Meisjeamsterdam

Wat fijn! Dan ben je echt klaar straks! Lynn, goed gedaan! Hoeveel mg 'moet' je nu nog?

Goedemorgen! @bolletje katten kunnen irritant zijn... ik hou die twee van mij altijd buiten de slaapkamer, maar als ze me 's morgens horen, en de deur gaat open, schieten ze altijd tussen mijn benen door naar binnen... en dan moet ik ze weer met snoepjes naar buiten lokken. Succes van het vastbinden van de dingen voor de storm! @Louisa, PMS kan heel irritant zijn, gelukkig heb ik er niet extreem veel last van, maar het brengt je zeker in combinatie met een afbouw of uit balans zijn nog meer uit balans... Sterkte vandaag! Vandaag is mijn vrije dag, dus ik dacht, misschien ga ik wel uitslapen, maar ik was netjes om 0730 wakker... gelukkig wordt het steeds vroeger licht. Maar wel 6 uur aan een stuk doorgeslapen, dus het slapen gaat steeds beter! Het is vandaag zulk mooi weer, dus ik ga een stukje racefietsen zo. Ik heb last van mijn hamstrings door vorige week teveel km's hardlopen en dus is fietsen een goed alternatief. Eerlijk moet ik erbij zeggen dat ik daar 2 maanden geleden dus geen zin in gehad zou hebben... veel teveel gedoe. Er is sinds een week of twee echt iets veranderd in de manier waarop ik naar dingen kijk en vooral mijn gevoel daarbij. Ik zit nog in mijn proeftijd op mijn nieuwe werk en van de week is er iemand anders van een hele andere afdeling zijn proeftijd niet doorgekomen. Ik droom er wel over, maar het neemt me gedurende de dag niet over... een paar weken terug bleef ik de hele dag in mijn nachtmerries hangen. Mijn fiets werd van de week gestolen, maar ik ga dan niet gelijk helemaal de put in, maar koop een nieuwe (tweedehands) en huur dan een dag een toeristenfiets in de tussentijd... Meer pragmatisch ofzo? Ik kan ook ontzettend lachen om dingen die ik een tijd geleden wist dat ik grappig vond maar nu ook echt weer als grappig ervaar en heb vooral heel veel zin in dingen de komende tijd. Ik schrijf elke dag (in positieve zin) aan het einde van de dag op waar ik dankbaar voor ben, ik doe elke ochtend positieve affirmaties die ik heb opgehangen en als ik wakker word doe ik eerst de daily Calm van de app, een geleide mindfulness/meditatie van 10 minuten. En elke dag een streepje van mijn diazepam rooster af! Ik heb zo'n centimeter opgehangen en daar knip ik elke dag een stukje af, heel fijn om te doen. Ik wens jullie allemaal een fijne dag!

Goedemorgen bolletje en anderen! Je was me net voor! Ik heb ondanks mijn snothoofd redelijk geslapen en nog een werkdag, dan heb ik weekend. Vanavond weer rentraining maar voel mijn hamstrings dus weet nog niet of ik ga... Morgen naar de arts om de eerste resultaten van de taperingsstrips te bespreken, nu 6 mg diazepam. Gisteren is mijn tweedehands refurbished Gazelle fiets bij het station gestolen, stond vast aan de stalling, slot (dik scooterslot) lag er geforceerd naast en de bewaakte is gesloten vanwege verbouwingen... grrr, had hem net een week... maar ook dat is Amsterdam.. Dan zou ik liever op de motor rijden zoals Bolletje maar dat durf ik natuurlijk niet

