Hallo allemaal!

[JamesM]

Wat gaat de tijd snel! Ik ben pas bijna drie maanden onderweg, maar het had zo een half jaar of meer kunnen zijn, zo ver weg voelt het inmiddels. De tijd dat ik soms op dit tijdstip de fles wijn al koud legde voor vanmiddag. En zeker vrijdag want officieel weekend, dus geen schaamte om rond 16-16.30 de eerste open te trekken.

In de afgelopen bijna drie maanden al 145 flessen wijn niet gedronken en pak m beet 750 euro bespaart. Ik heb in de woonkamer even uitgemeten hoeveel ruimte die flessen zouden innemen. Ongelooflijk.

Langzamerhand voelt het ook steeds beter om de minder leuke kanten van het leven, die iedereen heeft, gewoon te laten zijn en niet meer weg te drinken of te parkeren met het idee ‘er ligt een fles wijn koud’. Ik weet niet of het te maken heeft met de zg ‘wall fase’ of mijn herstel van burn-out, maar ik voel me vaak nog steeds somber met een soort ‘unheimische leegte’ in mijn hoofd. Tegelijkertijd merk ik dat het gewone leven ook neerdaalt, dat ik mijn voormalige dranktijd ook kan besteden aan sport, weer muziek spelen en andere interesses. Of gewoon even niets doen en zijn en een kop koffie of thee drinken. Heerlijk is dat, en wat een verschil met die gejaagdheid en rusteloosheid die ik hiervoor altijd in mijn kop had! Daar merk ik echt een mega verschil in. Dat voordeel voeg ik zo nog even toe aan mijn lijst die ik eerder heb gepost.

Zucht naar drank heb ik eigenlijk nooit meer. Het idee is toch ook van de zotte om als een soort uitgedroogde spons steeds maar weer bezig te zijn met dat ene eerste glaasje gif. Ik kan mijn tijd wel beter gebruiken. Ik moet wel zeggen dat ik me dit al die jaren hiervoor niet kon voorstellen. De knop is echt om. Ik zie net bij het maken van een cappuccino dat er nog een geopende fles champagne in de koelkast staat van oud en nieuw. Dat doet me niets meer gelukkig.

Natuurlijk fluistert Henk (mijn alcoholverslaafde vriend in mijn brein) me nog wel eens in dat als ik zo makkelijk kon stoppen met alcohol het met die verslaving ook wel meeviel. Mijmerend dat maximaal twee glaasjes op een speciale gelegenheid toch best moet lukken. Ik laat de beste kerel maar. Hij kan er ook niets aan doen.

En dus die rúst! Ik lees hier op het forum mensen die zijn gaan minderen. Ik moet er niet aan denken om weer in dat kat en muisspel met de alcohol te vervallen. Weer een aanzienlijk deel van mijn hersencapaciteit wat op de achtergrond continu bezig is met ‘wanneer wel wanneer niet’. Ook vanuit mijn burn-out ben ik bezig om veel meer ‘mindful’ te leven, dus in het hier en nu zonder oordelen. En dat bevalt me heel goed. Een hele fijne modus, zonder drukte in mijn hoofd.

Waar ik eerder schreef dat ik huiverig was voor 0.0 drankjes heb ik dat nu veel minder. Ten minste, alleen bij 0.0 wijn heb ik dat. Naast het feit dat ik het gewoon niet te drinken vind triggert het teveel mijn oude gewoontes en verslaving (de fles zelf, openmaken ervan, wijnglas uit de kast halen, het inschenken en natuurlijk het vasthouden en het drinken zelf). Ik drink in het weekend nog wel eens een 0.0 speciaal biertje. Echt eentje, omdat ik de smaak lekker vind en meer ook niet nodig is. Mijn dorst les ik wel met een glas water of thee. Wat misschien meespeelt is dat ik (speciaal)biertjes nooit thuis heb gedronken als onderdeel van mijn verslaving, het was altijd wijn. Dus Henk wordt op geen enkele wijze getriggert door een glas La Trappe Nillis op een zaterdag. 

Om eens wat andere varianten van 0.0 biertjes te kunnen proberen was ik van het weekend ironisch genoeg even bij een bierwinkel om de hoek. Toeval of niet, het eerste waar mijn blik op viel bij binnenkomst was een krat ‘Orval’. Door het inspirerende verhaal van @Oskarheeft die naam zich als een anker in mijn brein genesteld. En alhoewel het zien en ruiken van die biertjes me weinig deed, lichte de tekst Orval als een soort waarschuwingsbord op. Ik moest erom glimlachen en bedacht me wat een ontzettend fascinerend ding dat is, ons brein. 

