Quinn Geplaatst 17 januari 2017 Rapport Geplaatst 17 januari 2017 Dat kan ik me voorstellen ja. Dat het lichter voelt. Hoe dat zit, snap ik dan weer niet echt.
Singbluesilver Geplaatst 17 januari 2017 Auteur Rapport Geplaatst 17 januari 2017 Ik vond het toen ook heel gek. Het ging ook niet in 1x. We gingen terug naar die specifieke gebeurtenis. Er werden gedetailleerde vragen overgesteld ik moest het vertellen en voor me zien Ondertussen hoorde ik allemaal piepjes via een kop telefoon. Het schijnt dat er dan dus iets gebeurt in je hersenen dat je iets verwerkt of ordent. Geen idee eigenlijk. Weet ook niet hoe het nou precies werkt. Maar het werkte. Nogmaals kan niet alles hier vertellen. Hoop dat je het een beetje kan volgen
Singbluesilver Geplaatst 17 januari 2017 Auteur Rapport Geplaatst 17 januari 2017 Op dat onderwerp is voor mij nu de lading eraf. Het is minder beklemmend en kan er ook veel rustiger aan terug denken.
Quinn Geplaatst 17 januari 2017 Rapport Geplaatst 17 januari 2017 Ja nee, dat technische deel snap ik. Meer het idee dat je dan elke gebeurtenis bij langs zou moeten. smart reageerde hierop 1
Singbluesilver Geplaatst 17 januari 2017 Auteur Rapport Geplaatst 17 januari 2017 Tav dat thema hebben we eerst uitgeplozen bij welke gebeurtenis dat bepaalde gevoel het heftigste was. En die gebeurtenis zijn we gaan doen.
Singbluesilver Geplaatst 17 januari 2017 Auteur Rapport Geplaatst 17 januari 2017 (bewerkt) Ze zeggen ook vaak dat het het allerbeste werkt bij een eenmalige traumatische ervaring. Bij langdurige trauma patronen haalt het dan dus de lading eraf. Helemaal verdwijnen zal het dus ook niet. Maar zoals ik al zei het wordt lichter en heeft mijn basisgevoel positief veranderd. Ok er is nog steeds een hoop te doen maar het was dus allemaal nog erger en negatiever. Ik kon me altijd eenzaam voelen. Ook in groepen ook thuis bij mijn man. Het maakte niet uit. Ik heb er een moment uitgepikt uit mijn jeugd waarin ik me het eenzaamst voelde en die hebben we doorgespit. Vond het verschrikkelijk om dat weer te herbeleven. Voelde me helemaal weer dat kleine meisje. Maar het heeft gewerkt. Ik heb nog wel een negatief gevoel over mezelf maar ik voel me niet altijd meer eenzaam. En dat is fijn 17 januari 2017 bewerkt door Singbluesilver
Quinn Geplaatst 17 januari 2017 Rapport Geplaatst 17 januari 2017 Ah, omgekeerd vermogen, zeg maar. Het idee dat als het heftigste minder heftig wordt, dat doorsijpelt naar de rest. smart reageerde hierop 1
Singbluesilver Geplaatst 17 januari 2017 Auteur Rapport Geplaatst 17 januari 2017 Ja zoiets denk ik ja
Singbluesilver Geplaatst 17 januari 2017 Auteur Rapport Geplaatst 17 januari 2017 Nog net wat erbij gezet bij 2 berichten hierboven. Nog wat extra uitleg hoe het voor mij werkte
Quinn Geplaatst 17 januari 2017 Rapport Geplaatst 17 januari 2017 Bedankt. Als je het goed vindt, pb ik je straks nog even.
smart Geplaatst 17 januari 2017 Rapport Geplaatst 17 januari 2017 Ah, omgekeerd vermogen, zeg maar. Het idee dat als het heftigste minder heftig wordt, dat doorsijpelt naar de rest. Dat is precies zoals ik het heb ervaren! Strikt genomen zijn er bij mij slechts 3 gebeurtenissen 'doorgewerkt' waarvan de laatste (minder geslaagde) vandaag. Het werkt behoorlijk door op andere oude situaties! (ik zou mbt het werk en pesten aan de slag maar kwam bij een mishandelende partner uit en maar heel even bij mijn jeugd) Er is nu iets weg gesleten zeg maar...
