Meisjeamsterdam

Vannacht afgrijselijke nacht gehad, hele nacht liggen hyperventileren en trillen in bed van de interne tintelingen. Zo angstig en verkrampt, werd wakker om 0200 oid en kon daarna niet meer in slaap komen, ongeveer vier uur liggen draaien en constant uit bed totdat ik nog een half uur in slaap viel en een afgrijselijke nachtmerrie kreeg. Rotbenzo's. Maar vandaag dag 13, wederom op het dagpact, dus weer geen alcohol vandaag in ieder geval. Dit proces is zo zwaar en zo eenzaam. Ik moet er nu letterlijk van huilen, zometeen de deur weer uit en naar werk, maar zooo bang voor alles en zo'n pijn in mijn buik van de stress.

Ik meld me succesvol voor het dagpact op dag 12!

Jemig @Bor wat een toestand! Fijn dat je er voor hen kunt zijn! Hier in de trein naar werk, vannacht voor de verandering eens redelijk geslapen (naast m'n date, dus lekker warm) en ineens een stuk meer energie ☺️

Dagpact gisteren gelukt! En vandaag ga ik er ook weer voor

Zo vanmiddag 15 km hardgelopen (in de semi zon!) en nu met een vriendin eten!

Dagpact; Rapilos Meisjeamsterdam Hier weer een onrustige nacht met wakker liggen, piekeren, zenuwen en dromen na een leuke avond. Max 4 uur slaap gehad... en toch verzint mijn lichaam dan dat ik te zenuwachtig ben om in te slapen en blijft mijn brein te alert. De tegenstelling tot dag en nacht kan zo groot zijn... Bijna aan het einde van mijn benzo afbouw. Nog maar een korte periode dit elke dag doorstaan tot ik mezelf weer 'veilig' en 'rustig' bij mezelf kan voelen, zonder die eeuwige stroom gedachten en onrust. Zometeen maar weer eens een stuk hardlopen als de regen een beetje ophoudt... Dat wordt bijna een dagelijks ritueel haha, en heeft me in het verleden al eens eerder 'gered'. Ik probeer het per dag te nemen en niet te anticiperen op alles wat er de komende tijd allemaal aankomt en of ik het allemaal 'aankan'. Gradueel, maar niet lineair, moet het toch beter gaan...

Ik meld me bij deze, na een kroegbezoek en etentje met goede vrienden, succesvol af voor het dagpact! Op naar dag 10 morgen! Het kost me eigenlijk verbazingwekkend weinig moeite, alleen die benzo afbouw en het slapen blijft een ding... Nu ervaar ik het in ieder geval zonder een andere verdover in mijn lichaam.

Ik ben best een beetje blij met afgelopen week, ik heb de hele week alles gekund wat ik gepland had, ben uitgenodigd voor een tweede ronde gesprek bij een bedrijf en heb een potentieel aanbod bij een ander gekregen, als ze de vacature mogen invullen. En dat terwijl ik deze week weer voor het eerst 24 uur heb gewerkt :-) Mijn slaap was bagger daarentegen, maar ik ben toch twee keer gaan hardlopen, ben de hele week in mijn eigen huis gebleven en heb leuke afspraken gehad met vrienden en mijn date. Het komt alleen nog niet helemaal zo bij mij binnen, omdat ik dus nog met die verrekte benzo afbouw bezig ben en mijn mood zo ongeveer per paar uur kan wijzigen (van hoop naar vrees, een soort cognitieve mist die voor mijn zintuigen trekt, van hoopvol naar ik ben niks waard en ik kan het allemaal niet, tot weer blij kunnen zijn met de zon die ik vandaag weer ervoer toen ik een stuk ging hardlopen. Sommige dingen komen veel te hard binnen, zoals soms geluid en een onbedoelde opmerking van iemand. Ik voel me soms ontzettend naakt, ik doe nu dus ook mee met iets dat the Alcohol Experiment heet en waar je dus een maand niet drinkt (ik zit nu op dag 9), en dat heet The Naked Mind. Heel kwetsbaar, onzeker, alsof je alles ineens opnieuw moet leren. Tegelijkertijd ben ik wel weer in staat om ook oog te hebben voor anderen, een vriendin van me vertelde me net dat haar vriend waarschijnlijk een medische waarschuwing krijgt voor een operatie waarbij iemand overleden is, en waar dat een maand geleden niet echt aangekomen zou zijn, kon ik nu echt met haar meevoelen en niet alleen focussen op mijn eigen symptomen, gevoelens en dingen die ik liever niet zou hebben. Mensen blijven me ook vertellen dat ik het wel waard ben, dat ik het wel kan, en ik wil dat ook weer zo gaan ervaren. Dus vandaag weer alle gevoelens getrotseerd, en ook besef ik me (ik schrijf ook op een benzo forum), dat ik al zoveel beter ben dan ik was en dat als dat zich zo voortzet, het proces heel hoopvol is. Alleen gaat mijn 'Naked Mind' dan weer vergelijken met de ik zoals ik die ken en wil ik weer veels te snel... dus vandaar dat ik het weer even van me afschrijf voor ik uit eten ga met vrienden, met uiteraard een alcoholvrij drankje erbij :-)

