Spring naar bijdragen

Zondag 8 september 2024


Aanbevolen berichten

Goedemorgen frummers, 
Ik begin zo langzamerhand de hitte een beetje zat te worden😡...
Gisteren was het ook weer zo gruwelijk warm, en 's avonds de deuren en ramen tegen elkaar opzetten hielp niks, het wat totaal windstil. 
De regen die gisteren voor vandaag beloofd werd gaat ook weer niet komen 😣, kortom, ik ben een beetje chagrijnig aan het worden van dit weer.
Mooi, genoeg gezeurd, ik ga er voor mijn eigen gemak maar vanuit dat het vandaag niet boven de voorspelde 24 graden gaat uitkomen 🙃
Eerst maar even een bakje.... 

image.png.efd7238c8593032ed48e09aedd8e76c4.png

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goedemorgen saam,

@Yvonne merk dat jij ook het liefst de hitte uitzwaait, hier nog een, wil regen, hagel desnoods sneeuw, maar hitte ben ik niet voor gemaakt. Omarm de herfst, kan niet wachten

morgen ga ik op het weekpact

Dagpact:

Claudius

Fonny

Dune

mooie droge dag allen

Link naar opmerking
Deel via andere websites

goeiemooiemorgen frummers

ja @Yvonne, je zit in de baan waar het weer vaak extremer is dan hier.
Het oosten en noordoosten lijken meer landklimaat te hebben en wij hier
in de Randstad profiteren mee van een zeeklimaat. Milder weer dus.
Ik heb 2 heerlijke stranddagen gehad, lekker briesje, soms schuin vanuit het
water, soms oostenwind waarbij we gewoon wat vaker de zee in plonzen.
Die is momenteel zo heerlijk van temperatuur, met van die surfgolven waar
we als kleine kinderen mee spelen. En eergisteren zijn zelfs voor het eerst (en laatst?)
het net en de palen uitgegraven. We hadden dat al opgegeven want steeds te weinig mensen
of alleen geblesseerden. Dikke frustraties want we stuntelden op 1 na alsof we nog
nooit in het zand en met wind hadden gebald. Valpartijen, miscommunicatie en lachen ook.
Maar ook verdriet, want onze jaarlijkse groepsfoto bestaat nu uit 5 personen en zal niet
meer groter worden. Te weinig om volgend jaar al het materiaal naar zee te brengen ben ik bang.
Wat kan ouder en gebrekkiger worden toch konfronterend zijn. Maar ook dankbaarheid voelen.
Er kwamen 2 wildvreemde mensen ons verwelkomen, die hebben ons ook gemist, als anoniem
publiek. En die bedankten ons voor alle fijne uurtjes die ze meekeken op afstand.
We werden vaker aangesproken toen we nog actief en vaak speelden, maar dit was anders.
Een soort van weemoed dus ook, ook bij publiek. We worden herinneringen:mellow:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

2 uur geleden zei Fonny:

Claudius, en als je om slaapmedicatie zou vragen? Ook melden aan psychiater..sterkte

Om uit dit dal nog ooit te geraken vrees ik dat mijn enigste medicijn mijn hondje is. (Slaapmedicatie is al besproken geweest, zelf vrees ik dat me dat toch niet gaat helpen. )

@Yvonne Ik heb afgelopen nacht mijn vensters dicht gedaan, het was hier flink aan't onweren.

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik heb een mail naar een advocatenkantoor verstuurd. Ik ga me nu met al mijn macht die ik nog heb tegen deze opname verzetten. Hetzelfde kantoor dat me geholpen heeft bij mijn echtscheiding. Ik vrees dat ze morgen mijn laptop en smartphone gaan afnemen en me niet meer op verlof gaan laten gaan. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik krijg de indruk dat je in 'gedwongen opname' zit @Claudius
Wat een ellendige situatie. 
Ik weet niet van de hoed en de rand in jouw geval, kan je dus geen advies geven, maar ik hoop dat je hier beter uitkomt dan dat je nu bent... 

En ja, ouder worden en zijn is best confronterend op zijn tijd @lady jane, dat ervaar ik ook wel zo. 
Verdrietig en weemoedig omdat het ballen op het strand tot het verleden gaat behoren. 
Het clubje dat zo gekrompen is... 
Maar als ik jou zo lees zijn jullie nog met vijf en is het stoppen met ballen niet het eind van jullie ontmoetingen op het strand toch? Das rijkdom.. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Klopt Yvonne. Gisteren was ik een vd twee. En nu op weg naar weer zo met ander maatje. En boeken mee alletwee. Soms alleen kletsend dan weer slapend of lezend het is altijd goed. Mijn beste vrienden zijn zij waarmee ik ook stil kan zijn. En morgen regen dus vandaag een kadootje weer.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Nog heel erg bedankt voor het van me af kunnen schrijven, ik heb heerlijk kunnen slapen.

En sorry voor het feit dat ik gisteren de dag afsloot met een nogal negatieve input. Want heel erg opbouwend was het niet.

Ik ben een beetje zoekende nog waar en hoe ik mijn gedachtes kan ventileren, omdat dagboek schrijven niet meer voldoende is soms. Dan heb ik gewoon behoefte aan iets te laten weten maar ben niet op zoek naar een oplossing of steun of hulp van de tegenpartij, gewoon even alles eruit kunnen gooien is dan helpend genoeg.

Regelmatig bel ik met de crisis lijn en ik sta op de wachtlijst voor een psycholoog. Maar eigenlijk ben ik gewoon op zoek naar een forum waar ik soms mijn frustraties kan uiten zonder dat ik daar iemand mee raak of kwets of naar oplossingen wordt meegedacht. Want op afspraak praten  vind ik gewoon heel lastig en onbevredigend. En aangezien het nooit echt dingen zijn waar ik controle op kan uitvoeren en ook niet wil, omdat ik het graag gewoon naast me neer zou willen kunnen laten en het voor mij niet opgelost hoeft te worden. 

Iemand heeft ooit tegen mij gezegd zorg dat je een teflon laagje hebt, dan kan je alles van je af laten glijden. Lijkt me heel mooi, maar zo ongevoelig wil ik ook niet zijn. Want zo voel ik dat dan. 

Ik wil wel blijven voelen zeg maar. En geraakt worden door dingen. Maar ik wil er minder last van krijgen. Zie het als een band te hard is opgeblazen en waar wat lucht uit moet op zijn tijd. Zodat deze lekker verder door kan hobbelen.  Dat ben ik, maar ik besef mezelf ook dat dat hier niet de ideale plek is. Dus mijn vraag is, heeft hier iemand nog een tip of de moderator misschien?

Hoe ik wel van me af kan schrijven maar niet meteen geholpen hoef te worden en anderen niet overbelast. 

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hey Spud, 

Ik herken mezelf in je vraag. Het voelt bij mij wat ik kan omschrijven als " vol ".

Soms zit het zo vol dat er niets meer bij kan en dan moet er eerst iets uit. 

Daarom schrijf ik dagelijks op mijn dagboek draadje. Niet over de hele erge diepe sh*t, maar wel frustraties, irritaties en ook fijne en leuke dingen. 

Ik had vorig jaar contact met een psycholoog met het doel te ontluchten en veel te praten. Maar dat bleek een programma te zijn wat niet ging over praten. Dus helaas maar weer gestopt. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...