Hohoho!

[Pytje]

Ondanks dat er weer van alles gebeurt waar ik, zachtjes uitgedrukt, niet blij mee ben, blijf ik er nuchter onder. Sterker nog, als ik me gespannen voel, heb ik niet eens gelijk gedachten aan drank. Ik merk dat mijn mindfulness training van de afgelopen tijd daarin wel steunend is. Accepteren dat die gevoelens er zijn en er niets aan hoeven of willen doen, zeker niet gaan drinken. Die ontkoppeling is erg belangrijk voor mij en gaat me, stapje voor stapje, steeds beter af. Ik doe het nog steeds dag voor dag, maar merk dat ik wel steeds meer bedreven raak in het leven van dit alcoholloze bestaan. 

[kruidenthee67]

O wat een mooie update Pytje...ja, het is de ontkoppeling. Ook voor mij nog steeds dag voor dag. Nu jij dat zo schrijft, van die spanning, realiseer ik me ook dat daar waar dan vroeger ook echt zucht ontstond dat er niet meer is.  Dat is eigenlijk best bevrijdend...ondanks spanning en stress...

 

Keep up the good work!

 

[Rosee]

[Lika]

Dank voor dit inzicht. Ontkoppeling  van stress en trek, maar ook van gedachten en handelingen. Dat is hem!

[Gast]

@Pytje trotse hug van je maatje Francoise vanuit een zonnig Kreta 

[Pytje]

Laatst vroeg iemand mij: "waarom zet je jezelf niet op het jaarpact?" Misschien is dat een goed idee voor mij, maar ik kan het nergens vinden. Wie helpt mij even?

[Gast]

1 uur geleden zei Pytje:

Laatst vroeg iemand mij: "waarom zet je jezelf niet op het jaarpact?" Misschien is dat een goed idee voor mij, maar ik kan het nergens vinden. Wie helpt mij even?

Yeah Pytje dan gaan we echt gelijk op . Ik sta er ook nog maar net op . 

We doen het samen 

[Pytje]

Het is gelukt. Ik heb mezelf op het jaarpact aangemeld. Het voelt nog een beetje als zwemmen zonder bandjes. Totnutoe heb ik altijd een achterdeurtje open gehouden, maar die is dus bij deze op slot gegaan. Ik heb het ook even nodig omdat alle omstandigheden schreeuwen om alcohol: vakantie en ontspanning. En, gek genoeg, door die ontspanning heel veel gedachten in mijn hoofd, die maar wat graag een beetje verdoofd willen worden. Toch wil ik dat niet meer. Omdat ik vanuit mijn tenen weet dat ik kies voor een alcoholvrij leven en daarin is het bevredigen van een korte-termijn-behoefte alleen maar stilstand c.q. achteruitgang. Het lost niets op, maar verschuift hoogstens een probleem. 

@Francoise, ik doe dus met je mee!!

[Nietmeer]

Wel heel stoer!

[Klaske]

Succes met het jaarpact!! 

Zelf stond ik er vorig jaar ook op, na 4 maanden kon ik helaas weer opnieuw beginnen 

Ik hou het bij dag voor dag. Misschien als ik 9 maanden heb dat ik dan ook meedoe, dan heb ik wat meer vertrouwen 

[Rosee]

Wow @Pytje stoer en dapper dat je op het jaarpact staat. Ben er zelf nog niet uit of t voor mij ook werkt, misschien volg ik je nog. Iig heel veel succes, 365 x dag voor dag, het gaat je lukken

[Lika]

Voor mij voelt het jaarpacht als een soort veiligheidsgordel. Hoop dat het voor jou ook veel goeds brengt.

[Pytje]

Nu ik me op het jaarpact heb gezet, gebeurt er toch van alles in mij. Ik voel me onzeker. Kan ik dit wel? Is dit de goede stap op dit moment? Het voelt leeg en angstig. Met een laatste stuiptrekking hoop ik zo hard dat het anders kan. Dat ik mijn relatie met alcohol nog kan omtoveren tot een vrijblijvende en vriendschappelijke. Niet dus, dat weet ik ook wel. In het afgelopen jaar heb ik voldoende vaak bewezen dat dat niet kan. Wat ik ook vaststel is dat het een heel vervelende stalker is. Nog steeds heeft hij een centrale plek in mijn leven. Soms wat meer op afstand, soms wat dichterbij, soms gevaarlijk dicht op de huid. Nu ik vakantie heb en de dagen geheel naar eigen inzicht mag invullen, lijkt het bovendien dat ik de structuur van de fles opentrekken aan het eind van de middag nog meer mis. Tenslotte was dat een structuur en daar vaar ik wel bij. Net zo goed als bij de structuur van werken tot ik erbij neerval. Toch ga ik de uitdaging aan; het even laten wat het is. Niet op zoek naar een ander project waar ik me aan vast kan klampen en niet op zoek naar vervangingsrituelen. Nu er maar doorheen....