[Nienes]

James wauw wat goed! Wat een fijn en positief verhaal! Ik ben nog maar op dag 19 maar herken toch al veel wat je schrijft. Ook nog die somberte en leegte soms. Ligt aan de dag en bui. 
Wat omschrijf je dat goed, als een soort uitgedroogde spons!! Zo is het natuurlijk ook gewoon! Dank je wel voor het delen en alvast een heel fijn weekend!

[JamesM]

En ter aanvulling op bovenstaande, nu ik zo uit het raam kijk naar het prachtige winterlandschap en de zon die schijnt in de mooie blauwe lucht: misschien wel het allergrootste voordeel is dat ik HET GEVOEL HEB DAT IK LEEF!

[JamesM]

9 minuten geleden zei Nienes:

James wauw wat goed! Wat een fijn en positief verhaal! Ik ben nog maar op dag 19 maar herken toch al veel wat je schrijft. Ook nog die somberte en leegte soms. Ligt aan de dag en bui. 
Wat omschrijf je dat goed, als een soort uitgedroogde spons!! Zo is het natuurlijk ook gewoon! Dank je wel voor het delen en alvast een heel fijn weekend!

Dank je wel @Nienes!  Het ligt zeker aan de dag en de bui. En ook trouwens in mijn geval hoe de kids inwerken (zowel positief en negatief) op mijn gemoedstoestand. Maar ik merk dat het goed is om even uit te zoomen en te kijken naar wat er in al die tijd al is veranderd, in plaats van te blijven hangen in de somberheid en leegte die een dag kan bieden. Jij ook goed weekend!

[herman0167]

James, ik ben nu drie maand uit de kliniek en heb het nu makkelijk ik kan jouw verhaal  copy en paste doen als ik wil, want wat jij beschrijft voel ik exact ook zo, zonder de burn out dan, dat die knop toch om kan en de rust die dat geeft wil ik niet meer kwijt, ik doe geen 0.0 ik ben nu verslaafd aan ijskoude ranja, tja die suiker dan weer, zo is er altijd weer wat LOL.

[JamesM]

45 minuten geleden zei herman0167:

James, ik ben nu drie maand uit de kliniek en heb het nu makkelijk ik kan jouw verhaal  copy en paste doen als ik wil, want wat jij beschrijft voel ik exact ook zo, zonder de burn out dan, dat die knop toch om kan en de rust die dat geeft wil ik niet meer kwijt, ik doe geen 0.0 ik ben nu verslaafd aan ijskoude ranja, tja die suiker dan weer, zo is er altijd weer wat LOL.

Ha @herman0167, wat goed om te lezen! Is in de kliniek de knop omgezet of daarvoor al? En wat betreft suiker, ik weet uit ervaring met de kids dat er ook een suikervrije variant bestaat  Datzelfde heb ik (al jaren) met koffie. Dat drink ik bijna in net zo’n tempo als de wijn voorheen, ik zie een verband maar als dat het is prima. 

[JamesM]

Alweer een tijd geleden (bijna anderhalve maand) dat ik op mijn eigen draadje heb geschreven. Het gaat goed. @Bob attendeerde mij erop dat ik alweer vier maanden onderweg ben met mijn alcoholvrije leven. En de voordelen worden steeds normaler, ten minste, ik denk dat ik een steeds normaler leven leef zonder de waanzin van alcohol. En er mag weer een voordeel bij: sinds ik niet meer drink ben ik zo'n zes kilo afgevallen. Nu is het niet zo dat ik dat per se nodig heb want ik zat met het sporten al min of meer op mijn ideaal gewicht. Maar ik denk wel dat er dus toch ook veel onderhuids vet (rond organen) zat wat ik met al die jaren drank heb opgebouwd en wat zich nu aan het oplossen is. Het geld wat ik bespaar met niet drinken kan ik dus besteden aan het kopen van nieuwe kleding. 