Hoe gaat het vandaag met je @Myle?

Dankjewel @Deligaf1!

Hee een huiskamer reeds geopend door @Cyclad58! Goedemorgen! Ik heb enigszins bijgeslapen na de nacht ervoor bijna niet geslapen te hebben. Dat is fijn. Heel erg last van een nerveus gevoel nu de hele tijd, droge mond, last van mijn buik (borrelen en heel onrustig), maar ben bijna aan het einde van mijn taper periode, nog een nacht op 1 mg, en dan naar 0,66 mg Valium... Letterlijk en figuurlijk nog een week of 2 maximaal. Hopelijk gaan die tintelingen dan een beetje weg, die onbestemde gevoelens, en het op en neer ge jojo dat ik letterlijk meerdere keren op een dag ervaar. Heel vaak het gevoel dat ik het niet aankan, dat ik het niet kan, maar wel moet, en dat ik me zo niet verbonden voel met de rest van de wereld, en met mijn eigenlijke zelf, en dan soms een momentje wel... maar die momenten blijven niet hangen, na een half uur daarna kan ik dat gevoel alweer kwijt zijn (zoals dat de avond hiervoor, eten met een vriendin, eigenlijk heel fijn was, en we heel fijn over dingen hebben kunnen praten), en dat de zon nu schijnt en ik zo voor werk nog even een stukje ga hardlopen... Alles lijkt gewoon zoveel moeite te kosten. Ik zeg nogmaals tegen mezelf, het is tijdelijk, het duurt nog maar even, het is chemische disbalans, je bent weer in je eigen huis, en het gaat al zoveel beter dan een maand of 2 maanden terug. Je kunt al zoveel in vergelijking met toen, toen ik nog een antipsychoticum slikte en daar in een keer heel snel vanaf werd gehaald, in de moeilijke periode nadat ik in Portugal had gezeten... Ik schrijf heel vaak van mezelf af en praat heel vaak een soort geruststellende woorden naar mezelf, of als ik ze naar anderen schrijf, schrijf ik ze ook eigenlijk tegen mezelf...

Goedemorgen iedereen! Vannacht redelijk bijgeslapen, na de slechte nacht hiervoor. Zometeen lekker hardlopen in de zon en dan naar werk. Vanavond uit eten met vrienden, allemaal leuke dingen in het vooruitzicht. En toch voel ik me bloednerveus en onrustig, zal het laatste staartje afbouw van de benzo wel zijn... Voor alle zieken, Bor, LadyJane, beterschap, hopelijk helpt de zon een beetje mee! Mensen die moeten werken of cursus hebben, morgen is het weekend, dus nog even doorzetten... en Bumperjim, hopelijk wordt je band snel gefixt! Dagpact: MeisjeAmsterdam

Ik was van het dagpact afgevallen, maar het is weer gelukt op dag 8!

