Ik stel mij voor

[Lies14099]

Hallo beste mensen,

Ik ben een jonge vrouw van 38, alleenstaande moeder van een lieve zoon van bijna 1,5 jaar. 
 

Alcohol is altijd mijn drugs of choice geweest. Al heb ik ook geblowd en cocaïne gesnoven. Het laatste vooral met twee exen en alcohol maakt me daar ook ontvankelijk voor. 
Maar het drinken van wijn is het meest problematisch. 
Ik drink sinds mijn 16e en alcohol werd al snel een manier om om te gaan met het leven die ik als zeer zwaar ervoer. 
Al snel hoorde het bij mij coopings mechanismen en eigenlijk is het altijd wel onderdeel van mijn leven geweest. Mijn eerste stop poging heb ik getracht toen ik ongeveer 27 was. Maar mijn ex, die ook veel dronk, werkte niet mee en de verslaving leek gedoemd te mislukken, net zo als die relatie overigens. 
Ik weet niet meer hoeveel of hoe vaak ik dronk maar volgens mij wel elke dag in ieder geval. 
Later ben ik eens drie maanden gestopt geweest, 1 keer 9 maanden en de laatste keer meer dan een jaar dankzij mijn zwangerschaps en borstvoeding. 
Al zag ik mijn hele zwangerschap uit naar het weer kunnen drinken. 
Het liep al snel de spuigaten uit. Ook was er regelmatig cocaïne in huis. Ik schaam me er diep voor maar terwijl de kleine op bed lag, was ik meestal laveloos. 
 

Ik heb het besef dat ik zoveel in mijn mars heb en dat de oplossing/ cooping, het probleem is geworden. Maar het problematisch excessief drinken is toch wel van het laatste jaar. 

Ik heb in augustus het boek ‘de verslaving voorbij’ van jan Geurtz gelezen. Ik had dat aha yes moment. Ik wilde niet meer verslaafd zijn. Er boven staan. En dat lukte. Even. Geen idee waarom ik weer een keer wijn kocht. Omdat ik dacht er ineens wel boven te kunnen staan? Hoe naïef. 
Het monster, zoals ik sinds vandaag noem; de verslaving, mag niet meer gevoed worden. Ten koste van mijn lichamelijke en geestelijke gezondheid. En hoe langer ik het niet voed, hoe minder aanwezig hij hopelijk zal worden. 
 

Gister 2 flessen wijn gedronken als het al niet meer is. Slecht geslapen. Volgens mij doet mijn lever zeer. Bijna geen dag overgeslagen sinds lange tijd. En elke dag zoveel gedronken (kocht drie liter pakken en die waren binnen paar dagen op). Ik begon zelfs smiddags al. 
Het is niet goed te praten. Mijn alles of niets karakter zal anders misschien wel een dodelijke vorm aan nemen. 
Ik wil leven. Mijn kind groot zien worden. Ik heb geen excuus. Ik stop per direct. 
 

Ik hoop op ondersteuning hier als ik het nodig heb. Het aha yes moment heb ik allang gehad. Inzichten over mijn gedrag en gebruik ook. Het is nu gewoon een kwestie van niet meer doen. 
Verloren tijd inhalen. Nieuwe energie gaan voelen. Er gezonder uit gaan zien. En me dan maar vervelen. En me niet spannend voelen. Alsof verslaafd zijn spannend is. Ja het was een tijd ook mijn methode om schijt te hebben aan de maatschappij. Mijn stukje dwars zijn. Maar daar heb ik alleen mezelf mee. 
 

Ik ben nog wel bang voor dat onsubtiele moment van soort van rennen naar de supermarkt en toch wijn inslaan waar er bijna met geen gezond verstand tussen beide te komen is. Zin, triggers.. allemaal leuk en aardig. Maar die enorme drive van de verslaving heeft mij wel vaak getackeld en een stop poging om zeep geholpen. 
Ik hoop nu toch er tussen te komen en in mijn pen te kunnen klimmen en hier wat support te vinden. 
 

Oke, voor nu genoeg.. dank voor een warm welkom. 

6 december 2019 bewerkt door Lies14099

[bumperjim]

Welkom  

Je kan er af raken. Het is velen al gelukt. 

Heb je nog alcohol in huis? Dan is het nu het gootsteen moment  

[Lies14099]

Dat gootsteen momentje meerdere keren gehad de afgelopen weken. Inclusief vanmorgen. :)

[Lonster]

15 minuten geleden zei Lies14099:

En me dan maar vervelen. En me niet spannend voelen

Dat is een misvatting die vaak gemaakt wordt. Niet drinken is saai. Daar zeg je mee dat je het leven saai vindt volgens mij. En je liever wilt verdoven. 

