Even voorstellen: ik ben nieuw en heet Jannigje

[Jannigje]

Prachtige muziek, bijna meditatief met mooie natuuropnames. 
Ik kende haar nog niet.

Mooi voor het slapengaan. 

[Artemis]

14 uur geleden zei Jannigje:

Dank je @Artemis 

ik lees je eigenlijk altijd en weet niets te zeggen. Herken veel, vooral de "goede adviezen" van mensen die geen benul hebben van wat ze zeggen. Ook daar heb ik nu een ondertiteling voor, ik ondertitel hun tekst met "ze bedoelen het goed"  en ze hebben geen idee hoe kwetsend ze zijn. Samen ademen werkt wel, ik kom wat vaker naast je zitten  samen staan we sterk 

[lady jane]

[Jannigje]

Op 23-10-2021 om 08:11 zei Artemis:

Ik lees je eigenlijk altijd en weet niets te zeggen

Dat vind ik heel logisch Artemis, en het is ook helemaal oké. Vaak is er ook niets te zeggen.
Maar ik vind het wel fijn dat je me leest, dat je dingen herkent.
Ik aarzel heel vaak om te schrijven omdat ik niet het zonnetje in huis ben, meestal niet optimistisch, het leven niet zo mooi vind etc.
Het laatste wat ik wil is anderen de put in praten! 
Maar soms realiseer ik me opeens dat, mocht iemand wel in de put reken,  het dan niet mijn schuld is. Of misschien kan ik beter zeggen niet mijn verantwoordelijkheid.

Voorbeeld: 
* de vriendin die niet meer met mij bevriend wil zijn omdat ze o.A. vind dat ze door mij in de put raakt, dat ik haar daarin mee trek. Zij verwijt mij dat, houdt mij daarvoor verantwoordelijk. Ze was echt verontwaardigd. 

Versus

* Andere vriendin die zichzelf blijft en vraagt of ik mee ga wandelen met de honden, of een kopje thee kom drinken.

 

[Claudius]

@Jannigje Noem je beidde dan nog vriendinnen ? 

[Jannigje]

Nee @Claudius de eerste vrouw is mijn vriendin niet meer. 

[Lonster]

Dat iemand in de put raakt door de verhalen of energie van een ander, betekent dat die ander niet stevig in zijn schoenen staat. Dat mag zij jou niet verwijten. Ze had jou moeten zeggen dat het haar teveel raakt en dat ze daar niet mee om kan gaan. Het is wel triest dat zij dat niet in kan zien.

Een vriendin zijn betekent de ander accepteren zoals zij is. 

[Artemis]

Op 26-10-2021 om 18:35 zei Jannigje:

Dat vind ik heel logisch Artemis, en het is ook helemaal oké. Vaak is er ook niets te zeggen.
Maar ik vind het wel fijn dat je me leest, dat je dingen herkent.

Het laatste wat ik wil is anderen de put in praten! 

Je kan een ander niet de put inpraten. Ik had ooit iemand die tegen mij zei: "zoveel macht heb je niet " op een liefdevolle manier. Omdat ik altijd bang was een ander de put in te praten met mijn somberheid. Iedereen is zelf verantwoordelijk voor haar eigen put 

Je helpt mij juist met wat je deelt.

[Jannigje]

@Lonster je hebt helemaal gelijk. Ik vind het zo jammer dat ze nooit iets heeft gezegd. Als ze dat wel had gedaan hadden we het erover kunnen hebben. Dan hadden we het ook over verwachtingen kunnen hebben bijvoorbeeld. 
Zij bleek inderdaad niet in staat te zijn haar eigen rol te bespreken, te onderzoeken . Of ze wil het niet, dat weet ik niet.

Ik begrijp echt niet dat als je zegt iemands vriendin te zijn dat je dan niet met die persoon wilt praten over wat je dwars zit. 
Wel aannames doen, conclusies trekken maar de ander niet de kans geven om daarop te reageren. 
Ik kreeg geen kans om mijn kant van het verhaal te laten horen.
Dat zit me nog steeds dwars.


@Artemis ik was die uitspraak weer even vergeten, maar inderdaad “zoveel macht heb je niet”. Voor mij ook weer goed om dat besef te hebben. 
En dank je voor je laatste zin. 

 

[Lieke7777]

Vervelend idd dat je vriendin op deze manier denkt , dat is meer haar onvermogen ipv dat het aan jouw ligt. 

Dat het je dwars zit dat je het niet hebt kunnen uitpraten snap ik zeker.

 Ik krijg het ook elke keer te horen bij gesprekken  dat ik niet de verantwoordelijkheid  heb over een ander , en dat is lastig ik heb daar compensatie  gedrag in . 