Ik doe het nu met taperingsstrips van de Regenboog apotheek! Dus eerst in 4 weken van 7 naar 2 mg en dan in 4 weken van 2 naar 0. Als het niet blijkt te gaan, kan ik tussendoor aanpassingen maken. Vind het een fijn idee dat het niet meer snijden van pillen met een pillensnijder en vijl is (wat ik samen met mijn vader deed) en dat het niet in de war kan raken, want alles zit netjes in een strip met separate zakjes. Dat jij gevoelig bent voor medicatie, lijkt me door je reacties op de andere medicatie bijna een gegeven... En dat toont inderdaad niet (voor zover ik geneeskunde ken) op traditionele scans. Lyme kun je inderdaad vaak onverklaarbare verschijnselen en symptomen mee verklaren, mijn ex vriend heeft ook Lyme gehad en die had niet de bekende rode kring, maar wel ineens een batterij aan sluimerende klachten... Heel veel sterkte, hopelijk komt er snel verandering in je situatie! Ik wilde nog veel meer tikken, onder andere over het gevoel als je ineens een keer doorslaapt (en ook wat voor invloed dat heeft op je geestesgesteldheid), dat verandert namelijk echt de wereld voor mij, maar ik moet nu weg... Iedereen een fijne avond gewenst!

Goedemorgen iedereen! Brrr, koud, zometeen maar snel warm douchen en dan weer op de fiets... maar het is droog en als het goed is zonnig vandaag! Vannacht wederom goed geslapen, als zit mijn hoofd vol met snot maar mijn keelpijn is weg, dus ik denk dat ik nu gewoon verkouden ben... Hopelijk kunnen jullie vandaag genieten van de zon!

Hallo iedereen, Ik voel me vandaag, behalve dat ik sinds vannacht keelpijn heb en snotverkouden ben (hoesten, niesen, loopneus) redelijk, gisteren 6,6 mg geslikt voor het eerst en vanavond naar 6,3 mg (diazepam). Ik weet in ieder geval dat mijn verkoudheidsverschijnselen niks met afbouw te maken hebben, omdat het hele kantoor hier zit te hoesten en niesen… Vannacht wel even wakker gelegen, maar ik raakte niet in paniek en viel uiteindelijk weer in slaap… Dus daar was ik heel blij mee. Zometeen hardlopen… maar ik ga lekker rustig lopen, mezelf niet overbelasten. Fijne avond allemaal, ik ga naar huis fietsen! En het is inderdaad een grijze dag, maar ineens breekt hier een zonnetje (ondergaand) door en is er een heldere lucht... Every day has its silver lining!

Ik was zelf soms echt bang als mijn ouders een dag weggingen. Ze hebben hun vakantie afgezegd om voor mij te zorgen, maar gingen natuurlijk wel door met leven. Het is heel gek, maar je bent gewoon zo verrekte kwetsbaar als je zo ziek bent en in ontwenning. Alle zekerheid die je ooit over jezelf had ben je gewoon vergeten en het lijkt net alsof je een klein kind bent dat altijd iemand nodig heeft. Je komt er gelukkig ook altijd weer achter dat het niet waar is en dat je veel meer kan dan je dacht. @Kannietmeer Dit herken ik heel erg! Je herkent jezelf niet meer terug en alle zekerheden en dingen die je over jezelf dacht te weten, lijken ineens in rook opgegaan... Als je jezelf dan soms wel weer herkent, is dat zo fijn, want dan weet je dat je op weg bent naar je herstel...

Dag mensen! Ik ben ook zo vaak angstig en bang geweest, nog niet zo lang geleden, maar het kan ook zomaar ineens omslaan. Het per moment nemen helpt volgens mij het beste, alle tijd in stukjes hakken, desnoods een cm van de Ikea waar je dingen vanaf kunt knippen ophangen, dat doe ik nu met de afbouwdagen. Ook schrijf ik, hoe rot mijn dag ook was, elke dag op waar ik dankbaar voor ben om te proberen te focussen op het positieve, omdat ik op een gegeven moment voor mijn gevoel alleen nog maar bestond uit symptomen en de volledige controle kwijt was over hoe ik me voelde, zowel geestelijk als lichamelijk. Dan kun je ook beter verschil zien tussen de dagen, dat sommige dagen toch beter zijn dan andere, ook al voel je je nog niet goed...

