Pelle drinkt niet meer

[Pelle2]

Ja, we leven verder. Met ups en downs. En da's prima. Ben er regelmatig zelfs bijzonder opgetogen over, al zitten me sommige dingetjes wel dwars. Ja, ups en downs dus inderdaad. 

Maar aargh, toch het idee dat je soms wat mist... en de wetenschap dat dat maar beter is ook...één keer kan niet, dan wil ik morgen weer. Da's dus de verslaving....

 

[kruidenthee67]

Keep up the good work Pelle. 

[Ties]

  Op 21-10-2019 om 10:49 zei Pelle2:

Ja, we leven verder. Met ups en downs. En da's prima. Ben er regelmatig zelfs bijzonder opgetogen over, al zitten me sommige dingetjes wel dwars. Ja, ups en downs dus inderdaad. 

Maar aargh, toch het idee dat je soms wat mist... en de wetenschap dat dat maar beter is ook...één keer kan niet, dan wil ik morgen weer. Da's dus de verslaving....

 

Expand  

Zo herkenbaar en zo waar... Dat is verslaving, hebben wij weer 

[maartje]

Je bent lekker bezig pelle. En ja. Ups en downs horen erbij. Maar laten we eerlijk zijn: die waren Nog veel minder tof dan toen we nog Wel naar de fles grepen. 

[Pelle2]

Ik durf ze nu onder ogen te zien. En te erkennen. Die downs dan. Die ups waren nooit een probleem. Ik lees iets over struisvogels op jouw draadje, dat is precies wat ik altijd gedaan heb. M'n kop in het zand steken. Wegduwen, niet kijken, en dan kwam er wel weer een keer drank op tafel en dan werden de ups gevierd en de downs vergeten. Weg. Niet aangepakt, opgelost of uitgezocht. Maar weggemoffeld. Dat ging best goed met wat alcohol.

Zooo lekker om het nu eens wel aan te gaan! 

 

 

[bumperjim]

  Op 22-10-2019 om 21:40 zei Pelle2:

Ik durf ze nu onder ogen te zien. En te erkennen. Die downs dan. Die ups waren nooit een probleem. Ik lees iets over struisvogels op jouw draadje, dat is precies wat ik altijd gedaan heb. M'n kop in het zand steken. Wegduwen, niet kijken, en dan kwam er wel weer een keer drank op tafel en dan werden de ups gevierd en de downs vergeten. Weg. Niet aangepakt, opgelost of uitgezocht. Maar weggemoffeld. Dat ging best goed met wat alcohol.

 

 

Expand  

Myep zo kan je 20 jaar van je leven wegsmijten. Been there done that, got the t-shirt. 

[Pelle2]

Ja, ik heb me een tijdje droevig gevoeld om alles wat ik niet heb gedaan, maar ook dat was gelukkig een fase. Nu ben ik vooral opgetogen over wat er allemaal nog meer blijkt te zijn. 
Wat T-shirts betreft, ik zie ze wel met stoere teksten over drinken, maar heb nog niks gezien met iets stoers, grappigs oid wat slaat op juist niet-drinken.

[lady jane]

[Bob]

[Bob]

[lady jane]

[Pelle2]

Ja leuk, Jane en Bob! 

Ze bestaan dus wel! Sober is sexy durf ik zelf wel aan. Niet te belerend. Het niet drinken is tenslotte al confronterend genoeg, helemaal als je op een feestje rond loopt! Ik heb vanavond weer aan iemand uitgelegd dat ik niet drink en waarom. Hij bleef zich maar verantwoorden. Hij dronk echt niet te veel. Wel soms en ook wel regelmatig maar dan niet veel, alleen soms veel etc. Ja joh, prima. Ik niet. Maar op een feestje toch wel? Het is blijkbaar toch een dingetje. 

Ik probeer er niet te veel over praten, wat ik eigenlijk wel wil. Maar ik zit dan op zo'n ander niveau te praten. Maar wil het wel graag zeggen. 

Ach, pff, naar bed nu!

