erik stelt zich voor

[huttula]

Niks is voor niets geweest...ook het mooie heb je mogen ervaren ook al was deze van korte duur.

Moeilijk ja...ik wens je heel veel sterkte Erik

En met de nodige ervaring weer door..

 

[Sita2]

Wat naar Erik. Sterkte!!

[Sita2]

8 uur geleden zei lady jane:

Zo ook bij mij, ik heb vrijdag mijn kat moeten laten inslapen en ben daar nog steeds
emotioneel van. 

Ah nee LJ! Sterkte!!

[kruidenthee67]

Sorry Erik, dat was niet zo handig van mij 

Ja, bezorgdheid en goeie intentie, maar zo niet helpend voor jou. 

 

Nogmaals excuus en sterkte.

 

 

 

 

6 april 2017 bewerkt door kruidenthee67

[erik]

Ja Jane je hebt helemaal gelijk onze emoties kleuren hoe we schrijven ook al probeer ik dat niet te doen het is toch. Spijt me te lezen van je kat.

Ja ik ben verdrietig en ik hoop dat het goed komt maar weet ook dat het afstoten wat ze nu doet zo definitief is dat ze in wezen geen beschikbare partner meer te noemen valt. En dat is een patroon dat ik ken van de vele vrouwen waar ik vroeger een helpersrol in nam en verliefd op werd. Mijn grenzen oprekken en wegcijferen en..... hoop in elk geval te praten valt en als het moet een afsluitend gesprek....

 

 

 

[erik]

Kruidenthee

Ik lees je heel goed bedoelde intentie en bezorgdheid dat is erg fijn. Maar alsjeblieft begin nu niet over dat jaarpact.  Alsjeblieft! Mijn relatie is net uit. Eindelijk gebeurde in mijn leven het ondenkbare een keer. Iemand die mij leuk vind en initiatief neemt. Dat ik een illusie rijker ben zit ik veel meer dan een datum op een lijstje.

Ik neem het niet drinken nu heel serieus want als ik mij zo rot voel ligt het op de loer en in een omstandigheid als nu zou ik als ik begin snel grenzeloos veel drinken.

Vind het ook belangrijk te onderstrepen dat ik niemand aanviel, zeker Jane niet.

 

 

5 april 2017 bewerkt door erik

[Lika]

[Sowhat]

Erik,het was je zo gegund,maar maak het in je hoofd niet groter dan het was.

Het was nog geen relatie,het was 3 weken waarbij je ook nog op vakantie bent geweest,en waarbij zij ook al rust wilde.

En nu ga ik iets schrijven wat mij moeilijk valt.

Zij wist/weet van je alcoholproblematiek,en dat je al een hele tijd niet meer drinkt en dat je daar met recht trots op bent.

Waarom heb je dan in hemelsnaam op je 1e date wat gedronken? Ik kan me zo voorstellen dat zij heeft kunnen denken dat je het niet zo nauw neem met het droogstaan,en zelfs heeft gedacht Eens een alcoholist,altijd een alcoholist.

Ik weet niet hoeveel drank erbij haar die avond doorheen is gegaan,maar soms ga je te ver met drank op.

[erik]

Eens een alcoholist altijd een alcoholist is een stelling die ik eigenlijk alleen hier tegen kom en juist niet in relatie tot mijn kennissen kring. De mensen die weten van mijn verleden 10 jaar terug met mijn ex en weer bij mijn ouders wonen en dat ik toen een periode had in mijn leven dat ik vastliep en teveel ging drinken zien hoe enorm ik veranderd ben. Ik had toen een drankprobleem wat je alcoholisme zou kunnen noemen. Die sticker plak je dan op je voorhoofd sinds ik hier in 2008 ben. Die overtuiging is functioneel in het niet drinken. Maar nu 2017, moet ik de overtuiging alcoholist de rest van mijn leven meenemen of wordt de overtuiging op een gegeven moment disfunctioneel?

Daarover hadden *** (per ongeluk aan naam getikt) en ik het en haar stelling is dat ik mij te onrechte een label aanmeet en angstig ben over wat toen was in die rottijd maar best mag vertrouwen dat ik nu een ander persoon ben. Zij is niet de eerste vriend(in) die dat zegt over mij. En ik denk dat dit klopt.

In de reactie van Kruidenthee wordt er gesproken over ONS alcoholisten alsof we een homogene groep zijn alsof ons probleem met het leven en met drank om gaan gelijk is aan elkaar. Dat geloof ik niet. De een gaat bingen na een eerste glas en de ander die doet dat niet.

