Ik wil stoppen met alcohol

[Wings69]

dank je @Cleo66...ja ik ga zeker doorzetten hoor! Baal er alleen van dat mijn motivatie nu minder lijkt te worden. Ik hoop dat mijn traject om te stoppen gauw in kan gaan! 

[bumperjim]

"Het valt allemaal best mee", nee dat doet het niet, als je eenmaal verslaafd bent dan kan het alleen maar meer worden. Hoe zie je jezelf over 10-20 jaar? Nog meer drinkend?

Kap er nu mee, ervan los raken van dat spul. 

[Wings69]

@bumperjimik ben ook absoluut nog steeds van plan om te stoppen hoor! Daarom juist baal ik zo van mijn verminderde motivatie. Ik weet dat 'denken dat het wel meevalt' een tegen beter weten in gedachte is...maar ik mis nu gewoon de enorm sterke motivatie die ik voelde toen ik me hier voorstelde. Aanstaande maandag gesprek huisarts en hopelijk zo snel mogelijk mijn 1e intake.

[lady jane]

Je zou ook een lijstje kunnen maken met jouw valkuilen
op het moment van verminderde motivatie (angst voor de angst)
kun je die erbij pakken, en herkennen waar je zit.
En per keer vind je dan een weg om met die valkuil om te gaan.
Ook die zou je erachter bij kunnen zetten, dan blijkt dat je
meer mogelijkheden hebt om je motivatie weer op te krikken.
Wij drinkers zijn vaak korte termijn denkers
en zo'n lijstje helpt je om de langere termijnsbelangen te herkennen
en daarnaar te handelen

 

[Pytje]

Precies wat @Cleo zegt: het smoezenboek wordt even voor je opengeslagen. Het is hetzelfde met op vakantie gaan: je kijkt er lang naar uit, maar op de dag ervoor denk je: waarom wilde ik eigenlijk zo graag? 

[Wings69]

Ik heb 12 oktober om 14.00 mijn 1e gesprek bij Tactus. Voor die tijd moet ik een soort van dagboek bijhouden en allerlei vragenlijsten invullen. Dit geeft mij het prettige besef dat ik, ondanks dat de datum best nog een eind weg is, ik ergens toch al concreet bezig ben met mijn voornemen om uiteindelijk volledig te stoppen met alcohol. Mijn 1e glas wijn in de avond stel ik tot die tijd steeds langer uit. Voor mij is het al heel wat dat ik om 21.30 nog steeds niets gedronken heb, nog geen week geleden zou ik rond dat tijdstip al zeker 6 glazen wijn gedronken hebben. Mijn doel is om de komende weken mijn 1e glas in de avond steeds verder te verschuiven, zodat ik al wat gewend raak om in ieder geval de avonden nuchter te zijn. De nachten durf ik nog niet aan. Ik verwacht ook dat tijdens het volledige stoppen de 'nachten doorkomen' het zwaarst zal zijn. 

9 september 2020 bewerkt door Wings69

[bumperjim]

Dat is wel een heel negatieve verwachting. Kan je niet in plaats daarvan verwachten dat je je veel beter gaat voelen? Dat is namelijk de bedoeling en dan heb je een veel betere mindset. Anders kan je beter blijven zuipen nietwaar?

9 september 2020 bewerkt door bumperjim

[Wings69]

1 minuut geleden zei bumperjim:

Dat is wel een heel negatieve verwachting. Kan je niet in plaats daarvan verwachten dat je je veel beter gaat voelen? Dat is namelijk de bedoeling en dan heb je een veel betere mindset. Anders kan je beter blijven zuipen nietwaar?

Het is meer dat ik realistisch wil zijn naar mezelf toe en absoluut niet verwacht dat het makkelijk zal zijn. En ja; uiteindelijk verwacht ik natuurlijk dat ik mezelf beter ga voelen. Daar doe ik het ook voor. Maar ik weet gewoon dat het beslist niet eenvoudig zal zijn de eerste tijd. Maar dat heb ik er ontzettend graag voor over.

[Wings69]

1 minuut geleden zei SanMiquel:

Op zich is er niks mis met realistisch zijn (als er eentje pessimistisch en sarcastisch is, ben ik het wel).
Maar denk dat Bumperjim bedoelt te zeggen als je van tevoren al aan gaat geven dat het moeilijk gaat worden etc je het ook zeker moeilijk gaat krijgen.

Vergelijk het maar met een hoogspringer als ie over de lat moet springen en van te voren al zeg, dat red ik waarschijnlijk niet en ik zie er tegen op.
Dan is de kans ook groot dat ie er ook niet overheen gaat springen.
 