Goedemorgen! Ik heb lekker geslapen en heb gisteren voor het eerst van mijn taperingsstrips genomen, de eerste van 28 7 mg valium naar 2 mg. Ik ga nu naar werk en heb een muziekje aangezet! Want buiten is het grijs... Iedereen fijne dag!

Eens!

Hi Kan niet meer, Ik krijg inderdaad nu weer benzo's, maar ik kan je vertellen dat ik op die clonazepam in Costa Rica me behoorlijk k*t voelde en superangstig! En dat was echt een hoge dosis. Daarna heb ik het omgezet weer in valium en dat voelde twee weken lang hetzelfde, ik ben nu in ieder geval een week dat ik me stabiel, goed en hoopvol voel. Ik kan natuurlijk niet garanderen dat dat blijft, maar ik probeer dit voor mezelf ook op te schrijven en hier te delen (naast in mijn eigen dagboek) dat ik ernaar terug kan kijken als ik me een dag weer slechter voel. En taperingsstrips zullen het altijd beter doen dan afbouwen per 2 mg zoals ik in Portugal deed...

Hi allen, Ik was bijna klaar met afbouwen, maar was nog heel angstig en sliep slecht, met nachtmerries. Door in het ziekenhuis te belanden op mijn vakantie zat ik ineens aan de clonazepam en ben ik nu weer opnieuw aan het afbouwen vanaf 8 mg valium, zit nu op 7,5, en begin vandaag met taperingsstrips! (van 7 naar 2, en van 2 naar 0mg valium) Maar ineens slaap ik sinds een week goed! Ik voel me echt moe, maar niet zo 'wired' meer, en moet ook echt gapen. Ik hoef niet zo vaak meer naar de wc 's nachts en kan als ik even wakker word me gewoon omdraaien en verder slapen. Dat heb ik echt een jaar al niet meer gehad! Voel me ook vele malen beter, zowel fysiek als geestelijk, ik ben een stuk minder bang dat alles dat ik doe zal mislukken, mijn geheugen is beter, ik voel me vrolijker, meer verbonden met de wereld en ik kan het volhouden om voltijd te werken in mijn nieuwe baan (ook al werk ik er pas een paar weken) en durf plannen voor de toekomst te maken. Ik weet niet of dit een tijdelijk iets is, maar ik ben heel hoopvol voor de toekomst dat de taperingsstrips gaan helpen tot ik straks als het goed is 28 maart helemaal pam vrij ben en dat dan voor altijd wil blijven. Ik heb namelijk ook weer gevoel terug, ander gevoel dan angst en dat is ZOOO fijn, dan vraag ik me echt wat ik het afgelopen jaar gemist heb en waar ik zat al die tijd. Ik weet het uiteraard wel, maar ik wil niet meer dat ik daardoor waardevolle 'leef' tijd mis. Uiteraard ben ik nog bang dat de angst weer terugkomt, maar ik hoop zo dat dit een turning point is die ik ons allen gun! Tijd heelt alles... uiteindelijk En in mijn uitgebreide post van gisteren hebben jullie kunnen lezen dat ik al een aantal jaar aan het 'aanklooien' ben geweest met afbouwen, herstarten etc...