Op die avond had zij inderdaad een paar glazen op maar niet extreem veel. Zij drong aan en zei dingen als wat ben je nuchter, wil je niet wat drinken? Om te bewijzen dat ik geen alcoholist ben nam ik dat biertje. Ik geloof ook echt dat ik dat zou kunnen dat matig drinken. De vraag die toen niet in mij opkwam is wil ik dat, wat voegt het toe, heb ik wel zin in een pilsje of neem ik dat puur om iets te bewijzen wat eigenlijk heel stom is. Want ik hoef niemand iets te bewijzen en ik ben tevreden met mijn nuchtere leven.

Het onderwerp doet mij denken aan wat een kennis en coach en ervaringsdeskundige in leven met een alcoholist tegen mij zei een jaar terug. Je had een probleem met drinken en je hebt dit geheel zelfstandig zonder therapie kunnen tackelen maar je blijft gebukt gaan onder het stigma alcoholist en neemt niet de credits dat je het de baas bent. Los van de alcohol blijf ik gebukt gaan onder denken dat ik de persoon van 10 jaar terug ben die dingen niet kan. Maar ik mag best het zelfvertrouwen hebben dat ik dat inmiddels wel allemaal kan. Dat hoef ik niet te bewijzen met een biertje kunnen drinken. Dat kan prima zonder en ik ben gelukkig in het niet drinken maar dat stigma moet wel nodig van mijn voorhoofd af. Staan voor het ZIJN die Erik geworden is en niet Erik het probleemgeval.

En iets anders; als ik zie hoe zij en niet ik mij emotioneel uit en ook zonder drank mezelf kan zijn dwz open en kwetsbaar dan weet ik het niet bij haar. Zij kan totaal niet praten over gevoelens van zichzelf ook al is ze verleegkundige. Men vroeg aan mij op een andere plek als dit forum of ik drank nodig had om de stap naar zoenen te zetten en mij emotioneel te openen naar de ander. Nee ik niet, ik kan inmiddels alles ook zonder drank. Bij haar zie ik zo ontzettend veel verschil van haar met wat wijntjes op en de keren daarna. Zeker als ik diepgang zoek op emotioneel gebied.

Ze neemt de telefoon niet op en antwoord mijn berichten nog niet die ze wel gelezen heeft. Ik heb haar ook direct gevraagd of mijn drankverleden iets met het besluit van haar te maken heeft. Ze antwoord dus nergens op. Maar ik denk het niet, ik denk niet dat ze zo over mij denkt. Ik denk dat ze vind dat ik een veel te groot label op mezelf plak en dat ik geen alcoholist ben. Wie weet heeft ze gelijk maar ik heb geen zin om te bewijzen dat ik wel met drank kan omgaan. Ik ben tevreden zo met mijn nuchtere leven. Het is wel tijd om niet meer gebukt te gaan onder het juk van probleemgeval en wat meer trots te zijn op wie ik geworden ben. Voor de zekerheid; ik wil hier totaal niet mee zeggen dat ik nu beter ben als de andere mensen hier op adb. Hoop maar dat dit in goede aarde valt......

 

6 april 2017 bewerkt door erik

[erik]

Excuses hoeft niet Kruidenthee; je intentie en medeleven las ik en dat neem ik mee. Dank je wel daarvoor

Bob, LJ, Lika, Vasja, Lars, Huttola, Anette69, Sowhat, Etty...... iedereen bedankt voor de zowel confronterende als meelevende berichten. Dat doet mij goed de afgelopen dagen!

6 april 2017 bewerkt door erik

[Vasja]

Klinkt goed Erik! ben ook van mening dat je dat stempel achter je kunt laten! Waarom dat zwarte label blijven houden? Het label is niet noodzakelijk om alcohol de baas te blijven. Alleen het bewustzijn dat het een valkuil van je kan zijn en daarom alert blijft ^^
Hoop dat je toch nog even met d'r kunt praten om het één en ander af te sluiten!

[lady jane]

Je bent weer een stap verder Erik, en wat meer eelt of een litteken erbij op je ziel. Ook dit hoort bij groeien en je leven leven, in al haar facetten zoals Wing ooit zo mooi schreef over lijden. Ik ben het grotendeels eens met hoe je schrijft over een drankprobleem aanpakken en ermee om kunnen gaan. Ik heb mezelf nog nooit een alcoholist genoemd. Ik zie mezelf als iemand die in crisistijden een drankprobleem ontwikkelde en daar jaren in ben blijven hangen. Wel dingen wilde/moest verdoven om te kunnen overleven. Maar de drank zorgde er ook voor dat ik passief werd en in overleven bleef hangen. Ik vergat wat het was om kompleet te leven. Ook ik heb met mijn problemen nu zonder drank leren omgaan  en voel dat ik weer leef. En tegelijk zie ik aan andere dingen dat ik een onmatig mens blijf en nog steeds issues kompenseer. Soms als troost, en soms als een vorm van aanleg om verslaafd te blijven (bijv. suikers en koffie nu). En iets in mijn gedrag/karakter is soms impulsiever dan handig is. Zo ook met hier schrijven. Dat herken ik wel een beetje bij jou, je wijdt erg uit en denkt soms moeilijker over dingen/mensen dan ik je zou gunnen. Het leven mag ook voor jou wat lichter. En dat is wat verliefd worden brengt he☺

