Hallo. Doodeng.

[Lika]

Ja, ik deed het vroeger ook. Maar toen ik dikker werd vond ik geen leuke 2de hands meer. Nu gelukkig weer wel!

[Jannigje]

Wel heerlijk voor je dat je al die kilo’s kwijt bent en je daar zo goed bij voelt.

Dan is het extra leuk en spannend om een (totaal) nieuwe outfit te kunnen kopen. Veel plezier in het aanschaffen (hoewel je hebt alles al?) en dragen van je creaties.

[kruidenthee67]

Wow...20 kilo is veel joh! Knap van je. En kan me voorstellen dat het goed voelt.

Wennen in de winkel...en zoeken naar wat bij je past...wel leuk ook!

 

Mijn oudste is van 'no waste' en shopt graag 2e hands. 

De middelste heeft een klassieke, dure smaak...koopt weinig, maar wat ze koopt doet ze heel lang mee...en ze maakt zelf kleding...dat is ook heel gaaf.

En de jongste lijkt op mij...

[Lika]

MmIk word blij van jullie reacties.  Nog 13 kilo te gaan of on ieder geval 10. Ik wil wel eens voelen hoe een gezond BMI voelt....

Over 5 jaar mag ook.ik ga rustig door. Dat is de truc. Rustig doorgaan.

[bumperjim]

Dat is de truc voor vrijwel alles in het leven, heb ik inmiddels geconcludeerd  

[Lika]

Klopt. En daarom deel ik het hier ook. Voor mij heel verslavingsgerelateerd.

[Lonster]

Goed zo Lika. Ik vind het echt knap. 

[RianneC]

Ik ben nieuw en lees mee.... wat is een dagpact?

[Lika]

Even hier… 

Werk en ik. Een wankel evenwicht. Momenteel is er veel gaande op mijn werk en ik doe een stap terug. Zo voelt het. Mijn neiging is (nog!) harder werken en meer doen. Roepen: ik doe het wel!! 
Maar ik doe het niet. Ben onderdeel van een team, ben niet de enige. Ik was altijd the first, nu niet meer. Ik denk dat het beter is voor me.

Ik wil (en ga starten met) mijn opleiding in oktober en eigenlijk wil ik ook wel een dag minder werken. De opleiding vergt ook een tjdsinvestering en wellicht een nieuw perspectief op ander werk een andere richting. In plaats van of ernaast.

Dus ik laad niet meer alles op mijn schouders. Probeer ik. Zo moeilijk. 
 

Een deel is ego en angst.

Zien ze wel hoe goed ik het doe? Hé, want als ik niet hard genoeg werk zien ze me niet en moet ik misschien weg…?  Ben ik dan nog wel waardevol? 

Toch, als ik kijk naar hoe ik wil leven: met tijd, liefde en aandacht voor mezelf en anderen, is het duidelijk. Minder werk, andere ontwikkelingen volgen. 

maar oh, wat voelt dit uit mijn comfortzone…. En eng. 
 

Nieuwsgierigheidsknop aan. En gaan. Let’s watch….

 

[Lika]

Oh ja…. Daarom ben ik zo aan het eten! Het is spannend allemaal. Doe ik het wel goed? 
 

ach gossie…. 

[Lika]

Dank @knakker, ja dit speelt lang, met dit verschil dat ik nu alles netjes klaarzet om het ook te gaan doen. Slowly en niet HOP. Niets mis met HOP, maar zo ben ik vaker gestopt. Running to a stand still… ( meestal overspannen, andere studie, ander werk) Ik wil zo graag nu gewoon netjes hiernaartoe bewegen. 
 

Maar misschien wel te netjes…. Dus toch:HOP. 

[Lika]

Maar die knop ‘wat vindt de wereld van mij’ … ja, die mag uit ja! 
 

en of en wat er dan gaat ontstaan….

[Lika]

Toch zeg je daar wel wat over dat repeterende patroon @knakker…. 
 

Ga ik weer he? Dat lijkt idd zo te zijn. Ik ga even kijken, want volgens mij beweeg ik me er juist uit. Dat is de opzet tenminste. 

[Lika]

Toch en dat is het enge… als ik stop met hard werken en veel werken, lijkt het of ik mezelf kwijtraak. Ik weet dat dat niet zo is. Integendeel eigenlijk.

ik ga zo denken als ik te veel heb gewerkt. Er bijna alleen werk lijkt te zijn en dan lijkt het alsof ik meer wil. Dat dat beter is. Ofzo.

mindfuck. HOP dus ja.

Heb het nodig om hier even uiteen te rafelen. Fijn dat dat kan.

[Bob]

Ik weet niet of het in jouw geval helpt maar misschien is het ook zinnig je aandacht meer te richten op het resultaat van je werk en minder op het (voortdurend) bezig zijn met je werk.

[bumperjim]

Ja helemaal @Bob

En als je minder werkt in de zin van minder dagen, dan ben je toch niet minder nuttig? Zelfs niet minder druk waarschijnlijk want er is buiten het werk toch nog genoeg te doen?

 

[Lika]

Klopt allemaal helemaal. Dank jongens. 
 

Ik kwam vanuit een leven waarin ik mijn werk was geworden. Dat is veranderd. Na mijn zoveelste instorting , 5 jaar geleden, zat ik lang thuis. Kon niets meer. Maar ik kwam eruit.

