Spring naar bijdragen

Meisjeamsterdam

Forumdeelnemers
  • Aantal bijdragen

    179
  • Geregistreerd

  • Laatst bezocht

Alles door Meisjeamsterdam geplaatst

  1. Hi allen, Ik schrijf hier niet vaak meer, want inmiddels ben ik een aantal weken klaar met mijn langzame afbouw. Ik slaap goed, ben actief, voel me goed en wil het liefst zo weinig mogelijk terugdenken aan de afgrijselijke verschijnselen die ik af en toe heb gehad. Ik wil dus vooral terugkomen om jullie te laten weten dat het overgaat en dat het licht weer gaat schijnen! Af en toe voel ik me een dag minder, maar ik kan weer 9! uur in een nacht slapen waar dat er vorig jaar maximaal de helft waren, ik kan mijn werk weer goed doen en begin over 2 weken met mijn nieuwe baan die ik in Coronatijd heb gevonden, ik geloof in een goede afloop en voel dit ook weer echt zo, heb nog wel last van onrust af en toe maar kan dit goed aan met hardlopen, fietsen of schrijven in mijn dagboek en het heeft in geen mate de proporties van een tijd terug, ik heb geen lichamelijke verschijnselen meer en het belangrijjkste; ik kan weer vreugde voelen bij alles wat ik doe en die doemgedachten en rotgevoelens zijn verdwenen. Ik ben mezelf weer. Toch zal ik altijd gevoelig blijven hiervoor; het belangrijkste wat mij heeft geholpen zijn de taperingsstrips die zorgen voor een hele langzame afbouw en daarnaast sporten en in beweging blijven, hoe afschuwelijk ik me ook voelde. Iedereen die zich nu afschuwelijk voelt, er is hoop, het gaat voorbij! Liefs, meisjeamsterdam
  2. Jemig @Cyclad58 wat rot om te lezen... Ik hoop echt dat je de spiraal kunt doorbreken en weer opnieuw je rust kunt vinden!
  3. Dankjewel @Kannietmeer! Jij hebt me destijds ook geadviseerd om te kijken of herinstalleren zou helpen, dank daarvoor!
  4. Goedemorgen iedereen! Hier mijn eerste nacht zonder pillen geslapen, niks meer, nada, noppes, en 7,5 uur gehaald. Wat fijn. Gisteren ook gehoord dat ik ben aangenomen in een nieuwe baan in deze bizarre Coronatijden, ik was namelijk in mijn proeftijd mijn baan kwijtgeraakt door Corona, drie dagen voordat mijn proeftijd officieel eindigde. Maar wat ontzettend fijn dat ik dit nieuws nu krijg, voelt bijna als symbolisch nadat ik de pillen nu ook heb afgebouwd. ZO ONTZETTEND BLIJ, heb gisteren echt zitten janken van blijdschap. Ik begin daar per 15 juni en mijn huidige contract eindigt 1 juni, dus gelukkig zit er niet al teveel tijd tussen.
  5. Goedemorgen iedereen! Ik heb mijn laatste taperingsstrip diazepam genomen! Gisterenavond, van 0,1 mg. Ik ben klaar!!! Nog niet klaar in de zin dat ik nergens last meer van heb, maar toch, het feit dat ik de laatste ingenomen heb, vind ik wel een kleine vermelding waard. En, ik was ook supermoe, 7,5 uur achter elkaar doorgeslapen... hoera! Het kan echt beter worden! Ik ben overigens vorig jaar herstart in september op 4 mg, na in mei van 14 mg te zijn gaan afbouwen van diazepam. Dat ging veel te snel en niet goed, ik werd opgehoogd met andere pillen (seroquel), daar moest ik in een keer mee stoppen en ben toen in september herstart met diazepam en toen langzaam gaan afbouwen. Eerst zelf, met pillen snijden, later met taperingsstrips. Nu slik ik dus helemaal niks meer en ben ik medicatievrij!