Met name naar mijzelf toe   

[Jannigje]

3 uur geleden zei Lieke7777:

Dat het je dwars zit dat je het niet hebt kunnen uitpraten snap ik zeker.

Het voelt voor mij als een extra trap na, als extra straf of zo. Als je dingen uit kunt praten kun je iets afsluiten. Dat vind ik nu veel moeilijker. Blijkbaar is het voor mij niet genoeg dat ik weet hoe het voor mij was, dat ik weet dat haar verwijten niet kloppen. Blijkbaar wil ik toch gehoord worden.

Het heeft inderdaad te maken met gehoord willen worden, hoewel. Of ze me zou “ horen” is maar zeer de vraag, ik wil  verstaan worden. Maar dat kan ik niet afdwingen.
Maar ik kan wel mijn kant laten horen en dat heb ik nodig. Ik heb zo vaak mijn mond gehouden voor de lieve vrede maar ook omdat ik niet begreep hoe belangrijk het kan zijn om mij uit te spreken, ook al verstaat iemand me niet. Ik hoef niet alleen maar aan te horen, te begrijpen, te relativeren, de ander voor te laten gaan ed.
Ik mag mij óók uitspreken.
Het gaat er dan niet eens zozeer om wat de ander er mee doet.
Het gaat erom dat ik mijzelf het recht geef, dat ik mijzelf serieus neem, dat ik mág zijn.

 

3 uur geleden zei Lieke7777:

Ik krijg het ook elke keer te horen bij gesprekken  dat ik niet de verantwoordelijkheid  heb over een ander , en dat is lastig ik heb daar compensatie  gedrag in . 

Wat bedoel je met compensatie gedrag?

[Jannigje]

Ik merk dat het bovenstaande ook met een gevoel van machteloosheid te maken heeft.

Mijn zus heeft, de laatste keer dat ze ons contact verbrak, mii allerlei verwijten (die ik écht niet begreep) gemaakt en me daarna letterlijk haar huis uit gezet. 
Ik vond dat zo’n rotstreek!!
Iemand met iets opzadelen, en dan gauw alle contact verbreken, niet de kans geven om erover te praten. Geen opheldering willen geven over de dingen die ik echt niet begreep, niet mijn kant willen horen. Geen vragen, alleen aannames en oordelen.

Als je iemand wilt straffen is dat wel een effectieve manier.

[Lonster]

In jouw plaats zou ik mijn kant van de zaak aan die voormalige vriendin in een brief uiteenzetten. Zo'n ouderwetse. Geschreven of getypt en uitgeprint. In een envelop en op de post doen met een postzegel. 

Dat kan wat helpen tegen het machteloze gevoel, en een handeling zijn die wat dichterbij een afsluiting van het contact komt.

 

28 oktober 2021 bewerkt door Lonster

[Reacher]

Ik kreeg een aantal jaar geleden een brief van één van mijn oudste vrienden. Hij had  zaken die hij mij verweet opgespaard en verbrak per direct het contact. Definitief. 
Ik heb het niet aan zien komen.

Sommige dingen die hij me verweet waren reeel en sommige minder. Als hij ze niet had opgespaard maar meteen had besproken op de momenten dat het gebeurde dan waren we nu nog vrienden geweest. Dat is het pijnlijke ervan.

Want de liefde die ik voor die persoon voel is niet weg, maar ik kan daar niets meer mee. 

Het is een tijd geleden en inmiddels is het naar de achtergrond gezakt maar ik voel met je mee @Jannigje

[Jannigje]

Ja precies! Ik zag het ook niet aankomen .

En ja, wat is het pijnlijk als het zo gaat terwijl dat niet zou hoeven. Jij bent geen persoon met wie niet te praten valt en ik ook niet.

Verdrietig dit, dat blijft het ook. 

[Jannigje]

Ik weet het niet @Lonster, ik heb een brief wel overwogen maar ik ben er nog niet uit.
Het lastige van een brief vind ik dat ik geen enkel idee  heb wat er mee gebeurt. 
Als ik zou weten dat zij hem echt zou willen lezen, in de zin van proberen te begrijpen wat ik schrijf, wat ik bedoel dan zou ik het doen.
Maar dat verwacht ik niet. 
Het geeft mij een heel kwetsbaar gevoel, ik zet dingen op papier vanuit mijn gevoel en stuur dat vervolgens a.h.w de wereld in. 
Daarmee verlies ik er alle controle op, misschien is dat wat me onzeker maakt.

Ik heb wel een brief geschreven die ik niet heb verstuurd. Het voordeel daarvan is dat die brief lekker ongenuanceerd mocht zijn, tenminste de eerste versie. (Ongenuanceerd en onredelijk mogen namelijk niet )
De versie waarin mijn zelfreflectie even werd overschaduwd door pijn,  verdriet, boosheid.


