Hohoho!

[Gast]

Sorry @Kohtjeen @kruidenthee67, voor de verwarring.  Denk ook een beetje mijn schuld , omdat ik op ajna haar draad over mezelf begon en Pytje daarop reageerde en zich net als ik besefte dat we beter op onze eigen draad , onze problemen moesten plaatsen 

[Kohtje]

Ik ben allang blij dat het niet (alleen) aan de ouderdom ligt. Kruidenthee is nog piepjong.

[kruidenthee67]

[Pytje]

@Kohtje en @kruidenthee67, zolang jullie nog maar niet denken dat het door de alcohol komt, maakt het niet uit hoor

[Pytje]

Tsjakkaa, vandaag weer twee weken erop zitten. Deze week bijna iedere avond een bijeenkomst waar gedronken wordt: ik heb er geen moeite mee. Alleen af en toe als ik een glaasje rode wijn langs zie schuiven... dat is nog een beetje mijn Achilleshiel. Maar ik ervaar het over het algemeen als een mogelijkheid om juist sterker te worden in mijn overtuiging dat het drinken ervan voor mij nooit meer een optie zal zijn. 

[reboot]

yes weer op het goede pad recht vooruit

[Pytje]

Gisterenavond de hele avond aan tafel gezeten in een bijzonder restaurant. Bij iedere gang een klein glaasje passende wijn. Genieten en niet de hoeveelheid was het motto, Gelukkig was er een alcoholvrij alternatief. Toch voel ik steeds letterlijk iets gebeuren in mijn hoofd als ik een glas rode wijn zie. Ik probeerde het op de terugweg aan mijn man uit te leggen. Alsof er een deurtje opengaat ergens tussen die hersenen. Het gaat gelukkig wel vrij snel dicht. Mijn motto is dan ook om niet teveel om me heen te kijken, anders wordt het een klapdeurtje:) 

Aan de andere kant: iedere dag, waarop ik nu niet drink, ervaar ik als een verlenging van de afstand tussen mij en alcohol. Dat gaat echt goed. Maar, man, man, wat realiseer ik me ook vaak dat ik veel afhankelijker was geworden dan dat ik heel lange tijd heb gedacht. Wat is het een thema geworden in mijn leven. Sterker nog: hoe kunnen al die andere mensen in dat restaurant gewoon van een glas genieten, zonder dat het een thema voor hen is. Of zie dat door een te roze bril. Denk het wel.....

[reboot]

Dat is nog eens de kat op het spek binden ik weet niet of ik die verleiding wel kon weerstaan petje af 

Ik ga nu vaak mensen observeren die drinken en hoe ze veranderen 

[kruidenthee67]

Goed gedaan Pytje.

Lastig he? Dat er zo mee bezig zijn, alcohol overal zien. Ja, een klapdeurtje, dat was het wel eens...soms stond het de hele dag te klapperen. Toch wordt het minder, is mijn ervaring nu. Het is nog wel een thema in mijn leven. Wellicht zal het dat blijven.  Maar voor nu kan ik daar vrede mee hebben. Accepteren? Geeft in ieder geval meer rust.

Anderen hebben geen verslaving. Die kunnen inderdaad gewoon genieten, van een glas. Zoals mijn man na één glaasje whisky waar hij wel een uur over doet niks meer hoeft. En ook weken niets drinkt. Dat kan ik niet. Ik denk dat je bril te roze is. Maar misschien kun je het minder gaan zien als iets wat je mist, zou moeten missen.  Dat is de afhankelijkheid, waarschijnlijk niet eens meer de vraag of het lekker is? 

Goed dat je het beschrijft...het helpt je denk ik, met bewustwording, de mechanismen herkennen.

Ben overigens benieuwd naar het alternatief. Ik drink vaak thee ook als ik ga uit eten...kan ook heel lekker zijn.

 

 

 

 

[Rosee]

Wat ontzettend moeilijk @Pytje kan het me helemaal voorstellen. Zo knap hoe je het gedaan hebt. 

[Pytje]

@kruidenthee67, ik vraag tegenwoordig gewoon wat er alcoholvrij is. En gisteren was dat tot mijn verrassing een alcoholvrije bubbeltjeswijn (eigenlijk een soort spa rood, maar dan met een smaakje en in een feestelijk glas). Doe ik thuis ook vaak. Ik ben niet zo'n theedrinker en veel andere dingen vind ik te zoet. En ik denk maar zo: als meerdere mensen zouden vragen wat er alcoholvrij is wordt er op den duur misschien ook meer aandacht aan besteed. Want waarom wel 1000 smaken wijn, die bij iedere gang een aparte smaaksensatie moeten geven en niet iets passends waar toevallig geen alcohol in zit? Ik denk echt wel dat dat er ooit nog van gaat komen hoor! 

[Pytje]

@Rosee, jij gaat ook nog steeds hartstikke goed, toch? 

[Rosee]

3 uur geleden zei Pytje:

@Rosee, jij gaat ook nog steeds hartstikke goed, toch? 