  6. Hi JohannaEliesje, ik heb vanaf 8 mg afgebouwd met taperingsstrips vanaf half januari, ik ben afgebouwd in 28 dagen van 7 naar 2 mg en nu van 2 naar 0 in 28 dagen. Ik heb tussendoor twee keer stil gestaan, op 3,5 mg en 2,5 mg, omdat er toen dingen gebeurden die veel stress brachten (ik verloor door Corona mijn nieuwe baan in mijn proeftijd etc). Misschien heb je hier iets aan? Dit is dus ook wat de Regenboog aanbiedt als taperingsstrips in zakjes, zodat je zelf niet hoeft te snijden etc.
  7. Hallo iedereen, ik zit sinds vandaag op 0,1 mg diazepam, aanstaande maandag is mijn laatste dosis! Ik voel me af en toe een dag afgrijselijk slecht met veel spanning, horrorscenario's en veel huilen, maar daarna trekt het ook weer weg dus ik heb goede hoop dat dit beheersbaar blijft als ik eenmaal gestopt ben. Ik hoop wel dat er op een gegeven moment meer verlichting komt met dit virus en alle mogelijk rampscenario's daaromtrent... Heb net allemaal lekkere dingen gehaald bij de Arabische winkel hier voor Koningsdag, om er toch het beste van te maken. Ik zit ook al een week in spanning of mijn nieuwe baan doorgaat of niet... De manager die me wil aannemen heeft een hele motivatie moeten schrijven over de reden waarom hij mij wil aannemen...
  8. @bolletje Lulfiepen... ik las lulfie-pen, en dacht hoe zou dat schrijven haha? I k herken heel erg het wakker schrikken na hele heftige nachtmerries, en vind het heel eng om daaraan terug te denken. Vooral als ik denk hoe het nu gaat en alleen de gedachte laat me weer teruggaan naar die periode, en daarvan word ik dan alweer bang en krijg onheilspellende gevoelens. Daarom komen mensen ook niet meer terug denk ik... Ik ben nu bijna op 0, nog 0,3 mg diazepam, over 7 dagen ben ik klaar. Maar vorig jaar had ik exact al die rare afbouwgevoelens, constante paniek rare gevoelens in mijn lichaam van derealisatie en constant ellende en 'ik wil dit niet meer' gedachten, en toch kan ik nu voelen 'het komt goed', is mijn lichaam weer in staat om zichzelf te kalmeren, althans een stuk beter dan eerst, heb ik een heleboel tools ingezet in de afgelopen tijd (Mindfullness, dagboek, affirmaties, sporten/hardlopen), die vorig jaar echt niks deden en me nog afgrijselijker lieten voelen. Goed, main point van deze beschrijving; ik ben er nog niet, maar het is zoveel beter dan vorig jaar! Het wordt echt beter, dat kan ik jullie garanderen.
  9. Goedemorgen iedereen! Ik heb een fijn weekend gehad, maar voelde me zaterdag niet goed en bezorgd over van alles en nog wat. Hartkloppingen en doemscenario's... Gelukkig zondag een stuk beter, veel naar buiten geweest en minder emotioneel. Ik zit vandaag op 0,3 mg, nog 8 dagen... Daarna geen pillen meer, zo een raar vooruitzicht dat dat vaste moment in mijn dag er straks niet meer is en hoeft te zijn... Ik kijk echt uit naar het moment als mijn hele emotionele huishouding niet meer elke keer iets onverwachts kan verwachten.
  10. Goedemorgen iedereen! Vannacht een beetje onrustig geslapen, maar ik ben aan de laatste 10 dagen van mijn afbouw begonnen... ik zit nu op 0,4 mg diazepam, ik ben echt bijna klaar. Ik merk wel regelmatig afbouwverschijnselen, vooral onrustigheid en me vooral vaak druk maken om allerlei dingen en hartkloppingen. Als ik veel beweeg, gaat dat even weg gelukkig. Maar teveel achter mijn computer maakt het er niet beter op. Ik ga dan nu ook maar eens even koffiedrinken buiten.