Mijn lijstje met nadelen heb ik er nog eens bij gepakt. Het waren er zeven (zie eerdere post). Eigenlijk zijn al deze nadelen grotendeels verdwenen. Het enige wat ik een enkele keer nog wel mis is het idee om na een drukke dag/periode met een of twee wijntjes rust te creëren in mijn hoofd. Maar ik weet dat het niet blijft bij die twee en de deur opent naar meer alcoholmisbruik (bestaat er eigenlijk wel een normaal alcohol 'gebruik' of is het per definitie 'misbruik'?) en als ik de film even vooruit spoel dan weet ik dat het zeer kortstondige moment van plezier (een uur of twee?) heel veel meer ellende geeft. Dus wat dat betreft geen gevaar.

Het gekke is wel dat ik de laatste tijd de drank meer mis. Vanuit het herstel van mijn burn-out ben ik nu bezig om ook de issues uit mijn jeugd aan te pakken. En dat zijn geen vrolijke zaken. Ik had gedacht dat ik deze een plek had gegeven maar ze blijven als geesten op een kerkhof in mijn hoofd rondspoken en bepalend zijn in hoe ik mezelf ervaar en hoe ik vooral op moeilijke momenten reageer. Deze issues zorgen momenteel voor veel onrust in mijn hoofd en mijn gebruikelijke strategie was altijd om er dan wijn bij te pakken.

Dus komt er de afgelopen tijd weer meer de behoefte aan wijn opzetten. En eigenlijk vind ik dat wel fijn. Het ging de laatste tijd heel gemakkelijk, dat leven zonder drank. Zo gemakkelijk dat mijn alcoholverslaafde vriend Henk regelmatig fluisterde 'zie je wel, zo verslaafd was je toch niet'. En ik bemerkte de laatste tijd ook weer rare gedachten over kunnen drinken: vooral over het idee om weer vrijgezel te zijn en dan te kunnen drinken. Of het idee dat het fijn is als je als alleenstaande bejaarde over blijft want dan zou ik elke dag weer gaan drinken. Absurde gedachten toch! Maar samen met de opspelende behoefte aan wijn houdt het me wel scherp. Ja, het was en is daarmee nog steeds een stevige verslaving. Het feit dat het nu weer op komt spelen zegt meer dan genoeg. En nee, niet tot de verleiding gekomen maar ik sta er nu wel voorzichtiger in dan twee maanden terug. Even een goede wake-up call: onderschat het alcohol monster absoluut niet, die wacht op een zwak moment en slaat dan toe. 

De ziekte van mateloosheid wordt het ook wel genoemd. En als ik mijn dagelijkse activiteiten zo bekijk, dan klopt dat eigenlijk wel bij nader inzien. Ik vreet sinds ik gestopt ben veel meer koek (de rol gaat op), ik drink zo 10 tot 15 koppen koffie per dag (heb ik de laatste jaren altijd gedaan, als ik er nu over nadenk zou dat best wel eens gelijk hebben kunnen lopen met mijn oplopende wijngebruik) en sporten kan ik ook niet normaal opbouwen, het is alles of niets. En ook het werk ging zo. Eigenlijk ook een soort verslaving dus. Alleen gezonder dan alcohol.

 

[Lonster1]

Herkenbaar James, dat mateloze... Werk kan wel degelijk ongezond zijn trouwens, als je er enorme stress van krijgt. Teveel achter de computer zit. Etc.

Sinds ik niet meer dagelijks drink, heb ik mijn koffieconsumptie ook naar beneden geschroefd. Ik werd na 4 bakken veel te hyper. Had het idee dat ik eerder steeds bezig was met uppers en downers. Alcohol down, kunnen ontspannen. Koffie up - wakker worden en aan de gang blijven. Tijdje relax-thee gedronken en valeriaan en thc geslikt. Snoepen. Altijd met middelen bezig om een effect te bereiken. 

Dat wordt gelukkig allemaal wel wat minder. Voor mij is het ook een kwestie van accepteren en voelen. Als ik moe ben moet ik uitrusten of rustig aan doen. In plaats van op zoek gaan naar een oppepper. Als ik druk in mijn hoofd ben, ga ik wandelen. Of ik zit het uit. Niet alles hoeft gefixt te worden.

 

 

[JamesM]

@Lonster1 ja dat klinkt heel herkenbaar! En ik moet vanuit mijn burn-out ook nog goed leren om naar mijn gevoel te luisteren en te accepteren dat niet alles nu moet. Jouw laatste alinea sluit daar heel goed op aan. Vind ik wel erg lastig om daar een goede modus in te vinden. Hoe heb jij je dat zelf aangeleerd?

