Voorstellen

[Gast]

Op de dagdraad las ik dat je geen goedenacht had gehad. Inderdaad rustig aan doen en fijn dat je naar zoon en partner gaat straks. Ik begrijp een volwassen zoon dus? Leuk. Ik zie mijn zoon helaas erg weinig , door omstandigheden maar ook door de afstand. 

Ik lees in je berichten dat je je herstel voorop stelt in alles, accepteert dat niet alles direct voor de bakker is en daar je tempo op aanpast evenals je activiteiten. Ik ben daar ook sterk mee bezig. Maar ook meer nu op een accepterend manier. Hondje is soms een mooi voorberld zoals zij altijd in het nu leeft. 

Fijne, droge dag.

[Nietmeer]

Het gaat niet allemaal vanzelf bij mij hoor Lente. Heb zeker beroerde momenten en ook trekmomenten. Maar de optie van verdoven heb ik uitgezet. Hier mee lezen helpt me daar veel bij. Toch een beetje delen. Daarnaast voel ik sterk de positieve effecten van het droog staan en dat motiveert me sterk. Ik heb het geluk dat de relatie met mijn volwassen zoon goed is. Het was heel gezellig vandaag.

Jammer dat je je zoon zo weinig ziet. Wel fijn dat je wat meer kan accepteren, dat verzacht de boel een beetje en kost minder energie uiteindelijk dan er tegen vechten. En ja ik heb ook een hond en daar kijk ik veel naar en daar leer ik van.

fijne avond Lente

[Nietmeer]

Ja dat volgen van die ontwikkelingslijn van anderen heb ik ook veel aan. Ik pik er uit wat ik denk te kunnen gebruiken. Wat de drank betreft weet ik al wat die me brengt. Maar ik heb nu de mogelijkheid, en tijd, om zonder blauwe waas te kijken of er ook andere opties zijn. En weet je wat? Die zijn er! Dat ervaar ik nu al elke dag en het wordt ook steeds weer iets beter. Het nadeel van veel vrije tijd is ook wel dat er meer kans is op trekmomenten. Ik dronk veelal alleen en thuis vandaar dus. Maar het duurt niet lang en ik heb al heel wat maniertjes om ze de rug toe te keren.

[Nietmeer]

Dag 13 vandaag, bijna 2 weken. Nu kan ik weken gaan tellen! Over het algemeen gaat het goed, ik drink niet en zorg goed voor mezelf. Ik geniet af en toe en er zijn dagen dat ik me loodzwaar voel. Denk veel na over hoe verder, hoe hou ik dit vast in de nabije en ook verre toekomst. Wat is daar nog meer voor nodig. Vaak opstart problemen, blijf veel hangen in het moment met mijn gedachten. Dat is ook niet slecht maar zou wel willen dat het sneller kon, maar ik weet ook dat het tijd nodig heeft. Als ik eenmaal op gang ben lukt het goed. Buiten de deur nauwelijks momenten van trek. Altijd thuis als ik even niet met iets gerichts bezig ben. Dus ik blijf maar dingen van mijn lijstje uitvoeren. Wat ook niet slecht is want dat geeft een stukje tevredenheid. Vraag me af of ik me nog moet verdiepen in mijn verleden en daar nog zaken liggen die niet goed opgeruimd zijn. Al denkende kom ik dan tot de conclusie dat ik eigenlijk wel weet waar mijn kwetsbaarheden liggen. Te ver van mezelf afraken, vermijden van negatieve gevoelens zoals onzekerheid, angst en twijfel aan mezelf.

Schulgevoelens over van alles en nog wat.

Probeer het allemaal een beetje toe te laten en daarnaast gewoon afleiding en dingen doen die ik leuk vind, dat werkt gewoon heel goed. Veel meer is er niet en dat accepteren vind ik soms lastig.

[Bob]

39 minuten geleden zei Nietmeer:

Buiten de deur nauwelijks momenten van trek. Altijd thuis als ik even niet met iets gerichts bezig ben. Dus ik blijf maar dingen van mijn lijstje uitvoeren. Wat ook niet slecht is want dat geeft een stukje tevredenheid. Vraag me af of ik me nog moet verdiepen in mijn verleden en daar nog zaken liggen die niet goed opgeruimd zijn. Al denkende kom ik dan tot de conclusie dat ik eigenlijk wel weet waar mijn kwetsbaarheden liggen. Te ver van mezelf afraken, vermijden van negatieve gevoelens zoals onzekerheid, angst en twijfel aan mezelf.

Schulgevoelens over van alles en nog wat.

