Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

Geplaatst

Wat een klasse @Claudius dat je hier schrijft dat je begint te twijfelen, de meeste mensen schrijven dat pas als ze het bier al gedronken hebben.

En je begrijpt ook nog waardóór je getriggerd bent, wat een zelfkennis!

Ik snap wel dat zoiets met familiehulp je stress geeft, dat zijn ook lastige dingen. Maar niet gaan drinken hoor Claudius, je doet het zó goed, als je nu vol houdt word je steeds sterker. Zet 'm op!

Hoe gaat het nu? Ik hoop dat je een goede oplossing vindt om met dit familiehulpprobleem om te gaan.

Geplaatst

@Yana Ik laat het tegenwoordig altijd eerst bezinken en dan gaat de zin naar alchohol wel weg. Een ijscreem kan niet zoveel kwaad. Ik had ondertussen mijn moed verzameld en ik had een verantwoordelijke van familiehulp aan de telefoonlijn, met als resultaat dat die medewerker bij mij niet meer op bezoek komt. 

Geplaatst

Ik heb me bij mijn aankopen gisteren vergist, ik had er niet aan gedacht dat het volgende Maandag hier ook een vrije dag is. Ik heb dus geen verse groenten voor maandag. Dinsdag eet ik weer in de kliniek warm middagmaal. 

Geplaatst

Mega goede tip, als je onterft bent accepteer dat legaat niet, bespaard je een heleboel gedoe. 

Ik ben erin gestapt uit pure nieuwsgierigheid en dat ik schuldenvrij zou zijn. Maar de afwikkeling kost me eigenlijk meer dan dan wat ik wel of niet ga ontvangen. 

Wat na de dood van mijn ouders nog rest zijn een tante van vaders kant en van mijn moeders kant nog alle 6 levende broers en zussen en daar wil ik niet mee praten. Ik wil gewoon heel graag vragen stellen over mijn ouders. Maar als ik dat aan mijn tante vraag, ja ik heb haar nooit echt gesproken, en mijn broers zijn wel met haar opgegroeid, voel ik toch als ik mijn vragen stel, dat ik geen eerlijk antwoord krijg. 

En dat ik weer weggezet wordt als een dronken mens en dik in de problemen zit. Ja dat is ooit zo geweest en ik ben daar ook voor opgenomen. Maar is wel extra stoot in je buik, waarin je je niet kan verweren en enkel kan incasseren. Want wat je ook emotioneel doet doe je toch niet goed!

Ik  ben er wel een beetje klaar mee eigenlijk om die pijn en teleurstelling te verdragen. Ik verwacht niks meer van familie banden ophalen mijn familie is gewoon dood of kapot. En verder heb ik niet zo veel aan het verleden op te halen. Na een jaar weet ik de exacte sterfdatum pas van mijn pa, en dat is al speciaal voor mij. Nu nog even te horen krijgen hoe hij om het leven gekomen is dat doet er nog voor mij toe. 

Maar dat legaat, iedereen behalve de staat mag dat wat mij betreft hebben wat er nog van overgebleven is na dit hele gedoe. 

Maar ik mag het mijn neefjes niet schenken van mijn broer, zoals bij onze moeder, nu ligt het gewoon enorm ingewikkeld in elkaar en is ook een veel groter bedrag waar het om gaat dan dat van ons mam.

Wel klote dat dat herinneringen ophalen in de weg staat en boelveel wantrouwen. Wat mij betreft had dat niet gehoeven, ik had het ook gedaan met de boodschap dat ik onterft was, immers dat wist ik mijn hele leven al dat dat eraan zou komen. 

Wat ik wel graag had willen weten, ongeacht of ik nu wel bij mijn vaders uitvaart mocht zijn, gewoon horen hoe hij gestorven is? Ook met hulp zoals ons mam of gewoon dood gegaan? Maar dat zal een eeuwig verborgen blijven omdat iedereen weet dat je me daar het beste mee kan pakken. 

Lekkere familie heb ik dus. 

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...