[rapilos]

Pelle,

Wat herkenbaar ha,ha
Als wij het maar snappen dan he 

[Pelle2]

Ik lag net in bed te bedenken dat ik bijna 50 ben, misschien dan toch maar een feestje geef. Dat er vast mensen komen met een fles wijn of andere drank, die dan vast op dat moment nog op gaat, ik dat vast niet erg zou vinden, maar stel dat er een hele sjieke fles tussen zou zitten, wat ik me niet kan voorstellen gezien mijn vrienden, maar toch, zou ik dat dan zonde vinden? Zal ik dan misschien mezelf toestaan om één dag in het jaar wel te drinken? Da's nog steeds een aardige score, 364 dagen niet, één dag wel. En toen bedacht ik dat ik dat helemaal niet wil, drinken! Maar er zit blijkbaar in mijn hoofd nog steeds het idee dat ik dat wel zou willen.

Ik wil helemaal niet meer drinken! Een prettige constatering, zo vlak voor het opstaan. Het uitgeslapen opstaan, zonder kater!

[Lika]

We proberen blijkbaar steeds weer iets nieuws om te kijken of e toch, maar één keer, klein beetje....

Volgens mij is er maar één antwoord. Neem een besluit en voer het uit: nee. En je kunt altijd de mensen op cadeau-ideeën brengen....Wat je nou es echt graag wel wil!

[Pelle2]

Dag 84

Ik heb afgelopen week een groot stuk van mij eigen draad teruggelezen. Best ontroerend, vooral ook al die reacties. De vraag is, waarom begin ik toch steeds weer met drinken?
De afgelopen jaren ben ik drie keer langere tijd abstinent geweest (86 dagen, 68 dagen en 110 dagen). Telkens was ik blij daarmee, bij vlagen euforisch. Ik kreeg energie, pakte problemen aan, zag kansen, was uitgeslapen, opgewekt, maakte me niet al te druk, zat niet bij de pakken neer bij tegenslag, schoof geen dingen voor me uit... en toch ben ik drie keer weer begonnen met drinken. Waarom??

De eerste keer had ik in ieder geval nog niet echt afstand genomen van de drank. Aanleiding om te stoppen was een zoveelste dronken vertoning op een feestje. Ik wilde van de ellende af, maar stond nog niet echt open voor een leven zonder alcohol. Dat voelde nog erg leeg. Daarbij kwam later het bagatelliseren van de ellende. Het viel wel mee. Er waren ook leuke dingen aan alcohol, en de nare dingen laat ik in het vervolg gewoon achterwege. Alcohol blijft tenslotte een tovermiddel om te ontspannen.(dacht ik). En er is tenslotte het idee dat ik zelf wel uit maak wat ik doe. Niet mogen drinken kan net zo afhankelijk van alcohol voelen als moeten drinken. Alles of niks...

Wat is nu anders? Is er iets anders? Ik hoop dat inmiddels in mijn brein is gebeiteld dat ik niet meer wil, niet meer hoef. Alcohol helpt niet, ik word er dronken van, en mateloos, ongelukkig ook. Ik voel me slecht, ongezond... En zonder is het leven best aangenaam. Het ene moment iets aangenamer dan het andere. Alcohol is wat eenzaam geluk op recept. Maar tegen welke prijs?? Ik peins er niet over om een spuit heroïne in mijn lijf te zetten, terwijl ik denk dat ik daar ook even heel gelukkig van kan worden. 

Als ik mezelf terug lees, zie ik wel hoe snel mijn gedachten kunnen veranderen. De ene dag ben ik gelukkig abstinent en vol goede moed, twee dagen later drink ik twee flessen wijn leeg. En toch voelt het dit keer anders! Ik voel me niet tekort gedaan als mijn omgeving aan het drinken slaat. Alleen thuis is de gewoonte er al lang helemaal uit. Ik moet er zelfs niet aan denken een glas wijn in te schenken, omdat dat bij voorbaat al zo eindeloos voelt. Eén glas...hoezo één glas? En dan? En dan die lijst positieve dingen, ik wil niet dat die nog een keer wordt afgepakt! De romantiek die nog altijd wel aan alcohol kleeft voel ik niet meer. 