[Pytje]

Dank je @Etty. Ik heb er vertrouwen in

[Rosee]

Kan goed begrijpen dat dit soort angstgedachten nu de kop opsteken, je hebt ook een grote stap gezet. Maar het zijn maar gedachten he! En je hoeft niet op het jaarpact, maar je wilt het en je kan het! De eerste niet nemen enzo...

[kruidenthee67]

@Pytje ik vind het lastig om wat zinnigs te zeggen.

 

Nu maar er doorheen...schrijf je. Ja, dat denk ik dan ook maar. Vertrouwen is daarbij een belangrijke. Vertrouwen in jezelf. Ik heb mezelf pas op het jaarpact durven zetten toen ik voelde dat deze keer anders was dan alle andere keren. En toen ook meteen na de laatste uitglijder. Dat gaat elf maanden goed. Het vertrouwen in mijzelf in het adb proces is gegroeid.

Misschien voelt het nu even wat oncomfortabel, het achterdeurtje echt gesloten. Maar dat is wat je wilt. Zou zomaar kunnen dat je ego daar lekker even op gaat protesteren.

Met het jaarpact hoef je nog steeds  niks te bewijzen. Voor niemand. Zie het als een 'ik heb vertrouwen in mijzelf pact', ik durf het aan. Zoiets...niet bang zijn dus...dat maakt je wankel en geeft ruimte aan die gedachten...die inderdaad nog steeds alleen maar gedachten zijn..die ook weer voorbij gaan. Je hebt ze, je bent ze niet.

En blijf het per dag bekijken. Vandaag neem ik de eerste niet.

[Gast]

Het voelt definitief hè Pytje, daar moet je even doorheen . Voor mij gaf het rust . Klaar , finito , basta . Het grote smoezenboek kan op de brandstapel.  

[Pytje]

57 minuten geleden zei Etty:

Rituelen kunnen toch wel prettig zijn. Die fles opentrekken, waar  staat dat , behalve structuur, nog meer voor?

Even niets hoeven, een moment voor mezelf. Dat is het denk ik. Het is moeilijk om dat te vervangen. Maar eigenlijk hoeft dat ook helemaal niet. Die momenten kan ik door de dag heen best vinden als ik er wat meer moeite voor doe. Dat dat aan het eind van de middag met een fles moet gebeuren zegt ook iets over hoe streng ik ben voor mezelf: hoe harder ik mezelf heb afgepeigerd gedurende de dag, hoe meer ik die fles verdiend heb. Duhuhuh....Waarom moet ik mezelf zo afpeigeren? Om te bewijzen dat ik het kan? Om goedkeuring te krijgen? Complimenten? Het is de kleuter in mij die een ijsje krijgt als ze zoet is geweest. 

[Hendrik2]

Op 30/12/2017 om 08:39 zei Pytje:

Hallo,

laat ik de stap van lezen naar schrijven maar eens zetten.... ik ben een vrouw van midden vijftig en ik ben verslaafd. In het verleden aan roken en drinken, maar dat roken heb ik inmiddels een aantal jaar geleden opgegeven. Ophouden met drinken heb ik al meerdere keren geprobeerd, maar dat is tot op heden geen blijvertje gebleken. Begin van dit jaar een aantal weken gestopt en na de zomervakantie zelfs drie maanden. Het waren best goede maanden. En toch kwam er een moment dat ik er weer naar verlangde. Het begon  met mate, maar werd al snel meer dan ik zelf wilde en goed voor me was. Daar komt bij dat ik steeds duidelijker merk dat ik er somber en depressief van word. Ik slik al langdurig antidepressiva en had nu juist in overleg met de huisarts besloten om dit te gaan afbouwen. Geen goede combinatie met teveel alcohol dus. Ik wil graag weer terug naar het gevoel wat ik heb in de periodes dat ik niet drink. Ik weet ook hoe moeilijk het is om de eerste stap te zetten. Want wat 's ochtends nog een goed idee lijkt, is later op de dag ineens heel anders....Maar goed: ik ga het aan vandaag! 