Singbluesilver Geplaatst 17 januari 2017 Auteur Rapport Geplaatst 17 januari 2017 Ja tuurlijk is dat goed
Singbluesilver Geplaatst 18 januari 2017 Auteur Rapport Geplaatst 18 januari 2017 Doe ontzettend mijn best om positief te blijven. Wil dat ook graag positief zijn. Positief over mijn nieuwe manier van leven. Maar het lijkt wel of ik er niet eens aan toe kom. Er is steeds wat. Al maanden moe. Ingestort. De griep en verkoudheid nog niet voorbij en nu weer dat gedoe met die kaak. Wordt er moedeloos van. Zie je wel dat ik een waardeloos persoon ben zelfs het onheil roept zich steeds over me af. Bah bah en nog eens bah. Wil zo niet denken. Wil me zo niet voelen maar toch is het zo. Ben er klaar mee. Wil niet drinken. Oxazepam dan denkt het stemmetje. Lekker dempen of nog meer pijnstillers zijn we helemaal overal van af. Bleh zit mezelf in de weg. Tranen met tuiten. * dat is het. Wordt het ooit nog leuk? Wordt het ooit nog anders? Ga ik me gewoon ook nog eens goed voelen. Op vakantie voelde ik me zo relaxed (ook moe en toen ook al verkouden) maar ook relaxed. Leek wel heel even gelukkig bijna. Zou zo weer terug willen. Maar ja ook niet reëel. Zit hier in dit koude land in bed met een zeer hoofd te janken dat het nooit meer wat wordt. Moedeloos wordt Ik ik kan er echt even niks positiefs van maken......
Bob Geplaatst 18 januari 2017 Rapport Geplaatst 18 januari 2017 Ik schreef het al eerder, SBS, je lichaam heeft nu vooral rust en goede voeding nodig om zich te herstellen. Daarna, maar niet noodzakelijkerwijs tijdens het herstel zelf, ga je je ook mentaal vast weer prettiger en veerkrachtiger voelen. Je omschrijft het zelf als moe, ingestort, griep en verkoudheid en ook nog gedoe met mijn kaak. Natuurlijk voel je je dan niet prettig, het zou wel uiterst vreemd zijn als dat wel zo was. Maar het is onzin om daaraan een al of niet serieus gemeende conclusie te willen verbinden dat je een waardeloos persoon bent. Je schijnt nog steeds iets te hebben van "ik heb recht op plezier, en als dat er niet vanzelf komt dan maar met verdovende middelen of zo". Daar zit een kronkelredenatie achter die domweg niet klopt. Gaat het ooit weer leuk worden? Ja natuurlijk. Je hebt een sterke persoonlijkheid en je omstandigheden zijn van dien aard dat veel mensen er jaloers op kunnen zijn. Maar voorlopig zul je het even van kleine dingen moeten hebben, zoals het relaxte gevoel dat je op vakantie had. Accepteer gewoon dat het nu even wat minder gaat. Jezelf nu verder in de put praten en in een dal van somberheid laten trekken helpt zeker niet. Sita2 en smart reageerden hierop 2
Singbluesilver Geplaatst 18 januari 2017 Auteur Rapport Geplaatst 18 januari 2017 Ik weet het bob maar het lukt gewoon even niet. Komt vast wel weer. Als ik me wat beter voel. Ooit.
