Ik ben

[Singbluesilver]

Per dag bekijken inderdaad quinn. Niet te ver vooruit. Nog iets specifieks aan het maken bij de creatieve therapie?  knuffel voor jou voor deze startmaandag. Top dat je weer teruggegaan bent 

[Reacher]

Sorry, ik was n beetje negatief over de creatieve therapie.

Achter die doelen zit heel veel werk. Heb je draadje met de Franse slag doorgelezen. Onder jezelf aan kunnen kijken ligt: het schuldgevoel een plek geven.

Je lijkt me een harde werker, heel veel succes vandaag.

[Quinn]

Ik merk dat ik het moe word, dat ik verder wil dan dit. Ja, heel leuk, dat niet meer drinken (#sarcasme), maar wanneer kan ik nou weer gewoon verder met leven? Daar ben ik aan toe. Niet meer hoeven te praten over gevoelens en de dag doornemen en de trekmomenten evalueren en bespreken in de groep hoe een ieder met zijn slash haar problemen omgaat. Maar gewoon een normale dingen dag hebben, waarop je je druk zou kunnen maken over dat de kaas op was terwijl je juist zoveel zin had in een tosti. Klaar met navelstaren en reflecteren? Of gooi ik gewoon weer een deur dicht en krijg ik hier later alsnog last van? Kun je misschien heel goed verder leven met een stevig afgesloten kamer in je hoofd? Doen alsof er nooit wat aan de hand is geweest?

Heb aangegeven dat ik toe ben aan een einddatum hier, dat ik best opensta voor verdere behandeling, maar dan als dagbehandeling of gewoon wat therapie afspraken ofzo gewoon door de week, tussen andere beslommeringen door. Wil ik hier vandaan, of wil ik ergens naar toe? Op de een of andere manier beland ik toch altijd weer in van die levensbeschouwelijke vraagstukken. Beroepsdeformatie.

[Vol]

volgens mij is dat iets dat bij het leven hoort, dat van die levensbeschouwelijke vraagstukken

Je tijd daar is ook maar een onderdeel in het hele traject, het lijkt me een mooi teken van vooruitgang dat je er wel beetje klaar mee bent daar !
Het kan best zijn dat over een tijd blijkt dat het toch niet de tijd was om naar volgende fase te gaan, maar misschien ook wel prima!
Enige dat ik nu kan bedenken, is niet van vandaag op morgen op te stappen .. maar het benoemen van hoe je er nu in staat is mooi begin van een nieuwe fase.

 

[kruidenthee67]

Volgens mij is dat vermijding, wat je schrijft, Quinn.

Nee, geen beroepsdeformatie, die levensvragen, essentieel. 

 

Heb geen antwoorden voor je...alleen maar dat je 'het' nu niet uit de weg moet gaan. Pfff...snap, voel...met je mee.

En dat het proceswerk is , geen pasklare oplossing...maar dat weet je zelf ook al.

'Waarden', waar je het voor doet....wat wil jij? Wat houdt je overeind, waar doe je het allemaal voor? Wat geeft jou richting?

Wat maakt dat je door deze shit heen wilt? Kop op Quinn! Jij....

 

[kruidenthee67]

O...en die 'creatieve therapie'...hoop dat je een goeie peut hebt...ik geloof erin (haha mijn vak)

 

[Quinn]

Ben niet van plan om morgen op te stappen hoor, of nou ja, eigenlijk wel, maar dat ga ik heel verstandig niet doen. Maar wat richting een soort eindresultaat en dan wegwezen hier, dat lijkt me wel wat. Tijd voor de volgende fase ja. Weet niet of het vermijdend is, of eigenlijk, of vermijden eigenlijk wel zo verkeerd is. Je kunt niet alles verwerken, oplossen of een plekje geven. Sommige dingen zijn nu eenmaal zoals ze zijn, klaar. Get over it en leef verder, dat. En ja, waarom eigenlijk niet? Als ik dan gewoon kan functioneren, lijkt me dat best een aardige oplossing. Misschien hoef ik niet door de * heen, maar is er een route omheen.
Gesprekken samen met thuis heb ik nog weten af te houden, zie er niet echt veel toegevoegde waarde in.