 

[Lieke7777]

6 uur geleden zei Jannigje:

 

Wat bedoel je met compensatie gedrag?

Ik probeer  de verantwoordelijkheid  met name naar mijn partner toe provocerend  uit te spelen .

Als ik iets aangeef wat ik niet fijn of prettig vind, zegt dat vaak  meer over mijzelf , daarbij wil ik de ander veranderden om mijn zin te krijgen en omdat ik mij veilig bij mij man voel kan ik dat doen , wordt niet altijd in dank afgenomen hoor .

Bij personen waar dat niet kan , kan ik juist in de vlucht houding gaan de confrontatie  niet aangaan of welwillende zijn.

Als het welwillende te vaak meespeelt  dan  heeft het te maken of grensoverschrijdende  gevoel of het mijzelf niet waard vinden waardoor ik het boze kind in mij activeer .

Hier moet ik een andere gedrags patroon in leren zodat ik uiteindelijk  wel op gezonde wijze krijg wat ik nodig heb .

Maar dat ga ik nog uitdiepen en leren in de schema therapie. 

 

 

[Reacher]

Ik kom even naar hier. Kleinere plaatjes lukt niet want ik kan niet dubbelklikken met mijn telefoon.  
Maar dit mag ook best groot. want het is de waarheid. 
Er staat ook 1 van je nieuwe plantjes op. 

[Jannigje]

Aaaahhhhhh, dank je wel!. 

De Hibiscus zegt dat zij op het plaatje staat, maar daar is de Kamperfoelie het niet mee eens. De Wingerd denkt: ach laat die kinderen maar kibbelen.
En de Golden Lady (Cotinus) heeft genoeg aan een paar zonnestralen. 

[Jannigje]

Sorry @Lieke7777, ik snap het nog steeds niet.

16 uur geleden zei Lieke7777:

Ik probeer  de verantwoordelijkheid  met name naar mijn partner toe provocerend  uit te spelen .

Als ik iets aangeef wat ik niet fijn of prettig vind, zegt dat vaak  meer over mijzelf , daarbij wil ik de ander veranderden om mijn zin te krijgen en omdat ik mij veilig bij mij man voel kan ik dat doen , wordt niet altijd in dank afgenomen hoor .

 

Je eerst zin vooral. “De verantwoordelijkheid naar je partner uitspelen” Volgens mij is de alinea eronder een uitleg, maar ik snap zin 1 nog niet en kan de alinea eronder er niet aan koppelen.

[Jannigje]

18 uur geleden zei knakker:

Weg met die controle. Lucht het hart. Anders implodeert alles in je eigen gevoel en ben jij weer de enige met gebakken peren.

Ik snap wel wat je bedoelt, maar ik aarzel heel erg.
Toen ik nog bevriend met haar was zat zij in een fase van “heroverweging “ van een bestaande vriendschap van 40 jaar.
Zij viel over woorden die wel of niet letterlijk gezegd zouden zijn. ( Ik weet vaak niet meer mijn letterlijke woorden.)
Het ging M.i. niet om dat woord maar om wat er allemaal onder zat. 
Het werd een welles-nietes gedoe. 

Zoiets als: je bent aangereden door een auto en flink beschadigd. Maar ipv het daarover te hebben maak je ruzie over de kleur van de auto. Zoiets.

[Jannigje]

Ja dat ben ik zeker met je eens. Misschien doe ik het ook nog wel. Ik wacht nog even af hoe onze ontmoeting zal zijn op het koor, ik zit naast haar. Door de Corona hadden we nog geen vaste plekken, maar dat gaat wel weer komen denk ik.
Even aftasten en mede aan de hand daarvan ga ik beslissen wat ik ga doen. Ik wil eerst nog proberen of een gesprek mogelijk is.

[Reacher]

Dat is best pittig dat je haar nog regelmatig gaat zien. Die vriend die onze vriendschap verbrak kom ik nooit meer tegen. Dat lijkt mij makkelijker.

Ik las je op de dagdraad.. even een knuffel. Zullen we in winterslaap gaan? 

[Jannigje]

2 uur geleden zei Reacher:

Dat is best pittig dat je haar nog regelmatig gaat zien. Die vriend die onze vriendschap verbrak kom ik nooit meer tegen. Dat lijkt mij makkelijker.

Ik las je op de dagdraad.. even een knuffel. Zullen we in winterslaap gaan? 

Jaaaaaa, winterslaap! Goed idee, dan nemen we een knus holletje waar we in kunnen. Lekker warm , deurtje dicht en slapen. 

Ik heb nog egelvoer buiten staan, maar hij of zij is al een paar dagen niet meer opgedoken.

[Reacher]

Helemaal knus. Ik hou van slapen.