Ik ben, ook vandaag weer, erg blij dat ik niet meer drink. Blij en trots!

[IJsvogel]

Superfijn Pelle! Je leest ook anders,  eerder voelde in de onvrede en nu al een poosje niet meer! En altijd goed om te onthouden hoe dat toch ineens (even) kan omslaan,  dat probeer ik ook, alert blijven. 

2 november 2019 bewerkt door IJsvogel
Voutje

[Lika]

Fijn. Inmiddels is het voor mij gewoon geworden. Het blije en trotse is verdwenen. 

Maar ik realiseer me keer op keer dat DE voorwaarde om voor mezelf te kunnen blijven zorgen op een prettige manier, totale abstinentie is.

Daar kan ik dan soms wel weer blij van worden. Van die ontdekking.

Ik bedoel maar: het verandert in de loop van de tijd hoe je er tegenaan kijkt. Maar wat mij betreft en ik hoop dat het voor jou ook zo mag uitpakken, wordt het diepe weten steeds vergroot. En dat voelt heel goed en stevig.

[Pelle2]

Dank voor jullie reacties, vind ik toch fijn. Kan ik weer over na gaan denken.
Hoe ik er tegen aan kijk, tegen alles eigenlijk, lijkt wel continue te veranderen. Op het moment dat ik het wil opschrijven is er al weer een inzicht bijgekomen. En weer één afgevallen. Nja, ik heb wat dat betreft misschien ook wel een tijd op een heel klein pitje gebrand...

Goed, klaar voor vandaag!

[Pelle2]

Dag 91

Ik heb even behoefte hier wat te schrijven. Of mijmeren. Ik weet het nog niet, zie wel wat het wordt. Op de dagdraad gaat het me te veel over ditjes en datjes, terwijl ik hier zit om het over alcohol te hebben. Zo wil ik regelmatig even roepen dat ik nog steeds niet meer drink! Het forum is daar goed voor, want ik wil er In het echte leven mijn omgeving niet al te veel mee lastig vallen. En de minder intieme bekenden en de onbekenden laat ik geloven dat het heel normaal is dat er altijd en overal gedronken wordt. Als mensen geïnteresseerd zijn mogen ze steeds meer van me weten. Dat ik niet meer drink, waarom ik dat niet meer doe en waarom ik dat wellicht ook nooit meer ga doen. Want het hoeft niet meer! Ik heb  besloten dat mijn leven een stuk aangenamer is nu. En ik ga mij niet zo maar weer laten overhalen. Ik heb ook niet de illusie dat ik nu (ooit?) kan genieten van één glas wijn zonder dronken te willen worden. Ik voel me bevrijd en dat is heerlijk. Maar dat wil ik dus af en toe kwijt. 

Af en toe dwarrelen er ook zo wat inzichten door mijn brein en ook dat is iets wat hier wat makkelijker herkend wordt dan in het echte leven.

Ik heb de alcohol gebruikt. Ja, om wat? Om effe geen last te hebben van gedoe. Moeilijke keuzes, schaamte over wie ik ben en wat ik doe, spijt, verlegenheid, verwachtingen, angst... Met alcohol verdwenen die onprettige gedachten vanzelf. Maar het bijzondere is dat ze er nu, zonder alcohol, ook niet meer zijn! Ja, tuurlijk is er wel eens wat, wat lastigs. Maar het is prima, ik ga het aan. Het is (doorgaans) zelfs leuk. Er gebeurt wat, ik maak wat mee! 