14 februari 2017 bewerkt door moderator

[smart]

Goh, ben oprecht benieuwd wat er allemaal nog staat te gebeuren.

Ondertussen al een hele tijd droog: wil je dat zo houden Quinn? Ik hoop voor jou dat de rust er wat in blijft... geen saaie rust, maar wel vertrouwen!

[kruidenthee67]

Quinn...Ja, sommige dingen zijn zoals ze zijn.

Als je daar bent is het ok. Vermijden niet...krijg je vroeg of laat de boemerang uit onverwachte hoek tegen je kop aan...au!

Nee, niet 'oplossen',  er is geen oplossing...gedaan is gedaan. er is wel een keuze in hoe je er nu mee verder gaat. 'Door de shit heen'?

Nee, aankijken, wat was er, hoe  voelt het...en dan verder....geen herbeleving, maar wel onder ogen zien.  Vermijding? Nee...daar geloof ik niet in. Het blijft terug komen.

Acceptatie..dit is waar ik mee te dealen heb..en welke waarde helpt me daar doorheen?  Wat is werkzaam...niet blijven hangen...jouw ding.

Kop op Quinn...je weet het wel. 

Gevoel en verstand

[basta]

Leuke beeldspraak: door de shit heen of erlangs.

Ik ben voor erlangs, maar dat is ook lafheid. (Schijterigheid)

Maar erdoorheen in een duikerspak! Ja toch, Quinn? Beschermd van top tot teen door alle therapieen, gesprekken, alle liefde van je en aan je, je eigen wilskracht....

en dan dwars erdoorheen.

14 februari 2017 bewerkt door basta
ij ipv ei

[Singbluesilver]

Dilemma's quinn. Dat zijn het. Moet wel zeggen dat het mij helpt dat mijn partner er ook bij betrokken wordt. Zelfs de kinderen hebben hier een gesprek gehad. Zij vonden dat heel verhelderend. En verder blijf ik erbij en ook hopen op dat bepaalde zaken nog aangepakt kunnen worden en daarmee kunnen veranderen of verbeteren of lichter kunnen maken.  Alles helemaal wegnemen geloof ik niet in. Daarvoor is het te heftig en dan zul je inderdaad sommige dingen moeten accepteren en een plekje geven zodat je verder kunt met je ook soms druk maken over de kaas die op is. Knuffel voor jou en succes vandaag 

[Vol]

zo'n proces naar afronding is ook weer een proces waarin je met andere doelen bezig bent en voldoende momenten zullen passeren om te kunnen toetsen of dit voor nu al de juiste weg is. 

[Reacher]

15 uur geleden zei kruidenthee67:

O...en die 'creatieve therapie'...hoop dat je een goeie peut hebt...ik geloof erin (haha mijn vak)

 

Sorry Kruidenthee. Oprecht. Ik trof destijds een creatieve therapeut die er zelf geen zin meer in had. Vandaar.

Quinn waarschijnlijk een domme vraag, maar denk je dat je je beter kunt verweren tegen de alcohol als je weer thuis gaat wonen? 

Dat is toch de aanleiding van je opname? 

[Quinn]

Ik doe het even met multi citeren, wil toch graag op iedereen reageren. Dus niet schrikken, er volgt een lap tekst.

20 uur geleden zei smart:

Goh, ben oprecht benieuwd wat er allemaal nog staat te gebeuren.

Ondertussen al een hele tijd droog: wil je dat zo houden Quinn? Ik hoop voor jou dat de rust er wat in blijft... geen saaie rust, maar wel vertrouwen!

Ik weet het niet Smart, ben ook benieuwd hoe het verder gaat, maar vooral nerveus. In principe wil ik gestopt blijven met drinken ja. Het helpt niet, nergens bij en uiteindelijk wordt niemand er beter van. Maar uitsluiten dat ik terugval, durf ik ook niet. Dag voor dag.

20 uur geleden zei kruidenthee67:

Quinn...Ja, sommige dingen zijn zoals ze zijn.

Als je daar bent is het ok. Vermijden niet...krijg je vroeg of laat de boemerang uit onverwachte hoek tegen je kop aan...au!

Nee, niet 'oplossen',  er is geen oplossing...gedaan is gedaan. er is wel een keuze in hoe je er nu mee verder gaat. 'Door de shit heen'?