  11. Hier een oude post van vorig jaar juli, toen ik me hier geregistreerd heb; 'heel erg depri, ik zie de wereld niet meer voor wat hij is, mijn geheugen is een moes (ik weet 's middags niet meer wat ik 's morgens gedaan heb en net bij een geheugentestje van een Omroep Max app kon ik niet meer dan 5 items onthouden), ik heb bizarre waarnemingen van mijn zintuigen (geluid komt gefragmenteerd binnen, ik ben totaal niet helder, schrik van alles, mijn eigen huid kan ik niet meer normaal voelen, warm of koud voel ik niet goed aan), en het lijkt wel of de wereld niet meer bij me binnenkomt en ik geen betekenis meer kan ontlenen aan dingen (zowel dingen die ik hoor, als dingen die ik zie). Durf niet meer naar buiten, sinds ik terug ben uit Portugal, sinds een week en kan mijn gedachte niet meer ordenen of een simpele taak als koken doen. Verder slaat mijn hartslag superhard (is niet heel erg verhoogd, maar voel hem overal), en mijn armen en benen voelen heel raar aan, alsof ik ze een tijdje afgekneld heb, en het voelt alsof ik op een waterbed zit qua evenwicht. Op dit moment is het al heel wat als ik me op een dag kan douchen. Ook kan ik niet slapen, behalve heel korte hazeslaapjes, zelfs op de Seroquel en ben ik superangstig. Ik tril constant intern en heb het gevoel dat als ik in de spiegel kijk, ik mezelf niet meer zie en de werkelijkheid vervormd waarneem en niet meer weet wie ik ben, zelfs als ik aan het verleden denk word ik bang. Ik ben heel bang dat mijn geheugen niet meer terugkomt, ik heb afgelopen oktober nog een opleiding gevolgd en ben toen aangenomen voor een nieuwe baan (met mijn geheugen zat het toen dus wel goed), en in december op reis geweest in Zuid-Afrika in mijn eentje. Nu zit ik sinds april in de ziektewet met een jaarcontract en heb ik het gevoel dat niks meer goedkomt, ik was net weer aan het daten en heb een kinderwens en kan nu niks meer behalve bij mijn ouders op de bank zitten en wachten tot er een dag voorbij gaat waar ik totaal niet van kan genieten, in niks. Dat kon ik een aantal weken geleden nog wel, toen liep ik in ieder geval in Portugal nog hard en had ik nog een soort motivatie. Sinds ik van 6 naar 4 mg diazepam ben gegaan (ik ging 2 mg per 6 dagen naar beneden), is die motivatie geheel weg, ik moet me er zelfs toe zetten om mensen die me in mijn afwezigheid geappt hebben terug te appen, zit ik alleen binnen bang te zijn en kan ik ook niet meer huilen, alleen angstig zijn en allerlei lukrake uitroepen doen over dat ik verdoemd ben, mijn geheugen weg is (en die is echt verstoord, getuige de testjes die ik net gedaan heb en alles wat ik vergeet) en dat alles niet meer goed komt. Het is alsof ik de wereld ineens niet meer begrijp en alles niet meer goed binnenkomt, snap grapjes niet meer etc... Mijn hele lichaam is ook van slag, werd eerder ongesteld, schouders zitten helemaal vast etc, ben niet in staat om af te spreken met mensen... Ook heel beangstigend is dat ik zelfmoordgedachten heb en niet meer verder wil als het leven hieruit bestaat...'
  12. Ik weet niet of ik het zo zou noemen, maar ik heb wel last gehad heel erg van een tintelend hoofd en rare sensaties. Ook hoofdpijn. Ik zal eens een oude post terugzoeken...