Ja daar zit ook wel wat in inderdaad. Van mezelf zie ik snel vele beren op de weg en dan moet ik oppassen voor selffulfilling prophecy. Het bemoedigt me wel dat ik hier veel lees dat de 1e tijd moeilijk kan zijn, maar dat dit bij de meesten slechts tijdelijk is. Voor mezelf probeer ik me daar dan maar aan vast te houden. En mezelf dwingen te geloven dat ik de kracht heb om dit te doorstaan. Maar bij mij gaat dat helaas niet vanzelf...

[Wings69]

3 minuten geleden zei SanMiquel:

Ik snap je wel en je zegt het nu ook veel beter. "dat de 1e tijd moeilijk kan zijn"
Niemand zegt ook dat het makkelijk is. Ik liep ook te sputteren de eerste keer dat ik stopte en werd er toen ook terecht op gewezen, dat als ik er van tevoren al een hard hoofd in zou hebben dat het niks zou worden.

Stap er gewoon onbevangen in met de gedachte, ik heb niks te verliezen en ga er voor de volle 100% voor en ook al is tot nu toe alles mislukt in mijn leven dan gaat dit gewoon wel lukken o.i.d.

Je bent alvast op weg door te minderen en iig steeds later te gaan drinken.

 

Onlangs was mijn motivatie om te stoppen even wat minder. Gelukkig is dat nu weer helemaal terug! Ik lees hier vaak verhalen van mensen die al meer dan een jaar of maanden gestopt zijn en dan bekruipt mij wel eens de akelige negatieve gedacht dat me dit nooit zal gaan lukken. Eigenlijk moet ik dit gewoon zien om te zetten naar de gedachte; Ik wil ook zo ontzettend graag stoppen en juist omdat ik dit zo graag wil, kan ik het gewoon; punt uit! Hey bedankt voor je advies en dat geldt ook voor jou @bumperjim

[Wings69]

@SanMiquel nog even ter aanvulling. Het gegeven dat ik heel graag opgenomen wil worden in een kliniek komt ook voort uit mijn onzekerheid dat ik het in mijn eentje de eerste tijd niet aan kan/durf. Ik heb jarenlang mijn extreme hypochondrische angsten verdoofd door alcohol....door een opname verwacht ik een soort van reset in mijn lichaam en geest, zodat ik na een tijdje het vertrouwen ga krijgen dat ik ook alleen in huis geen alcohol meer nodig heb om mijn angsten de baas te kunnen. Ik weet dat ik, los van het stoppen met alcohol, ook mijn angsten aan moet pakken.

[Maverick]

Dat je wijn als je beste vriend ziet is niet zo absurd, dat is met het groeien van je afhankelijkheid zo ontstaan. Het is de angst die de cirkel rond houdt, de illusie dat het zonder alcohol (nog) niet te doen is. Door te drinken wordt die angst niet weggenomen maar juist keihard gevoed. Dit kwartje viel bij mij pas toen ik een tijdje droog stond. 
Probleem is dat die “vriend” niets weggeeft maar aan je leent, geleende moed en kalmte die je telkens weer en onverbiddelijk met woekerrente moet terugbetalen.
De cirkel doorbreken moet iedereen die van die afhankelijkheid af wil. Probeer in te gaan zien dat je drankgebruik niet het medicijn is tegen je angst en onrust maar juist de veroorzaker!

Alle begin is moeilijk, vertrouw erop dat tijd en afstand ervoor gaat zorgen dat de illusie langzaam maar zeker verdwijnt.                          Je kunt zelf meer dan je denkt, daar heb je “vriend” drank echt niet voor nodig 

 
 

 

9 september 2020 bewerkt door Maverick

[Wings69]

6 minuten geleden zei Maverick:

Probleem is dat die “vriend” niets weggeeft maar aan je leent, geleende moed en kalmte die je telkens weer en onverbiddelijk met woekerrente moet terugbetalen.

Deze zin vind ik zo treffend en zo waar! Die ga ik ergens opschrijven en soort van inlijsten voor mezelf....dank je wel

[Wings69]

11 minuten geleden zei SanMiquel:

Dat je opgenomen wilt worden in een kliniek is helemaal niks mis mee. De één doet het zelfstandig en de ander doet het in een kliniek.
Je angstaanvallen komen mij wel bekend voor. Ellende is alleen dat angstaanvallen vaak in stand gehouden worden en soms ook nog verergerd worden door die verrotte drank.

Ga je allemaal pas achter komen als je een tijdje gestopt bent.
Bij mij duurde e.e.a. ook echt wel een paar maanden. Werd er toen door @lady janefijntjes op gewezen dat een hele hoop stoornissen verdwijnen (of flink minder worden) als je een tijdje zonder drank bent. Dacht toen nog wel een beetje jaja jij hebt lekker lullen (sorry Jane) met  je 11 jaar droog maar ze had wel gelijk.

