Spring naar bijdragen

Zaterdag 24 oktober


ikkanhet

Aanbevolen berichten

@Lieke7777, ik kan me alleen maar bij benadering proberen voor te stellen in welke emotionele rollercoaster  jullie zitten. Ik heb respect voor je, ondanks alles houd je vol, goed hoor. En het einde is nu in zicht. Sterkte! En ik hoop dat je ook voorzichtig al een beetje blij kunt zijn.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

9 uur geleden zei Bor:

Uiteindelijk weer 12 uur achtereen opgepast. God wat was ik er moe van oplaatst. 

Bor, ik ben bang dat toch gewoon weer over je heen laat lopen. 
Ik las al dat je het had over '1 dag in de week'  dat zou te doen zijn...
Nu weer 12 uur achtereen.... 
Stop ermee voor je niet meer terug kunt. 
Oppassen alléén heel af en toe in een noodgeval een paar uurtjes achter elkaar. 
Verder niet. 
Je laat ze steeds een stukje verder gaan. 
Op deze manier hoeft jz niet eens te komen om kennis te maken, 
want binnen de kortste keren zit je 3 of 4 keer per week 12 uur met die kleine. 
Stoppen meis, dit is niet goed. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Bor, als ik van mezelf uit probeer terug te redeneren waarom ik mijn reacties heb gegeven op het oppassen en de verzoeken daartoe dan kom ik hier uit: 
Vanaf het moment dat men jou wilde betrekken bij de opvang van het wurmpje heb jij aangegeven dat je dat NIET wilde, niet KUNT. 
Althans, zo kwam het op mij over. 
Ik meende begrepen te hebben dat je zo af en toe indien nodig wel een paar uurtjes zou willen inspringen als het jou uitkwam. 
Niks mis met die opstelling. 
Maar ik kan er naast zitten hoor, misschien heb ik dingen gelezen die jij helemaal niet hebt geschreven of bedoeld. 
En als jij met liefde 1 dag in de week 12 uur op het wurmpje past, wie ben ik dan om daar commentaar op te geven. 
(daarnaast... jouw zoon is toch geen alleenstaande vader? Of heb ik het nou weer helemaal mis??) 
 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Daar kan en wil ik natuurlijk helemaal niets tegen in brengen Bor. 
Maar ik blijf met het gevoel zitten dat je er nu toch wel anders in staat dan in het begin, en dat is jouw goed recht.
En dat roept bezorgde reacties van jouw medefrummers op. 
Probeer dus niet zo verbaasd te reageren als mensen bang zijn dat jij onbewust over jouw eigen grenzen heen gaat. 
Zoals jij het beschrijft kan ik alleen maar zeggen dat ik ik je begrijp, helemaal begrijp. 

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Is dit echt allemaal nodig, alle privédrama's steeds en steeds weer?
Persoonlijk zou ik liever lezen hoe jij het redt mbt drank nu Bor
je schrijft weer wat bozer/ongeduldiger, blijft een dag weg, na het weekend
en zet je niet op het dagpact.
Dat lijkt me relevanter dan de inhoud van je geworstel. Dat is privé, en zou wat mij betreft ook zo mogen blijven.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

1 uur geleden zei Bor:

Ik weet niet hoe alcoholgerelateerd je het wil hebben hoor, maare..  ....

En ik stond gister op de dagpact ja. Vandaag nog niet nee. En maandag had ik wat anders te doen, wil je ook nog weten wat?

Ik vroeg me af of je dronk of juist het zonder doet allemaal. Of droog drinkt. Maar laat maar.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Begrijpelijk  je gevoelens slingeren alle kanten uit ' je probeerd het van alle kanten  zo goed mogelijk  te doen.  maar ook voor jezelf en daarbij komt denk ik een stukje heel oud zeer om de hoek  kijken je verdriet  je ' pijn . Je onmacht  .  Die je destijds helemaal weggedooft hebt door te drinken  .   En dan een baby snap je binding die je niet aan kan gaan  .

 

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Klopt   '  ik weet dat ik zelf de fout  gemaakt  heb waardoor het gebeurd  is .  Maar gewoon hoe  ik mij nu eronder  voel ' is gewoon   niet  uit te leggen als je niet zelf in deze wereld  kennis  gemaakt  hebt  ..  

Het heeft  bij mij ook zeker  tijd nodig  om dit ook te verwerken  .

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@Bor, ik kan zelfs niet bij benadering voelen wat jij doormaakt. Ik kan me er een beeld van vormen, maar dat dekt totaal de lading niet denk ik.
Ik lees je worsteling, je gemengde gevoelens , het eigenlijk niet kunnen en het tóch doen door wat jij zelf hebt meegemaakt. Je doet wat je kunt omdat je vindt en voelt dat je het moet doen. Daar heb ik respect voor en dat wil ik even tegen je zeggen.
Geen idee wat wijsheid is in dit geval, ik wens het je wel toe. :heart:

bewerkt door Jannigje
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...