  13. Hee Louisa, Ik heb over de jaren in 2014-15 10 mg valium voorgeschreven gekregen, heb dat afgebouwd in 2015-16 met heel veel moeite, ben twee jaar valiumvrij geweest, vond begin 2019 weer een oude strip bij het opruimen van mijn kast en heb toen af en toe weer een kwart tablet genomen (2,5 mg). Ik bouwde ongemerkt weer een spiegel op en toen ik stopte, waren alle afbouwverschijnselen ineens weer terug. Ik was volledig in paniek en ben vorig jaar mei zelfs zes weken in een kliniek in Portugal opgenomen geweest, daar had ik de meest afschuwelijke ervaringen en ben ik toen echt veel te snel afgebouwd en aan allerlei andere medicatie gezet (antipsychotica, terwijl ik dat uiteraard niet was), maar dit hielp niet. Ik was een wrak toen ik daarvandaan kwam. Samen met een nieuwe arts van Brijder, die me aanraadde om opnieuw in te stellen op de dosis waarop het echt verkeerd ging, ben ik toen opnieuw begonnen vanaf 4 mg. Dit was moeilijk, want in de tussentijd werd mijn jaarcontract niet verlengd en voelde ik me afschuwelijk en had ik heel veel angsten, maar ik ben toch weer volledig gereintegreerd op werk. Ik vond een nieuwe baan en ging op vakantie naar Costa Rica in december 2019. Ik belandde daar met uitdrogingsverschijnselen in het ziekenhuis en kreeg een infuus. Ik wist niet dat ik toen ook weer benzo's toegediend kreeg, daar kwam ik pas achter toen ik 3 dagen later uit het ziekenhuis ontslagen was. Vervolgens zat ik weer op 15 mg valium omgerekend en toen ik terug kwam, ben ik gelijk weer opnieuw begonnen met geleidelijk afbouwen. Toen voor het eerst met taperingsstrips, vanaf 8 mg begonnen en heel geleidelijk gegaan, en ook een paar keer onderweg stilgestaan toen ik te horen kreeg dat mijn proeftijd door Corona en een reorganisatie niet werd verlengd en we ineens thuis moesten werken. Nu ben ik echt bijna klaar en gaat het steeds beter. Ik kan beter met stress en tegenslagen omgaan, nog niet altijd, maar ik geloof er weer in. Een tijd geleden, een jaar geleden, maar ook nog een half jaar, deed ik dat echt niet en was ik constant alleen maar gestresst en moe, sliep ik niet, had ik afgrijselijke nachtmerries en kon ik niet eten. Ik was weer begonnen met hardlopen in het najaar en dat doet me nog steeds ontzettend goed. Eindelijk ben ik bijna klaar en bijna medicatievrij! Ik ben dus wel een flink aantal keren opgehoogd en weer naar beneden gegaan en zelfs daarmee kan het op den duur beter gaan.
  14. Hi Louisa, Ik herken het heel erg. Vorig jaar om deze tijd zat ik dagelijks in deze situatie en ik ben nog steeds verbaasd van het herstellingsvermogen van de hersenen. Toen twijfelde ik aan alles, mijn gedachten, gevoelens, lichamelijke sensaties en mezelf. Nu ik op 0,6 mg valium zit (nog 14 dagen!) en ik net de rekening van mijn afbouwtabletten heb betaald, ben ik zo blij om te merken dat ik echt wel weer de oude ben geworden, het is al een tijdje bezig, maar ook elke kleine terugval in gevoel en zekerheid voelde en voel ik. Het wordt echt beter, dat beloof ik je. Ik ben er nog niet, en de hele wereld is nu bizar en onzeker, maar ik ben tussen dat alles gewoon best stabiel en in balans. Ik heb lol in dingen en ik heb weer energie! Dit weekend verspreid over 3 dagen 35 km hardgelopen en mijn hele tuin opgeruimd. Dat kon ik me vorig jaar niet eens voorstellen en ook niet dat ik me dan niet de hele tijd opgejaagd zou voelen en onzeker over alles. Ik slaap zelfs af en toe weer 8 uur.
  15. Goedemorgen allemaal, Wat een verhaal @Louisa, ontzettend rot dat je je zo rot voelt, maar wel goed dat je je beseft dat het ook allemaal door de benzo komt. En de situatie nu met Corona maakt het des te bizarder, daardoor blijft noodzakelijke zorg liggen en kun je nu nergens terecht... Ik hoop echt heel erg voor je dat dat zo snel mogelijk weer ergens anders wel het geval is. Ik ben nog steeds bezig met mijn langzame afbouw en zit vandaag op precies 1.0 mg. En dat terwijl ik in best stressvolle tijden leef, mijn werk houdt op per 1 juni, ik heb van de week twee sollicitatiegesprekken via video gehad... toen sliep ik wel even slechter, maar ik sport elke dag (HIIT op een matje of hardlopen in mijn eentje) en ben gisteren einde van de middag een stuk wezen fietsen. Nog 17 dagen afbouw... dan ben ik ervan af. Kreeg gisteren ook de rekening van de Regenboog apotheek... dat was wel even slikken, maar ik heb het er graag voor over.
