Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

Geplaatst
6 uur geleden zei lady jane:

goeiemooiemorgen frummers

heeft de kringloop geen telefoon @bumperjim?
ik zou al blij zijn met alles wat eindelijk weg mag, in dozen te hebben:mellow:
sinds begin Corona is ontspullen bij mij bij een goed voornemen blijven steken.

Jawel, maar daar ga je al weer, dan wordt het een geplan en een gedoe 🤣🤣🤣 ik wil er gewoon heenrijden dat het gewoon open is net als een supermarkt.

Maar ja ik wil dat kan niet altijd. 

Geplaatst
1 minuut geleden zei rapilos:

Dank jullie wel voor de reacties 

Dat geeft de burger moed :)

Iedereen moet hier doorheen of is er doorheen geweest met een pup 😁 gewoon rustig blijven zoveel mogelijk, ze doen het niet expres. Locatie vinden waar ze los kunnen lopen om even uit te razen, en dan ook meteen het terugkomen belonen

Geplaatst
1 uur geleden zei bumperjim:

[.....]  Locatie vinden waar ze los kunnen lopen om even uit te razen, en dan ook meteen het terugkomen belonen

Ja, hahaha... áls ze terugkomen... En anders zoeken, zoeken, zoeken en dan nog steeds belonen als jij bij hem/haar bent teruggekomen. 😇

Geplaatst

Mijn hondje gaat in de fietskrat mee naar een plek waar ze eerst kan uitrennen en spelen. 

Ze is een podengo terriër mix dus ze moet dagelijks racen. 

Pas als ze haar energie kwijt is is ze handelbaar en gehoorzaam. 

Anders is het niet te doen met de hoeveelheid katten en poezen in het dorp.

Als ik hopelijk weer ga verhuizen is het belangrijk dat er ook weer een plek is wat veilig is en waar ze niet kan weglopen om in de tuinen van mensen konijnen en kippen flink te laten schrikken.... :unsure:

Geplaatst

Loslopen gaat hier niet bijna

Dat durf ik nog niet ook, stel dat ik haar kwijtraakt

Ze kan wel los in de volkstuin, daar kan ze wel uitrazen als ze wil.

Ze komt gelukkig ( meestal) wel als ik haar roep

Geplaatst (bewerkt)

Hoi. Weer even een teken van leven van mij. Niet alleen vind ik dat het moet, dat ik dat aan dit forum verplicht ben als een soort ereschuld.... ik wil het ook. Jullie zijn niet weg. Dit forum, zijn deelnemers, heeft mij gesteund te komen waar ik nu ben. 

Wel heel bijzonder om dan vandaag zoveel mensen te lezen die me lief zijn, die zo belangrijk voor me waren. Nee, ik ga geen namen noemen. Met het noemen van namen vergeet ik misschien ééntje die ook belangrijk was of is, in ieder geval ook een mens is. Dat is naar. Dat wil ik niet. 

Echt nieuws heb ik niet. Nog steeds is het gewoon een beetje werken, en dat zo verdelen dat ik veel kan lopen in Noorwegen. Nog steeds een eigen huisje waar ik weinig ben, maar dat wel mijn adres is. Mijn zekerheid. Ook als ik onverhoopt zwak, ziek of misselijk (of gewoon oud en hulpbehoevend) word. Maar ik ben er weinig en echt prettig is het niet om in een hok met muren te zitten. Het is wel prettig het te hebben. Het is altijd prettig er te kómen.

Daarnaast heb ik mijn kleine busje, waarin ik veel ben. Veel buiten, op de dagen dat ik werk. In de duinen, bij een duinmeer,  of in een ander natuurgebied. Ik kan er koken, ik kan er slapen, en daaromheen loop ik, zwem ik, of ontmoet ik vrienden. Behalve op de dagen, in de weken, dat ik niet lekker functioneer of het aan één stuk regent. Dan trek ik me terug en is die bus een drama en armoe troef. Die dagen zijn er. Ooit, en nu ook. Maar ik heb gemerkt dat in mijn comfortabele huisje op zulke dagen bijna nog erger is: ik hoef niets. Het is comfortabel. Die bus dwingt mij min of meer 'er iets van te maken', die dag, in de benen te komen voor mezelf. En dat is goed voor mij, dat werkt. 

Volgende week vertrek ik weer voor een loopje in noorwegen. Een loopje dat ik vorig jaar al zou maken, maar toen werd ik helaas vrij ernstig ziek. Tot het puntje van Denemarken kwam ik, maar verder niet. Die zomer ging voorbij in herstellen. Daarna nog wel geweest, maar toch sta ik nu even in gedachten stil bij vorig jaar. "Oh ja, toen was er dit". Ook een beetje die van 'je kan van alles plannen, maar je bent de baas niet!'  

Hoop mooie woorden. Maar ook realiseer ik me, merk ik, dat ik ouder word. En dat wellicht niet alles meer kan, of morgen misschien niet meer kan. Ik kan daar een mooi verhaal over ophangen, maar iets van hijgerigheid zit daar ook wel in (bij het woord hijgerigheid denk ik aan @BamBam, en dan komt ook meteen 'i want it all, i want it now'. Die hielp mij toen. Maar nu?)       Maar die dus. Die zie ik bij mezelf nu, en euh....tja....