Ik haal er even een passage uit die mijns inziens de kern aangeeft van het deel waar je best nog wat aan zou kunnen werken. Je probeert het nu op te lossen door de confrontatie (met je gevoelens) te vermijden maar misschien moet je het helemaal niet als een confrontatie of een gevecht blijven zien. Misschien zijn die gevoelens gewoon onterecht, overdreven of niet meer van toepassing en zijn ze te veel een eigen leven gaan leiden. In dat geval zou het beter zijn als je ze wat naar de achtergrond kon dirigeren, maar niet door ze te vermijden. Of het daarvoor nodig is je in het verleden te verdiepen weet ik niet. Het kan ook helpen je meer te concentreren op het heden en op je toekomstverwachtingen. Even los van wie je vroeger was, wie ben je nu eigenlijk en wie wil je het liefst worden? Probeer dat soort vragen eens te beantwoorden en leg om te beginnen de nadruk maar eens op je sterke punten en niet op zwakke.

Eén van die sterke punten is dat je inderdaad al weken kunt gaan tellen. Dat gaat lekker zo!

27 juni 2018 bewerkt door Bob

[Nietmeer]

Dat klopt helemaal wat je zegt Bob. Wat dat betreft zit ik nog een beetje in de wachtkamer af en toe. Het is ook niet zo dat ik de hele dag slecht over mezelf zit te denken, maar denkende aan de toekomst dan weet ik dat ik dingen ga tegen komen die die gevoelens aanraken. Zeker als ik straks weer aan het werk ga en de druk meer wordt. Probeer me daar op voor te bereiden, en ja dan helpt het meer om de nadruk op mijn sterke punten te leggen.

Wat betreft mijn verleden weet ik wel waar die emoties vandaan komen en daar kan ik niet veel meer aan veranderen. Dus probeer ik dat zoveel mogelijk te accepteren. Benoem dat voor mezelf als krasjes op de plaat. Mezelf daarvan bewust zijn, en dus de ruimte en energie nemen om dat te doen helpt om niet in zo’n kras te blijven hangen.

bedankt voor je reactie 

[Kohtje]

45 minuten geleden zei Nietmeer:

[...] Denk veel na over hoe verder, hoe hou ik dit vast in de nabije en ook verre toekomst. Wat is daar nog meer voor nodig.[...]

Probeer het allemaal een beetje toe te laten en daarnaast gewoon afleiding en dingen doen die ik leuk vind, dat werkt gewoon heel goed. Veel meer is er niet en dat accepteren vind ik soms lastig.

Ik ook even....
Bob zegt mooie dingen. Zeker eens goed op je in laten werken.

Je vraagt je af hoe je dit in de nabije en ook verre toekomst vast kunt houden. Mijn ervaring is dat, hoe meer ik iets vast wil houden, hoe meer het me
tussen de vingers doorglipt. Het antwoord dat ik ooit op diezelfde vraag die ik mezelf stelde kreeg was: "laat het los"...
Loslaten, niet als van je afwerpen, maar juist liefdevol, zorgzaam loslaten, met de handpalm naar boven zodat je hand er als vangnet onder aanwezig blijft.
Zoiets als je kind leren fietsen. Eerst nog een armpje vasthouden, dan voorzichtig loslaten en mee blijven rennen, dan langzaam maar zeker dat kind
op eigen kracht, al dan niet wiebelig, van je weg zien rijden, zelfstandig. Terwijl dat kind nog altijd bij je hoort.

"Probeer het allemaal een beetje toe te laten en daarnaast gewoon afleiding en dingen doen die ik leuk vind, dat werkt gewoon heel goed. Veel meer is er niet en dat accepteren vind ik soms lastig."  zeg je.  En zo is het. Stukje bij beetje, dag voor dag, hou het klein... hou het in menselijke proporties. We zijn God niet.

 

[kruidenthee67]

Wat mooi geschreven allemaal. En niet zomaar mooi...maar helpend.

[Nietmeer]

Dank voor je reactie Kohtje, voel me erg gesteund hier. Ja dat loslaten dat is soms lastig. Voor nu lukt het me in het hier en nu te zijn en daarnaast na te denken over hoe verder. Belangrijk voor me om de voeten op de grond te houden anders is al dat nadenken nergens goed voor. Kom net terug van zwemmen samen met de hond. Dit soort dingen geeft me een enorme energie boost en daardoor kan ik ook weer rustiger over dingen denken.