  16. Dat klinkt niet fijn Yollie! Hopelijk wordt het een beetje minder gedurende de dag. Ik ben hier denk ik al een tweetal weken niet meer geweest, Corona heeft zeg maar mijn mentale ruimte ingenomen... Ik sta ermee op en ga ermee naar bed. Ik ben wel al een stuk naar beneden gegaan met mijn taperingsstrips, ik zit nu op 1,3 mg diazepam. Daar ben ik blij mee. Het gaat relatief ok, ik werk sinds een aantal weken thuis en maak hele strakke schema's voor mezelf om niet te verzanden zonder het gebrek aan structuur. Ik slaap niet ideaal, maar voor de huidige omstandigheden, met het feit dat ik weet dat ik nog maar werk heb tot 1 juni, dat ik thuis moet werken, weinig mensen zie, de hele dag alleen ben met mijn eigen gedachten, aan het solliciteren ben tegelijkertijd (via video, was erg onwennig), dat ik mijn ouders tijdelijk niet kan zien, en ook nog eens in een afbouw zit... ben ik eigenlijk best wel trots. Ik loop elke dag hard, schrijf in een dagboek, zoek via video zoveel mogelijk contact met mensen als ik het moeilijk heb, doe elke dag mindfulness en doe aan yoga om mijn rug, waar ik last van heb door het thuiswerken, te ontspannen. En gisteren heb ik mijn nieuwe modem zelf aangesloten, mijn wifi deed al een aantal dagen raar, en toen mijn modem uit 2013 aan vervanging toe leek, leek me dat een bijna niet te nemen technische hurdle (in mijn hoofd dan). Uiteindelijk viel het heel erg mee. Vandaag moet ik mijn nieuwe printer aansluiten, ik hoop dat dat ook zo makkelijk gaat... Verder maak ik regelmatig kleine wandelingetjes rondom mijn blok naar het water waar ik vlakbij woon en dan word ik heel blij van de natuur. Het is daadwerkelijk zo dat je daar zo van gaat genieten in deze periode... Ik heb wel regelmatig nog nachtmerries 's nachts, over in gevangenissen zitten en allerlei rare zaken die te maken hebben met het 'opgesloten' zitten. Ik kan dit denk ik nog wel goed volhouden tot 28 april, maar wil nog niet verder kijken, ik word helemaal naar van berichten die gaan over dat we nog maanden binnen moeten blijven en geen mensen mogen zien, dat mis ik echt heel erg. Zulke berichten en 'slecht nieuws' in praatprogramma's grijpen me echt heel erg aan en die zet ik ook meestal uit. Niemand weet hoe dit af zal lopen en er kunnen tig voorspellende modellen zijn, maar ik probeer het aan te pakken zoals mijn mindfulness app, niet verder te kijken dan de dag van vandaag. En tegelijkertijd heb ik een enorme honger naar nieuws, maar probeer ik dat te beperken tot het journaal en af en toe een praatprogramma, maar zeker niet net voordat ik ga slapen. Ik voel me af en toe nog enorm vaag, maar de geleidelijke afbouw werkt op deze manier met de taperingsstrips; ik begon half januari met 8 mg en zit nu op 1,3, ben tussendoor een aantal keren stil blijven staan (een week op 3,5 mg en twee weken op 2,5 mg, toen ik net had gehoord dat door Corona en een reorganisatie mijn functie vier dagen voor het einde van mijn proeftijd niet omgezet werd in een jaarcontract, maar dat ik een tijdelijke verlenging heb dus tot 1 juni, geheel buiten mijn presteren en invloedssfeer om, dat was best wel een klap, en een week later gingen we thuiswerken en heb ik mijn collega's alleen nog maar digitaal gezien...). Ik heb nog wel afbouwverschijnselen, tintelen in mijn ledematen, een tintelend hoofd, hoofdpijn en het gevoel dat ik de wereld door een glazen stolp ervaar. Ook heb ik vaak nog een raar gevoel van tijdsperceptie, maar dat kan ook komen door de bizarre periode waar we in zitten... dan probeer ik roosters te maken en me daar zoveel mogelijk aan te houden en in mijn dagboek te schrijven. Maar vergeleken met vorig jaar (toen mijn afbouw veel sneller ging) gaat het zoveel makkelijker. Ik pieker (vooral 's morgens vroeg, als ik niet meer in slaap kan komen) nog wel veel, maar meestal sta ik dan gewoon maar op, ik word nog eens een ochtendmens... Vorige week ben ik om 0700 's morgens door Amsterdam gaan fietsen, de lucht was strakblauw en ik heb nog nooit zo'n rustige stad gezien... Was heel indrukwekkend en mooi. Zo dat was even een verhaal dat ik getikt heb, nu ga ik maar eens aan de slag. Net een nieuwe bureaustoel besteld, die er pas 17 april is... maar dat komt vast goed. En ik ben als het goed is 24 april klaar met mijn afbouw, dus dat is over 3 weken!