Nee, aankijken, wat was er, hoe  voelt het...en dan verder....geen herbeleving, maar wel onder ogen zien.  Vermijding? Nee...daar geloof ik niet in. Het blijft terug komen.

Acceptatie..dit is waar ik mee te dealen heb..en welke waarde helpt me daar doorheen?  Wat is werkzaam...niet blijven hangen...jouw ding.

Kop op Quinn...je weet het wel. 

Gevoel en verstand

Aanvaarding, bedoel je denk ik. En nee, zover ben ik inderdaad nog niet. Grappig wel dat bij mij shit is weggemodderd, maar bij jou en basta niet Wat helpt me erdoorheen? Misschien vooral het niet op willen geven, niet nog meer willen verliezen. Er moet ergens licht zijn, toch?

15 uur geleden zei basta:

Leuke beeldspraak: door de shit heen of erlangs.

Ik ben voor erlangs, maar dat is ook lafheid. (Schijterigheid)

Maar erdoorheen in een duikerspak! Ja toch, Quinn? Beschermd van top tot teen door alle therapieen, gesprekken, alle liefde van je en aan je, je eigen wilskracht....

en dan dwars erdoorheen.

Op tijd aangepast, jij mazzelaar! Maar misschien is het inderdaad schijterigheid en ben ik daarin een lafbek. Kan. Ik durf niet, zei hij, en ging toch. In een duikerspak vol gaatjes.

9 uur geleden zei Etty:

Dat lijkt me ook lastig, om te bepalen wanneer je daar klaar bent.  Je bent aan een proces begonnen dat nog wel even doorgaat, nooit meer ophoudt. Steeds lichter wordt. Niet als je wat er is gebeurt ontkent en je er voor afsluit, maar als  je het erkent en integreert in je huidige bestaan.  Maar wel gedoseerd.  En niet all the time.  Een mens moet ook leven.

De ene keer kun je glimlachen om de kaas die op is, de andere keer roept het opeens ellende op in jezelf. Of niet bij de kaas maar wel bij het zeezout want je krijgt gasten waar je indruk op wilt maken.  Dan triggert iets wat eigenlijk achteraf niets voorstelt allerlei oude shit.  De deur van de afgesloten kamer is open en je bent machteloos, omdat je bent gaan geloven dat die deur niet open kan/mag en je niet hebt geleerd er mee om te gaan als het wel gebeurt. Het is niet de vraag of die deur opengaat, maar wanneer. Dat zijn de momenten waarop ik voor de bijl zou kunnen gaan.

Kun je al leven met het idee dat je daar in de keuken staat, vet getriggerd, en dat je daar dan je ding mee doet en/of het opspaart tot het wekelijkse gesprek met de psycholoog?  Kun je al die huis tuin en keukenshit al aan zonder naar de fles te grijpen?

 

Inderdaad, gedoseerd en niet all the time. En dat begint me hier te benauwen, dat er eigenlijk geen ruimte is voor andere dingen. Teveel fixatie, al ligt dat ook deels aan mezelf, de vastbijterigheid. Wanneer de deur opengaat... maar misschien, als ik hem heel goed afsluit, dat ik dat nog heel lang uit kan stellen. En dat ik dan toch een relatief lange en relatief gelukkige periode heb gehad. Al versla je me dan wel weer met je laatste alinea.

8 uur geleden zei Singbluesilver:

Dilemma's quinn. Dat zijn het. Moet wel zeggen dat het mij helpt dat mijn partner er ook bij betrokken wordt. Zelfs de kinderen hebben hier een gesprek gehad. Zij vonden dat heel verhelderend. En verder blijf ik erbij en ook hopen op dat bepaalde zaken nog aangepakt kunnen worden en daarmee kunnen veranderen of verbeteren of lichter kunnen maken.  Alles helemaal wegnemen geloof ik niet in. Daarvoor is het te heftig en dan zul je inderdaad sommige dingen moeten accepteren en een plekje geven zodat je verder kunt met je ook soms druk maken over de kaas die op is. Knuffel voor jou en succes vandaag 

Ik doe de dingen liever alleen, op eigen kracht en zonder anderen te belasten. En ja, ik weet dat ik niemand zou belasten en dat juist zij het graag voor me zouden doen, maar die kwetsbaarheid, nee, dat trek ik niet. Ben even kwijt hoe oud jouw kinderen ook al weer zijn.