Daarnaast weet ik niet goed of die TIQ's, oud gedrag in moeilijke tijden, de stofjes die drank aanmaken, niet een vorm van gevaar blijven inhouden. Ikzelf heb er wel vertrouwen in.
Maar een van de redenen waarom ik hier toch blijf komen is toch wel dat ik ook alert wil blijven en kritisch zijn in mijn manier van denken en doen, juist ook met hoe ik naar alcohol kijk. En aan medeschrijvers voel ik soms heel sterk hoe ik het zelf niet wil. En soms ook hoe ik het wel of ook wil. Het houdt mij bewust. En ik wil verantwoording blijven nemen.
Ik zie het gemiddelde van hier niet als terminaal zoals jowan schrijft over alcoholisme. Maar wie is gemiddeld? En wie schrijft hier helemaal eerlijk over hoeveelheden die soms nog wel worden gebruikt? Ik zie nog erg vaak verkleinwoordjes verschijnen en het woordje wat (gedronken), dat stemt mij wel wat droevig soms en ik voel ook wantrouwen dan. Want klopt het echt, wees er dan transparant in, dan houd je het echt zuiver bij jezelf. Voor mij belangrijk, voor een ander misschien helemaal niet. Maar de veiliugheid van hier schrijven kan iedereen helpen de dingen zodanig op een rijtje te krijgen dat het helpend is, zeker ook als reacties van anderen je blikveld verbreden en je andere kanten in jezelf helpt zien. Liefst zonder dat dat bedreigend is. Want dan is er blijkbaar nog angst ergens. Dus, ja konfrontaties kunnen lastig zijn, en ook helpend♥ en dat is mijn intentie ook.

 

6 april 2017 bewerkt door lady jane

[kruidenthee67]

 voor Erik

 en LJ

 

'Lichter leven'...dat gun ik jou ook...en mezelf. 

[erik]

Exact kruidenthee "lichter leven" dat is de kern voor mij ook in de tekst van LJ. Daar draait het om en gun ik ons (en wel meer adb-ers denk ik die zo in elkaar zitten)

[Yogajuf]

Wie of wat ben je, wat heb je, kun je, wil je, doe je...?

Mijn visie, die mij helpt:

Ik ben. Punt.
Wie of wat is precies ben weet ik oprecht niet... in elk geval "ben" ik niet iets wat ik kan benoemen.
Logisch, want als ik het zou zijn, zou ik het niet kunnen benoemen. Als wat komt op de puntjes achter "Ik ben ..." - dat ben ik in elk geval niet.
Alles wat op die puntjes kan volgen, zijn in mijn ogen "labels", etiketjes, symbolen, stigma's, zo je wilt.
Ik "ben" dus zeker ook geen alcoholist.
Houdt niet weg dat ik een alcoholprobleem "heb", in mijn geval durf ik wel te stellen: ik heb alcoholisme. 
Om die reden "kan" ik niet meer drinken. Vind ik geen probleem. Ik "doe" niet meer drinken.
Ik vind het geen probleem om een probleem te hebben; dat maakt van mij immers nog geen "probleemgeval".
Als mensen mij toch "alcoholist" willen noemen, vind ik dat trouwens ook niet erg.
Het is niet waar, nee. Maar mensen hebben nou eenmaal de behoefte om dingen te benoemen.
Ik zou zeggen: laat je er niet door meeslepen. Het is niet waar het om gaat, niet echt.


 

[Sowhat]

Je bent een mooi mens Erik.

[Bob]

Erik, de discussie in deze draad over het jaarpact en de stopdatum daarop leidt nu tot afhakers onder andere jaarpacters. Ik heb de discussie daarom nu op het jaarpact zelf geopend. Lopende die discussie haal ik jouw maar even van de lijst af. Kunnen we altijd nog terugzetten.

[Reacher]

Hoi Erik. Ik wens je veel troost in deze kwetsbare tijd. Ik hoop dat je vooral de mensen die je steunen binnen laat komen en datgene dat je pijn doet daardoor het hoofd kunt bieden. 