Niet alles wordt opgelost zonder drank maar dingen worden wel duidelijker en zijn beter te behappen of te behandelen.
Maar zoals al gezegd door anderen, stap voor stap en dag voor dag.

Gaat jou ook lukken als je het maar echt wilt en dat wil je volgens mij wel.
Ik ben hier nog niet zo heel lang (een jaartje of zo) en zie heel veel mensen voorbij komen met de wildste plannen maar na een aantal dagen lees je niks meer van ze.
Dit forum kan je echt helpen ook al zou je terug vallen straks. Niemand die je er op aankijkt we zitten allemaal in hetzelfde schuitje.

Succes!

Dank je wel hoor! Ik haal nu al heel veel motivatie en steun uit dit forum; ik ben echt blij dat ik hier terecht ben gekomen. Het is een hele fijne gedachte, dat dit forum zoveel herkenning en ondersteuning zal geven als ik eenmaal definitief ga stoppen met alcohol. 

[Wings69]

Ik ben al een tijdje bezig om mijn alcoholgebruik te minderen tot aan het moment van echte aanpak in de vorm van hulpverlening. Mijn 1e glas stel ik steeds langer uit. Mijn jongste dochter van 17 voelt vaak de behoefte om voor het slapen gaan te praten met mij over haar emoties en alles wat haar bezig houdt. Zo ook vanavond, met dat verschil dat ik nu het gesprek nuchter met haar aan ging. Ik kan even niet goed beschrijven nu hoe enorm anders en zoveel beter dit gesprek verliep. Alles wat ik zei was puur, bedachtzaam en heel bewust...niet onder invloed van een zogenaamde "alcoholische filosofie" waarover ik me de volgende ochtend niet alles van herinner. Waar het op neer komt, is dat mijn dochter dezelfde hypochondrische angst heeft geërfd (overgenomen) heeft als ik en dat voelt heftig voor me. Tegelijkertijd sterkt me dit nu des te meer in mijn voornemen het roer om te gooien en mijn verslaving te doorbreken. Ik heb aldoor gedacht dat ik er nog steeds voor mijn dochters kon zijn, ondanks mijn alcoholgebruik. Maar hoe heb ik dat in godsnaam kunnen denken terwijl ik alles wat ik tegen hen zei in de late avonduren was tijdens een dronken/aangeschoten toestand?! Zo beschamend erg dat ik de volgende dag niet eens meer weet wat ik tegen hen gezegd heb tijdens die momenten dat ze mijn advies het meest hard nodig hebben Voor nu sterkt het mij enorm dat mijn dochter is gaan slapen met geruststellende en adviserende woorden van een nuchtere moeder...dit en samen met nog zoveel andere redenen sterken mij meer dan ooit om te stoppen met alcohol!

[bumperjim]

Kijk een betere motivatie kan je je niet wensen  

[Lika]

Wat fijn voor jou én voor je dochter.

[Wings69]

Ik zit hier vreselijk te piekeren midden in de nacht. Mijn 1e intakegesprek komt steeds dichter bij. Mijn motivatie om voorgoed te stoppen met alcohol is sterker dan ooit! Maar hiermee ontstaat voor mij gelijk al een1e trigger. Ik werk op uitzendbasis. Tot nog toe is mijn contract steeds met een half jaar verlengd op grond van goed functioneren. Ik wil, zoals ik al eerder al heb laten weten opgenomen worden omdat ik het anders echt niet red. Halverwege november krijg ik een gesprek over een eventuele contract verlenging. Wat in godsnaam moet ik zeggen wanneer ik dan al weet dat ik binnen nu en een aantal maanden opgenomen ga worden? Het houdt me uit mijn slaap nu en weet echt niet wat te doen....het werk wat ik nu doe vind ik niet bepaald leuk en kost me veel energie, maar het geeft me voldoende inkomen waar ik mee kan leven en ik ben gewoon erg blij dat ik werk heb in deze tijd. Ik kan gewoonweg niet rondkomen met een eventuele WW uitkering....maar ik weet ook even niet of ik voldoende kan herstellen met de druk die nu voel. Mijn voornemen om volledig te stoppen met alcohol staat nog als een rots....maar het vooruitzicht dat ik mijn baan hierdoor verlies boezemt mij onrust en paniek in. Bang voor geldzorgen is dus wat me enorm bezig houdt. Verder is het zo dat ik sinds ik mijn 1e glas steeds meer uitstel, ik ook steeds later naar bed ga. Blijkbaar heb ik dus echt mijn gebruikelijke dosering nodig om te kunnen gaan slapen. Pffff wat houd ik mezelf toch voor de gek. Ik heb nu vakantie dus geen stok achter de deur om enigszins op tijd naar bed gaan, want ik kan immers uitslapen.