8 uur geleden zei Vol:

zo'n proces naar afronding is ook weer een proces waarin je met andere doelen bezig bent en voldoende momenten zullen passeren om te kunnen toetsen of dit voor nu al de juiste weg is. 

Proces, ja. Evolutie enzo. Al heb ik liever hier en nu klaar en afgerond. Geduld schijnt iets moois te zijn.

8 uur geleden zei Lars:

Jij hebt de regie Quinn. Als het aan hun ligt sluiten ze je heel lang op. Doen wat jij denkt wat goed voor je is. 

Denk het niet hoor Lars, ze worden hier bij tijden best wel zat van mijn aanwezigheid. En wat ik denk dat goed voor me is, tja... Mijn dochter zegt niet voor niets al jaren dat er, wanneer het over mij gaat, beter niet naar mijn advies geluisterd kan worden.

8 uur geleden zei Reacher:

Sorry Kruidenthee. Oprecht. Ik trof destijds een creatieve therapeut die er zelf geen zin meer in had. Vandaar.

Quinn waarschijnlijk een domme vraag, maar denk je dat je je beter kunt verweren tegen de alcohol als je weer thuis gaat wonen? 

Dat is toch de aanleiding van je opname? 

Dat is inderdaad de directe aanleiding geweest. Kan ik me nu beter verweren? Beter denk ik wel ja. Altijd? Standvastig? Twijfelachtig.

Er is hier nu gezegd dat als ik erbij blijf dat ik uit de opname wil, ze bereid zijn om me daarin verder te helpen. Als in, kijken wat bij me past, waar dat kan, wat de mogelijkheden zijn enzo. Dat verbaasde me wel, ik stond al klaar om mijn bokshandschoenen aan te trekken. Figuurlijk hè. Gek is dat, juist die bereidheid om te kijken naar wat anders, maakt mij weer aan het twijfelen of ik al klaar ben om hier weg te gaan. Quinn, you weirdo you.

[Lika]

 Tjee, Quinn. Wat een gebeuren. Als je maar niet alles of niets doet. Dus niet alles overboord...

[Reacher]

 

5 uur geleden zei Quinn:

 Kan ik me nu beter verweren? Beter denk ik wel ja. Altijd? Standvastig? Twijfelachtig.

Altijd is -voor mij- ook niet te overzien. Dat je je beter kunt verweren is vette winst. Blij voor je dat ze met je mee gaan denken over andersoortige behandeling. Die bokshandschoenen kun je laten liggen *veegt angstzweet van voorhoofd* 

[Quinn]

Het is bizar hoe gemakkelijk het is om in oud gedrag te stappen. Maar niet elk oud gedrag is verkeerd, wat een ander er ook van mag vinden. Ik hoef niet in elk opzicht en op elk gebied te veranderen en aan te passen. Hoef geen keurig, sociaal, modaal, standaard mannetje te worden. Het mag excentriek en enigszins absurdistisch blijven. Omdat ik het zeg. Zo.

[Gast]

Volledig akkoord Quinn.. Quinn als een keurig, standaard mannetje, wie ga je daarvoor meebrengen dan? Ben hier aan het verder schrijven, maar zal ff op mijn eigen draadje zeuren :-) ... excentriek zul jij altijd blijven

[Lika]

Als je maar niet zo'n standaard excentriekeling wordt......

[Singbluesilver]

Gewoon jezelf blijven maar dan wel.zonder de drank!

[Lieselotje]

"Standaard excentriekeling" mooie uitdrukking Lika... Quinn = Quinn ⚘

 

[Quinn]

Geen idee, soms denk ik dat ik wat meer aan conventie zou moeten toegeven. Maar ik word al moe en dwars als ik daaraan denk. Dat zal dan wel een stukje van mij zijn en niet een stukje van de drank. Zo probeer ik alles uit eigenlijk. Ben ik dit zelf, of is dit gedrag aangewend door het zuipen?