Hi allen, Ik hoop dat het naar omstandigheden redelijk met jullie gaat. Ik post af en toe, en redelijk onregelmatig, dus ik dacht laat ik jullie even een update geven van hoe het me in de afgelopen tijd is vergaan. Korte achtergrond: ik heb in het verleden 8 maanden diazepam 10 mg geslikt op aangeven van de huisarts vanwege slaapproblemen en stress (2014-15), toen cold turkey gestopt omdat het moest, uiteindelijk zelf weer begonnen en in 11 maanden afgebouwd destijds. Veel klachten gehad, maar uiteindelijk ging ik weer goed slapen en de angst nam af, ik werd mezelf weer en ben toen 2,5 jaar valiumvrij geweest. Begin dit jaar vond ik een oude strip in mijn kast, nam af en toe 2,5 mg en de paniek nam gelijk toe toen ik na een paar weken onregelmatig gebruik stopte. Ineens verdween alle zekerheid en was ik bang voor alles, sliep helemaal niet meer etc. Ik kreeg ook veel nachtmerries en lichamelijke paniekklachten (overgeefneigingen, constant verkeerd ademhalen, last van mijn buik) en geestelijk vooral veel het gevoel dat ik ging instorten en allemaal niet meer zou trekken. Toen ben ik naar een kliniek gegaan en ben van 14 mg valium afgebouwd in 6 weken naar 0. Dat bleek veel te snel en ik kreeg antipsychotica voorgeschreven om te slapen. Dat werkte echter contra indicatief en ik heb me in die 6 weken zo ontzettend ellendig gevoeld. Daarna, toen ik terugkwam, bleek dat ik niet mocht terugkeren in mijn baan die ik sinds 1 januari had en dat ik voorlopig ook niet kon reintegreren. Daarnaast moest ik ineens mijn antipsychotica stoppen (seroquel) en kreeg daar weer bijwerkingen van. Daardoor voelde ik me niet gesteund en ontzettend eenzaam, en ook nog eens fysiek en geestelijk ellendig. Heel erg alsof ik de regie over alles kwijt was, ik durfde niet meer alleen te zijn en heb, waar ik normaal van mijn zomer kan genieten, mijn hele zomer binnen gezeten in mijn ouders huis omdat ik niet in mijn eigen huis in Amsterdam durfde te zijn. Ik zag alles heel negatief en was constant bang dat ik alles kwijt zou raken. Ook mijn geheugen testte ik constant en ik was de hele tijd bang dat mijn geheugen 'gestoord' was en niet meer terug zou komen. In die tijd begon ik met hier af en toe een berichtje plaatsen. Heel langzaam ben ik in het najaar weer dingen gaan doen, mezelf gedwongen, ik bleef slecht slapen en geestelijke klachten houden in de vorm van neerslachtigheid, weinig energie en laag zelfbeeld, maar ik vond gelukkig zelf een reintegratieplek waar ik heel langzaam begon. Hardlopen heeft me altijd heel veel gebracht en toen ik daar weer langzaam mee begon na een half jaar weinig tot niks doen (had ook een blessure), af en toe weer met lopen. Ik had me eerder opgegeven voor de halve marathon en die heb ik toen, against all odds, uitgelopen. Op diezelfde dag ontmoette ik iemand op een feestje waar ik de periode erna veel mee omging en het heel leuk mee had. Ik ging meer uren werken en deed weer meer dingen, alleen had ik nog ontzettend last van nachtmerries en vaak lichamelijke klachten, en kon dit per dag wisselen en had ik nog vaak last van angsten, waarvan ik rationeel wist dat ze 'chemisch' en niet nodig waren, maar ik voelde ze wel. Ik was inmiddels door een andere instelling opnieuw ingesteld op 4 mg, omdat dat de dosis was waarop de ergste klachten begonnen in mijn eerdere afbouw. Ik kwam in november tot 1 mg, was in de tussentijd aan het solliciteren voor een nieuwe baan en het was wel een hoop stress, maar ik redde het allemaal net. Het is me gelukt om terug te komen tot mijn fulltime aantal uren van mijn contract, ik werd beter gemeld, ging weer naar sociale dingen toe (waar ik eerder dacht dat ik constant afgewezen kon worden), kreeg in de tussentijd mijn eerste EMDR behandelingen en boekte een vakantie naar Costa Rica. Ik was bijna klaar met mijn afbouw. Ik voelde me vaak nog wel buiten alles staan, disconnected van dingen, maar bleef dingen doen in de hoop dat de nachtmerries over zouden gaan en ik me beter zou gaan voelen. Ik besef me tegelijkertijd dat ik in vergelijking met anderen veel kan, al kostte alles heel veel moeite. Ik werd in Costa