Pytje,zelfde situatie eigenlijk;ook seroxat bij de alcohol,en roken.nu dus van de seroxat af proberen,en inderdaad vandaag bijvoorbeeld lijkt voor mij alles een slecht idee,sterkte!

[kruidenthee67]

De ultieme vermijding....van mezelf. Nee dat wil ik niet meer. Dat is geen leven.

[Yana]

Tjonge ja, Pytje, dat ik daar zelf niet opgekomen ben.
Ik was eigenlijk niet verder gekomen dan op een andere manier mijn moment van rust pakken als ik moe thuiskom, maar door de dag heen wat minder hoge eisen aan mezelf stellen is natuurlijk ook een mogelijkheid

[Pytje]

1 uur geleden zei Etty:

Ik merk dat als ik tussendoor overdag ruimte maak, oefen in kijken naar gedachten en gevoelens,  (en dat bestempel als tijd voor mezelf, hee ben je daar dame) dat ik dat 's avonds niet wil uitzetten.  Ik vind het leuk om bij mezelf te blijven, dat is wel een fijne plek. Want daar mag ik zijn wie ik ben.    Daar ben ik mijn gedachten en gevoelens niet, maar daar heb ik ze. 

En dit is dan weer herkenbaar voor mij. Bedankt allen voor het meedenken in de afgelopen dagen. Het heeft me weer veel gebracht

[Pytje]

Sinds mijn laatste update is er nogal veel gebeurd. Ik zal Bob moeten vragen mij van het jaarpact af te halen. Terwijl ik er nog maar net op sta. Het was voor mij - achteraf beredeneerd - een laatste poging om droog door de zomer te komen. Maar - net als de voorgaande keren - werd het me toch te moeilijk. Ik gun mezelf nu een rustperiode, dit gejojo is ook geen doen (vind ik). De voorgaande keren, als ik uitgleed,  dronk ik snel een fles wijn weg, soms de dag erna nog 1 en begon dan weer opnieuw. Onder het mom "het is al fout gegaan, dan maar goed". Nu ik mezelf heb toegezegd dat ik even op "hold" ga staan, drink ik heel matig. Eigenlijk maar 1 glas per dag. Zo op het eind van de avond. Ik doe dit nu al een dag of 10 en voor nu bevalt me dat goed. Ik merk dat ik in ieder geval in het afgelopen jaar getraind ben geraakt in het opleggen van beperkingen aan mezelf. Dat helpt me meer dan ik ooit had verwacht. 

Er zal vast weer een andere fase komen, maar dit is het voor nu in ieder geval. Ik houd jullie op de hoogte.

[Pytje]

@Francoise, in jouw proces is het verschil tussen een poging en een besluit goed zichtbaar. Er is bij jou echt een knop omgegaan en dat klinkt door in wat je schrijft. Jij gaat die 11 maanden gewoon volmaken. Weet ik zeker. Heel veel succes. Ik blijf je volgen hoor!

[kruidenthee67]

Hoi Pytje,

Ik wil graag reageren, maar vind het heel moeilijk. Ik weet het niet zo goed. Ik kan natuurlijk zeggen,  het is jouw pad en ieder doet het op zijn manier en zo. En dat ís ook zo. Linksom of rechtsom.  En ik respecteer jouw keuze daarin. Ik kan alleen maar met mijn eigen gekleurde bril kijken en reageren. Spreken vanuit mijn ervaringen.

Het gejojo is ook geen doen vind je. Ik vond dat ook zwaar...heb ruimt drie jaar lang gejojoot. En werd er moedeloos van. Toch heb ik ergens geweten, gevoeld dat er een keer een moment kwam dat het zou stoppen. Dat heeft mij op de been gehouden. Het vertrouwen en de onvoorwaardelijke steun van mijn app maatje en het gaan bezoeken van een AA groep heeft me daar enorm bij geholpen.

Als ik heel eerlijk ben denk ik: zou je in plaats van elke avond dat glas een andere keuze kunnen maken? Een andere vorm van hulp zoeken? Het jezelf beperkingen opleggen klinkt voor mij strenger dan uiteindelijk niet drinken.  Dat laatste geeft uiteindelijk zo veel meer vrijheid. Ik weet hoe graag ook jij dit wilt.

Heb je voor jezelf wel een idee waar je naartoe wilt nu? Een plan van aanpak? Tijdspad? 

Blijf wel lezen en  schrijven he?