Welkom hier, en ga het maar uitvinden of het wel of niet saai is. 

[Lies14099]

Tja saai is het zeker niet. Maar ben ook niet geheel tevreden over mijn leven. Dat zal voelbaarder worden. En tegelijkertijd zal ik wel trotser op mezelf kunnen voelen en komt de binnenkant overeen met buitenkant (intenties en puurheid naleven).  

[Penny]

Hoi Lies! Je beseft niet half hoe bevoorrecht jij bent dat je nu de wil voelt om te stoppen. Jou kind is 1,5!!!!!! Als je nu stopt kun je er voor hem/haar zijn! Alle feestjes. Zwembadbezoeken, verjaardagen, disco’s, bios, je kunt je kind brengen en halen. Als hij straks 20 is, weet jij nog precies wanneer hij zijn eerste tand verloor, zindelijk werd, hoe zijn juf heette zonder dit te hoeven opzoeken. Dit in tegenstelling tot mij en met mij vele anderen waarvoor hun tijd met de kinderen een grote blurr is. Doe het, ga ervoor, voor hem en zeker ook voor jezelf. (en mij).

[Lies14099]

Zo die komt binnen Penny. Dank je wel..! 

[Lies14099]

5 minuten geleden zei knakker:

Neem je anders plechtig voor dat je als je zo'n bui hebt eerst hoe dan ook 15 minuten naar je lieve zoontje gaat kijken

Dat is een hele goeie haha! 

[lady jane]

Welkom Lies,
toen ik ik eindelijk, na jaren tobben, totaal wanhopig was en depressief
voelde ik dat ik alleen nog gemotiveerd was om te stoppen voor mijn jongste, puber werd.
Ik hield onvoorwaardelijk wel van haar en helemaal niet van mezelf.
Voor haar kon ik wel, wat ik voor mezelf niet kon.
Nu inmiddels al ruim 10 jaar zonder alcohol is mijn eigenwaarde weer gezond en ben ik nog
dagelijks hier, en besef ook dagelijks dus dat de drankketenen me, vooral psychisch,
jaren gevangen hebben gehouden. Eenmaal de vrijheid van echt zonder, geproefd, weet
ik heel zeker dat ik het niet meer nodig heb, niet meer hoef te drinken en nooit meer wil beginnen.

6 december 2019 bewerkt door lady jane

[Adb]

Hoi Lies,

 

Ben er stil van....maar wat goed dat je die stap neem.

Kinderen hebben veel meer in de gaten dan je denkt en er is niets erger dan een laveloze ouder, erg onveilig.

Ik dacht ook dat mijn kinderen niets mee kregen, maar het is ook dat je ze verwaarloos he, geen fut om dingen te doen enz.

Als ik het over mocht doen zou ik nooit gedronken hebben.

Ik ben heel lang gestopt nadat de mijne 1 jaar werd, was doodsbang dat er wat zou gebeuren en dat zou ik mezelf nooit vergeven hebben.

Maar, ik ben jaren daarna toch weer begonnen helaas, ze waren ouder maar ook dan.

Het is wat hè, ik wens je sterkte, het forum is een grote steun. Je bent niet alleen!

[Rosee]

Geraakt door je verhaal. Goed dat je hier bent, stap 1 heb je gezet, kom vooral hier schrijven als je het moeilijk hebt. Je kan jezelf en je kind geen groter cadeau geven dan te stoppen met drinken.

[Maverick]

Welkom Lies,

Goed dat je er bent! Je besluit om te stoppen heeft ook jou hier gebracht. Hier zijn vele die net als jij op zoek zijn naar steun en motivatie om bij dat besluit te blijven.

De start is er, succes!

 

 

 

[Bob]

Welkom, goed besluit. Ja en straks ook nuchter aan je persoonlijke ontwikkeling verder werken. Dan gaat het als een bevrijding voelen en niet meer als een gemis.

[Autumn]

Jemig, Lies wat heftig zeg.

Realiseer me nu door het lezen van jou openingspost hoe verwoestend verslaving is als er ook een kind  in het spel is...

Wat zwaar moet dat zijn. Heb zelf (bewust) geen kinderen, had me er daarom nooit echt in ingeleefd 

Goed dat je het gaat aanpakken, ik hoop van harte dat je hier de steun vindt die je nodig heb. 

Ga ervoor! Hoop je nog vaak te lezen. Ik wens je succes en kracht toe 

[Ties]

Welkom lies, veel kracht moed en sterkte toegewenst, je bent niet alleen! 

[Lika]

Welkom. 

Alcohol was ook één van mijn vormen can rock&roll achtig leven. Wat zat ik ernaast!