Vrijdag een sollicitatiegesprek gehad. Ging stroef. Ik voelde me erna ongemakkelijk. Ook wel schaamte. De eerste neiging was te denken dat ik dat werk toch niet wilde. Daarna de schuld bij de ander gelegd. Niet hartelijk, onpersoonlijk, stomme vragen. Maar niet de neiging gehad te gaan drinken, niet eens aan gedacht zelfs. Zo is dat al uit mijn systeem. Dus ook niks weggedrukt. En daarna kwam vanzelf het reflecteren op gang. Wat heb ik gezegd, wat had ik anders kunnen doen, hoe voel ik me er eigenlijk onder, waarom vind ik dat ongemakkelijk, erkennen dat ik onhandige dingen heb gezegd zonder meteen in de verdediging te schieten, etc. En daar krijg je veel meer zelfvertrouwen van dan de boel wegdrukken met alcohol. En eerlijk gezegd is het ook best lekker om daar zo mee bezig te zijn. Ook bedacht of ik dat werk wil, het niet af laten hangen van de uitkomst van het gesprek. Zelf keuzes maken dus. 

Ik ga lekker nog een tijd door met niet-drinken. Ik zou op dit moment niet anders willen, ook al vliegen de alcoholreclames je om de oren. Ik sta morgenochtend weer zonder kater op, word al weer bijtijds op de tennisbaan verwacht. Heerlijk ook om dat soort afspraken te kunnen maken. Maar nu naar bed dus.

[Bob]

Leuk zo af en toe uitgebreider over je te lezen. Ja, dat gaat beter op een persoonlijke draad dan in de "huiskamer" tussen alle ditjes en datjes door. 

Toen ik je zo las moest ik ook nog denken aan iets waar ik zelf mee te maken heb als ik aan anderen vertel dat ik geen alcohol meer drink en waarom. Soms gaan die anderen er meteen vanuit dat je aan het standaard patroon voldoet dat past bij het algemene beeld van een alcoholist. Moeilijk om het wat te nuanceren vind ik dan. Hier op dit forum gaat dat veel beter.

[Lika]

@Pelle2 wat mooi om over je reflectie te lezen. Vind ik nog best heel lastig af en toe. Het helpt mij te lezen hoe je het ontleedt. 

Houd vol!

[Pelle2]

Pfff, gisteren naar een feestje geweest. Zo'n feestje dat ik vroeger bijzonder leuk zou hebben gevonden. Knus, gezellig, veel vrienden en bekenden, veel bier, muziek die te hard staat voor een echt gesprek. Maar daar stond ik dan, broodnuchter. Dat is toch anders dan. Soms weet ik me niet goed een houding te geven, sta ik er maar een beetje schaapachtig bij. Daar zou ik met alcohol geen moment last van hebben gehad. Meespringen met de discoklassiekers van 30 en 40 jaar geleden zat er echt niet in gisteren. Gesprekken verlopen soms wat minder soepel. Voor mijn idee dan, want dronken mensen praten doorgaans niet soepel. Wel veel en hard. 

Ook op zo'n feestje is het dus zo dat sommige momenten leuk zijn, andere momenten minder. Met alcohol is het éen lange roes, alles lijkt ok. Alles is hetzelfde. Eén vriend die dacht dat ik weer aan het drinken was zei enthousiast "ha, Pelle is weer terug". Sja...Ik heb een bitterlemon en 3 of 4 ronic op. Blurp...

Terug naar huis midden in de nacht, her en der was het nog feest. Vroeger was de nacht van mij. Nu voelde ik me een buitenstaander die een glimp mocht opvangen van het verboden leven. Nuchter thuis komen. Nog ff gekeken hoe het bij Nederland-Ierland was geworden. Nog ff wakker gelegen omdat ik me alles kon herinneren en daar allemaal over na bleef denken. En nu weer redelijk fris op, zo meteen een borrel waar ik een aantal bekenden van gisteravond tegen kom die daar de kater van gisteren gaan wegspoelen met witte wijn. 

[Lika]

Wat doet het met je?

[Lonster]

Midden in de nacht? Dan heb je het dus lang vol gehouden op het feestje. Het kan een eenzaam gevoel geven zo hè. Het contact gaat wat stroever. Je bent niet zo uitbundig als de anderen en ergert je eerder aan dat geblaat. En dan zometeen al weer een borrel? Ik zou bijna zeggen 'sterkte'   Maar misschien is dat wel gezelliger, zo op de dag. Behalve als die vrienden allemaal brak zijn en opfleuren bij een glas wijn.