Spring naar bijdragen

Even voorstellen: ik ben nieuw en heet Jannigje


Jannigje

Aanbevolen berichten

Toen een oncoloog mij, inmiddels 4 jaar geleden, onterecht een doodvonnis gaf, heb ik niet de behoefte gevoeld om een klacht in te dienen. Ik wilde alleen met haar praten en ik wilde dat zij haar excuses aan zou bieden. Verder hoopte ik dat ze nooit meer zoiets bij iemand anders zou doen.

Vanmiddag heb ik gevraagd of ze een klachtenprocedure hebben. De jonge dames waren helemaal geschokt geloof ik.
Een fout maken kan iedereen gebeuren, maar dit vind ik pure misleiding. En daar baal ik ongelofelijk van. 
Ik had deze 9 akelige dagen niet gehad als hij zijn werk consciëntieus had gedaan. Bah.Bah Bah.

Ik heb hoofdpijn en buikpijn. En een steen in mijn borst.

Maar gelukkig drink ik niet, want dit was een heel goede aanleiding geweest, volkomen gerechtvaardigd. 
Thee dus maar.

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi @Jannigjeik lees je nu vanaf mijn laatste post en ook wat jij en anderen allemaal schreven. 

Ten eerste snap ik dat je 5x schrijft en weghaalt. maar je zegt over wat je schrijft: 

Te zielig, te negatief, te behoeftig, te weet ik veel......

maar het is jouw draad en als je van je afschrijft is dat aan jou. Je hoeft niet te bedenken wat een ander van je vind, want ik vind jou niet zielig, negatief, behoeftig. Ik begrijp dat je wil verdwijnen etc etc en ik zie nu pas dat je meer dan 4 jaar alcoholvrij bent. In dat opzicht ben je een voorbeeld voor mij. 

Daarna las ik wat er vervolgens gebeurde. Wat kan ik daarover zeggen, inderdaad, ik ga gewoon naast je zitten. Arm om je heen. ik heb er geen woorden voor. En ik ben bang voor cliches, omdat woorden zo snel anders overkomen. 

bah bah bah, zegt het wel het beste. 

Steek de energie in je herstel. Je kan niemand veranderen. Volg je hart, zoveel jaar nuchter. Rust en doe dingen waar je energie van krijgt.

:heart:

bewerkt door Artemis
Over mij weggehaald
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik ben ook bekend met klachtenprocedures @Artemis. Toen de partner van mijn vriendin stierf heeft zij een procedure aangespannen. Wij zijn samen behoorlijk onderlegd en dat is wel nodig want je wordt om de oren geslagen met medische termen waar je u tegen zegt. Gelukkig ken ik daarvan de ondertiteling, maar de brieven die ziekenhuizen sturen zouden menigeen meteen ontmoedigen. Wij hebben volgehouden, zij vooral en ik steunde haar. Het ging haar erom om tot een gesprek te komen en dat is gelukt, met veel moeite en volharding.
Of men er uiteindelijk iets mee heeft gedaan zullen we nooit weten.

Ik wil geen procedure aanspannen, ik wil alleen een gesprek met een klachtenfunctionaris om mijn verhaal te doen, als waarschuwing. Men moet het weten.
En voor mijzelf om mijn onvrede kenbaar te maken,  Want ik vind het écht niet kunnen wat die chirurg heeft gedaan.
Ik ben van de harmonie en heb voor veel dingen begrip, maar er is een grens. 
 

bewerkt door Jannigje
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja nu begrijp ik je wat beter. @Jannigje  :heart:

Ik zie jou ook als iemand van de harmonie. Wat jij vertelt doet me denken aan mijn tante, die haar man verloor, door verkeerde behandelingen, aantoonbaar en een gesprek met de artsen wilde. Om te rouwen. Dat kan heel helend zijn inderdaad. Goed dat jullie hebben volgehouden. 