Rica echter ziek, na een hele lange heenreis zonder slaap met twee overstappen in de VS, kreeg eenmaal in San Jose een paniekaanval in mijn hostel, werd opgenomen in een ziekenhuis in San Jose en bleek uitgedroogd te zijn. Ik gaf aan bijna klaar te zijn met de afbouw van valium maar kreeg clonazepam voorgeschreven, antipsychotica en antihistamine. De antipsychotica heb ik na het ziekenhuis niet meer genomen, en ik was in de veronderstelling dat de clonazepam dezelfde hoeveelheid was als mijn valium (het waren druppels). De verpleging sprak geen Engels en de arts heb ik maar 2x heel kort gezien. Na drie dagen mocht ik terug naar het hostel en ben ik verder gaan reizen, nog enigszins verzwakt. Ik wilde niet naar huis gaan en heb mijn reis afgemaakt, veel van het land gezien maar voelde me vaak weer disconnected en van de wereld af. Ik zag de zonsondergangen wel, maar voelde ze niet. Ik ging nog eens kijken naar hoeveel mg clonazepam ik eigenlijk nam in vergelijking met valium en dat bleek veel meer te zijn (ongeveer 15 mg!) Ik ben toen al gaan minderen met druppels, en die bleken ook nog maar eens moeilijk te doseren. In Nederland ben ik gelijk terug overgestapt op valium en uiteindelijk op 8 mg ingesteld door mijn arts. Toen hebben we ook besloten verder te gaan met taperingsstrips. Ik ben drie dagen nadat ik terugkwam begonnen met een nieuwe baan, waarvan ik had gehoord dat ik hem had gekregen tijdens mijn vakantie. Mijn relatie ging ook nog eens uit, dus ik begon niet in alle rust aan de nieuwe baan, maar het gekke is dat ik sinds ongeveer een week ineens weer slaap zoals vroeger (ik word moe, ga gapen, ga naar bed, val vrij snel in slaap, ga er in de nacht misschien 1 of 2x uit). Verder maak ik me veel minder zorgen, voel me minder disconnected, heb weer zin in dingen, durf afspraken te maken, ook voor langere termijn, kan op een dag werken weer dingen onthouden, krijg complimenten en vraag me af waar ik al die tijd met mijn hoofd gezeten heb. Ik loop weer hard, ga weer meer uit van het positieve, tot nu toe gaat het op werk goed, heb deze hele week fulltime gewerkt (36 uur), terwijl ik uiteindelijk half oktober met reintegreren begon bij mijn oude werk dankzij het tegenwerken door mijn voormalig leidinggevende. Nu ben ik moe en ga ik ook gewoon naar bed en morgen weer een stuk hardlopen. Zondag begin ik aan mijn taperingsstrips (van 7 naar 2 mg in 28 dagen, en van 2 naar 0 in 28 dagen, dus veel gedoseerder en kleinere porties dan van 14 naar 0 in 6 weken). Eerlijk gezegd voel ik me best goed fysiek en ook al ben ik af en toe nog onzeker en voel ik me nog niet geestelijk top, de afgelopen week ervaar ik echt als een cadeautje en ik kan ook weer veel meer echt contact maken met mensen. En ik slaap en de nachtmerries lijken voor nu een stuk minder. Ik durf eindelijk weer tv te kijken, lees weer een krant, luister vaker muziek, kijk uit naar dingen in de toekomst... Ik weet niet hoe lang dit aanhoudt en of dit een (hele lange) window is van nu al bijna een week, maar ik hoop dat ik dit gevoel niet kwijtraak en het alleen maar kan versterken... Hopelijk geeft dit jullie ook hoop, want ik had het absoluut niet verwacht, ik zag mezelf al na een week proeftijd de laan uitgestuurd worden, niet omdat ik het niet kan, maar omdat ik zou bevriezen bij de gedachte aan alles wat ik ineens weer moet... En tegelijkertijd voel ik ook het verdriet dat ik heb om mijn relatie die over is en weet ik dat verdoven geen optie is want de gevoelens komen nog terug. Elke morgen luister ik voor ik opsta mijn mindfulness, de app Calm (betaalde versie) en daarnaast heb ik allerlei affirmaties op mijn kamer geplakt. Eerst deed ik dat in de toekomst, maar ik begreep dat ik dat in het heden moet doen, anders blijf je denken dat het in de toekomst ooit goed komt. Ik heb weer hoop op een goede afloop en dat is een fijn gevoel. De extreme onrustigheid heb ik nu niet meer, al zal hij ongetwijfeld nog op bepaalde momenten terugkomen. Voor nu ben ik in ieder geval positief. Ik hou jullie op de hoogte van wat de taperingsstrips gaan doen! Anders ben ik 28 maart valiumvrij!