  17. Jemig Angke, dat meen je niet... wat ongelofelijk rot! Waren er al signalen dat hij misschien met iemand anders was? Ik begreep wel uit jouw woorden dat hij niet heel veel begrip voor je situatie had...
  18. Goedemorgen! Wat een tijden zijn dit. EU op slot, in Nederland gelukkig nog wel de straat op, 60% van de mensen die het gehad moet hebben voordat we als bevolking immuun hiertegen zijn... en een totale lockdown dus geen zin heeft. Maar niemand die weet hoe lang dit nog gaat duren, of het tot in 2021 duurt en wanneer het leven weer een beetje zijn normale beloop zal nemen... Hoe zitten jullie hierin? Het is me inmiddels wel duidelijk dat de situatie een stuk ernstiger is dan we allemaal gedacht hebben...
  19. Ik maak me over mezelf niet zoveel zorgen... maar wel over mijn situatie als we straks verplicht binnen moeten blijven... en ik niet meer kan hardlopen, en als mijn sollicitatiegesprekken geen doorgang kunnen vinden omdat het verplicht thuiswerken blijft de komende tijd, ik voel me gewoon heel onzeker over allerlei zaken en merk dat ik moeilijk alleen kan zijn, dus gelukkig kon ik nu wel naar mijn ouders toe, maar wel met 1,5 m afstand en slapen op verschillende plaatsen in huis en niet aan dezelfde tafel zitten (mijn vader heeft diabetes).
  20. Ik ben het met je eens @bolletje over dat ontspannen, ik had best wel een pittige week, iedereen vertellen over dat ik door de reorganisatie mijn functie verlies, wat al rotnieuws was, tegelijkertijd al dat Coronanieuws en dan nog het voorbereiden van sollicitatie en het vervolggesprek dat ik volgende week waarschijnlijk per videocall moet gaan doen... Gisteren moest ik dus thuis werken en ik kon me voor geen meter concentreren. Aan het einde van de dag ben ik als een gek gaan stofzuigen en schoonmaken, maar ik voelde me nog steeds onrustig. Ik kreeg 's avonds enorme irritatie merkte ik en daarna een huilbui bij het nummer Fix You van Coldplay, en vannacht enorm onrustig gedroomd... was bang dat als de gemeentegrenzen dichtgingen ik mijn moeder niet kon bezoeken (ze is vanmorgen geopereerd aan een breuk aan haar enkel, en ze lag in het ziekenhuis waar ik haar niet mocht bezoeken vanwege besmettingsgevaar in haar leeftijdsgroep) en als mijn pillen opwaren ik weer in acute ontwenning zou gaan... terwijl ik ze gewoon hier heb. Ik blijf nog 2 dagen op 2,5 mg en ga dan weer afbouwen. Maar in deze tijden is dat best wel bewerkelijk... Nu zit ik met een misthoofd een strategische casus te schrijven voor mijn sollicitatiegesprek deze week en ik voel me echt heel raar. Echt rust heb ik pas als ik weer een nieuwe baan heb... en de kans is groot dat er de komende tijd geen sollicitatiegesprekken worden gevoerd uiteraard. Maar ik ga straks nog een rondje hardlopen om even de mist en de bezem door mijn hoofd te halen.