[bumperjim]

Je verliest sowieso je baan op een gegeven moment als je blijft doorzuipen. En je gezondheid en je dochter misschien ook nog. Kies nu wat nu het beste voor je is. 

[lady jane]

de mens die lijdt het meest
door het lijden dat hij vreest
dat nimmer op komt dagen
zo krijgt hij meer te dragen
dan hij te dragen kreeg

die heeft mijn moeder me vaak voorgehouden vroeger
en helpt me nog wel eens
Wings, die nachtelijke piekers had ik vaak toen ik nog dronk
en uit angst te stoppen werden ze erger
na het echte stoppen nog wel een poosje, ik hield een achterdeurtje open, psychisch, blijkbaar
maar het werd steeds beter; ik ontdekte bij toeval mijn fakirmatje 9 jaar geleden
en ben nooit meer bang geweest voor zo'n piekernacht
dingen gaan meestal anders dan van tevoren bedacht
en zonder drank kon ik makkelijk mijn leven aan, ondanks geldproblemen, zorgen en omstandigheden
nuchter is er meer vertrouwen ontstaan, ik ben weer mijn oude creatieve zelf bij problemen en ik
leef tegenwoordig in het hier en nu, en daar komt piekeren en malen 's nachts nauwelijks meer bij.
Geloof dat brein maar eens niet, die weet niets van jouw veerkracht, en wie weet wat voor mooi ander
werk er op jouw pad  komt als jij eenmaal er aan toe bent daar open voor te staan. ècht open dus.

[Wings69]

Dank jullie wel voor de bemoedigende reacties! Ik denk dat ik inderdaad nog maar niet teveel vooruit moet lopen op de situatie. Verder besef ik dat ik alles inderdaad teveel laat afhangen van de opname. Misschien geef ik mezelf hiermee ook een vrijbrief om het stoppen met alcohol nog een tijdje uit te stellen. De intake duurt gelukkig niet lang meer en hopelijk krijg ik dan ook al een soort van hulp om toch eerder te stoppen of in ieder geval sterk te minderen. 

[Wings69]

Ik word echt gek van mezelf! Ik wilde vanavond echt proberen om nuchter mijn nacht in te gaan. Maar mijn onrust in mijn lijf en angst voor doodgaan is dan toch weer zo extreem dat ik voortdurend de neiging voel 112 te bellen. Op zo'n moment voel ik dan echt zo ontzettend veel paniek en doodsangst en ik schaam me om het te moeten zeggen; maar na een aantal wijntjes verdwijnt die onrust en kan ik uiteindelijk slapen. Ik kan niet wachten tot mijn 1e intakegesprek 12 oktober, want mijn extreme neurotische angst en mijn vlucht tot alcohol beheerst mijn leven.  

[bumperjim]

Ik weet niet wat ik moet zeggen @Wings69 het is volkomen irrationeel. Ik hoop dat je een hulpverlener treft die er wat mee kan. Ik hen mn schoonpa verloren aan leverkanker, als je uit angst om dood te gaan jezelf dooddrinkt dat is wel een beetje krom, maar nogmaals ik denk dat rationele argumenten hier niet opgaan. Sterkte...

[Pytje]

8 uur geleden zei Wings69:

Ik word echt gek van mezelf! Ik wilde vanavond echt proberen om nuchter mijn nacht in te gaan. Maar mijn onrust in mijn lijf en angst voor doodgaan is dan toch weer zo extreem dat ik voortdurend de neiging voel 112 te bellen.

Heb je hier - los van je alcoholgebruik - al eens hulp voor gezocht? Angst zou je ook kunnen bestrijden met iets anders dan alcohol. Voor jou bestaat er nu een heel direct verband, maar is dat wel nodig?

[lady jane]

10 uur geleden zei Wings69:

Ik word echt gek van mezelf! Ik wilde vanavond echt proberen om nuchter mijn nacht in te gaan. Maar mijn onrust in mijn lijf en angst voor doodgaan is dan toch weer zo extreem dat ik voortdurend de neiging voel 112 te bellen. Op zo'n moment voel ik dan echt zo ontzettend veel paniek en doodsangst en ik schaam me om het te moeten zeggen; maar na een aantal wijntjes verdwijnt die onrust en kan ik uiteindelijk slapen. Ik kan niet wachten tot mijn 1e intakegesprek 12 oktober, want mijn extreme neurotische angst en mijn vlucht tot alcohol beheerst mijn leven.  

Wings je kunt 24/7 de luisterlijn bellen en van 10 tot 22u chatten met hen.
die onrust kun je delen met mensen die ermee om kunnen gaan en je door
de moeilijkste momenten heen kunnen loodsen. Drinken verergert paniek en angst.
En ja, prof. hulp erbij zoeken als je die nog niet hebt uiteraard ook.

25 september 2020 bewerkt door lady jane