[Kohtje]

Zit nu te goochelen met de woorden excentriek en egocentrisch. Uit het centrum en In het centrum. Maar ben er met de kop niet helemaal bij, vandaag.
Iets met wél excentriciteit koesteren, want persoonlijk, eigen gang gaan, geen slaaf van de "gevestigde orde", dat soort dingen.
Maar egocentriciteit als afkeurenswaardig bestempelen omdat dat niet aardig is naar anderen, jezelf als de zon in het zonnestelsel zien i.p.v.
als een planeetje of zelfs een maantje of nog kleiner...
Was jowan maar hier.. die kan er vast iets moois over vertellen. Of iets lelijks, maar iets wat sowieso tot nadenken stemt..
Hoewel jij er zelf ook wat van kan, Quinn... ik zie je worstelen met van alles en nog wat, herken veel dingen, denk ook
regelmatig pasklare antwoorden voor je te hebben, maar steeds weer blijkt dat ik helemaal geen antwoorden heb. Achter elke waarheid
blijkt een grotere waarheid te zitten.

Ik hou wel van excentriek, nog steeds. Maar egocentrisch, wat ik was en nog steeds wel ben, is me een last geworden...

Ik weet eigenlijk helemaal niet wat ik nou zeggen wil.

[Quinn]

Nee, pasklare antwoorden zijn er niet. Toch stel ik elke input op prijs Kohtje, want ergens tussen al die antwoorden, in een combinatie of associatie ervan misschien, moet het juiste antwoord te vinden zijn. In elk geval op een bepaald moment, in een bepaalde situatie. Window of opportunity. Een beetje zoals het besluit om vandaag niet te drinken. Wat het antwoord morgen is, zie ik dan wel weer. Kan zomaar heel wat anders zijn, want niets staat vast. Dat geeft me behoorlijk wat rust, dat alle mogelijkheden open liggen, op elk moment van de dag. Een soort extreme vorm van we zien wel.

En inderdaad, als je je eigen egocentrisme als een last voor anderen ziet, zou je dus niet egocentrisch kunnen zijn, aangezien je naar de last van die ander kijkt. Mooi punt. Hier word ik wel eens met enig ongenoegen benaderd wegens mijn polyamoreuze staat, maar hé, ik verplicht niemand om bij mij te blijven. Ook hierin weer, alle opties liggen open, ieder kiest zijn eigen weg en hoewel ik graag dat middelpunt ben, ben ik niet zo egocentrisch om dat te verplichten.

Zo, wat een woordenbrij weer. Geen idee of het zinvol is, maar het is in elk geval wel mijn hoofd uit. Ander punt dat in mijn hoofd kriebelt, heel onaardig punt waarschijnlijk. Het lijkt sommige mensen zo gemakkelijk af te gaan allemaal. Lijkt hè, is vast ook niet geheel waar. Maar echt, al die zo heerlijk leven zonder drank en het gaat al weken zo gemakkelijk om niet te drinken vind ik moeilijk. Ik bedoel het niet onvriendelijk, ik gun iedereen zulk geluk. Maar verdorie, waarom heb ik dat niet dan? Elke dag zijn er wel momenten waarop een fles whisky (nee, niet een glas, ik drink per flesi) meer dan welkom zou zijn. En nee, ik drink het niet. Gemakkelijk? Absoluut niet. Word ik er blij van? Voor geen meter. Elke dag is een worsteling, nog steeds, na al die (69 inclusief vandaag, maar who's counting) dagen. Ik haat het. Haat het drinken even hard als het niet drinken. Het moeizame ervan. Geen idee meer van wie het citaat is en geen zin om het op te zoeken ook, maar ik las ergens
In het hoofd van de alcoholist wonen twee mensen. De ene wil uit alle macht de fles leegdrinken, de andere wil dat uit alle macht voorkomen.
En dat constante gevecht tussen die twee delen van mezelf (en dan laat ik de overige vechtjassen nog even buiten de discussie) maakt me dood- en doodmoe. Het leven is niet leuk, het leven is een rotzak die me alle hoeken van de kamer laat zien. Maar ik verrek het om op te geven.

[kruidenthee67]

Niet geliked omdat het leuk is...maar zo 'real'

Quinn...we zien wel...

O, ik zou willen dat ik dat oprecht zou kunnen voelen, we zien wel,

Nee, IK zie wel....laat het leven komen zoals het komt...

'Denk minder, leef lichter'

Zou 't?