  21. Goedemorgen! Hier lekkere paniekvoetbal, alle supermarkten in Amsterdam leeg zo ongeveer, maar wat ik hoor van vriendinnetjes, is het in dorpen een ander geval... Mijn moeder wordt vandaag geopereerd aan haar enkel die ze vorige week brak, maar ik mag haar helaas niet bezoeken, omdat ze met 71 tot de risicogroep behoort... Als ze weer thuis is, mag het hopelijk weer wel. Ik ga vandaag thuis aan het werk, hoop dat mijn sollicitatie volgende week doorgaat...
  22. Ik heb vorig jaar quetiapine gekregen, en in het begin sliep ik er wel een beetje op, maar ik werd steeds opgehoogd en het deed steeds minder... daarbij is het weer een pil, een antipsychoticum, en ik heb ooit meegemaakt dat mijn ex vriend psychotisch werd (heb 8 jaar een relatie met hem gehad en het meerdere keren zien gebeuren...), als je niet psychotisch bent, heb je het in principe niet nodig... Het is dus best weer een zware pil, maar dat is mijn mening. Het afbouwen was een crime kan ik je vertellen, en ik heb het in totaal 10 weken geslikt. Werd veel te snel opgehoogd en er cold turkey weer vanaf gehaald... en daar zit ik weer met de verschijnselen. Daarna ben ik naar een andere instelling gegaan, opnieuw ingesteld op valium en daarna met langzame taper begonnen die ik nu doe met taperingsstrips van de Regenboog apotheek. En daarop ben ik langzaam weer gaan functioneren... Besef je wel, 0,5 mg Xanax is geen geringe hoeveelheid die je in een keer bent gestopt zo ongeveer! @Yollie, dankjewel! Moet een strategische casus presenteren volgende week, ga hem dit weekend voorbereiden.
  23. Hi @bolletje! Moet je verplicht in quarantaine? Vanwege het coronageval in je dorp? Ik kan gelukkig nog overal heen, maar het was gisteren bij een lezing waar ik was en een etentje wel raar om mensen geen hand te schudden, maar die elleboogboks lijkt me ook een beetje raar want daar moet je in niezen... Ik ga maar weer gewoon naar werk vandaag en kijk hoeveel mensen er vandaag zijn (het merendeel werkt thuis want wil niet meer op kantoor werken). Gelukkig heb ik naar aanleiding van mijn eerste gesprek dus al een tweede gesprek gepland volgende week, dat is wel fijn, verder voel ik me regelmatig een uur ofzo heen vaag, een soort mentale mist, waarin ik dan enorm aan mezelf ga twijfelen. Eerst had ik dat constant, nu schrik ik ervan als ik het soms heb. Wie heeft zo'n mentale 'mist' ook regelmatig, maar dan na de afbouw of aan het einde?
  24. Hee @ELL, ik heb een taperingsstrip, maar als het zoals nu een stressvolle periode is (met weer opnieuw solliciteren etc) blijf ik in overleg met mijn arts ook langer op een dosis, in dit geval op 2,5 mg, en dat onderweg halt kunnen houden maakt het voor mij beheersbaar. Ik doe in de laatste periode (de tweede taperingsstrip) 2 mg in 28 dagen, maar ook als dat te snel gaat, kan ik stilstaan.
  25. En nu voel ik me toch een partij onwerkelijk... Bizar! Alsof ik de wereld door een vissekom bekijk en mijn hoofd tintelt en de dingen niet meer binnenkomen. Ik weet dat het de afbouw is, maar toch schrik ik elke keer weer hiervan. Of misschien omdat mijn emoties alle kanten opschieten door het moeten vertellen op het werk van het nieuws dat door de reorganisatie mijn contract maar een tijdelijke verlenging krijgt, wat bij veel mensen toch wel hard aankwam omdat dat ook voor hun positie dingen kan betekenen en waardoor ik me nu heel onwerkelijk voel, emotioneel, maar ook verdrietig, en tegelijkertijd alsof het niet aankomt. En twijfelen aan mezelf, maar toch ook weer niet...
×
×
  • Nieuwe aanmaken...