Ik zit weer opnieuw in een afbouw, was bijna klaar met valium (1mg) maar door ziekenhuisopname in Costa Rica zit ik weer op 7.5 mg, en daarnaast ben ik sinds bijna 3 weken weer fulltime aan het werk. En ineens (ik wil de boel niet jinxen), slaap ik sinds vorig weekend goed, dieper, minder nachtmerries, paniek, en heb ik meer vertrouwen in mezelf. Ik heb vorige week wel griep gehad maar voel me nu verbazingwekkend goed... ik voel me moe 's avonds, val in slaap en word maar 1x wakker en slaap dan weer door. Dat is een jaar geleden dat dit het geval was... In mijn eerdere afbouw stabiliseerde mijn slaap zich op een gegeven moment ook en heb ik twee en een half jaar valiumvrij 90% van de tijd goed geslapen, op allerlei tijdstippen, kon uitslapen etc. Het kan zich dus herstellen, al verschilt dit natuurlijk per persoon...

Ik schreef een aantal maanden geleden (juli 2019) eenzelfde bericht. Was toen te snel afgebouwd van 14 mg diazepam en zat spelletjes van max.nl te spelen om te kijken wat mijn geheugen nog kon... Sindsdien ben ik opnieuw ingesteld op 4 mg, afgebouwd tot 0.66 mg, door paniek rondom slapen, nachtmerries en reintegreren weer opnieuw verhoogd tot 2 mg.... en net op mijn vakantie in Costa Rica (alleen) ziek geworden, uitdroging, paniekaanval en opgenomen in het ziekenhuis. Daar aan de clonazepam gezet, druppels rivotril en geen idee gehad hoeveel dat was. Echter, ik ben nu weer terug op valium sinds een paar dagen, helaas weer 8 mg iom mijn verslavingsarts (clonazepam is een veel potenter middel dan diazepam). Het lijkt een never ending story... maar in die tussentijd is mijn geheugen zeker verbeterd, ben ik net begonnen in een nieuwe baan en alhoewel ik alles op moet schrijven en een nacht slecht slapen en nachtmerries voor een moeilijkere dag zorgt, ik weet dat het een stuk beter is dan eerst. Neuroplasticiteit is een wonderlijk iets, je hersenen kunnen veel aan. Het proces zal moeilijk zijn en je zult veel hulp en begeleiding nodig hebben, maar het is mij eerder gelukt (2 en een half jaar valium vrij geweest). Je zult uiteindelijk herstellen! Maar doe het niet te snel, ik ben naar een kliniek geweest en heb daar lopen verkondigen dat ik gek werd, mijn geheugen weg was etc. Maar gun jezelf tijd!!

Ik reageer ook weer eens... vanuit Costa Rica. Ik ben hier nu bijna 3 en een halve week en ik heb echt een hele mooie reis gemaakt, maar kan er niet van genieten als normaal. Na een lange heenreis ben ik in mijn eerste week met uitdroging in het ziekenhuis beland in San Jose en omdat ik door het overgeven ging hyperventileren, hebben ze me in het ziekenhuis daar clonazepam gegeven... terwijl ik bijna van de diazepam af was. Ik had een infuus in mijn arm en geen idee... ik heb daar twee dagen gelegen en daarna ben ik doorgereisd naar andere oorden in Costa Rica. Ik heb gesurfd, wildwater geraft, hikes gemaakt, geziplined... allemaal avontuur maar ik heb het gevoel dat ik er maar half bij ben met mijn hoofd. Die clonazepam zijn druppels en niet makkelijk te doseren maar over drie dagen ben ik weer in Nederland en kan ik hopelijk weer overstappen op diazepam. En weer opnieuw beginnen met afbouwen... en over zes dagen start ik ook met mijn nieuwe baan... Ik ben doodzenuwachtig. Tot voor kort durfde ik niet eens alleen in mijn eigen huis te slapen en sinds mijn relatie over is, slaap ik dus elke nacht met tig andere mensen in hostels... af en toe verbaas ik mezelf. De natuur hier is zo mooi... daar geniet ik wel heel erg van gelukkig!