Ik stuk weggehaald, voelt niet goed 

het gaat er inderdaad om om jezelf te helen. na alles wat je hebt meegemaakt en blijkbaar moest meemaken. wat daar ook voor nodig is, het draait nu om jou. Waar jij energie van krijgt. ga je nog mee een stukje wandelen vandaag, ik ga naar zee, misschien wil je wel even mee :heart:

bewerkt door Artemis
ik stuk weggehaald
Link naar opmerking
Deel via andere websites

https://forum.verslavingdebaas.nl/uploads/monthly_2021_04/FB_IMG_1563365961801.thumb.jpg.84a969866b176a2e369025685cf3e41f.jpg

even voor ons (geleend van Cleo)
Vandaag, 30 jaar geleden is mijn eerstgeborene gestorven. waarschijnlijk ook door fouten vd gynaecoloog.
Hij wilde haar open snijden om technische oorzaak te vinden. Wij wisten dat die er niet was. Een ander weten.
En we moesten rouwen. Niet strijden. Accepteren, verduren. De pijn, nog steeds. :heart:

bewerkt door lady jane
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Op 25-5-2021 om 22:51 zei lady jane:

hoe vreselijk Jannigje
ik zou je gunnen dat je eens goed boos werd
en niet op jezelf
 

Ja, dat zou wat zijn! Ik zou me waarschijnlijk wezenloos schrikken, maar misschien zou het ook wel krachtig voelen, of opgelucht. Ik ben erg vaardig in het boos worden op mijzelf,  maar boos worden op een ander? Openlijk? Nee, die vaardigheid heb ik nog niet.
Niets mis met de vrede willen bewaren, maar bij mij gaat het ook   vaak om  het vermijden van conflicten vrees ik. 
En dat heeft weer alles te maken met niet voor mijzelf op durven komen omdat ik nog steeds denk dat ik dat niet mag. 
Uit de grond van mijn hart durven zeggen: “ik wil dit wel” of “ik wil dit niet” lijkt me fijn.

Ik heb wel heel duidelijk mijn onvrede aangegeven bij de anesthesist en ook echt van alles geopperd als mogelijkheid, ik heb het niet gedwee ondergaan.
Ik ben wel tevreden over mijzelf tijdens dat gesprek. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

2 uur geleden zei Jannigje:

Ik heb wel heel duidelijk mijn onvrede aangegeven bij de anesthesist en ook echt van alles geopperd als mogelijkheid, ik heb het niet gedwee ondergaan.
Ik ben wel tevreden over mijzelf tijdens dat gesprek. 

:heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@nancy ik reageer maar even hier, anders zo’n lang verhaal op de dagdraad.
Ik weet niet goed waar ik het zoeken moet. 
Vanmiddag ben ik wel heel dapper naar een nieuw project hier in de buurt geweest. Een aantal bakken vormt samen een moestuin, initiatief van een paar dames in de buurt. In het kader van “proberen aansluiting te vinden met de buurt/buren” heb ik me aangemeld.
Met lood in de schoenen erheen, dan de knop om en meedoen. En dan merk je niets aan me, dan lijk ik zelfverzekerd en vriendelijk en terwijl ik eigenlijk niet in de stemming ben om te praten, doe ik dat wel.

Er is een Amerikaanse vrouw die ook meedoet. Ze zei iets over de verschillen tussen Nederlanders en Amerikanen. Jullie zijn zo zelfverzekerd zei ze. Nou zei ik, voor mij geldt eerder dat ik goed ben in keeping up appearances.  Toen werden we onderbroken.

Na een paar uur ging ik naar huis. Het voelt alsof er twee mensen zijn gegaan.
De ene is zoals ik me voel, (gespannen, het gevoel dat er iets dreigends boven m’n hoofd hangt, steeds dichtbij paniek, het gevoel dat het leven eigenlijk te moeilijk is voor me, dat ik “het” niet kan), die gaat erheen.

De andere komt tevoorschijn in gezelschap en functioneert prima.

De ene gaat dan weer naar huis en denkt, wat was dit nou? Hoe kan dit nou?

Zoiets

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Is de zelfverzekerde @Jannigjeecht een masker, of is ze wel echt, maar echt maar een piepklein facetje van wie jij bent? 
 

Goed dat je gegaan bent. 
 

Ook voor de Amerikaanse. Zij zal niet voor niets over zelfverzekerdheid bij Nederlanders zijn begonnen. 

Zij had nu ook even echt contact. Met jou. :)
 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wat moeilijk voor je, Jannigje, maar wat dapper dat je gegaan bent. Ik ben bang dat dat ook de enige manier is om contacten op te doen: ze gaan opzoeken. Een mens bestaat feitelijk uit verschillende mensjes, wij allemaal. Verschillende facetten van ons IK kun je ook zeggen. En die facetten komen al naar gelang de situatie naar voren. Het mooiste zou zijn als alle delen/ facetten congruent met elkaar zouden functioneren, maar dat is helaas niet altijd zo. Je hebt het toch maar weer geflikt,  Jannigje, bloemetje voor jou :rose::lips:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...