@Adri02, @CoconutWoman kan toch gewoon een leuke date/avond hebben? Of gun je dat haar niet? Het hoeft niet meteen voor het leven te zijn... Hier dagpact geslaagd (meld het alleen een beetje laat)

Dagpact; Myle Yana Rapilos Bor MeisjeAmsterdam Zo ik heb weer een bagger nacht slaap achter de rug, maar gisteren een goede dag gehad en lekker gegeten met mijn date en een fijn sollicitatiegesprek gevoerd dat me vertrouwen gaf. Als dat nu ook eens kon doorzetten naar de nachten... maar dat komt ook ongetwijfeld. Alleen duurt het dan zo lang als je zo ligt en maar niet in slaap valt, en als je in slaap valt, dat het dan weer een onrustige nachtmerrie oplevert... Maar nu gewoon weer kantoor en dingen doen. Gisteren bij uit eten gaan in een brouwerij nota bene, 2 Heineken 0.0... was best oke te doen.

Zo goedemorgen kanjers, als @bolletje even niet komt, zal ik vandaag maar even de taak op me nemen om de huiskamer te openen. Ik zit met twee uur slaap (max, heb het niet gemeten) op werk nadat ik gisteren mijn sollicitatiegesprek heb gehad, wat best goed ging eigenlijk echt een leuk gesprek, daarna allerlei dingen in huis heb gedaan en boodschappen, nog een sollicitatiebrief heb getikt en daarna kwam mijn date bij mij in Amsterdam en zijn we lekker ergens gaan eten. Het was heel erg leuk, en alhoewel ik bijna de hele nacht wakker gelegen heb en een paar korte, rare verstoorde dromen heb gehad en de nacht eindeloos leek te duren, doet het me heel goed als er iemand naast me slaapt en je daarna lekker samen kunt opstaan en gewoon gelijk mee gaat in de flow van de dag. En gisteren hoorde ik dat een bedrijf waar ik gesolliciteerd heb, me een aanbod wil doen, als ze de vacature mogen invullen! Dat hoor ik over 3 weken oid. Dat geeft hoop. Vanavond komt een vriendin eten en zal ik wel zo moe zijn dat ik in slaap val, ik zit hier letterlijk mijn ogen open te houden met cappuccino (ik weet dat sommige mensen dat niet kunnen drinken, maar anders overleef ik de dag niet), mijn tweede vandaag. Iedereen veel succes vandaag en een fijne dag!

Pas op met interactie benzo's en alcohol, ik ben erachter gekomen dat dit dingen veel erger kan maken! En het is inderdaad rotzooi, max 2 weken... anders zit je nog veel langer vast aan onrust...

Zo, goedemorgen iedereen, ik typ tegenwoordig na een nacht als eerste hier op het forum met een kopje koffie. Dan schrijf ik even de heftigheid van de nacht van me af. Vannacht weer met veel onderbrekingen geslapen, bizarre dromen (over hardlopen, het missen van mijn sollicitatiegesprek vandaag omdat ik uitgeslapen had, wat ik juist absoluut niet meer kan, en dat mijn date van vanavond ineens met zijn ex voor de deur stond?) en last van mijn buik nadat ik gisteren zo lekker hardgelopen had (mijn buik is mijn 'zwakke plek' qua stress/gezondheid, heb prikkelbare darm syndroom). Nu met koffie op toch weer wakker en zometeen de deur uit, naar mijn sollicitatiegesprek dus. Elke dag met minder diazepam is een dag meer richting mijn herstel... nog 2 dagen 1 mg, dan weer een stukje eraf.