Het leven zonder is totaal niet saai. Geen minuut. Spannend om alles zelf te doen zonder 'bij' gevoelens van schuld, schaamte, misselijk of sufheid.

Ik kan meer, ik durf meer en ik wil meer. Zeg maar JA tegen het leven en ga mee. Ontdek het MET je kind.

Zo'n jong kind kan een prachtige manier zijn om af en toe door zijn ogen te kijken.

7 december 2019 bewerkt door Lika

[Lies14099]

Lieve mensen, dank jullie wel voor jullie reacties. Dit voelt als een warm bad. Wat fijn dat ik het niet meer alleen hoef te doen. Dat ik kan uiten, kan delen, feedback en terugkoppeling kan krijgen, van mensen die weten hoe het is.. Want hoe lief mijn familie ook is, echt snappen zullen ze het niet doen.

Het is zo gek Cleo66.. was ik echt laveloos? Ja regelmatig tegen dronken aan, maar ook wel zo gewend aan alcohol dat ik dat effect niet vaak meer bereikte. En vaak was ik ook juist weer lyrisch/ vrolijk, en daar leek mijn zoontje ook wel positief op te reageren. Maar ja, veel beter een moeder die in balans is! Vooral omdat ik het in mijn eentje moet doen sinds een half jaar. Is geen makkelijke tijd geweest, maar drinken heeft er zeker niet aan bij gedragen. De keren dat ik bij een andere ex zat en de nacht met coke doorhaalde terwijl mijn zoontje bij zijn vader was, leverde altijd slaap gebrek op die de hele week erna met zoonlief, nog door speelde. Ik ga nog steeds voor 21:00 naar bed. Het is ook veel wat er van me gevraagd wordt, en wat ik van mezelf vroeg.

Maar goed, daar is nu een einde aan gekomen. Ik hoef geen rock en roll leven meer. Geen stomme nachtelijke uurtjes met mijn stomme ex door brengen. Ik wil zingeving gaan voelen, echt contact hebben. Ik ben vaak alleen en soms eenzaam, maar dit lijkt mij een betere plek om naar toe te keren dan de eenzame uren die ik doorbracht met mensen die ik eigenlijk niet leuk vind.

Ja Lika, inderdaad het is toch veel spannender en intenser om te VOELEN, met alle laagjes die erbij horen. Nu heeft mijn gevoeligheid er juist ook wel voor gezorgd dat ik af en toe niet wil voelen. Maar mijn gevoelens mogen er zijn. Ik moet mezelf in bescherming nemen van bepaalde mensen of bepaalde situaties maar absoluut  niet meer mijn gevoeligheid bedwelmen en eigenlijk tegen mezelf zeggen dat het er niet mag zijn. Want ik mag er wel zijn! En met elke glas bevestig je een negatief geloof waar je niet eens in wilt geloven! Dus laten we ja zeggen tegen onze naakte zelf die goed is zoals het is.

[Lies14099]

En voor de mensen die spotify / YouTube hebben, zoek eens het nummer “these rocks” op van de band Phosphorescent. 
Als je het zo bekijkt, belachelijk hè..

7 december 2019 bewerkt door Lies14099

[Sebastiaan]

Hoi Lies, welkom hier, je hebt een heftig verhaal geschreven. Zelf ben ik nu 4 jaar clean en wat mij altijd heeft geholpen om maar geen drank te kopen is het volgende:

Ik neem 5 beelden van mijn absolute dieptepunten voor ogen, maar heb ze ook uitgetekend op a4-tjes.:

- de enorme chaos in mijn huis, smerig en niet te overzien, hoe vrienden mij hierbij moesten helpen en hoe erg ik me toen schaamde

- autorijden met alcohol op, ik had mijzelf en anderen iets heel ergs aan kunnen doen

- een epileptische aanval nadat ik 5 dagen was gestopt, een uur eerder of later zou ik hem in mijn auto gehad hebben....

- twee erg dierbare vriendschappen verloren, ik werd altijd erg/te dwingend, te aandacht opeisend, niet vol te houden voor sommige vrienden

- hoe ik huilde en erg angstig was tijdens een terugval, dat een vriend mij kwam steunen en 's nachts niet wou vertrekken omdat hij bang was dat ik mijzelf iets aan zou doen. Hij heeft hier na vier jaar nog steeds af en toe een nachtmerrie over...

 

Als ik mij bovenstaande punten bedenk word ik alsnog weer erg verdrietig: dit alsjeblieft nooit meer. Geen enkele "eerste stap richting wijn". Heb je hier wat aan Lies? Wat zijn jouw 5 dieptepunten om je te stimuleren niets te kopen? STERKTE!!!