Mijn kinderen zijn groot en zelfstandig. Ook als het ze (even) niet lukt sta ik niet meer aan de lat. Misschien klinkt het lullig, maar ik ervaar dat echt als iets heel bijzonders. Ik vond het zwaar, met de kinderen. Ik vond het zwaar en lang. Ik koos er zelf voor, maar ik kon het (achteraf) eigenlijk niet. 

Mijn ouders zijn overleden. En ook dat ervaar ik nu als 'prettig'. Ik mis ze, ik mis mijn moeder zelfs. Maar die verantwoordelijkheid, díe is weg. Ik vond dat zwaar. 

Alcohol is niet uit mijn leven. Ik drink gewoon als ik dat wil. Hooguit wil ik dat weinig... want alcohol maakt me minder helder, en in de meeste situaties wil ik dat helemaal niet, en andere drankjes, vooral water, zijn eigenlijk domweg lekkerder. Ik ervaar graag nuchter wat er om me heen gebeurt. Ik denk dat ik misschien 6 keer per jaar een biertje neem. Maar, omdat het geen NOGO meer is, is ook de "nee joop, gaan we niet doen!" er weer. Als ik in het gangpad loop of als iets me eigenlijk even overloopt. Want het blijft een middel lijken om vooral boosheid, die ik nuchter amper kan toelaten, toe te laten. En dat is wel degelijk een andere manier van drinken. Veel boosheid heb ik niet meer.  Maar als ex-drinker weet ik veel te goed dat ik zelf die boosheid prima kan creëren. Om maar te kunnen drinken. En dan is het een heilloos pad. Daar zat ik ooit, daar wil ik nooit meer komen. 

 

bewerkt door jopie
Geplaatst
1 uur geleden zei Kohtje:

Ja, hahaha... áls ze terugkomen... En anders zoeken, zoeken, zoeken en dan nog steeds belonen als jij bij hem/haar bent teruggekomen. 😇

Ja als dat twijfelachtig is, kan je idd beter met een lijn van 10 meter werken 😁

Geplaatst

Ik ben gisteren vanuit de kliniek hier naar de kliniek geweest van mijn vorige opname,ze zitten in een nieuw gebouw. 
 

heel netjes allemaal maar toch ben ik blij dat ik hier zit. 

Ik had aangegeven dat ik alvast naar meetings wil nog voordat ik hier klaar ben om alvast een netwerk om me heen te bouwen  

En mag van hier vrijdags naar de NA en hier bevelen ze aan om dat het liefst meetings te bezoeken in de buurt van eigen woonplaats. 
dus dat is wel tof dus zodoende was ik even op het terrein van me vorige opname. 
 

ook kreeg ik een rondleiding binnen waar ik twee bekenden tegen kwam. 
 

leuk om oude bekenden te zien had ze alleen liever in een andere setting tegen gekomen. 

Geplaatst

Blij je weer te lezen @Zbb . Ja dat deed ik ook naar meetings gaan voor mijn ontslag. Gelukkig voor mij is mijn woonplaats en de kliniek in hetzelfde stadje. Ik ga nu wel niet meer naar AA meetings, ik heb niet het gevoel dat het mij nog iets bijbrengt en andere groepen zijn er niet in de buurt. 

Geplaatst

Goh... er zijn echt wel maanden (misschien zelfs, zonder oneerbiedig te willen zijn, jaren) voorbijgegaan zonder dat ik echt aan @jopie heb gedacht, maar gisteren of eergisteren wel even ineens. Van 'hoe zou het met haar gaan' en zo. 
Waarom ik gisteren of eergisteren dan ineens wel even aan haar moest denken? Dat kwam door het draadje van @Woman, waar Joop Klepzeiker 'ter sprake' kwam. En met de naam Joop kwam ineens mijn prille jeugd in Amsterdam bij me naar boven, waar we in Osdorp in een gloednieuw flatje terecht kwamen en waar naast (4 hoog), onder en schuin onder ons (allebei 3 hoog) drie Ome Jopen woonden, en op 1 hoog een Tante Jopie. En met die herinnering kwam toen als vanzelf (hoe dan??😄) die gedachte aan 'onze' jopie. En zie daar... daar was ze weer even. Onze jopie. Toeval?? Ja, natuurlijk is dat toeval. Alles, het hele leven valt ons toe, alles is toeval. 
Maar even voor de goede orde: die gedachte kwam dus door de naam Joop, niet door Klepzeiker. 
@jopie, fijn je weer even te hebben mogen lezen. ❤️

Geplaatst

Hoi @jopie, fijn weer iets van je te vernemen. Noorwegen, prachtig land ja, veel sterkte en plezier. Ik ga er binnenkort ook weer heen, maar dan met de auto. De route weet ik nog niet. Ik hou wel van verrassingen. Jij ook? Of zijn het van te voren geplande routes die je loopt?

Geplaatst
53 minuten geleden zei Bob:

Hoi @jopie, fijn weer iets van je te vernemen. Noorwegen, prachtig land ja, veel sterkte en plezier. Ik ga er binnenkort ook weer heen, maar dan met de auto. De route weet ik nog niet. Ik hou wel van verrassingen. Jij ook? Of zijn het van te voren geplande routes die je loopt?

hoi Bob, 

Nee, ik heb een vertrekpunt. En een richting. De rest ontstaat wel, inderdaad. Dat maakt het juist fijn, vind ik. Ik las jouw verslagen ook. Mooi en herkenbaar. 

 

 

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...