iets te hebben van "ik heb recht op plezier, en als dat er niet vanzelf komt dan maar met verdovende middelen of zo". Daar zit een kronkelredenatie achter die domweg niet klopt. 

 

Gaat het ooit weer leuk worden? Ja natuurlijk. Je hebt een sterke persoonlijkheid en je omstandigheden zijn van dien aard dat veel mensen er jaloers op kunnen zijn. Maar voorlopig zul je het even van kleine dingen moeten hebben, zoals het relaxte gevoel dat je op vakantie had. Accepteer gewoon dat het nu even wat minder gaat. Jezelf nu verder in de put praten en in een dal van somberheid laten trekken helpt zeker niet.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...