[Lies14099]

Dank je voor het delen Sebastiaan. Wat ontzettend heftig. 
En dank je voor de tip...

Hang in there jij ook!

[Sebastiaan]

Hmmm, of heb ik dit ook voor mijzelf op een rijtje gezet?

[Sebastiaan]

Zeker dat dit heftig was, maar jij hebt waarschijnlijk toch ook wel absolute dieptepunten?

[Lies14099]

Ik bedenk me dat wat knakker zegt ook zo klopt: je moet je eigen gekte voor zijn. Ik moet een plan bedenken: wat ga ik doen als er weer zo’n allesomvattende zin over mij heen komt die me bijna linea recta naar de supermarkt dwingt. Vaak is het ook als ik me down voel. Alles dan beter (drinken) dan me zo naar voelen. Maar dan blijf je er ook langer in hangen of kan het zelfs erger worden..

Goede vraag Sebastiaan. Ik heb gelukkig nooit een epileptische aanval gehad. Soms wel eens met een borrel of twee achter het stuur gekropen maar nooit echt aangeschoten of dronken. 

Mijn momenten van schaamte is toch wel als ik dronken ben en dan contact opneem met mijn ex, doelbewust om dan ook te gaan snuiven. Daar de nacht doorhalen en dan nep aardig tegen elkaar gaan doen, alleen omdat je jezelf hebt bedwelmd.  Nachten niet slapen waar ik erg last van heb (al beter tegen heb gekund de laatste tijd). 
Natuurlijk ben ik wel eens uitgevallen tegen mijn familie of mijn ex, of mijn zoontje, omdat ik iets echt niet meer kon verdragen. Ik merkte wel dat alcohol ook fout kon vallen en ik heb daar door de laatste tijd me wel eens boos gevoeld en kon ik niks hebben. Nare uitwerking die nieuw voor me was. Wellicht speelt de hele scheiding en gedoe met mijn ex mee. Maar mijn zoontje verdient dat niet. Des te meer reden om te stoppen. Overigens kan ik die momenten van uit mijn slof schieten op 1 hand tellen.. Ik weet dat ook ik maar mens ben en mezelf af en toe voorbij loop (moet dit leren voor te zijn), en emoties heb. En kinderen mogen ook zien dat mama ook emoties heeft. Als ik maar weer in verbinding met hem treed en mijn excuses aanbied als het te ver ging. 
Maar verder ben ik een bewuste liefdevolle opvoeder, met veel inzet, elke dag naar buiten en een gezonde maaltijd en samen spelen.. ik doe mijn best..

Ik weet het niet Sebastiaan.. wat was mijn dieptepunt.. ik heb nooit letterijk in de goot gelegen en de meeste avonden kon ik me nog wel herinneren. Ik kan mezelf wel zien als iemand die is blijven functioneren, denk ik. Maar ja dat betekent niet dat het geen destructief gedrag was die voort kon blijven bestaan. 
Het zal altijd wel effect op iets hebben gehad.

 

7 december 2019 bewerkt door Lies14099

[Adb]

Nee hoor Lies, ik heb geen verkeerd  beeld van je.

Ik was ook een liefdevolle moeder die alles voor en met de kinderen deed.

Hebben ze me ook gezegd en ze houden enorm veel van mij, ik ben er ook voor ze.

Maar vooral omdat ze gezien hebben dat ik in mijn kracht ben gaan staan! Dat is wat ze willen.

Ik weet van mezelf de reden waarom ik dronk, was niet voor niets en t was toen te moeilijk onder ogen te zien.

De afgelopen periode dronk ik als ik alleen was, heeft niemand gezien, maar heb er echt genoeg van ook al heeft niemand er last van.

Ik wel en dat is reden genoeg om te stoppen.

Pak je kans nu, met steun kom je er wel!

[Lies14099]

49 minuten geleden zei Lies14099:

Maar verder ben ik een bewuste liefdevolle opvoeder, met veel inzet, elke dag naar buiten en een gezonde maaltijd en samen spelen.. ik doe mijn best.

Waar ik me dan gelijk bewust van wordt: alcohol is mijn troost, mijn beloning, mijn afleiding, mijn kopje koffie als ik moe ben.. zoveel verschillende functies. 
 

Hoe doen anderen dit nu zonder alcohol? Ik wil alcohol niet inruilen voor blowen, suiker, of juist extra gezond gaan leven/ excessief sporten (niet dat ik erg sportief ben).. 

Hebben jullie ook echt de angel eruit kunnen halen of is het ergens voor ingeruild? Hoe troosten jullie jezelf of belonen jullie jezelf nu..?