Dagpact Ties Manou Meisjeamsterdam @Bor en @Yvonne beterschap! Vannacht weer met veel onderbrekingen geslapen, bizarre dromen (over hardlopen, het missen van mijn sollicitatiegesprek vandaag omdat ik uitgeslapen had, wat ik juist absoluut niet meer kan, en dat mijn date van vanavond ineens met zijn ex voor de deur stond?) en last van mijn buik nadat ik gisteren zo lekker hardgelopen had (mijn buik is mijn 'zwakke plek' qua stress/gezondheid, heb prikkelbare darm syndroom). Nu met koffie op toch weer wakker en zometeen de deur uit. Vandaag niet werken, ik reintegreer nu 4 dagen in de week, zodat ik voor het eind van mijn contract betergemeld ben, dus na mijn sollicitatie ga ik nog meer brieven schrijven, de stofzuiger terugbrengen naar de Blokker (ik bleek het verkeerde model bezorgd te hebben gekregen) en lekker met de radio aan in mijn huis zitten. Iedereen een fijne dag!

Klinkt als een leuke dag Rapilos, hier ook dagpact geslaagd, en lekker hardgelopen net met mijn clubje, dus ik voel me voldaan over vandaag!

Hee Ad, De onverwachte schommelingen herken ik ook nog van de vorige keer en zijn inderdaad het meest eng. Ik schommel nu meerdere keren op een dag, heb meerdere vage 'wegtrekkers' op een dag dat ik me echt heel disconnected voel van alles, maar heb vandaag toch kunnen focussen op het positieve, mijn sollicitatie kunnen voorbereiden voor morgen, mijn reintegratiewerk kunnen doen en net met mijn hardloopclub 10 km kunnen hardlopen op mijn oude tempo. Ik geloof ergens echt dat hardlopen me gaat redden, ik voel me daarna altijd zo goed... alsof er niks aan de hand is. Maar vanmorgen lijkt echt twee eeuwen geleden en ik heb moeite te bedenken wat ik allemaal heb gedaan vandaag en gisteren, het komt allemaal zo onwerkelijk over, en vaak voelt het onveilig. Ik moet mijn hersens opnieuw blijven wijsmaken dat het chemische gevoelens zijn en dat alle keren dat ik nu geïrriteerd reageer op het verkeer, de hoeveelheid mensen op kantoor, mijn huisgenoots vriend die constant in mijn huiskamer zit in Amsterdam (ik ben gelukkig weer terug in mijn eigen huis sinds vanavond), dat dat tijdelijk is omdat ik bijna op de 0 zit met de langzame afbouw. De ochtenden en nachten blijven het moeilijkst... maar heb al een paar dagen minder erge nachtmerries, dus hoop echt dat dat een afnemende lijn is.

Goedemorgen iedereen, Misschien weer tijd om te horen hoe het met mensen gaat die een tijdje niet geweest zijn? Ik heb een goed weekend achter de rug, langzaam maar zeker komt er een beetje zelfvertrouwen terug door weer in mijn eigen huis te zijn en dingen te doen. Soms zelfs een beetje genieten en plezier :-). Nog 3 dagen op 1 mg, dan naar 0.66 en dan het laatste beetje valium... De nachten zijn het moeilijkst, het wakker liggen, de rare zenuwen, de piekergedachten en dan constant naar het toilet moeten... Soms ook het gevoel dat ik een soort band om mijn hoofd heb met rare tintelingen ofzo? Maar ik heb ook twee relatief goede nachten gehad, en het is lang niet zo erg als een tijd geleden, toen ik net terug was uit Portugal. Overdag kan mijn bui vrij snel omslaan van iets leuks ervaren, tot de twijfel weer toeslaat, of de cognitieve mist, maar het gaat op een dag erg op en neer. Soms denk ik, het komt wel goed, soms denk ik dit blijft zo, komt er ooit een eind aan? De komende dagen weer terug naar mijn eigen huis (moest gisteren weer naar mijn ouders terug om diazepam te halen, zij beheren mijn pillen), en komende dagen een sollicitatie, leuke afspraken voor de avond gemaakt en het per dag proberen te nemen. En ook zelfvertrouwen te krijgen uit alleen zijn en het kunnen verdragen, want met alleen zijn heb ik het meeste moeite.