[Lonster1]

Kwestie van voortdurend onderhoud. Ik ben de laatste tijd van de vaste structuren en afspraken, die mij goed doen. Drie keer per week zwemmen, 2 x lange wandeling waarvan een vaste afspraak met een wandelmaatje. Regelmatig naar museum, soms naar film of uit eten of andere sociale bezigheden. Maar niet teveel. Ook lummelen, alleen thuis zijn. Vroeg naar bed. Wat meer vanuit huis werken, minder uren gaan werken. Af en toe eens een boek of podcast luisteren over zelfontwikkeling. 

[Lonster1]

Een halve dag per week vrijwilligerswerk gaan doen in een buurthuis doet mij ook goed. Daardoor kan ik wat makkelijker afstand nemen van mijn werk, het geeft voldoening en zit ik in een hele andere setting. Met andere mensen en geen laptop voor mijn neus.

[JamesM]

Structuur en vooral me eraan houden is key voor mij ben ik van overtuigd. Lukt de ene keer beter dan de andere. En vrijwilligerswerk is misschien ook wel iets om over na te denken, ook om meer zingeving in mijn leven aan te brengen. Thanx 

[JamesM]

Weer even een berichtje. Ik ben zoals eerder genoemd bezig met de issues uit mijn jeugd. Die zijn erg impactvol en ik ben al enkele weken heel somber en voel me hierdoor erg eenzaam, gevoelloos en waardeloos. Gevoelens als ‘wat heeft mijn leven voor zin’ en ‘wat doe ik er eigenlijk toe’ komen nu naar boven. Ik ben moe van het vechten en dacht echt dat ik dit een plek had gegeven maar ik zie nu in dat ik deze gevoelens altijd heb weggedronken. Ik voel dat enorm aan de drang naar drank die er nu is, nog steeds geen haar op mijn hoofd die er aan denkt een glas te nemen maar het voelt wel enorm leeg en onzeker. Met mijn vrouw heb ik besproken dat ik morgen een afspraak bij de huisarts maak om hier extra hulp of zelfs medicatie bij te krijgen. Komt evengoed vrij onverwacht, ik had juist het idee de weg naar boven te hebben gevonden maar het voelt nu alsof ik in de diepste put uit mijn leven ben gevallen. En dat voelt vrij uitzichtloos, zelfs voor een optimist zoals ik.

Dat moest ik even kwijt, ook om te laten zien dat het proces van alcoholvrij dus naast hoge pieken ook diepe dalen kan hebben. 
 

[lady jane]

Het stoppen is niet het moeilijkste @JamesM
maar juist het gestopt blijven.
Logisch dat er nu issues te verwerken zijn, dus
goed dat je er hulp bij haalt. 
Realiseer je wel dat de somberte mede door de drankjaren zal komen.
Misschien lijkt de put nu dieper dan hij daadwerkelijk is.
Maar wat je ook tegen gaat komen, je kunt dit aan.
Volgens mij durf jij jezelf tegen te komen en sta je open om te veranderen
en je weet vast al dat je ook hier sterker uit gaat komen.

[JamesM]

Dank je Lady Jane dat zijn mooie bemoedigende woorden, die doen me goed 

[JamesM]

Ruim een maand verder en het gaat iets beter. Dankzij antidepressiva, een psycholoog gespecialiseerd in jeugdtrauma en een intensieve behandeling bij ggz is er weer perspectief en dat is heel fijn. Het voelt als een langzame weg naar boven. Als ik terugkijk heeft de drank een hele belangrijke rol gespeeld bij het ‘parkeren’ van mijn issues, waarbij ik dacht ze echt ‘een plek te hebben gegeven’. Nu er geen drank meer is moet ik ze dus op een andere, gezondere manier aangaan. Dat voelt spannend, eng en grijpt me bij de keel maar het geeft me ook kracht, zelfinzicht en vertrouwen. Gelukkig blijf ik stabiel in mijn nuchter blijven, met binnenkort alweer een half jaar op de teller. Het forum speelt daar een belangrijke rol in. 

Ook als onderdeel van mijn herstel heb ik geïnspireerd door @Jac twee ‘dagverhalen’ geschreven. Eentje van tijdens mijn actieve verslaving en eentje na het stoppen. Ik wilde iets voor mijzelf hebben om de absurditeit van mijn denken ‘toen’ terug te kunnen lezen en te beleven, ook bij het gevaar van een uitglijder/terugval. En ik merkte dat mijn vrouw langzamerhand vragen begint te stellen, het probeert te snappen hoe die verslaving bij mij werkt(e). Ik denk dat ik het een dezer dagen op mijn draadje ga plaatsen, wellicht ook interessant voor anderen. Het is alleen best een lange tekst en ik weet nog niet hoe ik het in een document kan plaatsen wat niet herleidbaar is naar mij.