[Nietmeer]

Vandaag 19 dagen zonder alcohol. De afgelopen dagen heb ik meer toe kunnen laten om wat stil te staan en alle gedachten en gevoelens toe te laten die er dan aan me voorbij gaan. Dan kom ik verdriet tegen en spijt en onzekerheid, maar ook leegte. Leegte die eerder opgevuld werd met de roes van drank en daarna de moeite die het koste om nog te blijven functioneren. Nu het toch kan laat ik het maar even gebeuren. Af en toe komt dan de optie van “ gaan drinken” voorbij. Ik merk dan dat die optie me minder aantrekt dan voorheen. De vervelende gevolgen houden me voldoende tegen. Daarnaast ook wel een stuk nieuwsgierigheid naar wat er is, wat is er nou? Ik merk steeds dat dat wel meevalt en al denkende merk ik dat er ook een einde is aan die gedachten. Dus heb ik een boek gelezen en een serie gekeken.. dat is lang geleden dat ik daar de rust en concentratie voor had. Mijn lichaam hersteld zich langzaam maar zeker, ik merk nu pas dat heel veel spieren compleet vastzitten en merk nu pas hoe pijnlijk dat is. Ga deze week voor een accupressuur massage bij de Chinees, ik kijk er naar uit. Die spieren zullen wat tijd nodig hebben om weer te kunnen ontspannen. Na lange tijd van zich schrap te hebben moeten zetten in een gevecht om overeind te blijven. Vanmiddag ga ik naar de huisarts en krijg ik de uitslag van mijn lever waarden na 16 dagen niet drinken. Beetje spannend wel en ook met een gevoel van spijt dat ik mijn lichaam aan zoveel risico heb blootgesteld de afgelopen jaren. Ik hoop dat op dat gebied ook wat herstel mogelijk is. Nu eerst maar even met de hond op pad voordat het te warm wordt.

[Yana]

Een mooi bericht.
Tja, die leegte, waarom willen we die zo graag opvullen eigenlijk? Als we nou eens niet meer die gevoelens van leegte, verdriet en onzekerheid (enz) willen ontlopen, als we die 'gewoon' accepteren, als we stoppen met vechten... dan is de rol van alcohol toch uitgespeeld? Dan hebben we de gedachte aan vervelende gevolgen niet meer nodig om dat glas niet te nemen. Dan hoeven we niet langer te vechten tegen drank.

Nou ja, dat zijn wat mijmeringen van mijn kant en de vragen zijn natuurlijk retorisch bedoeld .

Jij bent keigoed bezig, succes bij de huisarts vanmiddag. Ik hoop van harte dat het herstel van je lieve lever al ingezet is.
Oh, en een massage... fijn plan!

[Nietmeer]

Ja stom is dat hè, die gedachte dat die leegte gevuld moet worden. Af en toe houdt taal ons voor de gek. Woorden waar je weinig aan hebt. Aangeleerde gedachten patronen. Yana ik hoop dat het met jou ook goed gaat? Je klinkt goed i.i.g. Stevig.

[Pytje]

45 minuten geleden zei Yana:

Tja, die leegte, waarom willen we die zo graag opvullen eigenlijk? Als we nou eens niet meer die gevoelens van leegte, verdriet en onzekerheid (enz) willen ontlopen, als we die 'gewoon' accepteren, als we stoppen met vechten... dan is de rol van alcohol toch uitgespeeld? Dan hebben we de gedachte aan vervelende gevolgen niet meer nodig om dat glas niet te nemen. Dan hoeven we niet langer te vechten tegen drank.

Ik dacht altijd dat verslaving een puur lichamelijke kwestie was. En dus: je stopt ermee en het probleem is weg. Niet dus. Juist over die leegte ben ik veel te weten gekomen door een mindfulness training te doen, En door De Verslaving Voorbij te lezen. Spannend vanmiddag @Nietmeer, je leverwaarden zijn vast flink verbeterd!

[kruidenthee67]

Fijn joh, alweer 19 dagen zonder...ik lees een zekere mate van 'rust' in je bericht. Mooi.

 

Goed dat die massage erbij pakt...ik heb er zelf ook veel baat bij...andere vorm, maar brengt ontspanning, en verbinding met mijn lijf.

Succes bij de huisarts.

 

[Nietmeer]

Bedankt dames!

[Nietmeer]

Net terug van huisarts en de leverwaarden zijn gehalveerd!! Ze zitten nog iets boven de norm maar naar  verwacht  zullen ze nog verder dalen. Opstekertje voor mij. 

[Rosee]

Fijn om te lezen! Zet m op

[Nietmeer]

Dank Rosee!

[kruidenthee67]

He, wat fijn! Weet je weer waar je het voor doet 

[Pytje]

Top Nietmeer! Wat fijn!

[reboot]

19 dagen al niet meer, goed bezig deze is voor jou 

[Nietmeer]

Bedankt allemaal!!

[Gast]

voor jou 

[Yana]

Ah, fijn!

[Garuda]

Lekker bezig!!