@Smaragd, wat knap dat je jezelf op tijd hebt weten tegen te houden. Jezelf beschadigen helpt niemand, jou niet, je partner niet, je herstel niet en je toekomst niet. Zoals je schrijft, je wilt niet dood. Dat EMDR heftig is, is bekend, dus wat ik je gun, is dat je de volgende keer beter voor jezelf kunt zorgen en na je EMDR sessie niets van jezelf hoeft en dus ook niet de naweeen en pijn ervan hoeft te bestrijden met dingen die niet goed voor je zijn. Diegene die jou in het verleden pijn hebben gedaan, hebben er geen recht op om dat nog steeds, indirect, keer op keer te doen... JIJ hebt er recht op dat daar een einde aan komt. Sterkte en hopelijk heb je nog een goede nacht slaap gehad.

@lady jane hoe raak... De tranen schieten in mijn ogen

@Smaragd, @Manou en @Tine, dank voor jullie reacties. Ik heb afgelopen weekend een veel actiever weekend gehad dan de afgelopen tijden, weer een beetje zoals de oude ik pre benzo slikkend. Gisteren op werk gingen mijn emoties alle kanten op, trok er regelmatig een soort cognitieve mist voor mijn ogen en moest ik echt mijn best doen om te schakelen. Daarna moest ik terug naar mijn ouders huis om daar spullen te halen voor de komende dagen, als ik weer terug naar mijn eigen huis ga. Maar ik heb het wel de hele dag volgehouden en ben 's avonds ook nog actief geweest met het voorbereiden van sollicitatiebrieven en daadwerkelijk bezig zijn. De nachten blijven het moeilijkst, maar omdat ik nu overdag weer dingen doe, en moet doen, beleef ik er ook weer af en toe plezier in, maak ik meer afspraken en ben ik niet alleen maar bang en wil onder de dekens blijven liggen. Vannacht weer lang wakker gelegen in het tweede gedeelte van de nacht met een hoop zenuwen, gedachten en piekeren over of ik het allemaal nog wel kan en of dit weggaat, maar mijn slaap meten doe ik niet meer en ik ben toch uitgeruster dan een tijdje geleden, toen ik bijna helemaal niet sliep en een stuk meer fysieke verschijnselen had. Gisterennacht viel ik na zulke zenuwen en rare nachtmerries toch weer in slaap en werd ik net voor mijn wekker wakker. Ik blijf mezelf voorhouden dat deze situatie tijdelijk is en dat mijn neurotransmitters weer gaan wennen aan natuurlijke kalmte hebben, blijdschap, vertrouwen hebben in dingen en vooral in mezelf en dat het wel goed komt. De EMDR en mijn leven in eigen hand nemen en elke keer een stapje verder doen helpen daarbij, dan komt ook het vertrouwen stapje voor stapje terug. Ik heb op sommige momenten steeds meer iets van 'ik wil het weer zelf doen', zoals een peuter ook heeft ofzo... en niet meer lijdzaam afwachten. En toen ik gisteren bezig was met het voorbereiden van mijn sollicitatie, en aan het lezen was over ontwikkelingen in mijn vakgebied (digitale marketing), kreeg ik er weer bijna een beetje zin in om er weer echt mee aan de slag te gaan. Eigenlijk kreeg ik er zin in. Ik heb ook heel veel plezier gehad in mijn werk, voordat dit gebeurde en alles veranderde in stress, ook de leuke dingen, het schakelen tussen verschillende projecten, nieuwe initiatieven oppakken, een complex vraagstuk krijgen en je er helemaal in vastbijten... zonder constant de gedachte 'kan ik het wel, werkt mijn geheugen nog wel afdoende (na benzogebruik heb je een tijd last van zogenaamde cognitieve mist en een hele sloot rare andere verschijnselen, te wijten aan je neurotransmitters die 'on fire' staan), val ik niet door de mand etc'. Gewoon met goede moed de wereld in, en jezelf verbazen over al het moois erin!