[Vasja]

Mooi gezegd Reacher!! ^^ 

[smart]

Erik, ik zei het al: je klinkt sterk. Ik volg Etty hierin ook. Luchtigheid lukt echt niet zomaar; moet wel in je zitten ook...
Ik zit zelf ook weer eens in zo'n proces van pijn na afwijzing gevoeld te hebben. IDD: openliggende zenuwen!
Ook weer navraag ging doen bij die ander en dingen uit te leggen. Wat ik vanuit mezelf erg logisch vind, doch achteraf ook best pijnlijk.
Heel veel mensen kunnen dat niet... hun volwassen ik aanspreken en 'afronden'. Daar waar die ander (ik) dat nodig had.
(laat staan kunnen doorzetten en de projecties bespreken met elkaar: zoals dat hoort in een gezonde relatie)

Ik kwam bij zelfafwijzing en zelfliefde uit. Projecties, zowel positief als negatief.
Apart dan... dat we in de negatieve projectie blijven hangen (afwijzing, vanuit vroeger bezien/ouders-opvoeders) maar niet het geluk weten te benoemen, wat toch OOK om de hoek kwam kijken! Dus... JOUW herkenning bij/in de ander van wie jezelf bent. (ja toch?) De lieve, zorgzame Erik etc etc.(een goddelijke vonk)
Ik dacht maar steeds: wat moet ik R nu toch missen met zijn slimheid, humor en lievigheden... toch herstelde ik enigszins na het besef hiervan: het was de weerspiegeling van mijzelf! Ik kon hem enkel zien vanwege mijn eigen humor, slimheid en lievigheid! (en die heb ik OOK dankzij mijn ouders...  )

(ondanks  R zijn nadelen hield ik ook van zijn nadelen, totdat..... juist... hij uit contact ging. Dan kun je namelijk heulemaal niks meer)

Is dit dan de les in zelfliefde? Ik denk het.
(wij allen komen dat tegen in het leven, zij ook, R ook)  moge dit een troost zijn.... altijd die les he, sja ...

Er is een FBpagina die nogal pittig is: 'het lichaam liegt nooit, mensen wel'. Ik ervoer weerstand bij deze titel. Maar na vaker lezen kan ik er veel uithalen voor mezelf. Zelfs de titel, die suggereert dat ik lieg (foei, au) wordt begrijpelijk.

Erik, sterkte met alles!

[Bob]

Op 4-4-2017 om 09:52 zei erik:

Moet iets bekennen; tijdens mijn eerste date heb ik wat gedronken ruim 2 weken geleden nu en tijdens wintersport ook een keer. Ga het niet uitgebreid allemaal opschrijven maar het was geen terugval of voor de bijl gaan. Het was wel een soort bewijsdrang van ik ben geen alcoholist, ik kan best matig drinken. En dat denk ik ook echt dat ik dat kan. Ik heb ook niet doorgedronken, ik nam een enkele consumptie en daarna was het klaar. Stopdatum nu is 27-03-2017. (...)

Voor mij hoeft de stopdatum op het jaarpact niet gereset te worden. Maar als men dat wel nodig vind, doe maar.

We hebben inmiddels wat discussie over deze materie gehad. Mede door mijn onhandigheid en verkeerd beginadvies is het denk ik een beetje onnodig hoog opgelopen allemaal. Zo belangrijk is het natuurlijk niet, zoals je zelf ook wel aangegeven hebt. Het is me inmiddels duidelijk geworden dat veel andere jaarpacters de stopdatum reset wel nodig vinden. Zal ik je met datum 27-03-2017 weer op de lijst van het jaarpact zetten? Lijkt me een mooie uitdaging: tot minstens 27-3-2018 helemaal niks drinken. Volgens mij moet je dat makkelijk kunnen!

[Bob]

Ik onderschrijf wat Pelle zegt, Erik. En ik bewonder je oprechtheid. Ik geloof niet dat iemand je daarop heeft aangevallen, al voel je het zelf zo. 

[Sowhat]

Erik,Jopie zegt wat ik heb gedacht.

[Kohtje]

Ja, lief is ie, hè? En zacht, dapper en oprecht. Dat vind ik nou ook van Erik. Echt. Ik vind 'm soms doodvermoeiend om te lezen, maakt het zichzelf
niet makkelijk en mij ook niet door z'n uitgebreidheid.. maar ik hou oprecht van die vent.. bewonder 'm stiekem wel een beetje om z'n energie en daadkracht.
En om z'n kookkunst.. (meeting piramide van Austerlitz)

[Smaragd]

Erik ik heb heel veel respect voor jou. Ook omdat je het gewoon gemeld hebt daar kunnen sommigen nog wat van leren. In mijn onzekere periode van drank misbruik, loog ik wat af, dat is heel wat anders dan dit lijkt me.