Hi iedereen! Ik zit nu in het vliegtuig en vlieg zo naar Costa Rica... via de VS en met 2 overstappen en 28 uur reizen. Voel me heel onwerkelijk... derealisatie denk ik. Hoop dat ik me snel minder disconnected voel en kan genieten van een mooie reis!

Hi iedereen, hier ben ik weer eens, Ik hoop dat ondanks de berichten hier, het vandaag met het mooie zonnige weer een goede dag is voor de meesten. ik ben zelf een vat vol tegenstrijdigheden, ik werk weer bijna volledig, maar word elke nacht getormenteerd door dromen van de meest bizarre nachtmerries (vannacht zat ik in een kooi/cel waarin ik me niet kon bewegen) en ben om de drie kwartier wakker... volledig verkrampt. Toch ben ik weer door een sollicitatieronde heen en heb ik van de week nog drie andere gesprekken... voordat ik in het vliegtuig stap voor drie weken Costa Rica, vakantie in mijn eentje. Zo reis ik normaal altijd, maar nu zie ik er aan de ene kant naar uit, en aan de andere kant tegenop... Het ene moment kan ik weer van dingen genieten, met mensen zijn, dingen doen, het andere moment voel ik me weer volledig disconnected, alleen en niet capabel, een 'zeilig' subject. En ben ik bang voor de nacht die gaat komen en al mijn dromen die niet uitkomen en dat ik lang in deze ratrace zal blijven hangen. Een paar dagen geleden was ik op 0.4 mg Valium, maar ik kreeg (net als @Cyclad58 een paar dagen geleden) een gigantische paniekaanval en ik heb eenmalig geupdosed naar 2 mg. Nu merk ik dat mijn paniek weer hoger is en heb ik mijn arts gebeld wat te doen, want ik wilde voor Costa Rica op 0 zijn maar nu weet ik het niet meer... Ik weet bij mijn vorige afbouw wel dat het me toen enorm goed heeft gedaan om gewoon maar te 'gaan' (toen naar Peru en Bolivia) en dat je jezelf dan weer vanzelf leert redden, en daarbij heb ik geen zin om kerst en oud en nieuw in Nederland met deze dromen, gevoelens en wisselvalligheid. Van me ok voelen en onderdeel van de wereld, tot een stuk los zand, die maar rondwaait in de woestijn, overgeleverd aan de goden van de benzo's... En dan die hoofdpijn die ik tegenwoordig heb, zo vaag, een soort trekkende hoofdpijn, mijn arts heeft het over spanningshoofdpijn van de spieren in mijn nek... normaal nooit last van. Ik heb altijd last van PDS... nu ook, maar dit is nieuw. Ik ga maar eens een rondje buiten lopen in mijn lunchpauze, vandaag laatste dag op kantoor in mijn oude baan. Fijne dag iedereen!

❤

https://www.nhg.org/sites/default/files/content/nhg_org/images/thema/omrekentabel_benzodiaz._naar_diazepam_2_mg_tab.pdf, hij geeft aan 1 mg Xanax is idd 10 mg diazepam, niet 20 zoals ik dacht.

