Hallo allemaal!

[JamesM]

Een willekeurige dag in 2024

Ik sta op rond kwart voor zeven omdat ik rond die tijd meestal wakker word. Het was weer een goede nacht, ik heb lang en ononderbroken geslapen. Ondanks dat ik geen ochtendmens ben en moeite heb met wakker worden, stap ik met een fris gevoel uit bed en het eerste wat ik doe is een kop koffie zetten. Ik zie een lege fles wijn staan en weet dat mijn vrouw gisteravond later naar bed is gegaan. Al sinds haar operatie vorig jaar zomer drinkt zij veel minder. Wat ben ik blij dat ik geen last meer heb van hoofdpijn, brakheid, zweten, pijn in organen, kortademigheid en loopneuzen ’s morgens. Waar ik mezelf eerst afvroeg of die loopneuzen nou van de verkoudheid of allergieën kwamen weet ik nu dat het de alcohol was. En ik bedenk me dat zelfs de heftige aanvallen van hooikoorts die ik normaal gesproken in deze tijd van het jaar had, achterwege zijn gebleven. 

Dan loop ik naar boven om de kids wakker te maken en hen te helpen hun kleding aan te trekken. Ik voel de rust en helderheid waarmee ik dat kan doen en we maken samen lol. Beneden aangekomen maak ik het ontbijt voor ze klaar. Ik raak wat geïrriteerd omdat ze allemaal verschillende dingen willen eten en moet dan terugdenken aan de tijd waarop ik met mijn brakke hoofd dan boos en geprikkeld uitviel tegen de kids. Wat een verschil! Ik maak ook mijn eigen ontbijt klaar en kom bij ze aan tafel zitten. Eet smakelijk!

Na het eten ga ik met de hond naar buiten en laat hem lekker snuffelen. Nog steeds kan me dat ongeduldig maken, maar ik kan me nu veel meer berusten in het moment. Eenmaal thuisgekomen zeg ik de kids gedag want die gaan naar school en stap ik onder de douche. Na het douchen zet ik nog een kop koffie en klap ik de laptop open, klaar voor een nieuwe werkdag. Ik merk bij mezelf dat ik ondanks mijn burn-out en stressklachten toch minder gejaagd ben en meer rust in mijn hoofd heb. Ik bedenk me dat ik voorheen altijd een kan met water mee naar boven nam. Nu vergeet ik zelfs vaak een glaasje water in te schenken. 

Tijdens het werk merk ik dat ik veel meer gefocust ben en het denken me makkelijker afgaat. Ook thuis is dat trouwens het geval. Een gevolg van niet drinken is dat emoties ongefilterd en puur binnenkomen en daar moet ik nog wel aan wennen. Op moeilijke momenten zoals bij mijn terugval in mijn burn-out, komt het alcoholverslaafde deel van mijn brein ‘Henk’ zich nog wel eens melden, maar ik weet dat dat niets gaat oplossen. Hoe fijn is het dat ik nooit meer die discussie met mezelf aan hoef te gaan, die continue vraag over wanneer wel en wanneer niet mogen drinken en de gevoelens van schaamte, spijt en lichamelijke ongemakken die erbij komen kijken. Dat is het echt niet waard. Sterker nog, ik heb nu echt het gevoel dat ik leef, met alle positieve ervaringen en uitdagingen die daarbij komen kijken. 

Met de kids voel ik me ook meer verbonden. Niet dat ik ze voorheen negeerde, integendeel, maar ik was vaak geïrriteerd en geprikkeld en met mijn gedachten bij het eerste (of volgende) wijntje die dag. Ik kan nu echt genieten van het samenzijn. Hoe heerlijk is dat! Ook mijn relatie met mijn vrouw voelt verbeterd. In plaats van in een dronken bui haar schreeuwend opgekropte dingen te verwijten kan ik nu rustig blijven en het meer bij mezelf houden. Geen verwijten meer, veel minder irritatie en boosheid, wel meer contact. Ik merk ook dat mijn vrouw veel meer verbinding met mij zoekt. Dat vind ik erg fijn, het geeft mij vertrouwen en zorgt er ook weer voor dat ik meer positieve energie kan steken in ons. 