lady jane Geplaatst 18 januari 2017 Rapport Geplaatst 18 januari 2017 ja hoor Sing het wordt anders en het wordt beter. Sita2 en Singbluesilver reageerden hierop 2
kruidenthee67 Geplaatst 18 januari 2017 Rapport Geplaatst 18 januari 2017 'Accepteer het maar gewoon' Sja....hij heeft gelijk hoor, maar wat kan dat moeilijk zijn. Lekker ff janken kan opluchten...hier schrijven ook. En weten dat het ooit weer beter wordt. Echt. Singbluesilver reageerde hierop 1
smart Geplaatst 18 januari 2017 Rapport Geplaatst 18 januari 2017 He, wat akelig voor je. Dan moet je jezelf de dag doorslepen.... Sterkte lief mens! Singbluesilver reageerde hierop 1
Singbluesilver Geplaatst 18 januari 2017 Auteur Rapport Geplaatst 18 januari 2017 Ja accepteren. Het moeilijkste woord op de wereld volgens mij. Ik weet dat ik niet moet zeuren er zijn mensen die het nog veel moeilijker hebben dat weet ik. Maar soms is het gewoon zo. Het verdriet, de leegte, de moedeloosheid. En ik weet ook wel dat het leven met verdovende middelen ook niet leuk wordt. Maar ja heel even kan dat dan wel zo voelen. En ik kan het nog niet eens wegeten want mijn mond werkt niet mee. ga een serie kijken. Afleiding. Sorry voor mijn geleuter
Lika Geplaatst 18 januari 2017 Rapport Geplaatst 18 januari 2017 Geen geleuter. Je leutert niet. Je voelt je rot. Dat mag. Je bent hier een zonnetje voor iedereen. Nu hoop ik wij een beetje voor jou. Lekker in die serie duiken. Als je samen hard BAH!!!!! wil roepen doe ik mee. ❤ Sita2 reageerde hierop 1
kruidenthee67 Geplaatst 18 januari 2017 Rapport Geplaatst 18 januari 2017 Lekker 'leuteren', daar is je eigen draad voor meid. Delen is helen en wie schrijft die blijft. Om er maar eens wat clichés in te gooien. Inderdaad, vitamines checken kan geen kwaad. Ik weet mijn enorme vermoeidheid ook aan het ADB proces, maar bleek een behoorlijk ijzertekort te hebben. En verder...lief zijn voor jezelf.
smart Geplaatst 18 januari 2017 Rapport Geplaatst 18 januari 2017 Grijs en grauw: hier is het krakend koud met een zonnetje MG! Wat gek toch dat we zo'n moeite hebben met het overgeven aan... misschien omdat het ons een faalgevoel geeft, somber maakt... Altijd moet het maar GOED gaan? Nou, veel herkenning op die punten. Sterkte meid!! :rose: Singbluesilver reageerde hierop 1
Meya Geplaatst 18 januari 2017 Rapport Geplaatst 18 januari 2017 Ja hoor, 'zeuren' mag. Die griep werkt lang na, en je kaak er overheen lijkt me genoeg om een os te vellen. Accepteren hoeft volgens mij niet, verdragen wel. Zonder middelen. Singbluesilver reageerde hierop 1
Sita2 Geplaatst 18 januari 2017 Rapport Geplaatst 18 januari 2017 En verder...lief zijn voor jezelf. Heel belangrijk Sbs! Jezelf de kleine dingen gunnen en bewust ervaren. En die neerhalende stemmetjes....weg ermee! Niet altijd gemakkelijk maar je kunt ze bijv opschrijven en daardoor benoemen, je kunt ze weg schreeuwen of schelden, je kan ze uitlachen. Wat voor jou werkt. Jij bent zoveel meer Singbluesilver! Liefs Sita Singbluesilver reageerde hierop 1
Singbluesilver Geplaatst 18 januari 2017 Auteur Rapport Geplaatst 18 januari 2017 Ook deze dag gaat voorbij. We zijn al op de helft zullen we maar zeggen. Dank voor jullie woorden. Ik doe mijn best. Lika reageerde hierop 1
Aanbevolen berichten
Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen
Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten
Account aanmaken
Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!
Registreer een nieuw accountAanmelden
Ben je al lid? Meld je hier aan.
Nu aanmelden