Zelfde werk, andere plek. Hobby’s weer gevonden en ooleiding gedaan. Les gaan geven zelfs!

Maar nu zijn er dingen op die plek veranderd. Want zo gaat dat. Een nieuwe Grote Baas, een directe chef weg, en dat triggert. 
 

De Grote Baas wil dingen. Mensen willen De Organisatie fijn slijpen, de grote en kleine baas wel of juist niet plezieren. En dat maakt mij onzeker. 
 

Wat vind ik. Wie volg ik dan? Wat moet ik doen? Hellup? Basisangsten die ik heel goed ken. Als twee mensen iets verschillends willen en ik sta ertussen. HELP!!!

Ik wil dat iedereen blij is met me. Dus ik ga harder en in bochten en raak verstrikt. 

Tenminste. Dat is mijn neiging. Maar ik doe het niet. Niet dit keer.

Ik had een plan en dat voer ik uit. En dat schuurt soms. Mag je dat wel doen??? Ben je nu niet heel stout?

En ik weet dat ik de taken die ik nu niet ga doen , wel goed kan en dat anderen dat ook vinden. Eigenlijk vinden anderen dat vooral, want ik sta er te ‘aan’ van en kan ze dus eigenlijk helemaal niet goed! 
 

dussss…. Zo. Sprak zij hardop tegen zichzelf in de ochtend. 
 

Ik hoef niet alles meer te doen wat ik kan (of lijk te kunnen) voor applaus.

[Yana]

En als je dan minder doet (voor applaus) dan krijg je van ons applaus 

[Lika]

Heb ik dat weer! 

[Lonster]

4 uur geleden zei Lika:

De Grote Baas wil dingen. Mensen willen De Organisatie fijn slijpen,

"fijn slijpen"?  wat is dat nu weer voor een term. Bij mij zijn we in 'transitie' of wordt er een andere term gebruikt, voor een reorganisatie. Ik probeer van dat soort ontwikkelingen altijd een beetje afstand te houden en niet teveel energie in te steken. Op de juiste momenten zogenaamd belangstellend knikken. Daarbij moet je eigen positie natuurlijk wel weer op orde komen dus helemaal negeren is ook niet handig. 

Dat evenwicht; je werk goed willen doen én op tijd stoppen en je eigen dingen doen... best lastig. 

[Lika]

40 minuten geleden zei Lonster:

Dat evenwicht; je werk goed willen doen én op tijd stoppen en je eigen dingen doen... best lastig.

Check. Daar had ik wat meer woorden voor nodig. Dit is het!

[kruidenthee67]

6 uur geleden zei Lika:

Ik wil dat iedereen blij is met me. Dus ik ga harder en in bochten en raak verstrikt. 

 

6 uur geleden zei Lika:

Ik hoef niet alles meer te doen wat ik kan (of lijk te kunnen) voor applaus.

O, wat is dat herkenbaar.....

 

Ook ik, voor de zoveelste keer...maar hé, wijsheid komt met de grijsheid...

Ik leer nu 'nee' - zeggen....O, wat is dat eng!  Wat zullen 'ze' nu wel niet denken.  Klussen terug gegeven en ook uitgesproken  dat ik voorlopig geen nieuwe aanneem (ikdiealtijdenoveralmeteenjaopzeg)

Wat een naar gevoel...voel het letterlijk in mijn lijf....maar ook, ruimte....lucht....dit is het dus? Ik mag nee zeggen, het leven gaat 'gewoon' door....mijn kop wordt er niet afgehakt 

Keuzes maken dus...wat is voor mij goed? Balans in mijn leven.

Je doet het goed 

[Lika]

Ik voel het ook in mijn lijf…

[bumperjim]

4 uur geleden zei Lonster:

"fijn slijpen"?  wat is dat nu weer voor een term. Bij mij zijn we in 'transitie' of wordt er een andere term gebruikt, voor een reorganisatie. Ik probeer van dat soort ontwikkelingen altijd een beetje afstand te houden en niet teveel energie in te steken. Op de juiste momenten zogenaamd belangstellend knikken. Daarbij moet je eigen positie natuurlijk wel weer op orde komen dus helemaal negeren is ook niet handig. 

 

Ach en men hoort het niet graag maar dat soort reorganisaties wordt toch vaak met de beste intenties gedaan. Het is meestal niet het primaire doel iedereen te naaien  en natuurlijk komen er buzzwords en reclametaal aan te pas om iedereen "mee te krijgen" want je moet ze toch meekrijgen. Dat gaat dan natuurlijk op een onhandige manier want tis allemaal maar mensenwerk, maar je kan dan idd beter een beetje afstand houden en zowel niet meteen enthousiast overal in duiken maar ook niet meteen over de rooie gaan terwijl je nog maar half door hebt waar alles over gaat. Die enorme hoop negatieve energie daarmee schiet je jezelf ook weer in de benen.

Relax Max. 

[Lika]

Voor organisatie veranderingen ben ik niet huiverig op zich, maar voor de kleine verschuivingen in mijn team. Dat het net iets anders is, mensen op andere posities. Daar moeten we ons als team weer toe verhouden en ook weer tot elkaar. En ik IN en ALS ONDERDEEL van een groep vind ik moeilijk. Dat maakt het onzekerste in mij los. Zie ik nu.