De dag verloopt rustig. Af en toe lees ik op Alcohol de Baas de bijdragen van lotgenoten, om toch bewust te blijven van het gevaar van een uitglijder en terugval met alcohol. De herkenbaarheid van lotgenoten en hun verhalen helpen mij om scherp te blijven. De verslaving verdwijnt meer naar de achtergrond, en dat is voor Henk reden om zich op sommige momenten toch even te laten horen: als het zo makkelijk gaat dan viel het met die verslaving echt wel mee. Eentje op z’n tijd moet toch kunnen? Dank voor je advies Henk, daar gaan we niets mee doen. 

Ik moet terugdenken aan de afgelopen jaren, toen ik zoveel dronk. Ergens blijft altijd het gevoel hangen dat het wel meeviel. Nadat ik gestopt ben heb ik nooit echte onbedwingbare zucht gehad. En het stoppen zelf ging, nadat de knop om was, ook verrassend makkelijk. Misschien beschik ik over veel zelfdiscipline. Ik weet ook dat als ik met dit soort grotere issues eenmaal iets heb besloten, ik daar niet meer op terug kom. Daar prijs ik mezelf gelukkig mee. Want tegelijkertijd blijft altijd het gevoel hangen van ‘eentje kan wel’ en daarom hou ik steeds de metafoor van de bekerplant van Allen Carr in gedachten. Eenmaal de eerste gepakt glijd je bewust of onbewust zo weer af naar je oude dagelijkse drinkpatroon. Ik herken dat nog van het stoppen met roken, waar ik naar mijn idee helemaal niet zo verslaafd aan was -in ieder geval veel minder dan aan de alcohol. Gewoon even één sigaretje werd al dezelfde week weer een pakje per dag.

Maandelijks lees ik meerdere malen mijn lijst met ‘36 voordelen van gestopt zijn met alcohol’ door en gedurende de tijd zijn er daar ook nog een stuk of drie nieuwe bijgekomen. Alhoewel ik me daar toen helemaal niet van bewust was, stond mijn leven echt in het teken van drank. Het kopen, drinken en herstellen ervan, of het bezig zijn met momenten om te kunnen drinken. En daarbij ongemerkt toch heel vaak smoesjes gebruiken en stiekem gedrag vertonen, zoals altijd een reden vinden om te drinken, een extra slok nemen of flessen verbergen. Vooral het laatste jaar werd dat ook voor mijzelf merkbaar, helemaal na de operatie van mijn vrouw. Zij heeft de laatste maanden vaker geroepen dat ik teveel dronk. Ik dacht altijd dat we gelijk op gingen. Dat we allebei een probleem hadden -of niet. Maar achteraf gezien dronk ik toch net wat meer, langer, eerder en vaker en heb ik mijn vrouw onbewust gebruikt om te kunnen drinken en mijn eigen drankgebruik te verbloemen en te rechtvaardigen. En dat spijt me enorm. 

En dan de impact die het heeft gehad op mijn werk en gezin. Met een aantal wijntjes op je werk nog doen, of juist de volgende dag vanuit je brakheid niet goed kunnen functioneren is natuurlijk absurd. Laat staan de aandacht die ik niet aan mijn gezin heb gegeven, de woede-aanvallen, irritaties en verwijten in plaats van de echte verbinding zoeken. Alcohol maakt meer kapot dan je lief is -ook voor jezelf trouwens. Vanuit de verslavingszorg gaven ze aan dat ik gelukkig nog een gezin, baan en huis had. Dat nu het juiste moment was om te stoppen, omdat de volgende stap het kwijtraken van dat alles zou kunnen zijn. Dat voelde allemaal zo ver weg. Maar als ik de vergelijkbare verhalen van lotgenoten lees, had dat beslist geen onrealistisch scenario geweest. Ik ben dankbaar dat ik de kracht heb gevonden om te stoppen met alcohol. En gestopt te blijven. 

Gestopt zijn voelt heel goed, alsof het nooit anders is geweest. En tegelijkertijd soms toch ook wel eenzaam. Omdat ik weet hoe het ooit was. Omdat in mijn omgeving en de maatschappij in het algemeen drank de norm is en niet drinken soms een beetje vreemd. Zeker op verjaardagen, waarop traditioneel veel gedronken wordt heb ik het nadat de eerste wijntjes zijn ingeschonken wel gezien. Ik heb me nooit gerealiseerd dat je al na de eerste slokken zo uit je mond kan stinken. Laat staan na anderhalve fles, terwijl ik destijds echt dacht dat als ik wat afstand hield mensen het niet zouden ruiken. Nadat er meer wijn in het spel is hebben gesprekken ook steeds minder diepgang. En mensen worden zo luidruchtig. Sinds mijn burn-out is dat iets waar ik slecht tegen kan. Of heb ik dat altijd al gehad maar met alcohol onderdrukt?