Jemig @Patje, je verhaal klinkt heel heftig. Je klachten klinken heel herkenbaar, ook het moeilijk alleen kunnen zijn, omdat de dagen zo lang zijn... En de angst die constant heel hoog aanwezig is. Afbouw is per persoon een heel delicaat proces, waar psychiaters vaak niks vanaf weten. Je weet zelf alleen hoe je lichaam voelt en hoe die erop reageert en de verschijnselen klinken als heftig. De omrekentabel van Alprazolam weet ik even niet, is dat Xanax? 1 mg Xanax is volgens mij 20 mg Valium. Er is ergens op internet wel een omrekentabel te vinden. Je schrijft personeelstekort bij de GGZ, zou dat Psychiatrische Thuishulp zijn dat je zou krijgen? Heel veel sterkte vandaag!

Heb jij ook iets afgebouwd @Bor? Ik ben er ooit mee begonnen omdat een arts het me voorschreef naar aanleiding van nachtmerries en slaapklachten, zonder dat ik ooit slaapproblemen had gehad. Ik heb 8 jaar een relatie gehad met een jongen die tijdens onze relatie manisch depressief bleek te zijn en psychotisch werd, en dit wreekte zich later toen we uit elkaar waren en ik er al die jaren voor hem geweest was, terwijl ik mezelf genegeerd heb. Ik ben van nature een blij ei, positief ingesteld en sta heel optimistisch in het leven, maar benzo's vernietigen dat en mijn lust for life zeg maar. Dan is angst mijn hoofdemotie en duurt het heel lang voordat ik van die pillen af ben... Ik heb ze eerder geslikt, vier jaar terug, en het afbouwproces duurde toen 11 maanden, had geen idee dat het zo verslavend werkte en dat het zoveel beinvloedde... Ik ben er 2,5 jaar vanaf geweest, maar begin dit jaar vond ik in januari een oude strip met 8 (valium) pillen van 10 mg in mijn kast bij het opruimen en ben ik zo dom geweest om er af en toe weer een stukje van te nemen toen ik een paar keer slecht sliep... en dat heeft me 9 maanden verder aan het eind van de afbouw van 10 mg nu op 0.66 mg gebracht. Alcohol heeft me tot nu toe in het proces niet geholpen, alleen de afbouwverschijnselen tijdelijk verdoofd...

Ja dat is zo, alleen voelt het niet zo als je lichaam letterlijk in de paniekstand gaat en je het niet van je af kunt schudden... Ik moet nog anderhalve week oid, maar de klachten kunnen nog veel langer aanhouden en daar ben ik bang voor... En angst is ook een kenmerk van de detox, ik zeg constant tegen mezelf dit is chemisch en mijn neurotransmitters zijn van slag, maar dat maakt het niet minder angstaanjagend

Niet elke dag en nacht is zo erg... maar ik ben al 9 maanden met die benzo's aan het klooien en nu ben ik in het laatste staartje afbouw, en verdoof ik het proces niet meer met alcohol... Eerst zat ik hele dagen thuis op de bank, nu doe ik weer dingen en die leiden af, maar tegelijkertijd als ik zo'n nacht heb, en die heb ik regelmatig, worstel ik me door elk kwartier heen en overdag door elk uur... Af en toe haat ik mezelf, kutpillen, en haat ik het feit dat ik hierdoor niet van het leven kan genieten en dat alles aan me voorbijgaat en ik bang ben alles kwijt te raken...

Vannacht afgrijselijke nacht gehad, hele nacht liggen hyperventileren en trillen in bed van de interne tintelingen. Zo angstig en verkrampt, werd wakker om 0200 oid en kon daarna niet meer in slaap komen, ongeveer vier uur liggen draaien en constant uit bed totdat ik nog een half uur in slaap viel en een afgrijselijke nachtmerrie kreeg. Rotbenzo's. Dit proces is zo zwaar en zo eenzaam. Ik moet er nu letterlijk van huilen, zometeen de deur weer uit en naar werk, maar zooo bang voor alles en zo'n pijn in mijn buik van de stress. @Cesje, welkom! @bolletje, goed dat je voor jezelf gekozen hebt en voor een fijnere werksfeer waar je achter staat. @EefjeJ wat vervelend die blikseminslag... veel plezier bij het tuincentrum!