 

[lady jane]

Je zit op het goede pad @JamesM, 
misschien kun je met wat tekstjes oefenen, een recept desnoods
als je dat typt privé het met copy en past naar een geopende draad hier sleept.

We hadden hier ooit een draadje zandbak, waar je in kon oefenen/spelen met teksten en plaatjes, maar ik kan m niet vinden. Maar op je eigen draadje kan ook. En erna kun je het weer deleten en vervangen door een *. Er moet iets achter blijven om te plaatsen. 

Maar je hoeft niet te haasten, jouw weg/pad loopt toch wel door. Liefst zonder omweggetjes. 
Als je wel met zo'n document aan de gang wilt, kan Bob je vast helpen (via pb). succes!

[JamesM]

@lady jane dank, ‘zonder omweggetjes’ das heel scherp en treffend.

Nog steeds kan ik me erover verbazen dat mensen toekunnen met een of twee glaasjes. Mijn vrouw was gisteren tot na middernacht met vriendinnen thuis. Ze hadden in vier uur tijd maar liefst 2 (!) wijntjes pp gedronken.

Ik viel van mijn stoel van verbazing. Dat had voor mij of een hele frustrerende avond geweest of ik had al minstens (!) anderhalve fles op. Kwestie van 1 is te weinig en 10 nooit genoeg. Dat snapte mijn vrouw weer niet. 

[herman0167]

2 uur geleden zei JamesM:

Ik viel van mijn stoel van verbazing. Dat had voor mij of een hele frustrerende avond geweest of ik had al minstens (!) anderhalve fles op. Kwestie van 1 is te weinig en 10 nooit genoeg.

In de kliniek zat in de kamer naast ons een man die er was gekomen omdat hij elke avond 3 flessen bier dronk, voor die man een probleem dat ie wou oplossen, prima, maar wij hebben besmuikt gelachen want als wij 3 flessen bier per dag zouden drinken zaten we niet in de kliniek maar vrolijk thuis, zo heeft iedereen weer een andere maatstaf met drinkgewoonten

[JamesM]

11 uur geleden zei herman0167:

In de kliniek zat in de kamer naast ons een man die er was gekomen omdat hij elke avond 3 flessen bier dronk, voor die man een probleem dat ie wou oplossen, prima, maar wij hebben besmuikt gelachen want als wij 3 flessen bier per dag zouden drinken zaten we niet in de kliniek maar vrolijk thuis, zo heeft iedereen weer een andere maatstaf met drinkgewoonten

Ja zo is het natuurlijk, het was ook niet bedoeld om te laten zien hoeveel ik zelf kon drinken. Knap dat ie wel moed en inzicht had om naar de kliniek te gaan. Het was meer een soort wake up call voor mijzelf, als ik al dacht dat het welbekende ‘eentje’ wel kon, ik nu direct mijn intuitieve reactie kon waarnemen (een is geen). Ik zou direct in oud gedrag schieten. 

[Lonster1]

Sommige mensen drinken voor de gezelligheid, een glas wijn voor je neus hebben staan is dan al genoeg.

Ik zat eerder ook altijd te loeren of anderen hun glazen al leeg hadden en ik met goed fatsoen bij kon (laten) schenken.

[JamesM]

24 minuten geleden zei Lonster1:

Sommige mensen drinken voor de gezelligheid, een glas wijn voor je neus hebben staan is dan al genoeg.

Ik zat eerder ook altijd te loeren of anderen hun glazen al leeg hadden en ik met goed fatsoen bij kon (laten) schenken.

Ja heel herkenbaar, en jezelf dan van binnen helemaal opvreten omdat het zo langzaam gaat

[JamesM]

Eerste Koningsdag zonder alcohol ‘overleefd’. Dat was wel even wennen want normaal zat ik al vanaf middaguur legaal aan de wijn, oranjebitter of bier. En vaak ook Koningsnacht erbij. Ik dacht er wel even weemoedig aan terug toen we met koffie op het terras zaten. Maar het is ook goed zo, ik merk ook dat ik al die drukte eigenlijk helemaal niet zo prettig vind. En door!