Alcohol gaf mij altijd rust in mijn hoofd, in plaats van angst, gejaagdheid, overprikkeling, irritatie en stress. Het gestopt zijn doet paradoxaal genoeg hetzelfde. En dat de hele dag door. Ik las onlangs twee hele mooie quotes die me voor altijd bij zullen blijven:

 

1.     Alcoholism is to give up everything for one thing. Sobriety is to give up one thing for everything

2.     I would rather go through live sober, believing I am an alcoholic, than to go through life drunk, trying to convince myself that I am not.

 

Zo treffend. En zo waar. Vooral de laatste quote sluit goed aan op hoe ik het nu beleef. Tegenwoordig weet ik dat ik een alcoholverslaving heb, in tegenstelling tot ‘vroeger’, toen ik mezelf er steeds van probeerde te overtuigen dat ik geen alcoholist was. We konden ook geen alcoholisten zijn want we dronken toch goede, duurdere wijnen? Ik heb de eigenaar van de wijnhandel wel eens subtiel gevraagd of deze veronderstelling klopte. Ja uiteraard herkende hij dat, echte alcoholisten kopen niet bij hem in de winkel maar halen hun goedkope alcohol bij de supermarkt. Nu weet ik wel beter.

Het feit dat in mijn hoofd mijn alcoholverslaafde vriend Henk er mij nog steeds van probeert te ‘overtuigen’ dat één drankje best wel kan, is het beste bewijs dat er sprake is van verslaving. Anders had dat ene drankje in mijn hoofd nooit een issue geweest. Een belangrijke uitspraak van de AA hierbij is: één is te veel en duizend nooit genoeg. En dat is voor mij heel herkenbaar. Vrij vertaald: neem die ene niet want dan ben je binnen de kortste tijd weer terug bij af. 

Tegenwoordig heb ik ook geen last meer van al die lichamelijke ongemakken denk ik terwijl ik nog een koffie en chocoladekoekje pak, mijn nieuwe verslaving. En de bijbehorende spanning over mogelijke risico’s op enge ziekten is ook verdwenen. Ik voel me over het algemeen veel stabieler, ben veel minder geprikkeld en kan zaken nu meer bij mezelf houden zonder verwijt aan anderen. Dit is ook een gevolg van het herstel van mijn burn-out, die twee hangen nauw samen met elkaar. 

Tijdens het avondeten drinken we nog steeds water, alhoewel ik tegenwoordig wel een klein in plaats van een groot glas pak. Na het eten ruim ik de afwas op en doe met de hond nog een rondje. Gedachten die in mijn hoofd opkomen laat ik gaan en ik luister aandachtig naar de vogels die fluiten en andere geluiden om mij heen. Eenmaal terug breng ik samen met mijn vrouw de kids naar bed. Regelmatig ben ik een half uur of langer boven bij de kids en dat vind ik heel fijn. Ik kan nu met al mijn aandacht bij hen zijn, zonder geprikkeld te zijn of gedachten aan wijn die nog gehaald of gedronken moet worden. In het algemeen merk ik dat ik tegenwoordig rustig en geduldig kan zijn naar de kids, wat ik erg prettig vind. En zij kennelijk ook, gezien de aandacht die ze me nu geven. 

Als ik beneden kom zet ik een kop verse Earl grey thee. Het geeft me voldoening om bewuster bezig te zijn met het maken van thee en koffie. Onlangs heb ik ook een perculator gekocht waarin ik met vers gemalen koffiepoeder zelf koffie kan zetten. Met mijn vrouw heb ik het nog even over de kids en de planning voor morgen en we kijken samen naar de Code van Coppens op tv. Nadat ik de hond nog kort heb laten plassen is het tijd om naar bed te gaan, vanwege mijn burn-out ga ik standaard rond negen uur naar bed. Mijn vrouw gaat dit keer gezellig mee naar boven en in bed lees ik nog wat voordat ik ga slapen. Een jaar geleden hadden we nu de tweede of zelfs derde fles wijn opengetrokken en zaten we nog wel tot een uur of half twaalf te ‘bingedrinken’ (meer dan 5 drankjes in twee uur tijd). Gelukkig behoort dat tot het verleden. Alhoewel ik moe ben voel ik me ook nog fris en bedenk me hoe heerlijk het is om de hele dag bewust te hebben meegemaakt. Wat een vrijheid en wat een rust!