Ik sta nu vanaf 15 januari droog dus dat is fijn, ja. Maar vind het niet makkelijk (understatement) nu ik niet meer drink zie ik veel dingen die ik wil veranderen mbt mijn leven, maar die ik eigenlijk niet kan veranderen en dat maakt me woedend. Verdoezelde ik vroeger met drank. Ik vind mezelf er soms niet leuker op geworden. Ik ben soms zo boos op alles en iedereen en soms zelfs woedend op de drank. Relativeren maar. We gaan door!

[bumperjim]

Ja Rosee dat klinkt bekend. Daar gaan velen hier doorheen na het stoppen, lees maar hoeveel scheidingen of op een andere manier met de relatie overweg. 

Ik weet niet precies waar je op doelt maar als het je woedend maakt zou ik proberen er iets mee te doen. Of als dat echt niet kan de woede voorbij laten drijven als een onweersbui.  

PS dat betekent niet dat je zelf minder leuk geworden bent  

1 april 2018 bewerkt door bumperjim

[Pytje]

Och @Rosee, wat klinkt dat diep uit je tenen! Je schrijft wel "relativeren maar", maar lukt je dat ook genoeg? 

[Pytje]

@Ajna, precies zoals het bij mij ook ging... netjes en gepast in restaurant en op feestjes en dan thuis nog een fles open om de echte trek te verdrijven....

[Sensitief]

Top @Pytje. Mooi dat je je eigen gedrag analyseert. Bewustwording is belangrijk om keuzes te kunnen maken

[Pytje]

Het gaat echt iedere dag een beetje beter. Ik heb nu al steeds vaker een dag dat ik niet zo zeer bezig ben met het drinken van een alternatief voor alcohol, maar gewoon met een glaasje tomatensap of rivella. Ik mis de alcohol dan niet en bedenk me op zo'n dag niet dat het ooit anders is geweest. Dan voel ik me zo sterk! Ik weet dat er ook nog moeilijkere dagen zijn, maar die zullen steeds minder worden. Eigenlijk zijn de goede dagen pas gekomen toen ik  eindelijk tot in het diepst van mijn tenen had gevoeld dat af en toe drinken of een beetje drinken of na een periode van onthouding drinken en alle alternatieven niet voor mij waren weggelegd.  Zo gaat dat dus....

[bumperjim]

Gefeliciteerd! Je gaat lekker!

[Rosee]

Wat goed Pytje. Belangrijk inzicht. Zet mij ook weer aan het denken. Ik zit bijna op de 3 maanden en heb nog geen plan voor daarna. De bedoeling was om weer 'normaal' te kunnen drinken maar ik vraag me af of dat wel kan. Ben bang voor controleverlies. Maar goed meer iets voor mn eigen draadje. voor jou.

[kruidenthee67]

'Zo gaat dat dus....'

Klinkt als accepteren? 

Een belangrijke stap op je pad. Mooi hoor Pytje. Keep on walking.

[Kohtje]

Ja Pytje, zo gaat dat dus. Moeilijk voor te stellen als je nog moet beginnen, en alle ervaringsverhalen van de mensen hier ten spijt is eigen ervaring
nog altijd de beste leermeester. Goed dat je jezelf die tijd geeft om zélf te ervaren en niet bij voorbaat al weer de handdoek in de ring gooit.
Jij kunt op jouw beurt met jouw ervaring een ander misschien dan ook niet helemaal overtuigen, maar met z'n allen samen kunnen we wel blijven wijzen..
En hoe meer vingers dezelfde kant op wijzen, hoe misschien aannemelijker het wordt dat ze wel eens de goede kant op kunnen wijzen. Zodat iemand
die die richting volgt uiteindelijk ook weer zélf kan ervaren dat 'die anderen' misschien tóch wel iets van gelijk hadden...

[Pytje]

Dank jullie weer voor alle reacties.

@Rosee, heel goed over nadenken inderdaad.... Maar ieder mens is anders en voor mij blijkt dit uiteindelijk de gemakkelijkste weg. Afstand creeeren tussen mij en drank. Zoveel mogelijk! Ik ga je graag volgen als je de drie maanden voorbij bent.

@Francoise, nooit meer klinkt inderdaad heftig, maar iedere dag vliegt het me toch een beetje minder aan. En ja, we gaan samen verder op het pad. Ik was nooit zover gekomen zonder dit Forum, zonder andermans verhalen, zonder reacties op mijn verhalen, zonder iedere dag een momentje aandacht voor mijn eigen proces. 

 

[Sensitief]

Top @Pytje

[IJsvogel]

Mooi Pytje, wat fijn om te lezen. Als er ontspanning komt, idd ook in het omgaan met alternatieven. Het is niet zo belangrijk, je glas in je hand is niet meer je anker.

En heel herkenbaar wat je schrijft over wat de verhalen van anderen voor je betekenen. Ik ervaar dat hetzelfde, het is een grote steun geworden.