[bumperjim]

Goed verhaal!

En je kan je van tevoren en tijdens het stoppen helemaal gek denken met "hoe moet dit dan gaan en hoe moet dat dan gaan en hoe moet het straks op vakantie en hoe moet het met de kerstdagen en wat zal die ervan zeggen of die", enz enz dat is onze denkmachine wel toevertrouwd. Zet allemaal geen enkele zoden aan de dijk, het enige dat telt is gewoon niet drinken en dan komen de inzichten vanzelf. 

[Jessje]

Heel fijn om te lezen. Ik hoop dat ik ook zo ver mag komen.❤️

[JamesM]

14 uur geleden zei bumperjim:

Goed verhaal!

En je kan je van tevoren en tijdens het stoppen helemaal gek denken met "hoe moet dit dan gaan en hoe moet dat dan gaan en hoe moet het straks op vakantie en hoe moet het met de kerstdagen en wat zal die ervan zeggen of die", enz enz dat is onze denkmachine wel toevertrouwd. Zet allemaal geen enkele zoden aan de dijk, het enige dat telt is gewoon niet drinken en dan komen de inzichten vanzelf. 

Dank, ja klopt. Het enige wat je ervoor nodig hebt zijn een portie geduld, doorzettingsvermogen en vertrouwen. En gewoon doen. 

[JamesM]

14 uur geleden zei Jessje:

Heel fijn om te lezen. Ik hoop dat ik ook zo ver mag komen.❤️

Dankjewel! En ook jij kan het 🌹

[Freekie]

Ik heb je posts en de willekeurige dagen gelezen, ook bij mij veel herkenning! 

De eerste niet nemen geldt ook voor mij, ik heb mijn verslaafde brein-deel, (mijn olifantenpad zoals ik het noem) geen Henk genoemd, maar hij is er wel degelijk, op de meest ondenkbare momenten soms nog.. 

Zelfzorg blijft ook bij mij belangrijk, daardoor sta ik sterker in alles wat ik doe! 

[JamesM]

8 uur geleden zei Freekie:

Ik heb je posts en de willekeurige dagen gelezen, ook bij mij veel herkenning! 

De eerste niet nemen geldt ook voor mij, ik heb mijn verslaafde brein-deel, (mijn olifantenpad zoals ik het noem) geen Henk genoemd, maar hij is er wel degelijk, op de meest ondenkbare momenten soms nog.. 

Zelfzorg blijft ook bij mij belangrijk, daardoor sta ik sterker in alles wat ik doe! 

Ja zelfzorg inderdaad! Zonder dat had ik nu nog steeds gedronken. Blijven werken aan mijzelf, gezond eten, sporten en dagelijkse meditatie. En olifantenpad is ook een mooie, een weg die je besluit wel of niet te volgen. 

[JamesM]

Vakantie, eindelijk! De eerste week nu in Oostenrijk. Wat een prachtig land toch, de bergen blijven me fascineren. En nu constateer ik dat ook in deze vakantie de trek in alcohol eigenlijk afwezig blijft. Behalve soms in de middag bij de ‘middagsnack’ of bij het avondeten. Vooral in buitenland merk je hoeveel het eigenlijk om de drank gaat. Ook in en bij het (avond)eten. 

Het niet drinken gaat me heel makkelijk af. En zoals ik ook in andere draadjes en posts las beleef ik de vakantie nu zo puur. Vanaf ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat geniet ik van alle uitzichten, geluiden, kleuren. Wat een verschil met een jaar geleden. Ik sta superfris op, mediteer twee keer per dag, hardloop om de dag in de bergen en ben de rust zelfe. Ook naar de kids. Wat een geschenk. Het mooiste cadeau wat ik mijzelf ooit heb gegeven. Het is vakantie. En voor het eerst sinds mijn tienerjaren heb ik het idee dat ik geniet. Echt geniet. In alle rust en alle vrijheid. 

[lady jane]

mooi he James
wat een kado van het leven.
geniet er maar dubbel van
nu je weet wat je achter je hebt gelaten

[Bob]

Wat mooi, James, een groot geschenk aan jezelf. 

Herkenbaar ook, trouwens, wat dat vakantiegevoel betreft.